Origo _ CHARACTERIS SCLAVONICI, Vlilgo diBi Cirulicf Paucisgeneratim monftrata Ortus vero & progreflus Charaderis» Fu/go diBi Glagolitici, pluribus figillatim deferiptus tamjuam eximia Hiftoriže Lingnas Sclavonicse Pars Occafione Orationum QuasinGymnafioBerlinenii, Die H. April,M D CC XXVII. pofthoram I1X, ante meridiem, Colleg* nuper promoti,poft publica: Introduftionis aftum habebunt. I. Ad Reftoratum afcendens, & B. Dn.chnflopb , Fried. Bodenburgi« 1'uccedens Conrečtor Johanne s Leonhardus Frtfcb. II. Ad Conrečloratum promotus Subre&or, Dn t Carolus Andreas Hennings. III. Ad Subre&oratum veroadfcitus novus Collega On. Martinus Georgius Cbriflgau. IV. AdCantoris Nicolaitani munus denique vocatus & Patri fenefccnti Adjunčius Dn. Jacobas Ditmar. Ad quas audiendas Ampliffimos & fpe&atiffimos Patrono s ; Summe Venerandos Ephoros* Piurimumque reverendos Ec- clef, Miniitros; Cunčk>squeGymnafii noilri Fautores, Rei literaria; promorores. & amicos Demifll- & officiofisfime invirat Johann Llonhard Friscii Rc&or voc. ■ ' Tyr j > E> ' >■> • r >.r - r ■ /~r; i*-• r. f t' • ; • :3 O<„ ! •_•. ^ i . , .... ; Ljj.t < J i ' H. .„> . ■ .., r„. . > d; - ■! * h? n m ' :£Ciy . - nw ; ■ < ■ . i .1 n ’ ’ ■ . V C - ': . f- ,;: -.- iŠelsrr ij>i' '•J,' ,!•< I : : o ">jfx : A J , A-. . a. d! , i>A .JI ■ - ' :-r' ) ,'.v\ ■ * • rv r ,f> j- . , r^ :: ■ D.' ' • v;:, ‘-'i.—v .. : i::r. ib v i V 4 • ■ ''. ■ /Ii. - :;ii. ‘..Vj '3: ■■■ - • j i iV S r - ; : "v 1 '»/ U ' ' ' : ' •D 3' i ^ i v ’ J i u ■: i •: / 0;tt u -rl'. vi'-' > 1 • *S itdut ■ 3f V V I 11 '.- . n -f /t -r r *, i t Dem & docenti & difcenti debet efle propofitum, ut ille prodefle velit,hic proficere.HaecSenecse philofophi erh* niči egregia verba de officio docentium & difcentjum omni¬ bus placuerunt, quicunque unquam ea in epiflolis ejus lege- runt: Inprimis vero fidelibus fcholarum publicarum intcrChri- ftianos prseceptoribus, quibusamorpurioreandem regulam prše« fcribit, &, ut eam difcipulis inculcent, ipfique ei fatisfaciaat per- petuo incitamento eft. Hinc ample&unturnon tantum occa- fiones quibus quotidie dilcentibus prodefle pofTunt, fed arri- piunt etiam eas, quae certis modo temporibus offeruntur^ Inter quas publicse ad Scholarum folennia invitationes commodisfi- msc funt. Quicquid enim in ejusmodiProgrammatibus vel tn prsefatione profertur, vel in alia ejus parte infpergitur, vel quocunquemodoadditur, illud difcipuli cupidius legunt, quia noviquideft; citius perlegunt, ouiapaucis foliis ablblvitur, lu- bentius legunt, quia ad hanc lečlionem non coguntur; tena- cius quoqueomniain memoria eorumhacrent, quia hsec fcripta die folenni adiguntur, circumferuntur, diflribuuntur. Acce- ditad hanc Program m atum noftrorum commoditatem, quod ope illorum propofitum noflrum etiam ad nmltos extendi pos¬ li t, qui olim informatione noflra ufi funt, imo ad omnesquos non pudet quoeunque modoproficere. Addo, quod. hac oc- cafione Superioribus noflris & Scholse Patronis rationem quo- dammodo reddimus, quibus fludiis horarum fuccifivarumpar- tem confumpfimus. Propriaetamenutilitatis, fatemur ingenue, non immemores, ita prodeffe volumus, ut ipfi pro/iciamus. Dočliorum enim Virorum hoc modo judicia, & fepe addita- mentaelicimus, & approbatione eorumconatibusnoflrisaučlo* ritatemquandam acquirimus. A 2 Cogi- •m 4 §* Cogitanti vero miki quam potiflimum materiam ad hunc finem eligerem, occurrit,imonutuquodam,adquem metotum converto, prxcipitur^ Hiftoria Linguae Sclavonicae. C Ujus linguae magnaquidem parsGrammatieis, Lexicis, fcri - ptisque varii generis excu!ta eR, HiRoriae tamen ejus major pars ineuita jacet. Lingvse Sclavoniese vero nominenon intel- ligo eam tantum dialečlum, quaincok Regni utuntur, quod in GeographiaSclavoniadicitur, led magnam iilam hujus & totalir arum dialečlorum Matrem foecundifiimam; Inter ouas notiores iuntPolonica, Ruslica, Bohemica & Vendica fiveVeneda. Cse- terse vero plerisque adeo ignotas elfe videmus, ut pauci nomiria eariim audiverint, pauciores charačlerem Sclavonicum vide- rint, quototmagna regna & celebres provinciae utuntur, Cjrulicum nimirum ? &qui ex eo orti funtj Glagoliticum & NeoRusJicum, D EhujusCharačlerisSclavonicifiveCvrulici origine jam ali- quidingenere, plura vero de Glagolitico in fpecie dicam Seculo poR C. N* nono, Philofophus quidam natione Grsecus, religione ChriRianus, nomine ConRantinus, primus fuit qui Linguam Sclavonicam literis Graecis fcribere coepit, quod aliiante eum Latinis tentarunt. Hujus conatus ipfie Scla- vonicae literse, etiam hiRoria tacente, testes eRe poRiint. Fi¬ guram enim Grtecarum literarum omnium, quas vocamus ma- jores (minorčs enim tum non erant) adhuc in eis agriofcimus. Quiavero Sclavonicaegentesfonosin pronunciatione qua- rundam Vocalium, Diphthongorum & Confonantium habent, quos literis Grsecis nonexprimere potuit ConRantinus, his pe* culiaribus fonis novas finxit figuras, Deinde adfcripfitcuili- bet literse, tam Grsecae, quam a le inventae, Sclavonicum qudd- dam dam Voeabuluni, quod ab eadem litera incipit, Hoc voca- hulum poftea, ficut apud Hvbrseos, nomen literae manfit, cui adfcriptum erat. Exempli caufa literse Grsecae A addidit pro- nomen Sclavonicum As (lat. ego) AbhocPronomine hsec ii- tera nune voeaturAs,loco antiqui nominis Alpha. Eodem mo¬ do novae Figurae, e, c, ouafonum Literarum tfch indicare voluit, adfcripfit vocemSelavonicam tfcherw, quae adhuc nomen hujus literse apud omnes eft. Propterhsec novaliteris Grsecis adfcri- pta nomina, & propter novas iisdem additas charačlerumfigu- ras Gonftantinus dicicur literarum Sclavonicarum inventor : In primis a Pontifice Romano Johanne IIX in Epiftola (a) qua concesfitprimum Slaviš, Latina; Ecclehse in Moravia adhaeren- tibus, linguse Sciavonicse publicum in cultus divini casremoniis ufum. A 3 Non (a) Hxc Epiftola Pontifids inveniturapud multos magnat audorltatis Scriptores & Viros fummaium dignitatum in Ecckfia Latina e c, inBa- ronii Annal. Ecclef, ad A, 880. n, 19, ln J£neatSylvii poftea Pii IL Pen- tif. Rom, Hiftoria Bohem. c. 3. ftem in Dubravii Epifc. OJonuicenf. Hi- ftor. Bohem. I. 1, c. 3. In Iren. della Croce Hiftoria di Triefte p. 613. &c Sedpleriqve eatn tantum citant, utpondus addanrelogioLinguacSclar VonicSs pand eaniafFerunt integram. A rtobis vero merito integra&Api- lis repetenda eft, ut Pontifids hujus infallibilitate confundamus fuperfti- tionetri eoruni qui linguam tantujn Latinam exdufis omnibus ali is in rebus faeris admittere volunt Litcras ( inquit PontifeJc ioh. l!X ) Sclavomcas a Conflantino ejuondam Philofopho repertaf, quibus Deo laudes dehita: refo- nant, Jfurelaudamus, &'utm eadem lingua Chrifti Dei noftri praionia opera enarrentur jubemus. Neque enim tribus tantum, fed omnibus lin- guis Domir.um landare authorirare Sacra monemur, qnae pt^cipit, dicens : Laudare Dominutn ornnes gentes, & coflaudate eum omnes populi. Et Apoftolirepleti Špiritu S Iocuti funt omnibuslinguismagnalia Dei. Hinc & Paulu5cceleftiqnoque tuba infonat monens: Omnis lingua confiteatur quiaDominusnofter JESUSCHRISTUS ingloria eft Dei Patris. De quibus etiaminprima ad Corinthios epiftola fads & manifefte eosadrnonet, quate- nas m * Non rctinuit vero hic Philofophus & Chara&eris Sclavonici AučtornomenGonftantini usquc ab obitum, fedpoftquam ali- quandiu in Moravia Epifcopus fuiffet, Romam rediens, ibidem nominis Latini loco adoptavit Grsecum Cyrilli. Per quamvero mutationem nominis, quia Scriptores omnes eum deinde con- ftanter negletto Conitantininomine, Cyrillum appellant, ccum tamenillud diutius quam hochabuifTet) in hac Hiilori* parte molčita ortaeft confufio. Quam auxit Methodii, Fratris Con- ftantini, in Epifcopatu Moravi* fuccesfio. (b) Ita ut multi c Conftantino quondam (c) Philofopho, poitea dičto Cvrillo, fecerint duos, ex illo patrem ex hoc filium ; Alii vero Metho- dio jius lingvis loquentes EcclefiamDei aedificemus, Nec fane fideivel do&ri- jrae aliquid obstat fiveMisfas in eadem Sclavonica linguacanere, fiveSacrutn Evangelium & Le&iones divinas Veteris& Novi Teftamenti bene transla- tas 8c interpretatas Iegere, aut aiia Horarum officia omnia pfallere, Quoni- amquifecktreslinguas principales, Hebrseam fc. Grsecam &Latinam, ipfe creavit& aliasomnesad laudem& gloriam fuam. (b) TeftaturhocDubravii feriesEpiscopornm, qiiaehiftori«ejusBohe- mic« addita eft, & confufionem horum nominum & fratrum his verbis tollit: Primus Arehiepifcopus Moravi« Cjrillus , rtatione Grajem, prim Con- fiantinm Philofophus dittus, a Nicoiao I. pontifice Max, A. C, 8S7. Sedem Velegradenfem fuscepit, poftquam Triballos pri trni tn, inde Suantoplncum Moravorum Regem, cum univerfa gente, (quce Vjftula, Danubio, ac V a go Flumineterminabatur) in fideChrifti initiarat. Fuere hiMarcotnanni Ve- terum quondam hiftoriis celebratiflimi. Hic quum Ecclefi« quinque ferme annis praefediflet, Archiepifcopatui cesfit, Adrianique Pontificis nutu Ms- thodium fratrom Ecclefia Velegradenfi prafecit , (c) PleriqUe legunr in Epiftola Iohannis IIX Pontif a Conflantitto fjuodam Philofopho', Sed Antonius Pagi in Critica T. III. ad annum 8FQ» n. 61, pro tpuodam reftituitfeiiciter ejuondam : Id quod cum Dubravii ver¬ bis t Prim Conflantinus Philofophus diSus, convenit, & hiftoria: yerum fen- fum 6c nexum confervat & confirmat. m 9 m dio Fratri tribuerint. qusede Cyriilo commemorantur, fd) No¬ va quoque ratiofcribendi linguam Sclavonicam non a Coni ba¬ tini, fed a Cyriili nominedičbeft Cyrillica,iive,utpleriqueho- die corrupte fcribunt Cyrulica, cum potius, fi Sclavorum pro- nunciationem fequi veiient, Kiriullica fcribere debcrent, (Vo- calis u additur ad indicandam aliquo modo pronunciationem Sclavonicam literae liquidse. 1,) ApiceshujusCharačlerisCyrillici beneficio aliquot Typo* graphicarum officinarum apud Italos & Ruffos manferunt fere incontaminati Scirretorti. InManufcriptiyveropartim per ca- lami mercenarii furorem Calligraphicum. & tachygraphicum, hoceft, pereos qui vel inutilem literarum ornatum, velma- jusefcribendiceleritate lucrum aftečlarunt; partim per fcriba- rum imperitiam & negligentiam, adeo mutatus eft, utex eo alius & quafi novus ortus ut, Eodem modo ac e Graecse & Lati- nae lingvae Charačtere majori hodiernus minor natus eft, & e Germanicae linguse figuris typographicis tot aliarum monftro- farum molefta feges adhuc quotidie provenit. Accepit quidem hic corruptus fcribarum Sclavonicorum character novimi no- men, &vocatus eft Glagolic us five Glagolitkus , fedlatet fub figu- rarum ejus larva vetus & genuinus Cyrillicus, qui, lineamento- rum oualitate fere amida, eundem tamen conftanter ordinem, eandem pronunciationem, idem literarum nomen, tanquam verisfimos originisteftes retinet. In iisdem etiam regnis & pro- vinciis, quibus Glagoliticas literas fcribarum infania obtrufitj Croatiae, fcilicet, Dalmatiae aliisque, Cyrullicus fimul, ut ar- chetypus, inuiu eft* B Gla- (d) Ha>c & alta omnia certa & inčem, loh Georg. Stredov;ki Paro- chus in pagoquodam Moravi«, collegit, connexit, & Sandtorum iuorum Cyrilli & Methodii hiftori«, feu potius fabul«, magnatu parcem inde per- texuit. (Ann, 1710* Solisbaci edir, 410, ) AS IG Glagoliticus vero dicitur a Verbo Sclavonico glagoIiti»' (loqui) quia hac fcribendi ratione primum vulgaris dialedusi & nihil fere quod ad res facras five ecclefiasticas fpedabat expref- fum eft, quemadmodum in oppofitione LingU* Slavonic*, Sc charaderis Cyrillici, qui in rebus Theologicis & moralibus a typographisolimtantumapudRufl»s in ufu fuit, charaderfillo- rum,quem fcribunt,fivetachygraphicus, (Skoropifs) & Dialedus quam eo exprimunt, fimplex five vulgaris (profioi) dicitur, Qui Hieronymo hujus charaderis Glagoliticiinventionem attribuunt, vocant eum Hieronymianutn, fed fruftra difiinguunt eum a Cyrulico, equo ortus, & ita multo junior eft; nonenim in primis ftatim annis eo deformitatis pervenit, quo nune eum confpicimus Etqui Cyrilliei audorem faciunt Hieronymum, refutanturabHiftori*CivitatisTergefti(vuIgoTrieft)AudoreJ- rencodellaCroce,p.6f4,nontantum Pontificis Joh IlXteftimo- nio,qui Conftantinum ejus inventorem vocat, fed & temporis ra¬ tione,quiadiu poftmortem Hieronymi inventioliterarumScla- vonicarum Conftantino a Pontifice tnbuitur, Qui certe bane gloriam invidiftet homini Graeco, linguae barbar* in rebus faeris Curi* Roman* minus grato Patrono, & audoritati Pontificis Rom: fubjedo epifcopo, fi vel veftigium in hifioria de merito hocHieronymi, Sandi, & dodiflimi Eccleli* Latin* patris in- veniftet. Dilplicuit fententia h*c etiamScaligero, quiaHiero- nymi Verfio Bibliorum Dalmatica, feripta eft charadere Dal- matio, id efi, Latino, non Serviano. servianus dicitur hic Scaligero Cyrillicus charader, quia apudServi* incolas inufueft; fed minus commode hac ratione,' & pr*ter necesfitatem fit TroKvtovvpog, Croaticum jam jam alii eum nominant; & quia Bulgari etiarn eum receperunt, pofiet etiam Bulgaricus appellari. Propter Verfionem tamen Hieronymi- anus dici poiTet namCodex Sclavonicus non videtur eftenova verfio,fedHieronymiDalmatica, literis tantumaliis feripta, 8 t in m ** in paucis ob dialečhim mu tata, id quod DočHsfimi Patris buius aučtoritas, &in fcientja linguarum excellentia; feculi vero quo Cyrillus & Methodius vixit, barbaries & ignorantia verifimilli- mum facit, Eadem ratione, qua etiam charačler Glagoliticiis, quo libri eccleliafticae devotionis, quiinhunc usque dieni apnd Sclavonicas gentes quasdam in ufu funt, non propter invenriv onem, fedpropter Hieronymi verlionem Hieronymianus di- citur (e) Qui Glagoliticam Scripturam vocant Buchwitzam (f) utuntur vocabulo Sclavonico (buch) five ut a!ii fcribunt, 8c pronunciant: (bog.) hoc ert (Deusj e qnoprimitivo addita ter- minatione (witza) fitadje&ivumSc fignificatapud eos (divina) quia haec fcriptura in edendo, ut vocant, divino officio, adhibe- tur ad differentiam fcripturae codicis Biblici, quse eodem Scla- vonico formationis modo Cyrulwitza appellatur, Charačler Glogoliticus triplici nobis occafione innotuit: I. PerOrationemDominicam,quamediditVirmaximereve- rendus Sc ob l inguarum peritiam celeberrimus Dominus Andreas Miillerus, Conliliarius Elečloralis Brandenburgius, Sc Praepofi- tus Ecclef, Berlin, in Centuria VerfionumhujusOrationis, pag. ,56. quam exfcripfit e Catechilino quodam Sciavonico Venet. MS, ut in margine annotatum ell, Nomen Venetiarum mihi primo intuitu dubium movit, quo refpečlu hic Catechifmus di- catur Sclavonieus? utrum Sclavonicalinguaingenere intelliga- tur, autinfpeciequsedamejus dialečlus? Venetiis enim Dialečli B 2 oin- (e) Blondus in Italiailluftratareg. XI. fcribit: Hieronymusofficiura divinum, quoCatholici utuntur Chriftiani, ex Graeco in idioma Sclavoni- cnmtraduxit, quod gloriofus pontifex Eugenius IV♦ per noftras manus illi s confirmavit. (f)Hornius in prafatione in Boxhorn. Orig. Gali. Hieronymus, ,inquit. Scripturam Buchvvitzam, nomine nefciounde fumpto, di&am re- ponit; Cyrillus aliam, qux ab illo Cyrulwit2a audit, as « se omniumregnortim guae in Hungarise vicinia funt Sclavonicac dicuntur. Sed ceffavit hoc dubium, podquam contuliflem lečlionem, quae huic Orationis Dominicxverfionilatinisliteris fubje< 51 aed,& invenidem Croaticam pag.53 & Glagoliticam p* 56, una cum titulis, manifedo errore transpolitas efle. Ea quse Croatica dicitur Charačleri Glogelitico lubfcribenda ed, & quae huic addita, cum Titulo (Sclavonica) in ejus loco reponenda, Hujus Orationis Dominicse in Croaticam Dialečlum verde,cha~ račlere Glagolitico fcriptse, & in aerefculptae, primo loco hi$ mentionem facere volui, quia apud nos in multorum manibus ed, propter iteratam Centuriae Miilleriange editionem,. quam debemus Sebadiano Godofredo Starck: Gymnalii nodri Con- rečtori olim meritisdmo, amico & Collegsc meofuavisfimo, de- inde Profedori Linguarum oricnt: Gryphis waldenfi, qui Vi¬ tam MuUeri addidit eamque dočla praefatione ornavit. C Berlini Anno. 1703. 4to .) II. Anno 1561. L* Baro Johannes Ungnad, decus familiae Comitum.de Weifenwolf, patrise fuae Carniolse, vicinisque re- gnis & provinciis, in rebus religionispurioris,fuccurrere volens; Verfionis Novi Tedamenti & aliorum librorum edendorum curam fufcepit, (g) & dirigente dočlisfimo Theologo Primo Trubero, opemqueferentibus Antonio Dalmata, facerdoteex Servia, & Stephano Confule, facerdote ex Bofnia, Typogra- phiam triplici charačtere indru&am, Cyrillico icilicet, Glago¬ litico, & Latino, in Ducatu Wirtenbergico comparavit, Sum- ptuumonus ipfequidem maxima ex parte tulit, fublevavit il- lud tamen Munificentia Regis Bohemi Maximiliani, & trium Elečlorum Principum, Saxonici, Brandenburgici (h) Sc Palati- ni (g) vid. Matthad Drefleri Chronic : Comitum Ungnad: LipG 1601, 4 to (h) Libefalitas haic Eleft, Brandenb. omnibus iis notanda eft qui Marchion;Brand: meti ta in Patriam,Religionem& rem Iiterariam colligunt. *§ m> ni, Landgrafii etiam Hasfijc, & Ducis Wirfenbergici t Haec typographia fuit prima, equa in Germania prodierunt libri chara&ere Glagolitico expresli. Fuit vero, proh dolor! in hunc usque diem etiam ultima, Dom: Baro Joh. Ungnad commen- davit quidem eam paulo ante obitum fuum uxori & h^redibus tanquam libi charisfimum tbefaurum, polha tamen aut periit, aut inangulo qnodam otiofa latet, quia abeo tempore ne linea quidem hoc charačlere expreffa lucern vidit. Fuerunt & libri editi non feliciores. Nam plurima pars inciditinmanuseorum, qui Verfiones Bibliorum in Vernaculas quovis modo impedi- unt, a quibus in itinere in Slavonic® Linguse provincias vi raptiNeuftadii in Auftria retenti & inclufi funt (i) Quo faaum eft, ut jam in perpaucqrum manibus fiat. Principes quibus vel dicati, vel propterlumptuum partem misli funt, paucaexem- plaria in Bibliothecis fuis, ab Anno 1562, confervant. In quarurti numero etiam Regia & Eleftoralis Berlinenlis c/h (k) Captiva vero illa volumina., liqua in Auftria Integra fuperfunt, mcren- tur utReges & Principes Evangelici, Aulsc Viennenfis amici partem eorum vel per legatos fuos rcdimant, vel fumptuum titulo repetant, vel alio quocunque commodiore modo c car- cerislitu liberent, in Bibliothecarum ornameutum, in Germa¬ ni®, promotricis lludii lingu® Sclavonic® gloriam; in Do- aorum Virorum commune gaudium ; in Ungnadiorum deni- que meritorumdebitam compenfationem, Comites& Domini quidam in Auftriacis provinciis acceperunt etiam exemplaria nonnulla, unde Novum Teftamentum Sc Explicatio pericopa- B 3 rum (i) vid: Herman: Fabronium Mofetnan fn t){l ©Utnnuitifd)brevi addita Cp) Ex hoc Catechifmo fine dubio D, Andr, Mulleri oratio Do- minica defcripta eft. / «S >9 S* addita explicatione pro junioribus & fimplicioribus. Una cnm fermone, five homilia, quomodo vox fidei in S, fcriptura intei- ligenda fit* InCroaticam linguamtranslatus, a StephanoCon- fule, Dalmatino. Tubingse, gvo. 1561. Truberus Germani- cam fecit praefationem, Stephanus Coniul fubfcripfit quidem folus, quod in aliis libris non faftum eft, addit tamen: auxili- antibus bonis viris Croaticse nationis* His paucis hac prima vice literarum Sclavonicarum exper- tibus prodefle volui, Leftores doftiores, & magis expertos ro> gans, ut moneant, addanr,continuent,perficiant, &meoprofici' endi dcfiderio etiam non deefle velint, Proxima occafione hanc linguae Sclavonicae hiftoriam continuaturus dicam, Deo volente, quaedam de charaftere Cyrulico in fpecie, & de orto ex eo charačtere Neo-Rusfico*