Hymnus de victoria Christianorum De Hassan, Bosnensi Bassa, 22. Junii anno 1593. gloriose relata. Me gi regum ter maximo, Consurgamus in jubilo, Per quem salus. et gratia Datur simul victoria. Bihač et Repic cepimus Tenemus et Hrastovicam, Castrum eonstruximus novum Erit mox Sisak turcicum. Celsum protendit brachium Aegyptios quo straverat, Et Sisaram cum Goliath Sesak. Z Sennacherib. Ostendit terra flosculos Minus sperato tempore, Fructusque fundit melleos, Salutis iaeta nuntio. Sursum levemus bfachia Novum sonantes canticum, Magnificamus Dominum Qui fecit mirabilia. Hic Rex in iracundia Memor misericordiae Nobis jam factus mitior Sinum pandit clementiae. In cujus factum nomine Est contra Turcas praelium: At mox victi sunt impii Nostrum quaerentes sanguinem. Hi fortes multitudine Et nostris elati malis Turci ruebant impetu Nostrae minaces patriae. Praedo cruentis caedibus Magnisque belli machinis Jam pašsim Bassha territis Insultabat Christicolis: Ubi nune ipsorum Deus? Ait: vires, audacia? Bellandi qua peritia Valent nobis resistere? Prophetam nostrum Mahometh Praeesse coelo credimus: Qui Marte nos constituet Terrae tocius principes. Salum, ventique turgidi Jam nostro parent nomini Mundoque toti frameam Videtis formidabilem. Et nune pugnemus fortiter. Fugam dabunt aut concident, Crucem qui praedicant suam Aspectu fusi turcico. Oves velut maetabimus Dabunt se quotquot obviam: Ex quorum late spoliis Magnam feremus gloriam. Tunc urbes, tunc et oppida, Arces, agrorum jugera, Tunc terrae, campi, fiumina, Nostrae cedent potentiae. Sub hos sternentur pulveres Pedum victi Cristicolae, Nec miles ultra quispiam Repugnet qui nobis, erit. Summi sed arbiter poli, Mundi qui fecit fabricam, Trusit hanc superbiam Verbis fumantem perfidis. Qui castigavit erimina Per hostem nostra plurima, Suorum jam flexus prece Justus judex, pius pater. Oblitus haud clementiae Qua facta praeit omnia Per opportuno tempore Dedit suis solatium. (Quorum quater vix millia Erant, hostis sed decuplo Major, locoque fortior Signus ibat tremetibus.) Respicienque desuper Castris infensus impiis, Eos ex templo terruit, Suis adjutor affuit. In festa cedunt agmina Crucem ferenti militi: Quo cireumelussa fortiter Vitae subintrant limitem. Hic glandes, hic et fulmina In terga torquent hostium, Quos igne, ferro, Calapi Parvo neci dant flumine. Sic Hasan bosnensis basa Begique septem corruunt, Quorum deus jactantiam Immersit limo sordidam. At vietor miles Christifer Turcis divus mannubiis Pie servatu patria Parta triumphat gloria. Dei sic hostes singuli Času funesto pereant; Eundem quiqul diligunt Ceu sol in ortu splendeant. Pro quo salutis munere Nobis concesso propere Licet per nostra erimina Tua nos dignis gratia. Te Jesum coeli praesidem, Mundi totius principem Laudamus, benedicimus Et corde laeto psalimus. Tuo, salvator optime Est bellum gestum numine; Tuoque rex auxilio Nostri gaudent victoria. Sit Jesu regis gloriae Virtutis et vietoriae Nomen ter augustissimus Potens, beatam, fulgidum. Hoc laudet agmen coelitum Et grex simul terrestrium, Quin inferorum cunei Sint Jesu nostro subditi. Deo Patri sit gloria Et Jesu Christo filio Sancto simul Paraclito Per infinita saecula. Amen. Opomba. Ker je pesem tako natisnjena, kakor je zapisana, nahajajo se v njej nekatere napake. Vešč Latinec naj jih sam iiopravi.