.04552 QUAS IV CAESAREO - REGIA AN TI Q UIS S1 MA AC CELEBERRIMA SCIENTIARUM UNIVERSITATE VINDOBONENSI PRO OBTINENDO DOCTORIS IN SS. THEOLOG1A GRABU ACADEA 1 IC 0 PCBLICE DEFENDENDAS SUSCEPIT J O A N N E S GOGALA, »IOECESIS LABAf.ENSlS PRESBYTER, AC CAESAREO-REGI1 SUBL1MIORIS PRESBVTERO- IICM EDUCATIOMS INSTITUTI AD S. AUGUSTINUM HIEMBRUM. DIE XXI. FEBRUAR11 MDCCCLVI. /srt TVPIS CONGREGATIOKIS MECHITHARISTICAE. CELSISSIMO EXGELLENTISSIMO ET REVERENDISSIMO DOIHIIO DOlIIO > ANTONIO ALOYSIO DEI ET APOSTOLICAE SEDIS GRATIA EPISCOPO LABACEN- SI, IMPERII AUSTRIACI PRINCIPI, INSIGNIUM IMPERIALIUM AUSTRIACORUM ORDINUM : LEOPOLDI MAGNAE CRUCIS EQUITI, FERREAE CORONAE 1. CLASSIS EQUITI, FRANCISCI JOSEPHI COMMEMDATORI, SACRAE CAES. REG. ET APOST. MAJESTATIS CONSILIARIO INTIMO ACTUALI ETC. ETC. ETC. ANTISTITI VIGILANTISSIMO, MAECEN ATI M U NIF IC E N T IS S IM O, PATRI AC BENEFACTORI OPTIMO, I N PEREME A N I M I G R A T I S*S I M 1, NEC N ON PROFUNDISSIMAE VENERATIONIS FILIALI CUM DEVOTIONE D. D. D. Es Historia Ecclesiastica. l. Mundi Redemtor advenit tempore introducendae religioni stiae opportunissimo. 2 . Religionis Christianae celerrima propagatio firmissimum suppe- ditat argumentum pro divinitate hujus religionis. 3 . Islami propagatio tam celeris ex causis naturalibus sufficienter explicatur. 4 . Pro convertendis ad religionem Christianam Carantanis magna liabet merita ecclesia Salisburgensis. 5 . Grregorius VII. non ex dominandi studio, sed justo libertatis ec- clesiasticae amore tanta et talia suscepit. 6 . Incrementa rei catholicae in Austria magna ex parte meriti« in- clytae dynastiae adscribenda sunt. fi Ex Jure Canunieo. 1 . Sicut Ecclesiae potestas in temporaiia regum abjudicatur, ita et civitati jus in sacra non competit. 2 . Fontibus juriš canonici novissimi merito adnumerantur Concor- data regnorum cum Sede Apostolica inita. 3 . Haec Coneordata primis Ecclesiae saeculis ob legum civilium indolem erant superflua. 4 . Appellationes de abusu ad potestatem civilem Ecclesia semper damnavit. 5 . Episcopi presbyteris sunt superiores jure divino. 6 . Etiam illa matrimonia, quae catholici cum acatholicis ličite et valide ineunt, quoad vinculum solvi nequeunt. Ki Archaeologia Ribiiea. 1 . Universa V. F. oeconomia id potissimum intendebat, ut veriDei cultus conservaretur. 2 . Haec oeconomia ut propaedeutica non omnibus numeris est ab- soluta, omnino tamen Deo digna. 3 . Mosen docuisse Deum mere nationalem false asseritur. 4 . Narrationem Mosaicam de successiva mundi creatione recentissi- mae Geologorum observationes confirmant. 5 . Deum sacrificia A. F. praecepisse, et non tantum permisisse de- fendimus. 6 . Daemoniaci non erant naturaliter aegroti. 8 Es Hermcneiitica Biblica. 1 . Sola ratio in libris sacris exponendis suprema interpretandi re- gula statui nequit. 2 . Interpres catholicus etiain regnlas hermenentices pure rationalis non spernit. 3 . Ad cognoseendum usum loquendi biblicura dialecti Linguaruin orientalium non raro insigne praestant subsidium. 4 . Scripta ss. Patrum merito fontibus adnumerantur, ex quibus ae- tatis biblicae cogitandi et sentiendi rationem discimus. 5 . Bibliorum interpres et a praejudiciis liber et genuino sensu re- ligioso-christiano imbutus sit oportet. 6 . Collatio locorum parallelorum interpreti multiplicem praebet uli¬ li tatem. 9 Ex Introductione in LL. SS. V. F. 1 . Ecclesiam, declarando versionem Vulgatam authentieam, usum textus originalis prohibuisse negamus pernegamusque. 2 . Omnes libri V. F. deuterocanonici non minus ac protooanonici sunt divinae originis. 3. Libri sacri V. F. neque solis bominibus, neque soli Spiritui sanc- to, sed hominibus et Spiritui sancto simul cooperantibus originem suam debent. 4. Caput IV. Isaiae Messianum esse defendimus. 5. Isaiae c. VII. 14 de beata Maria Virgine et Christo interpre- tamur. 6 . Liber Ruth vix recte intelligitur, si genius temporis illius igno- ratur. 10 Ei Introductione in LL. SS. N. F. 1. Authographorum praematurus interitus facile explicatur. 2 . Sacri scriptores idonei erant rite cognoscendis rebus gestis, quas referunt. 3. Scopus Evangelistarum non fuit, omnia quae Christus dixit et fecit, euarrare. 4. Versio Slavica a SS. Cyrillo et Methodio adornata est. 5. Evangelium S. Matthaei lingua Aramaica exaratum fuisse vero- similius est. 6 . Divortii patroni frustra ad Matth. XIX, 9. provocant. 11 Ex Theologia Dogmatica. 1 . Indigentiae naturae humanae postulant revelationem. 2 . Apostolicitas inter notas Ecclesiae verae primum šibi vindicat locum. 3. „Non est consecpiens, ut si Deo certus est omnium ordo causa- rum, ideo nihil sit in voluntatis nostrae arbitrio.“ S. Aug. de civ. D. 1. 5. c. 9. n. 3. 4. Generatianismus a quibusdam recentioribus frustraneo conatu contra creatianismum propugnatur. 5. Homo lapsus redimi non potuit, nisi per Deum-hommem. 6 . Liberum arbitrium per gratiae interioris necessitatem minime tollitur. 7. Ministrum Sacramenti matrimonii contrahentes esse defendimus. 12 Ex Theologia Morali. l. Ethica Christiana eam, quae e sola ratione promanat, multis sn- perat titulis. 2 . Legeni moralom esistere contra Scepticos morales defendimus. 3 . Scientifica Ethieae Christianae cognitio sacerdotibus est neces- saria, laicis vero utilis. 4 . Leges potestatis legitimao, quae non sunt aperte contra con- scientiam, in conscientia obligant. 5 . Virtus catholica ab illa Kationalistarum et Protestantium essen- tialiter differt. 6 . Ascesi in Ethica Christiana merito singulare momentum tribuitur. 13 31«$ ber ^aftotalsS^eologte* 1. ©a§ priefterlid;e IBetoujštfem forbert bie grommigfeit unb beget* ftert jur genauen ^flic^terfuHung. 2 . ©er ©eelforger toerbinbe mit reiner 2(6fid;t ein fluge« 23eneljmen. 3. groedmafjig eingeri.., ji5?J J: : - s t-šci5i '‘aif.-. rstrtf 'M nsJai^ts ■ aiB# |it3p,iž) n$if S6603C00000 yo inčitn* bwi3iizy3niwn ni bNaoddN