propinatio
France Prešeren - Zlatko Vidulić
En vitis rursus vinum, amici, dulce nobis dat, quod venas fovet, sinum, et cor vultumque recreat, pectus dum mero cum restituit in integrum.
Et cui, fratres, heus, nunc propinare, canere? Det terrae nostrae Deus, Slovenis cunctis, vivere, nobis qui socii, illustris matris filii!
Sint fulmine percussi minantes nostro generi et semper inconcussi Sloveni sint et liberi! Fortibus manibus nunc rumpant vincla omnibus!
Concordia, fortuna in domum nostram redeant, et omnes Slavi una nunc eant, dextram porrigant! Nobis quo studio potestas ecce denuo!
Conservet vos, Slovenae, perpulchros flores, Dominus!
Et ubi tales venae nympharum, quaero protinus? Propriis filiis
formido hosti eritis.
Vos iuvenes, pro vobis haec mea propinatio. Spes omnis estis nobis, nam vobis domus ratio, quam post nos ut et vos servetis, munus erit, dos!
O vivant omnes gentes, quae diem hunc desiderant,
ut sole sint fruentes concordes, rixas respuant, inter quas, libertas, sit amor, non hostilitas!
Amici, nunc propino pro nobis ipsis poculum, qui hoc firmamus vino pro bono nobis oculum. Quorum os tale, mos, det Deus dies prosperos!