EX

UNIVERSA THEOLOGIA,

QUAS

IN CAESAREO-REGIA,

ANTIQUISSIMA ET CELEBEHRIMA

SCIENTIARUM

UNIYERSITATE VINDOBONENSI

PRO OBTISEKDO

DOCTORIS IN SS. THEOLOGIA

GRADU ACADEMICO,

PUBLICE

DEFENDENDAS SUSCEPIT

Jacobus Stepischnegg,

E CAESAREO - REGIO SUBLIMIORIS EDUCATIONS AD S, AUGDSTI-
NUM IISST1TUIO , DXOECES1S LAVANTINAE PRESBYTER.

DIE 25 . MENSIS APRILIS. ANNO 1839.

VIENNAE,

TYPIS CAROLI GEROLD.


AMPLISSIMIS HONORIBUS

GELSISSIMI,

ILLUSTRISSIMI AG REVERENDISSIMI
DOMINI DOMINI

PRINCIPIS ET EPISCOPI
L A V A N T I N I

ETC. ETC. ETC.

T'iVY

i^i88ia^aflavaa 0£ im ?.?.tnrpvfxg

a

PERENNE GRATITUDINIS

AC

V -■ .-'l I  ■ . . /-

PROFUNDISSIMAE VENERATIONIS

MONUMENTUM

FILIALI CUM DEVOTIONE
D. D. D.

IV1 I T 71  A V A J

MTU

Ex Historia Ecclesiastica.

1 .

Dcliramenta Gnosticorura maximam par¬
tem ex placitis philosopliiae orientalis originem
suam traxerunt.

2 .

Lites Gaelfos inter et Gibellinos agitatae Ec-
clesiae aeque ac Reipublicae perniciosae exsti-
terunt.

3 .

Status politicus Italiae post obitum Carolin-
gorum xalde turbatus causa fuit multorum detri-
mentorum et scandalorum in Ecclesia Christi.

4 .

Tristissimarum sequelarum magni scbismatis
occidentalis una ex praecipuis erant baereses mox
erumpentes.

5 '

Peculiaris Numinis circa Ecclesiam catholi-
cam vigilantia recentissimis temporibus quoque
sat clare se manifestat.

6 .

In dijudicando Saint Simonismo duplex cjus-
dem pars: negaliva scilicet, et positiva probe
discerni debet; ilia ipsa hac iheosopliia anti-

6

quior est — haccmera figmcnta cerebri febricitan-
tis continet.

Ex Jure Ecclesiastico.

1 .

Ecclesia diversam aRepublica constituit so-

cietatem.

2 .

Ecclesia aequali cum quolibet privato jure
gaudet, bona temporalia possidendi.

3 .

Systema sic dictum territoriale Ecclesiae ca-
tbolicae applicari nequit, nec unquam ab ipsa
agnitum fuit.

4 .

Simoniam ceu gravissimorum malorum fon-
tem Ecclesia rectissime omni tempore exsecra-
batur.

6 .

Quae jura speciatim in jure patronatus nc-
cessario  comprehendaAtur, generatim definiri
vix potest.

6 .

Impedimentum matrimonii sic dictum ca-
iholicismi, ipsis doctrinae catliolicae principiis
innixum, tolerantiae civili non adversatur.

7

Ex Archaeologia Biblica.

1 .

Relationesrecentissimorum itinerantium per
Arabiam petraeam veritatem historiae libri Exo¬
dus adprime cenfirmant.

2 .

Discrimen cibos mundos inter et immundos,
in pentateucho statutum, minime in superstitione
fundatur.

3 .

Errant, qui daemonologiam a Judaeis tem¬
pore captivitatis babylonicae demum, praecipue
ex doctrina Zoroastri depromtam fuisse asserunt

4 .

Jus talionis a Mose penitus aboleri non po-
tuit, sapientissime tamen restringebatur.

5 .

Causa, cur post captivitalem babylonicam
nulli amplius in medium prodierint propbetae,
longe alia est, quam praetensus a quibusdam in-
territus sic dictae scholae propbeticae, a Samuele
fundatae.

6 .

Maccabaei non fuerunt rebelles.

8

Ex Introductionc in Libros Sacros Y.F.

1 .

Moses etiarn in iis, quae aetatem ipsius an-
tecedunt, testis est tide dignissimus.

2 .

Conjecturis mere dograaticis nullus locus
concedendus est.

8

Liber Job veram continet historiam.

4 .

Fragmenta Danielis, quae vocant deutero-
canonica, perperam ipsi abjudicantur.

5 .

Psalmus XV. juxta Vulgatam, messianum
esse, et in specie Christi resurrectionem praedi-
ccrc, invictis probatur argumenlis.

Ex Hernieneutica Sacra.

1 .

Sola interpretatio sic dicta psychologica in
expositione S. Scripturae non sufficit.

2 .

Excessus in allcgorica S. Literarum inler-
pretalione passim commissi, adversus ipsum sen-

9

sum earumdem allegoricuni nullum argumentum
constituunt.

8 .

Consilium personae loquentis in exponenda
S. Sci’iptura perbene attendi debet; cujus ne-
glecti vel maxirne Rationalistae Se reos Ihciunt.

4.

Parallelisftius verbalis a reali probe disCer-
liendus est.

5.

Interpret! catholico non licet contra unani-
mem SSi, Patrum consensum S. Scripturam ex-
ponere.

Exlntroductione in Libros Sacros N. F.

1 .

Libri Sacri N. Fi dogmalice integri ad nos
Jiervenerunt

2 .

Rejectio librorum apocrypborum N. P. cir-
Cumspectionem Ecclesiae in stabiliendo canone

sacro extra omne dubium collocat.

■<

8 *

Sententia S. Joannem Evangelium suum
Gnosticisopposuisse, baud conteranendis stifFuIci-
tur arguments.

10

4 .

Versus secundus cap. II. Evangeiii S. Lucao
nullara involvit contradictionem.

5 .

Inter SS. Paulum et Jacobum nulla interqc-
dit pugna.

Ex Theologia Dogmatica.

1 .

Ecclesia infallibilitalis dono instructa est.

2 .

Principale divinaemunificentiae donum, quo
protoparentes ante lapsum gaudebant, est justi-*
tia et sanctitas , in qua fuerant constitute

3 .

Doctrinam SS. Patrum de Xoq/w e pliiloso-
phia platonica baustam esse, pernegamus.

4 .

Spiritus S. a Filio aeque ac a Patre procedit.

5 .

Confessionem peccatorum turn occultorum,
quum manifestorum, a Christo ipso praeceptam
esse, haud interrupta probat traditio.

( 5 .

Frustra excipiunt quidam contra acternita-
tem poenaruni infernalium.

11

Ex Etliica Christiana,

1

Doctrina de consiliis de bona njeliari ab
omni contradictione immunis est.

2 .

Discrimen inter officia perfccta, cl impei-
fccta summi est momeriti.

-i!'-] fmwmtjvd

3 .

Conscientiae firmae et sincerac  semper
obediendum.

4 .

Peccata infirmitatis semper nonnisi venialiu
esse, error est quorumd'am valde perniciosus.

5 .

Lex, quae probibet usurpationem rei qlie-
nae, admittit quoque exceptiones.

fcer ^)ajloraI - geologic.

, . l.

933icf;tige ©runbe »erpf(td;fen ben ©eeljbnjer j$ur
^auftgen $ufnafjme bet: biblifd;eu ©cfd;td;te in ben
3SoIBunternd;t.

12

2

Bei der Widerlegung der Zweifel und Einwürfe
gegen Neligionöwahrheiten ist dem Seelsorger die größte
Vorsicht zu empfehlen.

8

Nein analytische Homilien können ihre Dor- und
Nachtheile haben, und es ist vorzüglich die Beschaffen¬
heit der Zuhörer, die den Prediger bei der Wahl der¬
selben bestimmen soll.

4

Die Wichtigkeit deö äußeren Vortrages läßt sich
nicht in Abrede stellen.

5

Leidende nehmen mit Recht die besondere Sorg¬
falt ihres Seelsorgers in Anspruch.

6-

Der Unterschied zwischen dem Aufschübe und der
gänzlichen Verweigerung der Absolution ist in Bezug
auf daö jedcömahlige Benehmen deö Seelsorgers von
großer Wichtigkeit.


, *

; jh-; "' r \ 'V/} -Ml.

(!'■:('-ji'-i '<■  "•">  >•:'Jjii

, {{it y » j ’.,i> 11 ]' i i

,

‘ % .  . k'.W; • X

, •: • li'.f

/j, .• ;.v'.

■■■:} -h f.'S.

IwhC »ii i$in

'"»cV '•

••

NARODNA IN UNIVERZITETNA

KNJI (17U ;  (17UNICA

00000461411