138745 Narodna in univerzitetna knjižnica v Ljubljani /j iletne geroo^te 0 t 6 I i o t H t fiit © c c I f p t g c r. žtilften 25 ant e» I. SfcciU £ t l l t, b «v Stanj Svfepl) Scnfp. i 7 9 5» 91 a d) r i d) t. ‘Dae ganje sBSevf besi Van * Efpen lus Eccle- fialticuni, tvovon gegenw«vtig Pars I. geliefevt Wirb, befte^et in 4 J^etlcn , Weld)e jufammen benttufig 112 3>6gen au^moc^cn migen, unb ba mit jeber Ciefevung bev ^ibliotl^cf fur ©eelfotgev 1'efftnntermftflen 3 3 bič 4° 2>ogen pr. 1 fl. ciusge- gebcn mevben, fo Witb bač gcmje 933evt bon 4 X§ets len, auf fd)6nem ^apiet gebrucft, nid)t vtel wbet 3 fL ju fle^en fommen, beflen 2ter ££ei( in bet? I tiftdjpen Žiefetung, unb fo in IšUvje foroo^l ber 3te, ctfg aud) bev lefcte 3fyil, nac^folgen mivb. D. ZEGERt BERNARDI VAN-EŠPEN Cehberrimi Jurisconsulti Lousiniensis IVS ECCLESIASTICVM IN EP1T0MEN REDACTVM AC SVBJVNCTIS BREVIBVS SENTENTTIS, atqve ARgVMENTIS STVDII PATRISTICt INSTRVCTVM A Pluritnuiri Reveremlo, Religiofiflimo atgiie Eximto D. P» BENEDICTO OBERHAVSER, I, V -D. Reverendissitni ac Celsissimi S. R. I. Principis ac Arehiepiscopi Salisburgensis Consiliario ecclesiast-ieo« P A R S P R I M A, Editio novijjima et corrcčta. CILLEJAE, npud Francis c um Joseph um Jenko. MDCCXCV« THE M A. Dominus nofter ^fefus Chriflus , qui eft fons o- mnium bonorum^tales faciatSacerdotes no- flris temporibus i quales defcripti funt. S«, Tliom. Opufc. 65. capt. uit. 138745 ADMONITIO A D LECTOREM. Eruditis omnibus fat confiat, quam eximia Ss. Canonum etc. notitia cla- reret Illuftr. D.Bernard. Van-Efpen. Jus Ecclefiatticum ab eo fcriptuiii AučforisDočlrinam abunde deprae- dicat, adeo, ut dubitare liceat, an Aučlor ob fuae eruditionis famani magis commendet hoc fuum opus, vel iftud. ipfius opus ob contentas Dodtrinas magis commendet Audio- rem. Superfluum ergo elt, vel in . Audtoris, aut in ipfius operiš laudes longius excurrere. Id uiium dole- bant nonnulli, fe dellitui tempere, quo Integra ejusmodi volumina per- iegere pollent: alii vero fe geme- bant impares iisdera emendis. Vide- batur ergo nou abs re confultum, illa redigere in epitome, retentis Van-Efpenii dočtrinis Jurispruden* dam Ecclefiallicam elucidandbus, et fimul addids faluberrimis Ss. Pa- trum fententiis, ut per illas Lečlo- ris intellechis in Canonum notitia illuminaretur, et per iftas voluntas ad eorum obfervantiam inllanimare- tur. lila, quae eximius Epitomator addidit, defumpfit ex operibusCla- riffimi D, Ludovici Tronfon, funt- que alterifco notata. Caeterum ad adornandum compendium hoc adhi- bebantur opera Efpenii Anno 1753 edita. In noviflima hac editione pauca Suaedam, quae Ufui in terris au- riacis recepto contraria anteliac inveniebantur, conformiter Inllitu- tionibus juriš ecclefiaftici viri eru- ditillimi Gmeineri cprrečta funt 5 quae quidem potiflinium MatriiiiO’ wii Sacranjentuni concernunt. CONSPECTUS I. P A R TI S. DE PERSONIS EC C LE SI AS TI C I S. Titulus L de Clericis. Pag. 2.5 Titulus II. de vita, ethpneftateCleric. 4° Titulus UL dePafioribus, et Fiče-Paftor. 59 Titulus IV. de Cnftodibus Eccl. Paroch. 75 Titulus V. deLEdituis Parochiarum, et Magifiris Pauperum etc. 79 Titulus VI. deDecanis Chrifiianitatis, feu ruralibus. . 8.7 Titulus VIL de Canblticis Cathedralium, et Collegiatarum Ecclefiarum. 93 Titulus VIIL de CapiUilo Cathedrati. 1 o g Titulus IX. de Capitulo Sede vacante. 1 14 Titulus X. de Canonicis Graduatis. 120 Titulus XI. de dignitatibus Capitulor. 1 23 Titulus XII. de Dignitat. Eccl. Cathed. Ho Titulus XIII. de EleStione, et nominatione Epifcoporum. 153 Titulus XIV. de Confirm. Epifcop. 570 Titulus XV. de Confecr. Epifcop. ^$3 Titulus XVI. de Cura Epifcbpali. 2 ^5' Titulus XVII. de Eijitatione Epifc. 234 Titulus XVIII. de S^nodis Diaecefanis. 246 ntulus XIX. de Metropolitanis. 2 55 litulus XX. de S^nodis Provincialibus. 272 litulus XXI. de Legat. etNunt. Apoft. "85 Ijtulus XXII. de Congreg. Car din. 2 95 1 itulus XXIII, de OfficiaL Curiae P.om. 3 1 9 Titu- Titulus XXIV. de Infiituto Regularium. 342 Titulus XXV. de Jdmiffione ad Rellg. 349 Titulus XXVI. de Simoniacirca ingref- 365 fum Religionis. Titulus XXVII. de Profeffione. 37 \ Titulus XXVIII. di voto obedientiae. 382 Titulus XXIX. de voto paupertatis. 388 Titulus XXX. de voto Caftitatis. 407 Titulus XXXI. de Monaft. Superioribus. 416 Titulus XXXII. de Reformatione, et Pijitatione Regularium. 447 Titulus XXXIII. deguafiRegularibus. 459 LeEtor benevolus corriget. Caetera PROLEGOMENA CAPVT I. Ds Origine ^fuvis Ecclefiaftici. I. Tribus priortbus faeculis Ecclefia vix alias leges habuit, quam Scripturas veteres et noviTeflamen- ti. Charitas, qua ducebantur Chriftiani, litibus vix locum fecit. Etfiquae nafcebantur, illae perApo- ftolos , eorumque Succeflbres, pios Paftores, com- ponebantur, quorum auftoritas fpiritualis fuit in- nixa poteftati, quam Clirtftutn Paftoribus in gre- gem finim dediffe cunfti perfuafi erant, miraculis- que et virtutibus, quae in plerisqup Paftoribus elu- cebant, comprobata, nec ultra curam animarum ex- tenfa. In caeteris rebus Chriftiani Principibus, et Magiftratibus obtemperarunt , legum civilnim ob- fervantilfinu. II. Apoftoli Epifcopis , ac Presbyteris non iiulla praecepta , ad curam animarum Ecčlefiarumque gu- bernationem generatim pertinentia tradiderant, quae longo tempore hominum memoria confervata, ad ultimum fcriptis confignata funt, licet authore, et tempore incertis. Unde nati funt Canones Apoito- lici, et Conftitutiones Apoftolicae, quae S. ele¬ menti Papae tribuuntur ; licet eorum , earumque auftoritas non fit omni exceptione major; quando- quidem diverfae diverfis temporibus laciniae iis fuerunt ailutae, III. Plurimum eivitatuni Epifcepi nonnunquam ad decidendas caufas maj oris momenti convenerunt, Fleur. ^usEcclef. P. I. ca.pl. pzr tot. — ( 8 ) — guorum Congregatione Latinis Concilia audiutit. Tribus prioribus faeculis ob perfecutiones rarius hujusmodi conventus agebantur. Nonnulli tamen etiam ex his temporibus ad notitiam noftram per- venerunt; veluti Concilia fub Vitlore Papa An- 110 196 de controverliaPafchatishabita: Concilium Carthaginenfe fub Agrippino Epifcopo, cujus men- tionem facit S. Cypriani epift. 71.: ipfa Cypriani Concilia, aliaque plura. Toties enim habebantur, guoties id fieri commode poterat. Sed ex quo Con- (tantiuus M. Ecclefiae pacem reftituit, frequentio- res , atque ordinatiores fuere Epifcoporuin conven¬ tus. Ipfo enim imperante celebrata funt Anno 314. Ancyranutn iti Galatia, et Neocefarienfe in Poli¬ to , quae funt eorum, quorum Canones fuperfunt, antiquifiima Concilia. Ejusdein aufpiciis coačtum fuit Anno 325. Niceae in Bithynia Concilium Oecu- inenicum I. a cunčlis orbis Romani Epifcopis fre- guentatum. Secuta funt tria particularia; videlicet Anno 341 Antiochenfe in Syria; Anno 37oLaodi- ceum in Phrygia; Anno 375 Gangrenfe in Paphla- gonia, quorutn Canones*inaxinii habebantur. Beni¬ gne Anno 381 celebratum fuit in Thracia Conftan- tinopoli Oecuinenicum Concilium II. IV. Horum feptem Conciliorum, videlicet univer- p faliurn duoruni, et quinque particularium Canones Collcdton. , n unum corpuscollečti funt; quodappellatum fuit Codex Canonum Ecclefiae univerfalis: Quo Concilium Chalcedonenfe ufum fuifle conftat, cujus Canone primo comprobatur. Huic Codici accelferunt Cano¬ nes Concilii Ephefini Oecnmenici III. quod An* 110 430 habitum eft, et Concilii Chalcedonenlis Oecumenici IV. Anno 450 celebrati. Denique L. Canones Apoftoloruni, nec non Canones Concilii Sardicenfis, quod Anno 347 celebratum et a pluri- bus Eoclefiis pro continuatione Concilii Nicaeni ha¬ bitum eft, eidem Codici adjefti fuerunt. V. Omnes ifti Canones graeca litigua concepti firerant; fed iuEccIefiis occidentalibus recepta fuit antiqua verfio Jatina, cujus Author incertus eft. Hac veteri compilatione fuum fuit Concilium Chal- — ( 9 ) eedonenfe, ipfaque Ecclefia romana usque ad fae- culum fubfequens. Nec caeterae per Galliam , Ger- maniamque Ecclefiae usque ad SaeculumIX. aliam noverant. Denigue Dionyfius 'Exiguus, qui circa Annum 530 Romae vixit, novam verfionem , eam- quo multo fideliorein adornavit, cui adjecit omnia, quae tum temporis graeco idiomate continebantur; videlicet L. Canones Apoftolorum, Canones Con- ciliorum, Chalcedonenfis, Carthaginenfis, ac non- nullorum aliorum in Africa habitorum. Idem Dio- nyfius collegit decretales epiftolas Pontificum jpde a Siricio, qui Anno 398 obiit , usaue ad Anafta- fium II. defunflum Anno 498. Appellabantur autem decretales epiftolae, quibus Pontifices , ab Epifco- pis ccnfulti, decidebant momenta difciplinae, qnae- ve Canonom loco habebantur; quemadmodumGrae- ci his aequiparabant. Decretales Dionyfii Alexau- drini, Gregorii Thavmaturgi, etBafiliiM. ad Am- philochium eoiftolas. • VI. Tatita autem fuit compilationis Dionyfianae au&oritas, ut Ecclefia romana ea femper deinceps uteretur fub appellatione corporis Canonuin. Exti- tit praeterea -Codex Canonum Ecclefiae Africanae, maximam partem ex Conciliis tempore S. Augu- ftini habitis colleftus, et ab ipfis Graecis ob excel- lentiam regularum in linguam vernaculam transla- tus.Martinus, BracarenfisEpifcopus, qui circa An¬ num 570 floruit, in Hifpania idem fecit, quod Dio- nyfius parvus Romae, edita compilatione Canonuin fecundutn Orientales, quibus tamen nonuullos Con- ciliorum Hifpanicorum Canones adjecit. In Francia tamen fola vetus illa compilatio in ufu fuit, doneč Carolus M. Dionyfianam , Romae ab Adriano L Pontifice Anno 787. traditam, domum referret. VIL Orientales etiam veteri Codici nonnulla adje» cerunt ; videlicet XXXV. Canones Apoftolorum, qui L. reliqnis additi; Codjcem Ecclefiae Africa¬ nae graece redditum ; Canones Concilii 7'rullan.i Anno 692 ut vicem fuftinerunt Canonem Concilio- rum Oecumenicorum V. & VI. quibtis nulli Cano¬ nes fuerant proditi: denique Canones ConciliiNjr- ■. ( 10 J eaeiii H. Oecumenici VII. Anno 787. Atque his ■ partibus conllitit Cpdex Canonum Ecclefiae Orien. tališ. Haec pauca praecepta univerfae Ecclefiae Ca. tholicae per VIII. Saecula fufficere. Occidentales pauciorahabebant, eaque ab Orientalibus maximani partem mutuara. Interim in ufum Ecclefiae Roma, nae particularem nulla tradita deprehenditnus. Tan- ta enim conftantia, ac fidelitate iiihaefit difcipli- nae , ab AP°ft°li s traditae, ut his remediis vix in. digeret, ipfaeoue Pontificum decretales epiftolae in^e hauftae aliis Ecclefiis fcriberentur. Jus boe, quod priinis VIII. Saeculis m ufu fuit, appellare poffes jfus Ecc/c/ia/žicMm. antiquum. VIII. De CollePt. Cui mox lucceffit novum; extremis enim Ca- Didor. roli M. temporibus ex Hifpania per univerfum Oc. Afercator. cidentem difleminata fuit collečlio Canonum, cui ijomen nefcio cujus Ifidtfi praefixutn erat , quem nonnulli mercatorem vocant. lila continentnr Ca. nones Orien tales ex interpretatione latina Dionj'. fiana antiquiore ; Canones plurium Conciliorum Francicoruin , et Hifpanicorum, et quod omnium maximum, ingens numerus epiftolarum Decreta- liunt a Pontificibus quatuor primoram faeculorum feriptarum inde a Clemente tisque ad Siricium, a quo aufpicatus erat Dionyfius: licet hic, qui du. centos ante Annos vjxerat Roitiae, conteftetur, ab ipfo conquifitas fumma diligentia fuifle, quotquot reperiri potuerint, fuperiorum Pontificum Confti. tutiones. Compendia harum fpuriarum Decretaliutn inferta fuere colleftione, quam Ingelramnus, Me- diotnatrieum Epjfeopus, ediditAnno 781 pluraque earuin capita irtepferunt et in Capitularia Franco, rum, faepeque allegabantur. Sed Hincmarus Rhe. inenfis , quum videret , Nicolaum I. his abuti ad Itabiliendam fuam jurisdiižionem in Epifcopos, contendit, Decretales iftas, quod corpore Canonum non continerentur, plus autloritatis, quatn ipfos veros Canones habere non debere. Pontifex e con- tra bene monuit , auftoritatem earuin non e cor¬ pore Canonum, fed a feriptoribus , quos Pontifices fuifle exiftimaverat, efle derivandam C. 1. D. 19. IX. Noftro aevo compertum eft, Decretales illas, inde a Clemente usque ad Siricium non ab eis, (juornni nomina praeferunt, efle praefetftas. Idem enim ftyli habitus in omnibus, ipfumgue orationis genus a primoruiu, faetulorum (implicirate abhor- rens, Leguntur in iis ampliflima capita e fcriptis Patrum , qui lequiori demutn tempere vixere; ve-> hiti S. Leonis, S. Gregorij, aliorumque. Apparent porro leges a chriftianis Imperatoribus latae, qua- les tum non fuerant: Res ipfae, quae referuntur, nec locis, nec temporibus conveniunt. Sed quoniam per plura faecula pro genuinis habitae fuere; dici non poteft, quantam difciplinaeEeclefiafticae mu- tationem , vel podus corruptionem induxeriut, praefertim in argumento Appellationem ad Ponti- ficem , quae in iis pro ordinariis venditantur, et Epifcopalis jurisdiftionis, quae in his mire impe- ditur: cui fini bas epiftolas a le editas , nec ipfe diffitetur Ifidorus. X. Interea labenribus faeculis auflus eft compila- DeDuret tionum numerus, in quibus notando eft collettio Gr a t Reginonis Prumienfis Abbatis, qui vixit Anno ooo. Succeffit colleclio Burckardi Epifcopi Wormatien- fis Anno 1020. Apparuit collettio Ivonls Carno- tenfis Anno 1100. Denique colleftio Gratiani, Mo- nachi Benedičtini Bononiae circa Annum 1150 pro- diit, quave continentur fnppofltitiae illae Decreta-, les, pluraque e fcriptis Patrum , praefertim Hiero-, nymi, Auguftini, Gregorii, Tfidori Hifpalenfis lo» ca, fub certa capita redaita, multisque quacfiioni- bus referta, qifae in utramque partem difputantur, oppofitis auftoritatibus , quas Gratianus flbi iitvi- , cem conciliare nititur. Propterea haec cotnpilatio ab ipfo inferipta eft concordia Canonum difcordan-? tium; ufo tamen invaluit, quod corpus Decreto- rum vel fimplicius Decretum appelletur. Hoc opus, licet imperfe&uni, eo quod temporum injuria ftu- dimn criticum tum exularet, nihilominus magno applaufu exceptum, et licet ab homine privato profeftum, cnjus nulla erat aučloritas , in fcholis praeleflum, in foro allegattnn, univerfalique con- fenfu iinicuin Jurjs Canonici corpus habitum fuit. Id tamen agnoverunt omnes, loca, quae in eo con¬ tinentur, nullam a libre , fed a feriptoribus, a qtii- bus profečla funt, auftoritatem mutuari. Ergoidein et dicendum de colleftionelftdoriana. Nam utrim- — ( 12 ) — que faluberrimus, et ampliflimus, faltem ad ufiim fcholae eft recurfus ad fontes. Quid vulgatius illft regula? Ufus Aučioritati cedat; 'parvum ufum ltx, et radio vincat, Refert. C. I. D. II. XI. Ex illo tempore ob Ecclefiae, et Reipublicae. mala frequentioribus ex aula Romana Conftitutioni- bus opus fuit. Nam per bella illa, quibus minores illi Principes, e ruinis Regi Carolingici nad, per- petuo confli&abantur , nec Epifcopi conventus age- re , nec Metropolitani auftoritatem interponere valuerunt. Quialiquo numero haberetur, nemo fuit praeter Pontificem , cujus reverentia major effe caepit poft oppreflam regulorum , Romae vicino- rum, tyrannidem. Sic poft Leonetn IX. et An- no 1050 plura de morum, et difciplinae emenda- tione habita funt Concilia, quandoquidem tam Chri- ftiani inuniverfum, tum Clerici luxu, libidine, et avaritia corrupti fuere. Quibus vidiš bellum indi- ttani fuit pluribus particularibus conciliis, quibus vel ipfi Pontifices, vel eorum Legati praefuere. Convocat^ funt quoque tum non nunquam Concilia generalia , Romae potiflimum , quae a loco Con- gregadonis vocantur Concilia Lateranenfia, in qui- bus eminet Lgteranenfe IV. Anno 1215 fub Inno- centioIII. cui potiora momenta difciplinae, quibus etiamnum regitur Ecclefia, debentur. XII. Innocentius ille III. nec non e?AlexanderlII, aliique plures Saeculi XII. et XIII. Pontifices ju- rium erant peridflimi, nec Canonum folum , fed et legum Romanorum , quae tum e fitu refufcita- bautur, callendflimi. Undequaque propterea con- lulebantur etiam in caufis faecularibus. Appellado- nes continuae Romam deferebantur , ubi gravifli- mae caufae non folum Epifcoporum, fed Regum quoque, ac Principum difceptabantur. lisdem tem- poribus Ordines Monachorum Mendicantium, et Acaderaiae fuerant inflitutae , Pontificique imme- diate fubjetlae, ex quibus prope omnes Praelati, et Ecclefiae Miniltri fuere deletti. Atque lic fatlum eft, ut nullae leges generatim reciperentur, nifi quae ab ipfo Pontifice, five in Concilio praefiden- — ( 13 ) ~ te, five in Collegio Cardinalium decernente, pro- flcifcerentur. Pontifices paflini decretalčs fuas et decifiones adUniverfitates transmittere folebant, ut per publicum ufum fcholarum in reliquas orbis rrovincias difietninarentur. X1I^ Poft Decretum Gratiani plures novarum Deere- j) e Colleft, taliutn compilationes fačtae funt, in quibus fola JOecretal. Gregoriana Anno 1234 per Raymundum de Penna- fort, natione Catalaunum, Ordine Dominicanum, Papae Capellanum collefta , puhlicam auilorttatem adepta fuir. Ea continentur decreta magni Concilii Lateranenfis IV. pluriutnque caufarum decifiones pro natura argumentorum in libros V. diftributae. Atque hoc ipfuin eflf, quod fimpliciter jus Decre- talium appellamus, licet Interpretes eas, quae prio- ribus collectionibus continentur , appellant deere- tales veteres. XIV. Bonifacius VIII. Anno 1298 prodidit Decreta- Hum fextum, itidem in libros V. pro natura colle- ftionis Gregorianae divifum; quem fextum appel¬ lant. Eo continentur decreta duoruni Conciliorum Lugdunenfmm, feu potius Innocentii IV. et Gre- gorii X. Anno 1245 et Anno 1274 iis praeftdentium: nec non aliorum Pontificum inde a G.egorio IX. usque ad Bonifaciuin VIII. Conftitutiones. Acceflit poftea nova colleftio Cleinentinarum, qua continen¬ tur Conftitutiones Clementis V. in Concilio Vien- nenli Anno 1311 promulgatae, et a Joanne XXII. Anno 1317 publicatae. XV. Caeterae omnes , quae corpori juriš poft ad- jeftae funt, Exrravagantes appellantur, quod ve- luti errarent, atque a reiiquis compilationibus exu- larent. Jam olim Interpretes allegarunt Decretales GregoriilK. per vocabulum F.xtra, ut indicarent, eas eife extra decretum Gratiani , quod usque ad ea tempora folum veluti corpus juriš habebatur : Idque etiamnum facere nonnulli folent. Extrava- gantes funt partim Joannis XXII. partim cotnmu- nes , no« folum fubfequentimn, fed etiam uoanul- “ ( »4 ) lorum ipfuiri Inhocentimn III. praecedentiuih Pon- tificum. Atquehifuot illi libri, videlicet Decretumt Dccritales: Sesčtus: ClementinHe, et Extravagantes, quibus univerfum corpus juriš Canonici, quod in fcliolis explicari folet, abfolvitUr* «VL A Gratiani teniporibus ad Joannem XXII. vix integra duo faeciila circuiliatia erant, quo brevi temporis fpatio tot novae leges prodierunt. Incidit in tadem tempora magna illa difcipliuae feniiflio. Antiqui Canones, nifi qui decreto Gratiani inferti eflent, fere ignorabantur, et in fcholis regnabat, nefcio , quae fophiftica ars , quae tnille tnodos ek;* dendi Canonum rigorem arguris’ mentibus fuppedi- tabat. Atque hoc modo in moribus remiffio, in inedelis parcitas. Praeterea Pontifices, in Italia ad domiriatum fupremum evefti, majorque Epifcopo* rum pars domini faeculares fafti funt. Laicorum ignorantia Clericorum praefentiam folertiamque in omnibus negotiis publkis aeque , ac privatis necef- lariain reddidit. Inter tot negotia , inter ftrepi- tuni judiciorutn, in Principu«! aulis, incaftris, in publ.icis confultationibus , quibus Praelati faepe, ac fan&iflnni Monarhi fuere adhibiti, vix fieripotuitj ut charitas Paftoralis, et eccleiiafticus candor pu- ius illibatusque confervaretur, XVII. Remifiioris difcipiinae iridicia fuiit Clerici illi* terati, raroque vel ob graviffima crimina dellituti aut facile rellituti: poeniteutiae canonicae ad pe- regrinationes pias, vel eleeinofynas obeundas im- peratae, frivole remiflae : Indulgentiae generales piiblicarae. Privilegia ipfojure communi fačta funt conimunia tnagis. Pontincum potentia niilla re nia- gis cenferi polfe videbatur, quam 11 difpenfationes a Canonum obicrvantia in infinituni eKtenderetur, quarum praeteritis decem faečulis admodutn etr- cumfpethis ufus fuit. Inde a (aeculo XI. viciffitri cenfura ecclefiallica ultra modnili rigorofa invaluir, faepeque in caufis teniporalibus ex levi caufa ad- hibebatur. Inftitntum fuit Inquifitionis officium , ordinato procelfu extraordinario per capturus, et deiiiintiariones feeretas in eriminibus laelarum reli* (15 ) — gionuiti. Poteftas faecularis fpirituali jungehatur' ta n to exceflu, utPontifici tribueretur jiis deftituen- di Principes^ et regna prci iubitu difpertiendi. XVIII. Sed majus fešitium difciplina facra vix experta eft, quarh tempore fchifmatis A vetiionenfis, exeun- te faeculo XIV. Nam in iftaPontificum aeniulatio- ne uterque difpenfationibus, et itidulgentiis feda- torum fuoruii) nutnerum augere fategit, vitiaque in iis, qni parti fuae favebant, diflimulavit; et qtlutri muttiis diris, et execrationibusfedevoverent, cen' iiirae ecclefiafticae ad ludibriuiri reciderunt. Conci- lium Conftantienie, quod Anito 1414 convocatum fuit, tantis malis ex parte medelant adhibuit. De* liberatum ibi fuit de emendatione morum } et dilci- plinae ecclefiafticae: deliberatum etpoftea. Otnniuin efficaciflinium remedinm esiftimatuih fuit reftridio privilegiorum, ec difpenfationum , ne funfma audo- ritas, quam Chriftus capiti Eceleliae concefierat ad aedificandum, adhiberctur adlicclefiam deftruendam, XIX* Reclamatnm eftiis, quiPapam, veluti unictnn in Ecclelia Legislatorem , ac totius difciplinae ar- bitrutn abfolucutn extollebant. Recurfutn eft ad iiudoritatem veterutn Cončiliorum et ad poteftatem Epifcoporum pet Canones ordinatam. Interim illi fluftusj quos fchifina excitaveratlenioribus iftisre- mediis per omnes Chriftiani orbis partes compefci hon potuerunt. Germania, regnaque feptentriona- lia abufibus iftis, quibus opprefla fuerant, in tan- tum horrorent conječta funt , ut maximain partem animunt abjicerent, atque hoc obtentu jugum Ec- elefiae infaufto ontine excuterent. Per Italiam do- minatus Aulae Romanae , et fpes Principum , qui ei adulantur ob certam lucri expedationem, Pon- tificis ufurpationes corroboravit , quos per Hifpa- niam, Franciamque Regum tempenavic auftoritas pro genip animorum diverfo. Nam in Francia aper- tius Pontifici refifti, manifeftum eft. XX. Inde a fchifmatis illius temporibuS Francia pa* lam declaravit animum tuendi veterem libertatem, — ( 16 ) — atque exterminandi, quidquid cpntra Canones per ignorantiam, vel malitiam fequioribus temporibus innovatum eft. Neque tamen eft propterea, quo fibi gratulentur Galli de veteri difciplina conierva- ta, licet inta&i pluribus innovationibus , quibus alia regna vexantur. Nequonoftro aevo opus inve- ftivis iftis , quibus tempore fcliifmatis utebamur : nam periculoruni remedia morboruin intuta fiunt, li male applicantur. XXI. Concilio Conftantienfi optjmum corrigetidi abufus remedium vifum fuit frequentior Concilio- rum generalium convocatio, licet primitiva Eccle- tla tribus faeculis iis caruerit , ad eaque tanquain extraordinaria remedia confugerit. Ex hac caufa Eugenius IV. convocavit Anno 1431 Concilium Ba- fileenfe, quodaprima feflione ex caufis notis mox difturbatum ivit: fed tamen eidem adhaerere , ejus- que decreta approbare coačlus eft. Biennio poft novimi inter Pontificem , et Concilium ortum eft diffidium, quod componi non potuit. XXII. Medio tempore in Gallia habituseft conventus De Con- Bituricenfis, ex omni Clero Franciae a rege Ca- cordat. rolo VII. colleftus, ubi Conftitutio fatia , quam Pragmaticam appellabant, quod nominis jam antea nounullis Conftitutionibus Imperatoris, et Statuto Ludovici Šantli, quo Romanae Aulae poftulata re- preflit, inditum erat. Pragmatica illa Concilii Bafi- leenfis agnofcitur auftoritas, pluraque ejus Decre¬ ta recipiuntur in Franciain, certis limitationibus circumfcripta. In Germania Conventus Moguntinus fub Alberto Rege decreta Concilii Bafileenfis verbis modificatoribus probavit, doneč Anno 1447 Concor- data nationis Gennanicae inter Nicolaum V. Euge- nii IV. fucceffbrem, etFridericum HI. Imp. Ordi- nesqueImperii inirentur, quibus etiamnum utiiuur in caufis beneficiariis. Hodie pallim noftri exhibent Concordata nationis integra ad falvanda fua jura. XXIII. Pragmatica Francorum Pontificibus aeque exo- fa fuit, ac ipfum Concilium , cujus decretis nite- batur, — ( I? ) — batur. Ludovicus XI. eatn abrogaturus, impeditus eft a Clero, fed maxime ab Academiis, et Senati- bus provincialibus. Ex eadem caufa JuliusII. im- petiit Ludovicum XII. ad ConciliumLateranenfe V. vocatum , damnafletque Pragmaticam, fi diutius in vivis verfatus eiTet. Leo X. deniqu e litem bane com- pofuit, convemtque cum Francifco I. Anno 1516. Bononiae in Concordata Gallia*’, quibus nomeu Pragmatične abolitum, infenfioraque Pontificibus capita expunčta: caetera renovata. Potiflima muta- tio haec fuit, quod abrogatis Epifcoport m, etAb- batum elettionibus, Pontifici tributa eft poteftas praeficiendi Epifcopatibus, et Monafieriis, quos Kex noiniijaturus effet. Haec Concorfa a fuere a Concilio Lateranenfi V. quod tum nontium folutum erat, comprobata. Sed fuprema curia Parifienfis omni modo reftitit, quo minus puhlicam authorita- tem ex relatione in fcrinia nancifcerentur, e Čle¬ niš per integrum faeculum electionum priftinam iibenatem flagitavit, nullo effečtu. XXIV. Sub idem tempus Martinus Lutherus in fcenam DeTrid. prodiit, quem iecuti funt alii plures, qui, obtentu Rcformat. purgandae Ecclefiae, miferis modis eam diiacera- runt. Sed ,ex his novis feceflionibus id utilitaiis re- dundavit in Ecclefiam , ut omnium animi, licet fe- to , ferio tamen converterentur, non ad fidei qui- dem, quae variari nequit, led moruin, et difcipli- nae ecclefiafticae emendationem. Refumptum eft ftudium aniiquitatiim Ecclefiafticarum , veterumque Canonum longa ob'ivioue fepultorum. Incie mana- vit fancta ilia, faluberrimaque reformatio Concilii Tridentini, qua da.1j111an.tur, corrigunturque, quan- nrm injuria temporum tulit, fequiorum faeculorum abufus plerique ; difpenfationes autem , et privile- gia reftringuntur, ac Infulae Epifcopales exaltan- tur. Renovatio antiqtiorum Canonum fančliffimorum hujus Concilii fettpus et labor fuit. Ejus decreta' circa dogmata fidei et in Francia ultro recepta fue¬ re, veluti ex Concilio Oecumeuico profecta; Ted quae ad dilbiplinam fpeftant, usque ad hoc tem¬ pus, Cleri Francifci intenfa flagitatione poftlialji- ta, non attenduntur. Non quod ea non fatis pura cenferentur, quipy e maximam partem ftatuto Ordi- num Blefienfi inferta; led quod reformatae religio- Kan-Efpin^.Eccl. JP.I, E — ( is ) — ni addiflis civibus, multisgue Catholicis praefertint Magiftratibus aliguid danduin eflet, qui iis pluri- ma Gallicanis libertatibus inimica deprehendebant. Inde ec alibi nonnullis modificationibus reličtus eft lecus, licet Tridentina decreta fimpliciter reci: ere placuerit. Atgne hae funt origines, progrefliis, et religua fata juriš Ecclefiaftici, inde abEcclefiae iu- cunabulis usgue ad haec tempora. XXVI. pe Trans- In Germania re’iqua religionum diflidta com- Weft- polita funt per pacein Weftphalicam Anno 1648 fha.ic, qua Jus reformandi ex communi per totum Iinpe- rium vfitata praxi aflertum fuit Dominis territoria- libus. Dividitur autetn Jus reformandi, veluti jus circa facra in vetus ct tioviim, quod Dominis ter- ritorialibus per pacis ariculos relinguitur. Unde ajunt, jus territoriale. efie in regula, juxta reče* 1 ptum aliquando axicma; guod ejus Jit religio, cujuf 1 eflrcgio. Reliquorum articulorum praecipui fpečtant ’ per Germaniae Impeiit.m libertatem religionum, procul ab omni violentia, et opprelfione Quippe omnes tres religiones ad effeftus civiles aequipa- rantur, ut, qtiod uni fit juftutn, alteri lit aequum. Refpečtn Proteftantium Jus Dioecefatfum cum juriš- ' dičlione ecclefiaftica fufpenditur. Bona eccleliaftics ■ ex fiatu et poffeflione primae diei anni 1624 diju- : dicantur: Uftis veto et esercitium religionis ex . pofleflione anni normalis fubditis afleritur. Deni- que huic transa&ioni vis, et robur pragmaricae fančbionis, retnotis omnibus exceptionibus, et pro- ' teftantibus tribuitur, doneč amice de religionis diflidiis utrimgue fuerit conventum. In jure Ger- maniae ampliorum horum, et caeteiorum capituiB efi ufus. ( 19 ) C A P V T II. Dl Divijionibus ^uris Ecclefiaftiei I. Univerfum jus ecclefiafticum dividitur in jus humanem, et divinum; in jus naturale, et politi- jusEcclef. vam. Jus naturale eft himen rationis de eo, quod FI-cup.z. Deo debemus, et hominibus. Hoc ipfum eft et jus F {r tet. divinum, quia Deus eft Author naturae, ec reftae rationis regula eft ejus aeterna fapientia. Jus divi- nuni politum eft , quod Deo placuit hominibus prae- feribere, five ejus rationem revelaverit, five rni- nus. Continetur autem Scriptura veteris et novi teftamenti, et per traditionem Ecclefiae explicatur. Eft et hujus juriš major pars jus naturale, quod Deus tempore MoyCs populo fuo in feriptis coin- inendavit, quoniam in hominum mentibus exole- verat. II. Decalogus eft juriš hujus naturalis compen- dium, oinniaque veteris teftamenti praecenta mo- ralia funt ejus explicationes. Equidem plures iis rniftae funt leges caeremoniales, quarum nonnullis Judaei procul a fuperftiti.one vicinarum gentiuin utebantur, nonnullarum autem rationem ignoramus. Illud tamen in univerfum conftat, neceflarias eas fuifie ad continendum illum populum indocilem, et rebus externis addičliffimum in officio,in iisque latuifle figuras rerum novi teftamenti. Quare, poft- quam Chriftus Jeftts veniflet, ut veritatem nos aperte doceret,figurae evanuerunt caeremoniaeque ceffarunt. Ule enim legem Dei reddidit abfolutam, cunftaque reduxit ad jus naturale, et ad primariam inftitutionem. III. Unde patet, jus divinum naturale efle immu- tabile, quoniam idea rationis aeque omnis varia- tionis expers eft, ac ipfe Deus, in quo folo ea aeternum fubfiftit. Sed jus divinum pofitivum mu« tabile eft, conformatum quippe utilitati hominum E a ' — ( 20 ) — in certo ftstu viventium. Ejus itaque durationem notinifiEeo revelanre novimus, utpote ejus autlio- re: lile vero declaravit, fore, ut vetus foedus no¬ vo tolhn ur. Sed Chriftus nuilibi dixit, ante fuum ultimum adventom quidquam mutatum iii. IV. Jus humanimi eft multo mutabilius, non folum pro neceflitatum , quibus mederi cupimus, divetfi- tate, fed etiam, quod procedente tempore comue- ritnus, optimis remediis nos ufus non fuiffe. lloc jus humanum pofitivum fi fcriptis conceptum, vo- catur conftitutio, fi non fcriptum , confuetudo. Sic conftitutionem noniine veniunt omnes Cancnes Couciiioruin : decreta Pontificum , et Epifcoporum: - regulae Mojiachorum, caeteraeque lege/ ecclefia- fticae omnes, five generales fint, five particulares. Quod autein praeterea confenfu tacito , lbloque ufu receptom invaluit, confuetudo appellatur. Obfer- vanda autein confuetudo nonnifi rationabilis, h. e. quae non in fandiones juriš divini, et in conftitu- tiones univerfales impingit. V. Jus divinum omnes aeqtie fideles obligat. Jus humanum latius vel anguftius patet pro authoritate Conditoris, ac confenfu eorum, qui id admiferunt. Conciliorum Oecumenicorum Cauones ubique funt obfervandi, exceptis locis, qui, quod a labe difci- ptinae intadi manfere , iis non indigent, vel con- traria utuntur confuetudine, quae fine majore ma- lo-obrogari nequit, ac juri divino non lepuguat. Conciliorum particularium Canones, et Epifcopo- rum decreta regulariter extra provinciam vel dioe- cefin non protendunt obligationem; fed faepe fit, ut aliae Ecclefiae fua fponte iis le fubjiciant, quo pado fieri polfunt regulae univerfales. Eft enim totum illud regimen Ecclefiafticum, lene , et chari- tate temperatura , alterague Ecclefia alterius leges, fibi utiles, volens lubensque ampleftitur. Vicilfim aegre non 'fertur, figua Ecclefia privatis fuis infti- tutis fruitur, eoquod forte non fine difcrimine ad legem coinmunem reduci poffe videatur. Sola fidei dodrina, et juriš divini leges per oinnia funt u|i- formes. — ( 21 ) - VI. Jam, utut-Ecclefia femper novas leges conde» re poffit,; ea tatnen. potefias non.eft arbitraria, ne* que homines ea' pro fuo affeiln, ac libitu abuti jiofiunt. Conciiia enim particularja tumplemum Ca¬ nones conceperunt, guando ceniš depravationibus medendum erat. Gene' ,-alia anteni estra ordinem convenere, ac, plerumgue paiicos Canones prodi- dere. Propterea Ecclcfia Romarja per decem.pripr¬ ta faecula hullos Canones fanxjt, et decretales illo fpatio a Pontificibiis'fcriptae fueie ad aliosEpifco- pos, ut eos docerent Canonum argumenta, et in- culcarent obfervantiam. Ir.fi Patres, qui five in Conciiiis, five per particfflares conftitutiones fece- runt Canones ,, eo ipfo Chriftianis noji vpluere no¬ vas leges imponere, fed taiitum legem Dei, e.t traditiones Apoftolicas ešplicare, reprefii ; .atjerra.? tionibus , quas glifcere animadvertebant. Hinc;Pon* tificum Conftitutiones et Conciiiorum decreta cita- tionibus fcatent, et Concitii Tridentini prope v.efr ba fingula ex fcriptura, Canonibus, ,et Patrum fcri- ptis haufta funt. VII. Sacra igitur Scriptura inaxime omnibus Chri- ftianis habenda eft lex primaria, quamPaftores ve¬ leti normam adionum fuatum fequi debent. Qui ei m ltum operae dederit, inveniet regulas, ex qui- bus facile dijudicabit cafus particulares. Atque hoc modo faera Scriptura ufi funt Cyprianus, Augufti- nus, Gregorin? M. et reliqui Patres. Maximusque horuni feriptorum tifus eft, ex iis percipere, quan- tuni in fcriptura lateat, .quodque noftram effuge- ret diljgentiam, qui tanto Audio eam meditati haud funius. VIII. Poft fanftam Scripturam maximae authoritati funt Plačila Conciiiorum univerfaliutii, et particu- lariiim, ab univerfa Ecclefia recepta. JefusChriftus enim pollicitus eff,quoties difeipuli in fuo nomine congregati fuerint, etiainfi uon plures duobus, aut tribus fuerint, fe fore in medio ebrum. Jam fi cujusque Patris niagna in fe fit authoritas; quid fi — ( 22 ) — phires eorum in nomine Dei, implorato SpiritnJ fanfti auxilio, ad falutem Ecciefiae, guae ipfi re- genda tradita eft, congregati fuc int? Hujusmodt eonventus major certe authoritas eri ^guamParrinfl fingulorum , vel ad populum verba facientium , vel ad caufas dubias refpondentium. Pontificum Confti' tutiones legum quoque numero funt habendae t ri' verfalium, quarenus vel ab Epifcopis in fuis dioe- eefibus publicatae, vel longo ufu receptae. Gene- ratim autem obfervare non renemur leges fcriptas, guas in ufum deduUas noa fuiffe conftat. IX. Viciflim magna vis eft confuetudinis, et magns in ntramque partem, fi laudabilis, fi longo ufu, ft Paftorem Ecciefiae confenfu, vel faltem iis fcienti* bus invaluit, ut ipfam Canonum obfervantiam ex- eufet^ Sunt enim Canones, qui a piiflimfs honrini- bus impune negliguntur, licet nullibi legantur re- vocati; v. g. de Baptifmo extra cafum neceffiratis nonnifi tempore pafchali, ec pentecoftali admini* ftrando; de precibus die folis ad Deum non de ge- niculo fundendis etc. Ouin confuetudinis tanta vis fuit, ut lex in novo teftamento'difertis verbis con- cepta , pluribusque Conftitutionibus ecclefiafticis confirmata, ds non tdtndo fanguine et fuffocato per eam tolleretur. Veteres enim rationes defierant. iVe- que tamen proprerea exiftimandum, juftum effe, quidquid vulgo fieri videmus. Ecclefia enim fere Temper magno abufuum nnmero onerata fuit, quos fpe meliorum temporum toleravit, ing«nuitque. Horutn loco habendum, quidquid legibus ultimo fcriptis repugnat, nifi forte conforme fit antiquio» ribus inftitutis, quae nonnullibi fervata funt. Maxi- me autem vis confuetudinis cernitur in Ritibus, hoc eft, in ratione precum publicarum, in admini- ftratione Sacramentorum, obfervatione feriarum, jejuniorum. Quuin enim Chriftiana religio de inte- rioribus mentis humanae follicita fit, in exteriori- brs magna femper Chriftianorum libertas fuit. Tu« tiffimum eft, ut fuum morem quaeque Ecclefia fe- quatur, nifi quid habeat, quod doftrinae univerfa- hs Ecciefiae repugnet. Ut autem appareat, quae leges, quaeve confuetudines in ufo fint, videndum, qiiae perpetuae decretorum normae fuerint. — ( 23 ) — X. Inter ceteras corruptoruin morum et deprava- tae difciplinae caufas fequioribus temporibus haee fuit, quod opiniones Donorum pro legibus fuerint arreptae. Quod tum demum fattum, quutn Epifcopi definerent docere populum, et conventus agere. Ex hoc neglefla regnum opinionum; ex opinionum di- verfitate jufti ignorantia; ex ignorantia jufti lubri- cutn inorum natum eft, cum fceleftiffimus quisque haberet Doftorem in promptu, affeclui fuo obfecun- dantem, nec fere quemquam nolfet, cui fatis effet animi p. o veritate. Ipfae Academiae, et Religio- forum hominum Ordines vitia haec promoverunt, qui,m Epifcopi ex hoc gremio feligerent, quos con- uliis fuis adhiberent. Facile uniusMonachi doftrina univerfo Ordini, et unius Dočtoris Academici fen- tentia univerfo Collegio imputatur. Interim ipfa Collegiorum Decreta non funt, nifi confultationes prudentum ; quae utut multum momenti habeant, legum tamen vi deftituuntur, quippe profe&a ab hominibus , qui jurisdirtione carent. Idem dicendum de Congregationibus, noviffimis temporibus inftitu- tis, quarum confiliis in variis rebus utitur Pontife*. XI. Privilegia quoque nutriverunt vitia. Sunt autem privilegia certae leges ad certam perfonam, vel ad cenam Univerfitatem ab obfervantia juriš commu- nis eximendam latae, cujus generis etiam funt dif- penfationes, quae licet falutares effe poffint, in uni- verfum tamen iudoli Evangelii adverfantur. Ani- mus demiffus non affe&at fmgularia , nifi fone plura pati, altiusque defcendere opus. Et charitas aequa- litatis cuftos eft , propriisque commodis inimicifli- ma. Ipfe Jefus Chriftus Dominus omnibus religio- num caeremoniis legibusque patriis femet fubjecit. Puris illis temporibus rarilfuna fuere privilegia, po- ftero aevo profufiffima. Quotidie obfervantur, quo- rum nulla eft ratio. Et, fiqua jufta caufa nituntur, ea invidiam, difcordiam, ac legum contemptum alunt. Vilefcunt enim leges, fimul atque negligi pof- funt; et qui difpenfationibus funt indigniffimi, ii ad eas flagitandas funt omnium promptiffuni, auda- ciffunique. — ( 24 ) — XII. His aliisque caufis idea juriš canonici valde eonfufa elt, quippe in pradicam beneficialem, re- liquamque cameram difceptationum, depravatio- numque per fyflemata novorum Interpretom dege- neravit. Quae ilia facies difciplinae? Quum quiderre ex fuo genere Jus Canonicum , utpote complexuš facrarnm regularum , fpedet diretlionem , et corre- ftionem morum ad rationes, et leges Chriftianae honeftatis inftruendain; veteri jure omnis ftatus ex- terioris, interiorisque difciplinae praefertim ad or- dineni, forum , et cenfuram poenitentiae Canonicae recidit. Novo jure fucceflit divifro inter ftatum e^- terioris, et interioris difciplinae. Exterior difciph- na fty!o Curiae relifta eft. Interior difciplina, ve¬ lim fpiritus difciplinae paflim ad moralem doftri- Fleur. nam recidit. Inquit Kleurius : Univerfa faris Ecde- Praef.§.6. fiaftici prudentia , tanquam pars Ethices, difciplinit Chriftiana nititur, nec rigorem juriš, qui J a ep e in funimam degenerat injuriam, Jffitari debet; jed in* fpirare aequitatem, coinpendiorum contemptum, ani- mi dcmijjionem , charitatem ac pači s ftudium, XIII. Trident. Haec tum jurisprudentia, trim et difciplina gej}'. 22. praeprimis Členim f; eftat, quia nihil efi., quod alios cap. 1. magis ad pietatcm, ac D:i culturn injlruat, quam eorum vita , et exemplum , qni je divino mintjlerio dcdicarunt. Cum enim a rebus fa.ec.uli in altiorem fubluti, locum confpiciantur ; in eos, tamjuam fpe- culum reliqui Chiittianorum oculos conjiciunt, ex Us* que fumunt, quod imitentur. XIV. S. adug- Ecce reliquum pium monitum : In hoc crgo de* Cone. I. in rinitis iiitae fpeculo fanda Clerici anima fe.femper Pfal. 103. infpiciat. JSideat, fi hoc ejl, quod dicet fpeculum; Ji nondum ejl, oret, gemat, laboret, ut fit. Et fic fae* cularis vitae vitia corrigat et quaji retihtntes, velut ex reddita imagine alius fuos componat, ut tandem perfedus fit homo Dei {et Ecdefiae), et fit pojfit ma* gnificari fecundum regulam nojlram, non autem in Aliena gloriari. Refert Ludovic. Tronfon. de Form. Cler. P. I. Praefat. I. D. V A N - E S P E N ivs ECCLESIASTICVM. P AR S I. de eersonis ecclesiasticis. T I T V L V S L De C l e r i c i s, C A P V T L De pri mu Tonfura. I rima tonfura feparatim ab aliis ordinit Morin. rfe bus conferri primum coepit a faeculo VII. Exe r c. Juxta Morinum, qui etiam, qtranam occa- c. 3. fione id fačtum, enarrat his verbis: P«- rent&s filios fuos impuberes, immo vero infantes, Ecclefiafticis officiis conjecra- bant, et Epifcopis infiituendos offerč- bdnt. Eos Epifcopi in eadem domo edu- candos, et inflruendos cnrabant, ut ef- fentCleri reparandi feminarium.Eorum injlitutioni J'enex aliquis e Clero praefi* ciebatur ■> atque ut plurimum Archidiu- conus. Gum autem, propter aetatisin- firmitatem, Oftiariorum, aut Lectorum officiis inEcclefia fungi non poffent, Gr^ — ( 26 ) «— dinesillosillisnon conferebanffed fo- lum tonfuram cum vefie Clericali, ton- furam ideo ab Grdine Jeparantes, ne pueri ifti Ecclefiae Minifteriis- parentum pietate devoti, ut prorfus feculares, et profani hominum oculis comparerent. Longo pofttempore,quodinpueris pro- pter a etatih infirmitatem fiebat. in aeta- te valentibus ufurpatum eft; tonfura- que Clericalis, ut ordo quidam ab aliis feparatiis, quibuscunque feparatim col- lata eft. Pont.rom. 2. De novo jure prima tonfura infigni- edit, 1663. ti et nomen Clerici, et fori, aliaque privi- ‘ iS ' legia clericalia obtinuerunt. Inde in col- latione primae tonfurae pronuntiat Ordi- nator: Filii Chariflimi! Adnimadvertere debetis, quod hodit deforoEcclefiae^ ut- pote veluti Clerici, faftti eftis, etprivi- legia Clericalia Jbrtiti. 3. Hac occafione et collatio primae tonfurae Epifcopo, velutiOrdinario refer- vari coepit. Quippe tonfura quafi Novitia- tus quidam Ordinum minorum fpečlatur. eat. Trid. Ait Catechilhius Concilii Tridentini: Ut Ki cap.7. homines ad Baptifmum exorcifmis, ad matrimonium Jponfalibus praeparari folent^ita, cum tonfo capillo Deo dedi- cantur, tanquam aditus ad OrdinisSa- cramentum illis aperitur. 4. Corruptis laeculis invaluerefraudes* guod homines, vel ut judicium civile ef- fugerentj vel ut nonnulla beneticia 3 quo- ( 27 ) — ram quaedam in fimplicem Clericum ea- dunt, fibi compararent, indilcretius pu¬ mam tonfuram amoirent. VetatSynodus Trident. Tridentina, eos ad primam tonfuram ad- ^p’ 4< 33 ’ mitti, de quibus probabilis conjeEiura cap ' non ejt, eos, non faecularisjudiciifu- giendi fr aud e, fed ut Deo fidelem cul- tum praefient, hoc vitae genus elegijfe. $. His corruptelis ut mederentur Epi- fcopi •> inde ad exemplum Tridentini de- creti ediderunt Ordinationes, ut a prima tonfura repelleretur, qui tum a Parocho> tum a Ludimagiftro, tum ab alio Reftore obfignatas litteras, in fidem fuae innocen- tiae, probitatisque, accipere non merere- tur, ut probabilemde fefpem faceret 5 quod in Clericalis ordinis difciplina fit ordin. permanfurus; quodque potiffimum, ut Deo fidelem cultum praeflaret, ad hoc vitae genus fuerit induŠtus. 6. Ecce Concilii Mediolanenfis IV. ra- Concil. tiones! Qiioniam,inqmt, prima tonfura ad Ordinesfufcipiendosquaedamprae- tin.adfac^ paratio efi Us, qui Dei minifierio dican- Orclin « di funt, permultam propterea refert, omnem in illa conferenda, etfufcipien- da diligentiam fiudiofe adhiberi. Quis dubitet, tam falubri džcreto praeprimis juftumdiviuaevocationisexa- men commendari inftaurarique. S. Gre- p s ( : < l re f' goriusait: Penfandum valde eft,ad cul- a ' 10 ’ men quisque regiminis qualiter veniat, atque ad hoc riteperveniens qualiter vi’ — c 2S ) — vat, et bene vivens, qualiter doceat: et reEte docens, infirmitatem fuam quoti- die,quanta valet, conjideratione cogno- s. Bem. fcat. Ex lententia S. Bernardi: Antejux- t a con filinm Salvatoris Jedifje debuit, avte aejfomafle opus, metiri vires, pon- derafie fapientiam, merita comparaffe, fumptus computafie virtutum. Hanc ob sixd v. in rem Sixtus V. emanata defuper conftitu- cier mai' ^ one ^ lc inonet Epifcopos: Cuni multl, proui. ait ■> interdum — non vocati favEta Del vocatione,Jed potius Jatanae dolis de- lufi, praetextu devotionis, et pietatis, remquidem Jacram, et divinimi munus; intempeftive tamen, et inordinatae affe- Etantes, feu temporale aliquod commo- dum, vel lucrum fibi proponentes, vel nimia fimplicitate et imperitia, malitia- ve, autfraude ad fu/cipiendumClerica- lem caraEterem — temere fe ingerant: debent Upijcopi paterna charitate, et prudentia eorum faluti, qui Jaepe ne : “ fciunt, quodpetaut, melius etiam,quam ipfi poflulant , confulere falubrius, nec tam, quid flagitant, quam quid expe- de S conv’ con ./ : ‘^ erare ‘ S.Bernardus cbrruptoš ad cieric^ ^ ac re iaeculi moreš iftis deplorat ver- e. 29. bis: curritur pa/Jirn — et reverenda ipfis quoque fpiritibus Angelicis minifteria homines apprehendunt, fine reverentia, fine conjideratione. — ( 29 ) — CAPVT II. Di Minoribus Ordinibus. 1. Concilium Romanum Anno 1059 concH. vetus decretum Ecclefiae inftaurat, ut Bom,c - 1 8' nulhis laicus ad quemlibet gradum ec- dejiafiicum repente promoveatur, nifi poji mutatum habitum faecularem diu- turna converfatione, divinae vocationis explorandae caufa, inter Clericos fuerit comprobatus. 2. Juxta Morinum veteri more Eccle- Mor.fupr. fiae minores Ordines, quorum guondam ^ x 2 erc - 13, diverfa fuit difciplina , eum praecipue in finem Majoribus fuere praemiifi, ut in ho- rum exercitiis ad altiores Ecclefiae fun- čtiones allumendi prius probarentur, et exercerentur. 3. Sic accidit, quod olim nune plures, nune pauciores lacris Ordinibus praemit- terentur; prout nimirum Epifcopi judi- cabant ■> ordinandum plus, minusgue ef- fe probandum? promovendumejue. Ait s.Ambr. S. Ambrofius: dlius. difiinguendae Le- de čtioni aptior, alius pfalmo gmtior •> Edit. ^au- alius exorcizandis ■> qui malo laborant no 1C 9°- fpiritu-, follicitor, alius faerario oppor- tunior habetur. Haec omnia fpeEtet fa- cerdos, et quid cuique congruat, id of- ficii deputet. Quo enim Juum unum- quemque ducit ingenium, aut quod of- ficium decet-, id major e implet gratia. 4. Novo jure guatuor minorum Ordi- num fulceptio ad integritatem majoris — ( jo ) — Ordinationis praefcripta eft, ita, ut is, qui vel inium inferiorem ordinem praeter- volaffet,ad fuperiorem couvolare vete- tur, aut per laltum promotus a fufceptis Ordinibus iufpendatur, doneč omiflum gradum recepiffet. Tit.de Cler.per falt. prom. 5. Corruptis faecnlis minorum Ordi- num funftiones negligi coeperunt. Syno- f a e „ • * 3 ' dus Tridentina ea occafione dilerte prae- qepit, ut Ecclefiarum Praelati, in quan- tum fieri poteft, provideant, guatenus funčliones hujusmodi in cathedralibus et collegiatis Eccleliis, per conftitutos in dičtis Ordinibus duntaxat praeftentur. Ibid.c.u. g. Reftituit Synodus Tridentina et in minoribus Ordinibus vetera interftitia, nili aliud Epifcopo magis expedire vide- retur, nt eo accuratius, quantum fit hujus difciplinae poncius poffint edoce- ri; ac in unoquoque munere juxtaprae- fcriptnm Epifcopi fe exerceant, atque ita de gradu in gradum afeendant, ut in Us cum aetate vitae meritum ? et do- Strina major accrefcat. * 7- Quid evidentius, quam Synodum Tridentinam juxta Patrum difciplinam cojnmendaffe, ut probatioOrdinandorum etiam in minoribus Ordinibus diutina fit ? even ^’ i«quit S. Innocentius I. ut in- ’ * digni quique praeterita diutina proba- tione honores fufcipiant eccle/iaflicos „ et admittantur a d Clcrum, quinec inter - ( 31 ) - laicosquidem dignum locumhabereme- rerentur. Juxta S. Gregorium diu ergo s. Gre- religiofa meditatione poliatur, ut pla- ceat, et ficut lucerna fuper candelabrum syagr.’ pofta luceat, ut adverfa ventorum vis irruens conceptam eruditionis flam- mam non extinguat, fed augeat. Audia- tur fententia S. Hormisdae. Longa , in- quit, debet vitam Juam probatione mon- firare , cul gubernacula committuntur Hifp. Ecclefiae. Non negamus effe inLaicis Deo placitos moreš, fed milites fuos probatos fibi quaerunt inftituta fide- lia. — Longa obfervatione religiofus cultus tradatur, ut.luceat, et clericali- busobfequiis erudiendus, per minorum Ordinum interftitia, inferviat, ut ad ve- nerandi gradus fumma perduStus, qui ftfruSius humilitatis, oftendat. Refert Gratianus c. 2. et 3. D. 61. et fententiam S. Leonis eo tenore: Quid eft manus ci- to imponere, nifi ante aetatem maturi- tatis, ante tempus examinis, ante meri- tum taboriš, ante experientiam difcipli- naefacerdotalem honorem tribuerenon probatis. In decr. D. 78. e. quid eft. CAPVT III. De Majoribus Ordinibus. I. Subdiaconatus fatis diu inter mino- De Sub- res Ordines perftitit. Novo jure accidit, dl *con. quod inter faeros Ordines locum merere- tur ? quia legem caelibatusEcclefiaftici m effečlu impedimenti dirimentis recepit. c. 9. de aet. et quol. Pontif. 2* Inde ad collationem Subdiaconatus adsubd”’ ’ n ea ver *’ a a lloquitur Ordinator Gandi- 8 u ' datos: Hačtenus liberi ejlis, licetque ro¬ biš pro arbitrio ad Jaecularia vota tranfire. Quod fi hunc Ordinem fujce- peritis, amplius non licebit a propofito refilire-. Jed Deo, cui Jervire regnare ejl, perpetuo famulari, et cajlitatem illo ad- juvante Jervare oportebit, atque in Ec- clefiae minifterio Jemper mancipatos. 3. Gnid aequiiis tam gravi monito ? Ex s. Gre- veteri fententia S.Gregorii. Ne unquam Fift^s 3 ’ ordinati funt, pereant, provide- pi 1 2 " ri debet, quales ordinantur: UtpriuS afpiciatur ■> fi vita eorum continens iti plurimis fuit, fi Jludium Orationis, fi eleemofynae amorem habuerunt. Concii. 4. Juxca vetus decretum Concilii Eli- Ehb.c.30. b er i tan i Subdiaconi or dinar i non de- bent,qui in adolefcentia jua fuerint, maechati. Guippe in veteii rigore difci- plina irregularitas criminis ex luo gene- re irremiilibilis fuit. $• Rečentiores Synodi vetant, eos ad Subdiaconatum recipi, qiii de inconti- nentia periclitantuf. Statuic ^nno 1 v83* s y nod. Synodus Audomarenfis: Nemo ad Sub' Audomar. diaconatus Ordinem fujcipiendum f it g.c.s. 0 ^ era p^ q U i non j uam ipjfas Dei benefi' cio cafiitatem expertus firmiter fiatuati mulieribus, et mulierum defideriisi omnisque — ( 33 ) — omnisque generis turpitudinibus per- petuo abftinere-> tum animi, tum corpo- ris caftitati jiudere. 6. juxta Pontificale Romanum haec Pontif. iunt officia Subdiaconorum. Subdiaco- num oportet, aquam ad minifterium Al- taris praeparare, Diacono minifirare , pallas Altaris, et corporalia, calicem, et patonam in ufum Jacrificii eidem of- ferre. 7- Reliquum eft, quod Subdiaconis ob- ligatio divinum officium recitandi, fal- tem pri vati m, praecipiatur. Sic Pontiii- Exhor- cale eos inftruit: Efiote ergo tales, qui facrificiis divini# ■> et Ecclefiae Dei ■> huc efi, Corpori Chrifli, digne fervire valea- tis. — Et ideo, ji usque nune fuifiis tar- di ad Ecclejiam-, amodo debeti s effe affi- dui. Si usque nune fomnoknti, amodo nigiles. Si usque nune ebriofi, amodo fobrii. Si usque nune inhonefti, amodo cafii. 8«UtSubdiaeoniminiftriDiaconorum> DeDiac. ita Diacoiii miniftri funt Presbyterorutn. Quippe ex fententia S.Ifidori Jine ip.fi-'>-> div. offic. Diaconis, facerdos nomen habet, ojfi- ca P- 8 * cium non habet. Quis dubitat inde, am- pliirimum olim fuiffe Diaconorum tum intra, tuni extra Ecclefiam officium. 9« Enexempla! Ipji> inquitIfidorus, ibidem, dara voce in modum praeconis admo~ nent cuneto#, five in orando,jive in fle- Siendo genua, five in Pfallendo ? fine in f^an-E^n^.Ectl. f.I. C — ( 34 ) Letiionibus audiendis. Ipfi etiam, ni uures habeamusad Dominum,clamant> Ipfi quoque evangelizant. - Nam ficul injacerdote confecratio, itain minifiro dijpenfatio facramenti efi. lili or ar e; huicpfallere mandatur. lile oblata Jan- Siificat, hic fanftificata difpenfat. Ipfii etiam facerdotibus propter praefuim ptionem non licet de menfa Domini cali- ceni tollere, nifi eis traditus fit a Dia' cono. fontif. io. Justa Pontificale Romanum Levi OreTciac 1 ititerpretatur additus •> five ajjiimptus. ' Et vos, qtii ab liaereditate paterna no' men accipitis, efiote ajjumpti a carnali* bus dejideriis, a terrenis concupifcefr tiis-,quae militant adverjus animcin. Ejlote nitidi, mundi, puri, cafli, ficut decet miniftros Chrijli, et dijpenjaiores myjleriorwn Del — ut haereditas, et tribtis amabiles Domini effe mereaminl pont.Bibi. 11. Hodierne ntuponitur eis orariuni mon?’ a ad f u P cr Jlnijlrum humerum, tet per hoc Diacon. cognofcant,'fe accepiffe jugum Domini} quo cmnia-) quae ad finiftram 9 id efi} praejentem vitam pertinent, fpernantt etjugo Domini fubjiciantur. Pontif. 12. Hodiernum officium DiaconatuS OriUDiac”. ex pl’ cat Pontiticale Romanum paucis ” verbis. Diaconum, inquit, oportet mini' ftrare ad altare, baptizare abiente Preš- bytero, et praedicare. Nam noftris mo; ribus Diaconatus fere »on aliuudefufcipi — ( 37 ) ~ folet, quam ut per eum gradom expletis interftitiis ad Presbyteratum aicendatur. 13. Ex fententia S. Ambrofii: RePte comparantur apibus facerdotes; quia ficui apes , caftitatem corporis praefe- runt, cibum vitae caelefiis exhibent,acu- leum legi s exercent: puri ad fanctifica- tionem, fuaves ad refečtionem, feveri fant ad ultionem. Apibus planae funt comparandi, qui velut alveario quo- dam grat-iam matrisEccle/iae continent, in qua diverforum meritorum cellulas, dulci ffimis praedicationibus componen- tes, de unaSalvatoris examine, chrifiia- uorum examina multa producunt. 14. Juxta Pontificale Romanam cum magno timore ad tantum gradum afcendendum efi, ac providendum, ut caeleftis fapientia, probi moreš, et diu- turnci juftitiae obfervatio ad id ele&os commendent. DePres- byter. S. Ambr, Serm. §3. Pontif. Roman, iti Ord. Preš* byter. 17. PraecipitConciliumTridentinum: Concii. adPresb^teratusOrdinemajfumun- tur, idonei comprobentur, atque ita pie- C ap. 14- tate, et caftis moribtis confpicui, ut praeclarum bonorum operum exem- plum, et vitae monita ab eis pofint ex- peEtari. 16. Summa Officii confiftit in his: Sa-- ibtfem. cerdotem,\n Pont.rom. i?. Antiftes ordinans his verbis ordi- pag. 53\ 63 ’ nandos affatur: Filii dileČUJJlmi, quos ati ’ adjutorium nojirum ■> fr c trum nofiro* rum arbitrium conjecrandos elegit*fef' vate in moribuš vefiris cafiae, etfančial vitaeintegritatem.dgnofcite, quod agi' tis; imitaminif quod traClatis; quatS' nus mortis Dominicae memoriam cele' brantes-) mortificare membra a vitiis, et concupifcentiis omnibus procuretis.SH doktrina veflra fpiritualis medicina pO' pulo Dei. Sit odor vitae veftrae deleči#' mentum Ecclefiae Chrifti, ut praedica' tione-, atque exemplo aedifičetis domum id efi ifamiliam Dei; quatenus nec nos de provečtione veftra ; nec vos de tanti ojjtcii JuJceptione damnari a Domino ? jed remunerari potius mereamur. 18. Ergo probata virtus Ordinando' s. Auguft. rum praeferibitur ? Ut quisque, ex 1’eH' petii L r tent ’ a S.Auguftini» vere Jacerdos fti cap. 30.' " oportet, ut non Jblum faeramento, fed' s. Ambr. eticm jujlitia induatur. Guippe jux^ in Tim. 5. S.Ambroiium merita debentpraeire bO' norum operum, ut dignus habeatur Ordinati onem. Ait S. Chryfoftomus: Gratiu fidei omnibus praefiatur; gratia autem Cleticatus non omnibus Jed tan- tumdignis, quiainilla caufa falutis efi; in ifiaautem difpenfatio minifterii. En et S.Gregorii fententiam: Ex anteafila ergo vita , inquit, Je unusquisque inve- niat ■> ne in appetitu culminis Je imago cogitationis illudat. Quid brevius ver- bis S. Bernardi ? Viros probatos opor- tet deligi, non probandos. Praecipit Concilium Tridentinum, ut nonfinguli in ea aetate debeant ad facros Ordines tijjumi; Jed digni duntaxat, et quorum probdta vita Jenectus fit. capvt iv. Dl vttgis Ordinationibus. 1. Nihil magis vocationi clericali op- pofitnm, nil magis Ecclefiae probrofum, et laicis fcandaloium eft, quam otiofa ac inersclericorum vita; hinc jam dudum ipllicita fuit Ecclefia, neqiris in clerum af- fumeretur, nifi certo loco adfcriberetur, n bi funčtionibus Ordini iuo convenienti- bus occuparetur. 2. Prudenter ftatuitConciliumTriden- tinum: Ut nullus debeat ordinati , qui judicio Jui Epifcopi non fit utilis, aut necejjarius Juis Ecclejiis. 3. Gratianus decreto fuo veterem ca- nonem Concilii Chalcedonenfis infperfit, quo fufpenduntur Clerici, qui absque ti- S.Chrif. hom.53. in Matih. S. Gregor. Paft. E I. cap. 9. S.Bern. Lib.4. de Conf. c. 4. Concii. Trident. Sefi". 23. cap.12. Cap. 16» — C 38 ) ~ tulo, id eft, absque Ecclefia, cujus mini’ fterio deputantur, effent ordinati. C. i J 1 2. D. 70. Cap. 16. 4. Hoc exemplo Concilium Tridenti nuni diferte ftatuit, ut nullus in pojil' rum ordinetur, qui illi Ecclefiae, ari pio loco, pr o cujus necefjitate •> a ut uti litate ajjumitur, non adjcribatur -> ub Juis fungatur muneribus, nec incertfi vagetur fedibus. svn.cam. $. In obfequium Tridentini decret T.io. c.6. praecipit Synodus Cameracenfis: II.: & inproximi Ordinis fufceptione exami' nentur finguli, num in iisEcclefiis-, qui bus adfcripti fuerint, fuas funčiionci obierint. syn. Nam. 6. Juxta decretum Synodi Namurceii' Tit.g. c. 9. p is f u b Wachtendonck difpenfantur Clč' rici, qui ftudiorum caufa in univerfitatf 2ut in fetninariis degunt. Quippe quii praeterquam quod in Oratoriis Collegio rum funčtiones Ordinum obire foleanti etiam ftudiis, aliisque exercitiis fe ad al' tiores ordines ex voto Ecclefiae prae- parant. 7. Sive ergo veterem, five recentio' rem Ecclefiae difciplinam fpečlare libet, nullus ordinati debet, nifi uni Ecclefiae pro fua conditione, et fno talento infeP viat. Neque ex mente Ecclefiae fufficiti aliquoties forfan inEcclefia, cui adfcri' ptus quisque eft, Ordinis funftiones obi' re, fi de reliquo nullum Ecclefiae fervi' — ( 39 ) — tiurn praeftet. Nam ita fe exhibere debet? ut vere dici queat, quod Ecclefiae fer- viat, id eft, ejus obfequiis occupetur: v. g. peragendo divino officio, vel Paro- cho in catechizandis pueris, vilitandis aegrotis, aliisque funčtionibus alliftendo. 8. Synodus Cameracenfis II. ftatuic, ut sy n - Ca ’*- omnes Sacerdotes, et Clerici, qui intva r>ai,c,& * fines Parochiae degunt, Parochum in in- ftruenda juventute pro fua quisque virili parte adjuvent. 9. Ergo bonifolum, etli pauci, ordi- nandi funt 'i Supereft in decreto Gratiani ex epiftola Pleudo-Clementis regulae lo- cus. Taks, inquit,«t/ minifterium eli- gantur Clerici■> qui digne poflint domi- nica facramenta traCtare. Meltus eft enim Domini facerdoti paucos habere minifiros, qui pofiunt opus Dei digne ex er cer e, quam multos inutiles, qui onus grave Ordinatori adducunt. Re- fertur Z). 23. c. tales. Ex fententia Inno- centiilll. fatius eft maxime in ordina- tione facerdotum, paucos bonos, quam multos malos habere minifiros. Supereft in novo jure c. 14. de aet. et qual. Ordi- nand. s Juxta decretum Concilii Burdiga- Concii. lenfis: Ut vinea Domini ex illius prae- ®^ 1 r s „ de cepto rite Jemper colatur-, multaque mefis in ejus horreumreportetur,mul- tis operariis opus eft» qziorum tamen non tam numerus quam virtus fpe^tan- da eft. Paucos enim idoneos, et proba- ’ — c 4° ) ~ los hab er e fatius efi, quam inutiles, at- que ideo ipfo vitae genere perniciojbs* , s. Bern. Ait S. Bernardus: Dilatata videtur Ec- ad cieHc’ c ^ e fi a > ipfo etiam Cleri facratlfinius Or- do fuper numer-um multiplicatus efi- Verum, etfi multiplicafli gentem, non tnagnificafii laetitiam, Domine, dum ni- hil minus apparet defecilfe , quam nu- Da S m Petr ' acceflifle. En rationes S. Petri Dam. Exiguo quippe, inquit,/c/a multa dul¬ ce funt , et parvo , fed elečto ,facerdo- tum numero totius Chriftianae plcbis eruditur, etinfiituitur multitudo. Quid Tetr.Bieff. verius querela Petri Bleileijlis: Ex inor- Ep R Lond ^ nata ’ , e t indifciplinata multi- ep. 123. ' tudine facerdotum hodie datur ofieutui noflrae redemptionis venerabile facra- mentum. TITVLVS II. De vita, et honefiate Clericorum. c a p v t 1. Singularis morum honeftas in Clericis requiritur. Trident. i.Juxta monitum Concilii Tridentini: cap’ I? dSfihil efi, quod alios magis ad pietatem, et Dei cultum aflidue infiruat, quam eorum vita, et exemplum, qui fe divino minifierio manciparunt. Cum enim a re¬ bus faeculi in alti or em. fublati gradum conjpiciantur, in eos, tanquam in fpe- culum reliqui oculos conjiciunt, ex Us fumunt,quod imitentur. Q^iapropter — ( 41 ) — /c decet tnnnino Clericos, in fortemDo- mini vocatos, vilam, moresque Juos omnes componere, ut habitu, gefiu, in- ceffu, Jermane, aliisque omnibus rebus nihil, nifi grave, moder atum, ac religio- ne plenum praefeferant. 2. Alibi Synodus Tridentina Epifco- seff.14.ia pos obftringit, ut Clericos fui llatus, et P raefat » officii moneant. Monebunt, inquit, pro- pterea Epijcopi Juos Clericos , in quo- cunque Grdine fuerint, in converjatio- ne, Jermane, et fcientia commijjb Jibi Dei populo praeeant, memores ejus, quod fcriptum ejl :J‘itn8li ejlote, quia et £ g° fnnPtus jum ! Et juxtaApoJioli no¬ čem : -Nemim dent ullam offenjionem, ut non vituperetur miniflerium eorum; Jed in omnibus J'e exhibeant, Jicut mini- Jlros Dei. 3. In reliquis S. Scripturae locis fa- ciuntadid genus argumenti plures autho- ritates; utpote illa fententiaChrifti: Pos Matth.g. eftis lux mundi; Jic luceat lux vejira coram hominibus, ut videant opera ve- ftra bona, et glorificentPatrem vefirum, qui in caelis eft. Et illud monitum Apo- ah Tit. ftoli: In omnibus praebe te ipfum exem- ca P* 2 - plum bonorum operum. — Nerbum fa- num, et irreprehenjibile, ut is, qui ex adverfo efi, vereatur, nihil habens ma- lum dicere de nobis. 4. Quis dubitet, bas rationes in omnes Clericos , in quocunque Grdine, juxta — ( 42 ) — verba Concilii Tridentini»cade- re, quia ex ratione divinae vocationis quisque ad ftatum fančlitatis obftringi’ tur. Inquit S. Hieronymus: Unde noti folutn Epifcopi, aut Presbvjteri, et Dir coni debent magnopere providere , ul cunEtum populum, cui praefident, con- verfatione, fermone et fcientia praeci' dant; verum etiam et inferior graduSi Esorciftae, LeBtores, aeditui, Accolvftft et omnes omnino, qui Domino Deo feP viunt. Refert Gratianus c. 21. EIII. (E /■ $. Quippe omnem vicam cujusqueCle' rici oportet efle tacitam praedicationert Evangelibad inftruendos, excitandosque S.Auguft. fideles in via falutis, ut juxta S.Augufti' num, eorum vita, eruditio fit aliorunu et afjidua falutis praedicatio. s 6. Sančtitas Cleri ex Patrum fentefl' S.Auguft. tiis indifpenfabilis eft. Juxta S. Augufti' com.’ 'vit! num : Clericus duas resprofeffus eft, ei deric. ’ fanEiitatem, et Clerieatum. Ait S. Gre' s. Gregor, gorius : tales virtute exiftant, ut noti oran r ’ m i nus eorum vitae probitate, et morurti elegantia, quam doktrina Evangeliutii s.Ambrof. praedicetur. Exfententia S. Ambrofil Potior facerdotis praedicatio exenr Conc.se- plum pietatis eft. En rationes Conciii’ Ann 1 2* Senonenfis: Cum in fanctorum numefO nn.1524. ci ei q c ^ nece j]it, a t em fo ene vlvendi ft ajfecutos efle fciant, non licentiam peč' Conc.Me- candi. Concilium Mediolanenfe IV. Cie' Ti^. Mon: ricos ita inftruit: Eam vos virtutemiM' — ( 43 ) — duite, ut videant alii, quafi himen j ve- ftram fančlitatem elucere. Concilii Bur- Cone.Bur- digalenfis deAnno 1642, id eft argumen- ^ c S o; d Tiri tUm: Eas virtutes Clero attribuit Apo- flolus, quae ad Angelicam paene acce- dunt puritatem. capvt 11. Dr, tnodnflia habitus Clenftilij. 1. Čoncilium 41erienfe de Anno 1571 Cencfl, ita pronuntiat: Exterioris Clericorum Alenenfi habitus modefiia fignum eft, et indicium compofitionis, et ornatus hominis in- terioris. 2. Unde freguens Conciliorum argu- mentum fuit, ut členim ad decentem ha- bitum obftringerent. Canon V. Concilii Matiiconenfis I. lic fonat: Nullus Cleri- cus aut veflimenta^aut calceamenta fae- cularia, nifi quae religionem deceant, induere praejumat. 3. ISIovo jure 5 qui abjeStis vefiibus, proprio 'congruentibus Grdini •> alias affumere, et in puhlico portare ■> ratio- nabili caufa cef/ante, praefumit-, profef- forum illius Ofdinis praerogativa je reddit indignum. Refert. Clem. 2. de Vit. et Honeji. Cler. 4. In Concilio Conftaotienfi querela Concii. locus fuit, quod inter caeteros Praela- torum, et Clericorum excejjus hoc nia- vit. et ho- xime inolevit •> quod Jpreta in vefiibus neft -cier. forma ecclefiafiicae honeftatis plurimi — ( 44 ) — deleciantur effe deformes, et cupiunt laicis conformari, quodque mente ge-* runt, habitu confitentur: Unde praetei caetera , quae circa vefies — jura fla- tuunt et quae nimium collapfa funt, tam in faecularibus, quam in regulari- bus facro approbante Concilio innova- tnus , et praecipimus inviolabiliter ob- fervari. Trident. 5. Pronuntiat ConcilifemTridentinum: s ^-g 4 - Etfi habitus non faciat Monachum, oportet tamen Clericos vefies, proprio congruentes Grdini femper deferre, ut per decentiam habitus extrinj'eci, morum honefiatem intrinfecam ofien- dant etc. synod. 6. Recentiores Synodi decretum Tri- Amerin. dentinum adoptarunt, explicaruntque. Ait Anno 1595 Synodus Amerina : Ho- neftas ftatusClericalis, etOrdinis requi- rit, ut tam Clerici, quam etiam fiuden- tes Gymnafiorum, et fcholares in fcho- lis particularibus manentes , habitum conformem , honeflum, fiatui Clericali congruentem portent. '7. Quum quidem veftem Ordini Cle¬ ricali congruentem, generaiiter definire, difficile fit, loči, et temporis conditionem Concii. fpečlare, l'peftaiique oportet. Concilium vit U et'hl- Aquileienie Anno 1 V9$ itadefinit: Ha- neii. cier" bitum Clericalem declaramus cum effe, ca P- “• qui vefte vel talari, vel breviore in iti- nere? ac tonfura confiat >• ji ex duobus — ( 45 ) ~~ aiterumdefit,habitum Clericalem dimi- diatum declaramus, ac dtcimus, ut con- flitutionibus, de habitu Clericali dijpo- nentibus fatisfačtum non fit. 8.,|uxtaTridentinum decretum omnes. Trid.fupr, Ecclefiafticae perfonae,quantumcunque exemptae, quae aut in facris fuerint, dignitates, PerJbnatusJOfficia, aut beneficia qualiacunque ecclefajlica ob- tinuerint, f, poftquam abEpifcopo fuo, etiam per Edidtum publicum, moniti fuerint, honeftum habitum Clericalem, illorum Ordini, a c dignitati congruen- tem, et juxta ipjiusEpifčopi Ordinatio- nem , et mandatum non detulerint, per fufpenfionem ab ordinibus, officio, et benejicio, ac fručtibus, reditibus, et proventibus ipforum benefidorum, nec non, Ji jemel correpti, denuo delique- rint, per privationem etiam beneficio- vum, et ojjidorum hujusmodi co er ceri poffunt, et debent etc. 9. Hujus rigoris rationes indicantSy- synod. Hodi ■. Herbipolenfis: Ut Chrifti militia laudibus deputata divinis, vita, gejiu, nn ‘ 12 ntoribus, et habitu a militia J'ecernatur humana. Eboracenfis: Incedant in vejil- synod. bus fuo Ordini congruis; ut, Jicut cae- teris dignitate praeeminent, fic plenius decr. s d formam, et exemplum exhibeant. Ve- Cone ver. ronenfis: gitanto honefiioribus pote- ^"V 54 *' runt, indumentis utantur, ut ex illis, hon,cier, quales Jint, non modo cognofci,fed et — ( 46 ) — honorari poffint. Cum aliter mali oni¬ mi argumentom ft, ut, quod quis fit, illud videri nolit. Quid plura? Conci- Concii. Hum Londinenfe ait: Dum Clericum a znikiaog. lak orefpiciensoculosnondifcernitper de habit, diverfitatem, et honeftatem habitus, fit cierie, omnibus vere fidelibuf in fcandalum, et in defpeSlum. c a p v T m. De Cohabitatione, et converfatione Clericorum cum Mulieribus De lin- j. Valde femper follicitafuitEcclefia» ut Clericos a feguiore confortio mulie- edk.Piam. rum divellat: Extant defuper pluresCon- ciliorum Canones et Patrom fententiae. Inter opera S. Cypriani crifi juftus locus eft. Oualepraemium, inquit, fanStitatis expečtat, qui non jolum blafphemiam fanStitatis ab infidelibus provocat, fed etiam fidelibus pernitiofum praebet exemplar, ut infirmifub praetextu di- leEtionis fubtiliter fornicentur et podi- cus impudentiffimae cafiitatis praebeat magiji eri um, defiruens, quod Paulu s Dpoflolus comminatur: Peribit frater infirmus in tua confcientia. 2. Vitanda ergo eft juxta praefcriptuiu Canon um Clericis cohabitatio cum mu- Concii. lieribus. Inquit Concilium Cameracente; AnTisls Confortium mulierum non convenitt jr.s.’ c, 3’ quem cafiitas, et continentia omare perpetuo debet. — ( 47 ) — ?. Concilium MediolanenfelV. vetat, conc.Me« Clericos cum mulieribus — quamvis vel arctiffimo confanguinitatis, vel af- finitatis vinculo — illae conjunčtae fint, — in iisdem domiciliis, aedibusve fimul habitare, nifi cum ex caufa — ali- gtlando Epifcopalibus litteris permif- fumfit. 4. Jure communi huic decreta indubie locus eft, figuidem et in eas turpis crimi- nis jufta lufpicio cadere poteft. Supereft veteris decreti Moguntini exemplum in- ter compiiationem novarurn Decreta- lium c. 1. de Cohab. Cler.et Mul. etiam Jdnciitate tTuTc" 1 ^ confpicuis,extra honefiatis neceffitatem ^on converfentur: De veflimentis enim (guod monet Sapiens) procedit tinea t a muliere iniquitas viri. t 7« Juxta decretum Concilii Antuer- synodAn- Pienfis teneatur unusquisque fuam an- Annuelo c dlam fine ftrepitu dimittere, quamcun- t, 17. c, 64 9We vel Epijcoptis, autDecanus, autCa- — ( 48 ) — pitulum, quoad fibi fubditos, caufa fn- ipicionis dimittendam judicaverit. čoncii. 8- Ex decreto Concilii Mechlinenfis II. Mechiien. Nemo Ecclejiafiici Ordinis lafcivas, et • 14 c-3- o t) nuditatem, vel alias obfcoenas, et quae pias mentes offendunt ■> imagines in fuis aedibus, ac hortis pofitas vel re* tineat,Jub paena arbitraria,Conciona~ toresque contra hujusmodi imaginum quocunque etiam profano loco pojita* rum deteftandum ufum frequenter con* ciones fuas infiituant. De fingui. * 9. Inter opera S. Cypijani fupereft Cier. 525. locus c rili: an Clerici converfationetn cum mulieribus ab exemplisSančtorum» veluti Eliae commorantis in domo vi' duae latrapis,Salvatoris colloquentis Sa' maritanae, immo et recipientis peccatri' cem, excufare queant. En argumenta '■ Elias miffus efi a, Domino relinquere fo* litudinem, et ingredi tabernaculum vi* duae. Pro imperioDomini laboravit, ut P. 528. in domo manfiffet.Illi folitudo folatiu^ praeftabat ■> et requiem. Occufionem il^ Dominus obtulit ad magnaliafaciendd-, Nulla fuit importunitas/vandali, u^ tranfeuntur,quod pejus efi, egefiuofa^ habuerit manfionem, quam quicunqu& hofpes effugeret. Quisquis, es, qui vis Eliae de commemoratione vidudj vocafi difcipulum, prius jolitudinf afiifitiones, et quadraginta folera- di^' rumjejunii exitum ? et autnon quaeftj faeminatn — ( 49 ) “ faeminam, aut non erit , qui cumfae* mina commoretur- Quid ad rem exem- plum Chrifti. Nam fic allocutus Domi- nus Samaritanam, ad horam docuit et receffit, nec defenfionem continuandis exce(libus facit. Ad horam quoque poe- nicentem recepit, et pajfus efi Martham miniftrantem. Sed quid erat aliud Do¬ mino, nifi regni caelefiis vtringue pabu* la miniflrare ? ■ Quid dilcretius ? funt equidem neceffitates, quae nos quoque privatim. faeminas vider e compellunt, ut folatia praebeamus, ut hortamenta vitalia falubriter intimemus; nec ta- p. 523. men et in lis officiis minorcura agenda eft pr o moribus noftris, ut clarefcant in nojlra operatione indicia puritatis; feveritas non defit, quaeJubClerico fae¬ minam poffit adfiringere, ut ipfam con- fOlationem noftram fufcipiat cum tre- more, et ita fentiat vifitationis affe~ Čtum, ut Clericum veneretur. CAPVT IV. Di ibrietutt, it commejjationibus Chri. i. Quum continentiae perfeftioris Ra- Can. Ap. tum Clerus proiiteatur ,• neceffe eft, ut ca i ? -4 I ’ ebrietacem, et vinolentiam, quia in ea eft luxnria, peculiarius execretur. Ex len- temia Canonis Apoftolorum Epifcopus 9 ' Presbgter, aut Diaconus ebrietati dedi- tus, cefet, vel deponatur. Van-SJftn $ Eccl. P. (, D — (so ) — 2. Juxta decretum Concilii Agathenfi Clericum, quem ebrium Juifte conft.ite- rit, aut triginta dierumfpatio a coni' munione ftatuimus fubmovendum, aut corporalifubdendumJupplicio. Refeft Gratianns c. 9. D. 35. Caocil. 3. Pronuntiat Anno 813 Conciliutfl Mogunt. Mognntinum. Afagnuin malim ebrieta' cap ' s ’’ tis, unde omnia vitia pullulant, modis omnibus praecipimus cav&re: Et, qib hoc vitare noliierit,-excommunicanduni efte decerninrus,usque ad emendatiO' nem congruam. 4. Jure novo fupereft decretum Coip cilii Lateranenfis IV. eo tenore: A era' pula, et ebrietate omnes Clerici abfti' neant diligenter — cum ebrietus et meii' tis inducat exilium, et libidinis provo' cet incentivum. Refert. c. 14. de vit. et honefi. Cler. synod. • 5. Inter receiitiores Synodos praecip^ tamerac. Synodus Cameracenlis P.IV.: Ut,qu^ cunque in Clero, id eft, in Jb^e Domini fuerit annumeratus, ab hac ebrietatisi et crcpulae maculii Je prorjus. abfti' neat — qziicunque vero ex Clero haid normam contempferit, nifi a Juperiort monitus abftinuerit, caftigetur; cafligtf' tus, fi no n reftpuerit, fufpendatur ad -tempus, five ab officio,ftve a beneficio- 6. Quia ebrietati, et crapulae frequeU' tius locus«eft in conviviis, et commeift' dpuibus j oportuit et ab iis Clericos f’ub' movere. Ait i s98 ConcilitimAquilicuin: Conoii, Convivia, et nimiam Laicorum familia- ritatem, ob multarum offenfionum, et tou.čitr, Jfandalorum originem , debent Clerici, w quocunque gradu cohfiituti, decllna-. Te, acfugere: honefiatem vero, quae in* ter Clericos tutius fervatur, amare. 7- Religui Canones his eudem argu¬ mente* fubjungunt popinas, leu tabernas» iu quibus ebrietatis, commeffationisque v itia plerumque regnare folent, Juxta ve- tus decretum Concilii Cartbaginenfis 111. Clerici edendi vel bibendi caufa, taber- nas non ingrediantur, nifi peregrina- tionis neceffitate compulji. Refert Gra- Conc.Me..- diol. P. i, Tit, >5. M8I1US C. 4. D. 44. , 8. Inter recentiores Synodos Belgii ^oncilium Mechlinenfe II. fub poena ar- n.M vir- tutisque eorum nervos ■ faceret mol- Uores. 2. Inter Canones Apoftolorum pro- Can. Ap, nuntiatur: Epifcopus, aut Presbijter, 4I - ? 4 *- ant Diaconus, qui vel aleae, vel ebrieta- tibus indulgetfvel dejinito, vel deponi- tor. Subdiaconus-, Lektor, aut Cantor, qui confimilia f-acit, vel definito , vel a communione Jejungitor, Jimiliter et Laici. 3. Co-ncilium Moguntinum Anpo 813 ConciL Ita edixit: turpis verbi,vel faCti joeu- Mo &- ca 4- latorem effe vel jocum faecularem dili- gere, aleas amare— miniftris Altaris domini — omnino contradicimus.A. pefies hujusmodi extirpare propo* nimus, utque ludos voluptuojos^ occa* fone quorum Jub curialitatis quadam imagine ad diflo!utionis matcriam vC- nitur, penitus improbamus. Superelt relcriptum c. 11. De Exceff. Praelat- In ftudio Patrum uberior eft cri- fis, anClerici quemcunque lufum five fortunae, five induftriae excufare queant> ut fibi licitum reddant ? Ecce ! lufus pla- cet vel lucri caufa ? et a rudi avaritia ex- cufari nequit; vel fallendi otii ftudio lu- ditur ? et certe ex genere joči faecularis S. Ambr. tune lufuu eft. Ait S. Ambrofiu.s: No^ cffic c 23. folum profufos, fed et omnes etiamjo- s.čhrjrf’ cos declinandos arbitror. JuxtaS.Chry' Mat h 8 in foftomum: cum reereare animunitolue- ris, poteris hortospetere, fluentes ri" vns confpicere, ingentes lacus confde- rctre-) cm vena cernere loca-, cicadas au- dlre canentes ■> in templis Martvrum converfari; unde praecipua tibi fanitas tribuetur corporis,ac ad aniraam tuam eximia perveniet utilitas: unde fingu- larem capies voluptatem, ud Ho omni genere lufus. Ait B. Job: Nunquam Job.7. cum ludentihus mifcui me. Ex fentenda v - *?• S.Ephrem: Qui docuit idola colere; do- s. Ejrhr. cuit etiam ludere : Idcirco Apofiolus e^Refp’ idololatras ludentes denominavit — Tom. 1’ quemadmodum fcriptum efl: Jeditpo- Antu 5 em d ’ pulus mnnducare, et bibere, etfurrexe- rimt ludere. Inter opera S. Bernardi re- s Bern, cenfetur illa fententia: Cavenda funt omnia, qwie infieEtere pojfunt gravita- tem propofti noflfi, noflraeque profef- ftonis: vue vobis, quijoci, lul’usque gra- tia ridetis, quia flebitis vos. Monet quemlibet Clericum falubriter Synodus Synod. Mechlinenfis. Sciat propterea, inquic, id in officiofuo pofitum ejfe, ut cum in of- ca p'. 1? fieiis’ divmis obeundis, vel frequentan- dis Ecclefiis, quod debet, tempus con- JUmpferit ■> Ji quid fibi reliquum otii cfl, l d ornne non in rerum faecularium col- loguiis, profanisque a&ionibus •> oble- ^ationis grada, fed in divinarum rerum fiudiis, et in caelefiium rerum contcm-' P ! -'tionibus, et fančtis, piisque ojjiciis tr aducat. 2.Tmi»th. 2. V. 4- *- ( V« ) - CAPVT VI. Dc negotiis facetilai ibus, quae Clero vctantui'. 1. Ex fententia S. Hieronymi Cleriei vi fuae vocatiouis, et profeffionis de eo genere hominum funt, quod divino offi' ciO mancipatum, et deditum conteinplii' tioni, a c r ati oni, ab omni flrepitu teni' poralium cejjare cbnvenit. Supereft in decreto c. 7. XTL Q. 1. 2. Rationes dat S. Paulus: Nemo mili' tans Deo, inquit, implicat Je negotiis Jaecularibus, ut ei plač eat, eni Je pro- bavit. Id eft, Cleiicus ad inftar militis ad' fcriptus eft minifterio Chrifti, et Eccle- fiae, ut placeat ei, a quo eleftus eft, ab- ječHs religuis negotiis faeculi, quae ab officio illo militiae Ecclefiafticae alie- na funt. 3. Vetus eft privilegium, quo Juftinia' nus Imp. Clericos, et Monachos ab omni genere tutelae et caratelae excufavit: Cumpropter hocipjum beneficium , in- quit, eis indulgeamus, ut aliis omnibus dereliclis', Dei omnipotentis minifterio inhaereant.En veram et praecipuam cau- fam veterum immunitatum , et privile- giorum clericalium. L. 1 s. C. de Epijcop- et Cler. 4. Gratianus reliqua vetera decreta E^ clefiae collečtioni fuae infperfit, queCle- rum a diverfis curis, et negotiis faecula- ribus miflnm faciunt, ut tanto liberius le* clioiri, orationi’, reliquisque facris fun- člionibus vacare queat, c. 6. D. 88- $. Inter haec quaefiuofo negotiatio ommum invililHma eft. Inquit S.Hiero- nymus: Negotiatorem Clericum, et ex inope divitem, ex ignobili gloriofum quafi quandam pofiem fuge- Refert Gra- tianus c. 9. ibi- 6. Hoc exemplo refcripfit AIexan- der III. Secundum inftitutaPraedeceffo- rum noftrorum fub interminatione Ana- thematis prohibemus, ne Monachi, vel Clerici caufa lucri negotientur: Et neMo- nachi a Ciericis, velLaicis fuo nomino iirmas habeant^ c. 6. Ne Cler- vel Mon. 7. Ad exemplum veterum Canonum accenfentur illicitis negotiis Cleri procu- rationes, adminiftrationes ? tutelae, et curatelae faeculariurnPerfonarum, S.Cy- prianus quemdam Vičiorem piis fuffra- giis mukavit, quod Clericum tertamen- taria tutela oneraflet, c. 14. D- 84. 8. Novo jure vetatur Ciericis, Mona-r chisque et itudium Phyficae, feu Medici¬ ne , et legum civilium. Guondam enim et his ftudiis Clerus faepe queftum fecic. Sed poftquam Univerfitates privilegia obtinuerunt 5 ut et Ciericis ftudium juriš $ivilis, pr o major e facrorum Canonum mtelligentia, liceat, rigor cenfurae remi- quidem alterutri ftudio jufto mode- r amiue vaceut, c. 3. et w. Ne Clcrlc- vel Monach. - ( V8 ) - corc.Me- 9< In Concilio Mediolanenfi I. recen- de fentufilia negotia laecularia, quaeCleri- ne^ut.iae- p ro hibentur; nimirum, aFtio caufto rum advocati, aut Procuratoris riomi* ne coram judice faeculari. Offieiumta* bellionatus in pr op hano negotio. Ar s medendi per fectionem, aut iaciiionem« Mediatio in negotiationibus et merca* tur is. Negotiatio omnis generis. Con- duEtio praediorum alienorum lucri caufa, fufceptio curae, aut tutelae alie- nae. Fidejujjio pro aliis. Procuratio re~ rum fifcaliuip. Famulatus Principum- Comitatus faeminarum. * io. Cur negotia faeculariaClericis ve* s. Greg. tentur, edicit Š. Gregorius : Efi et a Hudi kiatth? ' n f rc, tres charifjimi, quod. me invitaPafio- rumvehementeraffligit—curis enim jat' cularibus intenti, tanto infenfibiliore* intus efficitnur, quanto ad ea, quaeforis funt 5 fiudiofiores videmur; ufu quippt cur a e terrenae a defiderio caelefii ani‘ mus obdurejcit, et dum ipfo fuo ufu dU' ;S. Ambr. de fug. faec, c. 2. ?. Hilarii hi Pf. 138» rus efficitur, per ačtionem faeculi ad' ed emolliri non valet, quae pertinent ad charitatem Dei. Ex fententia S. Ambro- fii: er go, cui Deur portio efl,nikil debet curare, nifi Deum, ne alterius impedia' tur netefpitatis munere, quod enim ad cilia officia confertur,hoc religionis cul' tui, atquehuic nofiro officio detrahituf- Juxta S.Hilarium focerdntes in corpof { Chrifti ocutorum tenere viccs, obfcura- tisque oculis totum cor^us fieri tene- brofum, quis dubitet ? Ex quo iHgenti periculo Jacerdotes, qui Ecclefiae oculi funt, negotiis fueculi, curis pecuniae ■>. etfamiliariumincrementis, et convivio* num luxibus occupantur. Supereft inde, quod haec res cujuscunijuefaecularis ne- gotii Clericum ipfum viiem reddat, et teverentiam facerdotalem annihilet, c.4. E.SS. TIT V L V S III. 1)e Pafioribus. et Fice-Pafioribus. CAP VT I. De offivo Piroihorum. X. Ek fententia Gratiani ^mpEciter major um-, et minorum Jacerdotum dif- cretio in novo Teftamento ab ipjb Chri- fio fumpfit ex.ordium, qui XI.L Ago- flolos, tanquam majores facerdotes; LXX. Difctpulos, tanquam ininores fa- c^dotes inftituit. 2. Hoc exemplo in ordinatione P res- Ponr.rom. byterorum pronuntiat Epilcopus: Era- tres liilecbiffimi, etfacerdotes Domini! 1 2 3 : ' ^ooperatores Ordinis noflri cflis. Nos Gitpote Epifcopi) vice duodecim Apo- ^olorum fungimur; vos ad formam J ^XX. Dijcipulorum eflis. 3. Unde pius Gerfon ftatu.it : Domini Gerfon de hirati funt in Ecclefa miner es Praela- S.Hieron. in Ep. ad — ( 60 ) — ti, etUierarchae e.xprimaeva infiitntia- ne Chrifii, quibus competit ex fiatu jus praedicandi, jus confefiones audiendi, jus Sacramenta Ecclefiafiica, fecunduM exigentiam jui fiatus, et Parochiano- rum adminiflrandi, jus fepulturaS dandi,jus injuper decimas, et aliajura Parochialia recipiendi. 4. Quippe juxta S. Hieronymum, cum dixit S. Paulus: attenDite vobis, ET UNIVERSO GREGI etC. EpifcO' pos hic non folum Pontifices, jed ei Presbyteros intelligimus: non enim in unči civitate plures er ant Epijlopi. $. Haec praerogativa fingulariter eos fpečlat Presbyteros 5 qui p pr Parochias regimini animarum pfaeficiuntur. Y? tuS . hunis inftituti monufnentum eft in Apo- s. Atiian.' logia S. Athanafii, qui refert: MareoteS z.poi. 2. a g er e jj. ^lezandriae,. quo in loco nun- quam Epifcopus fuit, immo nec Chore- pijcopus quidem, fed univerfae ejus loči Ecclefiae Epifcopo Alexandrino f ubjacent, ita tamen, ut finguli pugi: juos Prtsbyteros habeant. 6. Sic inftitutis Dioecefibus Epifcopo- rum, placuit quamque earum in plures portiones dividere, quarurn cuique fua attribuebatur Ecclefia, cui praeficiebatuf proprius Presbyter, ut populo Ecclefiae illi vicino (unde difta Parochja eft) facra faceret. En puriores nataies Parcelna- rum, miflfc fpuria decreUiiPapaeDiony- — ( 6i ) — fiij quam refert Gratianiis cap. i. XIII. & /• 7. Supereft novo jure vetus decretum. Cuncilii Nannetenfis, ut diebus Domini- cis, et fejiivis Presbijteri, antequamMif- ■fam celebtentiplebem interrogent^fial- terius Parochianus inEcclefiafit, qui contempto proprio Presbgtero ibi velit •Mifldm audire, quem-> fi iiivenerint, fta* tim ab Eccle/ia abjiciant. Refert c. 2. de Paroch. 8. Ita tantus ngor quondam Miflaepa- rochialis erat. Edixit Heraldus Epifcopus Heraid. Turonenfis: Ut nullus Presb gter alie- conft syn. mim Parochianwm,nifiinitinerefuerit, cap - 29 - vel placitum ibi habuerit, absque licen- tia fui Presbijteri ad Miffam recipiat, v el Jbllicitare praefumat. 9. Synodus Colonienfis Anno 1310 synod. , ftatuit: Ut nullus Parochianus ab cdio, CoIon - quam afuo vero Plebano communionem recipiat: nifi de hoc privilegiis authen- ticis fit munitus. Contrarium facientes a perceptione Corporis Chrifli abfli- neant, quousque ipji Plebano jatisfece- rint de contemptu. 10. Ad exemplum veterum Canonum Conc.Tr>- praecipic Epifcopis Synodus Tridentina: ut dijlinčto populo in terras, proprias- sap ' que Parochias unicuique fuum perpe- tuum, peculiaremque Parochum affi- gnent, qui eas cognofcere valeat, et a quo folo ličite facramenta fufcipiant. ( 62 ) n. Alibi facia Synodus in mandatis reliquit Epiicopis, in omnibus Ecclv fiis Parochialibus, vel baptijmalibus, in quibus, vopulus it a numerofus unus ReStor non pofit Jufficere E cel e' Jiaflicis Jacramentis adminiftrandis, et cultui divino peragendo; cogantReStO' res, vel alios, ad quos pertinet, fibi tol facerdotes (ucpoteCooperatores) ad hoC munus adjungere, quod Jufficiant ad facramenta,exhibenda, et cultum divi' num celebrandiim. Cap. 2. de 12. Ex his vei*bis elucet, elečHoneifl THd s 3 « - ' Cf >°P erator ’ s ’ ve l Vice-Palloris effe pe- 2i.' cap. 4. nes Parochum, aut Vicarium perpetuunu ekclufo Parocho priniitivo, nifi antigua poffeffione, vel alio particulari titulo ju- vatur, nam ad Parochum refert Conci' lium, fibi necelfarios facerdotes ad hoc munus adjungere. 13. Ipfiilli Vice-Paftores, tametfi nul- lum titnlum veri beneticii inde confe- quantur, cenlentur tamen curatum offi- cium, ratione cujus Parochiae pro cui'3 animarum foftinenda deputantur,obtine- re, ita, ut ad nutum Parochorum leviter, veluti religui Stationarii removeri non podit. Guippe Vice - Paftores folent in Vice - Paftoratu perfeverare, doneč ad aliud beneficium, vel oflicium affiH mantur. Cap. 2. de 14. Alt ConciliumTridentinum: Prai* refid.Paft. divi^io mandatum effe omnibus 1 - ( 63 ) — gnibus animarum cura vel titulo bene- ticii, vel nomine oflicii, commifla efl , ovesJuasagnofcere, pro hisfacrificium offerre, facramentorum adminijiratio- ne, ac bonorum omnium operum cxem- plo pafcere, paupcrum, aliarwnque mi- Jerabilium perfonarum cura paternam gerere, et in caetera munia pajioralia incumbere; quae omnia nequaquam ab iis praefiari pojjunt, qui gr egi fuo non invigilant, fed mercenariorum more de- Jerunt. i $. Unde fubjungit Synodus Bofcodu- ceniis 1'ub Mati o: yld impletida , et prae- fianda haec pajloralis officii debita ud ajjiduam apud oves fuas refidentiam, se jure divino obligatos effe in- telligant Pa Ji or es. 16. In reliquis recentioribus Conciliis inde nihil frequencius, quam quod refi¬ dentiam Paftoribus veluti rationibns di¬ vini juriš juxta exemplum Concilii Tri- dentini commendent. Concilium Colo- nienfell. Anno 1549 diferte edicit: Si qnis curatum habet beneficium, apud ibr.Ecci. Pcclefiam, ubi beneficium habet, refideat, officio Jatisfaciat; alioquin nihil re- etpturus. 17. ,Juxta decretum Concilii Mediola- concit. ^enfis L ^lb hoc munere refidentiae non p 1 /\je j e . ( xcufatur, neque qui beneficium, Eccle- fid.' fiamve habet, de cujus titulo adhuc lis, controverjia pendet, nec vero item, Trident. Sefi" 23. cap. I. Syn. BoO cod. T.17, cap- 7. Cone. Co- - ( 64 ) - qui nondum Saverdotio aut eo Ordinli \ quem beneficium illud requirit, initid' 1 tus ejhnec praeterea, qui jujla aliqw* caujdjmpedimentove detinetur etc. quO ( minus eo initietur. 1 ih- Superiunt Arrefta politica, quae 1 et ipfos Canonicos Cathedrales ad legeS * ftričtae refidentiae adftringunt, fi benefi' J ciuni curatum, vel Parochiale pollideant- > Arreft. In SenatuParifienfi de Anno 1654 ind® ■ iap l i7 ?ar ‘ decifum fuit, ut, fi quis duo beneficia cii' ! rata teneat, nonnifi illius Ecclefiae frU' . člibus potiatur, in qua relidet, alteriu 5 1 beneficij proventibus Vicario, qui debet' 1 vit, integre relinquendis. 19. Quuminftylum Curiae irrepfiflet’ quod privilegium de non refidendo^ cofl' cedi aliquando foleret, alibi Principa edičlis Regiis caverunt. Placetum non et* fe elargiendum luper privilegio de not* refidendo in beneficiis curatis, aut fupei diipeniatiohč aetatis,aut quod ignor^ idioma patriae : JJue lettres de Placet feront accordees /Ur privilege de n(ft refider Jur les cures, ou jur dijpenj 1 d’age, ou qu'il ne Jcait langage du Payft ni auffi Jur coadjutories des praebe^' des, ou autres benefices Jimples. 20. Jufta ratio tanti rigoris eft, quo < ’ refidentia Canonica referatur ad implei 1 ' Synod. dum officium Paftorale. Unde Synodu s Kefid.Vz' Cameracenfis P. 1. Pajlores, inquit, uo> 1 modo Edift.reg. 20. Oftob. 1540. Ar¬ tič. 32. - ( 60 - modo praefentša,fed officio, et minifle- rio rejideant in juis Eccltjiis* 21. Tenentur ergo Parochi per fe* Cap.^rf«' quantum fieri poteft, funftionibus Paito- £!rt O r ’ ralibus iucumbere: hinc Concilium Bitu- cone. Bi- ricenfe Anno i$84(iiferte ftacuit; Reji- deant, utAHijjas Parochiales p er se- ca p U 5 ’, ss * ipsos celebrent, et fuomuneri Jatis- faciant. — Juxta decretum Concilii Concii. Aouenfis de Anno 1585 Parochialis mu- £S u< ; n £ nera curae, atque officta, noti per alios, rec h, Jed ipjimet Parochi, animarumvt Cura- tores obeant, ac praejlent. Quippe Con- cilium Tridentinum inde ex rationibus juriš divini leges refidentiae Canonicae exp[icat5 quod Paftores oves fuas agno-. fcere, easque per ie palcere fpiritualibusl Pabulis debeant. Frid. Seff.23. c. 1. Ergo frictent iuquit alibi: (Juicunque Parochiales,v el Seirj. c.i. ulias curam animarum hab enter Eccle- fias quocunque modo obtinent, per se, vel alior idoneosi Ji legitime impe- diti fuerint, diebus Jaltem dominiciš, feftivis Jblemnibur, plebes Jibi com* toiffas pro Jua, et earum capacitate pd- fcant falutaribus verbis; docendo, Praecipue per frequentes Catechefes, fcire omnibus necejjarium ejl etc. ^onimicus Šoto hac in re prudenter dif- Dofa.šot. p Urr it, inquiens: quid optis ejl tantam Ič - Mllicltudinem, vigilantiamve adhibere ^e. ^3“" ^d digniorem per concurfum eligen- , qtiantwn jura vmnia clamant, Ji ^n-Effm y.Ecd. P L » — ( 66 ) — fatis — efl, alios fuae Ecclefiae mini' firos deligere ? Reliquus ergo locus re* gulae; quod, quisfacit per alium, pet ' Cap. 5. je feciffe cenjetur tune elt, ii legitim 2 Refp vel proponere verbum Dei, nifi fratres praedicti a Spcerdotibus Parochialibus vivitati fuerint, vel vocati, et de ipfo- r 1 Um beneplacito, et affenfu, feu petita llc entiafuerit 9 et obtenta; nisi episco* {IJ S, VEL PRAELATUS SUPERIGR PER EOS- OEM fratres praedicari mandaret. kxtremae huic claufulae locus eft, fi aut 5 a rochas per fe praedicare nou vult, auc ^fufficiens cum iis, qui curam animarurn Minent, inftručlioui populi eft, ut Epif- c opus, cui principaliter cura incumbit, defeftum Parochi fupplendum, etfi is, Ut cunque rogatus, aut monitus, lit invi- , fratres illos lubmittere poftit, quia a djutoriumirrationabiliter recufat. Clem. a * de fepult. 4- Guippe in fubfidium Parochorum t r atres Mendieautes inftituti, ac recepti lll ’it. Sic juxta S.Thomam ficuti religio- n monafticae infiituuntur ad praedi- Ca ndum, et confeffiones audiendum,non ^fidem authoritate propria, fed autho- ^tate Superiorum-) et inferiorum Prae- ^torum, ad quos ex officio pertiuet, ita in tali minifterio (ad defečtuin ^ftorum, Vice-Paftorumque fupplen- Jubvenire eji hujus religlonis ^ r oprium. E 2 — ( 68 ) — cap. ‘ 8 , $. Corruptis laeciilis rara erSt habilitnfl Paftorum, Cooperatorumque Ecclefiafti' corum copifi, ut opus fuentex ordinibu* religiofis regiilares concionatores, coir fellbresque in fuppetias vocare, qui indft quod certis diebus illis facris fuučtioni' bus vacarent, dieti Stacionarii funt. 6. Hi Stacionarii in Ordiue ad Paro- chum nonnifr titulo precarii fruuntur, ut nulla polfellione eum, ejusque coopera^ torem, fi oflicio fuo per fe fungi velint j poffintque, exclndere queant, quia titu' lum precarii nulla poffellione cujuscurn- que temporis fibi mutare queunt. En in- Syn. Co- ter reliqua juriš argumenta Synodi Colo- eap’ / 4 ’ ^enfisde Anno 1536 decretum: Ouitd' men, (Regulares ftationarii) cum in fuf fidium tantum , utpote precario, v očedi fint, ordinariis Ecclefiarum reEtorlb^ molefti effe definant; ita videlicet, ni eosdtm, cum fuo munere ipfi fungi vt' lint, praeoccupent; neve, quos in excO' lendo vinea Domini juvare debent, ifi concionibus virulenta, ac drtreSlatord 1 lingua carpant. cap. 9. 7. Reliquuni eft, ut Parochi nullurt 1 ?a e rochiae concionatorem in fuis Ecclefiis admittaiR circa st^t. a.d faera facienda paftoralia, nifi de licefl' tia Epifcopi fidem authenticam feceiR- Trid. Seff. s* cap. 2. Praecipit Ann. 1 $83 syn.Au- Synodus Audomarenlis: Ut, quando- T19 «• 4- de licentia Epifcopi, qw^ ipfe Parochus concionatur, Eaftor ipf 1 **— ( $9 ) per Je, vel idoneum fubjlitutum concio- ni interjit,diligenterque audiat, anpor- rigatur Chrijli ovibus, quale convenit, pabulum: etn dicatur aliquid, quod fi- < dei catholicac, aut bonis moribus non fit confonum vel quod pias aures pojjet offendere — denuntietque concionato- res eos omnes (id, quod etiam rogamus omnes utriusque J'exus fideles pro eo, quo tenentur zelo tuendae gloriaeDei), qui opere, fermone, aut converjatione fcandalofi, vel criminum JuJpecti male- que famati plus exemplo Juo dejiruunt, quam verbo aedificant. His repuifis quid amplius ? Monet praelaudata Synodus Parcelnim, cui ftatus fuae Parochiae ex- Ploratior eft, cum iis Stationariis, feu ^'ermiuariis, de iis rebus, quas maxime e xpedicit in concione ad populum tra- ^tari, aiig uando conferre; v- g. ut in vi¬ tja, quae maxime Ulic regnant, maxime i^veha-ntur: ut virtutes, quae illicfri- &nt, commendent, et alia pro populi c onditione fibi fumant tracianda etc, Stationarios bos, feu Terminarios, fi fe v , e ros Parochorum fubfidjarios exhibue- J^it, ifti Parochi juxta monitum Synodi synod. ^uieracenfis apud populum habeant c °iUmendatos tanguam operarios mer- C ap.’ 6. ’ ' Ce de fua dignos. is $ 8. Ecce quam falubres partes in ufu ^ationariorum Parochis fuperfunt,ut la- ll Ufuarum plebium optimoj quo pofliintp — ( 70 ) — zelo confulant: quis enim dubitet a jufto zelo animarum dilpenfari per Stationa- s. chrif. ooj non polle. Ait S. Chryfoftomus: Genčn m Curamfratrum noftrorum gerere fuw s.Hieron. mavitaenoftrae. Juxta S.Hieronymum: epift- is- ji officium vix exercere Presbyteri, alio- rum falutem fac lucrum animae tuai' s.Ambr. Ex fententia S. Ambrofii: Eft quaeliuS ifai. ' ptane non modtcus, Clencatus pailora- lis officium, ubi lucrum non pecunia- rum, fed acquiritur animarum. Eft m a- gna negotiatio, ubi redemptio hominis conftat, non annumeratione pretii,fed annuntiatione praecepti. Praeceptuffl enim Chrifti talentum quoddam eft prC' tiofum, quo falus comparatur, quo vi' ta redimitur: et magna eft redemptio > cum et pretium datur, et pecunia noH videtur — Mercimonium igitur eft ad' miniftratio facerdotum. Praeclare qwo' t 9 ue S. Bernardus fcribit: Fuerunt antei conftd.c.2. Je totos ovibus pafcendts exponi' rent, paftoris opere, et nomine gloriati' tes; nihil fibi reputantes indignum, nifi quod faluti ovium obviare putarent’ non qUaerentes, quae fua funt, fed i^' pendentes. Impendere curam, impendi' refubftantiam, impendere etfeipjos,^' de unus illorum,ct ego,ait,fuper impen' dar pr o animabus veflris etc. Unus eral de fubditis quaeftus, una pompa, un

fefiorum dierum cultus- negh- ctus, debita pietatis chriflianae opera Pon exculta, non c o gnit a chriflianafa- niiliarum inftitutio, languefcens facer- dotum Parochorum officium etc. 2. Ortis aliquando inter Parochos, et ^egulares dillidiis Sixtus IV. edixit, ut fratres mendicantes non praedicent •> po- Pulos paraecianos non teneri audire Mif- infuis paraeciis diebus dominicis, et ‘eftivis : Cumjure fit cautum, illis die- paraecianos teneri audire Mi^am eorum Parochiali Ecclefia, nifi forfi- ex honefta caufa ab illa Ecclefia fe ab- *®ntarent, cap. 2. de Treug. etPac. int. ^ x trav. Com. 3- Praecipit Concilium Tridentinum: Trident. moneat Epifcopus populum diligen- ^'^ 4 " ter , teneri unumquemque Parochiae ap ' • — ( 72 ) — fuae, diebus dominicis, et feflivis, intit ejje, ubi commode id fieri potefi, :audiendum verbnm Dei, cui veteri inft*' tuto Milia Parochialis haeret. s. c«roi. 4>His exemplisS.CarolusMediolanefl' fu P r - fes obteftatur, ut, quamvis in fua vict nia,oppidis, et fuburbiis,Oratoria,Gl' pellas, aliasque Ecclefias habeant, 1$ S. Miflde facrificio interefje poflint,fri' guenter tamen Dominicis faltem, aliiS' que folemnibus , fefiisgue diebus w fuam quique ParochialemEcclefiam coW veniant: ubi a Parocho , cui cura cotf mijja ejt-, verbo Dei pafcantur, fidei chD' fiianae rudimentis, aliisque animaru^ fahiti necejfariis praeceptis, erudicM tur; ad Ss. Sacramenta religiofius pet' cipienda injlrtiantur, ad eorumgueff? guentem ufum, ut tila S.S^nodus optalf paternis ejus exkortationibus in diP niagis inflammentur etc. » Cap. ix. 5» Recentiores Synodi ad conciliafl' dam Miftae Parochialis frequentiam ft a ' tuerunt» ut tempore Parochialis officii f e ' Syuodus ligua facra celfarent. Praecipit Synodu s Mechi. Mechlinenfis: Nemo inCapellis, guaeP^ T.io. c.5. rochiae fintbus contmentur, conctoi^ ri, aut Miffam celebrare praefuniat,-" et fimiliter nemo in eadcm Ecclefia f ul> concione Mijjam etiam privatam cel^ syn.Nam. bret. Juxta Concilii Namurcenlis deA* 1 ' tjr. 3.c. 16 no j gdecretum capellani five intrd’ /ve extra Eccle/am Parochialsm ( 73 ) tempore Miffds non dicant, ut populus ' } ac occafione ci Adija Parochiali, con- ctone, aut Catechijmo non advertatur. 6. Tam falubria decreta Eccleliae , et Regjae leges pro fua parte ftipant. Sic ihilippusll. Anno i^87adSynodum Ca- fedi*. ttieracenfem refcriplit: Ne quis diebus A1 ^ominicis, aut fejiis tempore Concionis, tlc ‘ a ut Sticri ■) et Pefperarum in Parochia, R udeat ambulare inforo, aut locis pub- Hcis, aut prope Ecclefiam, neque intra- rR popinas, aut puhlice quocunque lu- je occupare, vel choreas ducere, vel pijcari etc. . 7. Reliquae tum Eccleliae, tum Impe¬ rij leges pecnliarem curam ezhibent, ut Pueros, et rudes ad frecjuentandas cate- riieles adfttingerent. Inter alia ftatuta Synodus Gandenfis fub Antonio Trieft e dixit: quia vero plurimi arte mechani- C(l 5 et ex eleemoftfnis viEiitantes, quo pauperiores exiflunt, eo tardiores repe- ^iuntur in frequentando Catechijmo •> f °J' jngulariter curae Parochoriim, et ^atechijiarum commendantes in Domi¬ no , quantum opus eft , mandamus y ut ^portune, opportune injlent apud Do- ^inos temporales, et magijiratus, qua- ie nus omnem operam in promotionem T ,r ofeclus fpirltualis hujusmodi igno- rci ntiam impendant; ac ipjis exponant * e cretum Principis dejitper emaw- l H’n etc. — ( 74 ) — g. Quid ad haec decreta reliquunr quam authoritates fubjicere, quibus Pa' rochi monentur, ut pio zelo, abječK omni taedio, catechizandis populiš, et rU' dibus ftudiofe vacent ? Praecipit Syno; Tridem, dus Tridentina: diebus faltem Domini' cm’ a 5 .’ tis^ et feftis folemnibus plebes Jibi coni' mijjds pro jua, et earum cap a citati pafcant falutaribus verbis docendo eto quae fcire omnibus neeejfarium ad falU' Catechif. tem eft etc. Juxta, monitum Catechifrn' io e TridentiniyeOTper meminerint (Paftores) omnem chrifiiani hominis fcientiam hot capite comprehcndi— ut cogno/canttt folum Deum verum, et quam mififii fum Chrifium. guamobrem etc. Quid di' Conc.Me- fertius decreto Concilii Mediolanenfis I- Tk ’/’ X * P aroc bi Jingulis Domiteicis, et aUisfl- fiis diebus — pueris finguli in fuis Pd' rochiis initia fidei tradant, eosque obedientiamprimum Deo, deinde paren' tibus praeftandam erudiant: ac pro- pterea a prandio ftata hora •— ad Eccle- Gerfon. fiam convocandos curabunt. Pius Get- L ra parv. s ^* on a ’ t: indignum videtur apu^ conf. 4. multostfi quis ex Theologis, autfamn- tus in litteris-) velEccleJiajlica dignitatt praeditus, ad hoc je opus Catechifmi inclinaverit, praejertim circa parvu- los —• nejcio prorjus, Ji quidquain majus ejjcpotefi, — quam Deo praeftan- te virtutem, ac jaucibus canis infernn- lis, et ab ipfis gehennae portis anima^ ( 7$ ) eripere, et tales parvulorum animas, quafi plantare, azit rigare, partem non indignam horti Ecclefiafiici — ut eis det incrementum Chrijlus. TI T V L V S' IV. De cuftodibus Ecclefiarum Parochia- lizini. CAPVT i. Di officio Cuflodum. ^•Cuftodis Parocliialis, feu Matricularii Vetus exemplum fupereffe cenfent ex * Concilio Nannetenfi, quod praecipit: ut quisque JPresbyter, qui plebem regit, Clericum habeat , qui fecum cantet, et epiftolam, et leStionem legat, et quipof- fittenere fcholas, et admonere JuosPa- r ochianos , ut filios fuos ad fidem dif- . Ce ndam mittant ad Ecclefiam, quos ipfe e W omni cafiitate erudiat. Refert c. 3. vit. et hon. Cler. , 2. Quum diffipatis bonis Ecclefiarum genus officii Laici plerisgue in locis funt, fupereft tamen, quod inde Cu- velut minifter Ecclefiae fpečlari, ali- 9ue ex proventibus piis debeat, niti aliun- \ e ejus provifioni confultum lit. Praeci- enim Concilium Tridentinum ex pri- ^itiis, decimis, ant aliunde redigi, quod P * * * * * * * * * * * * r o ReEtoris, aut Parochiae necefitate alendos miniftros decenter fufficiat. Trident. Seff. 24. cap. 13. — ( ) — Juxta jus communeParocbi eft ,il* lum fuum miniftrum, utpote Cuftodei® Parochialem, eligere, nili alia fit confue- tudo locorum, ut fibi quisquam alius vel privative, velcumulativejus conflituefl' di cuftodem Parochiae vindicare queat« Synodus 4. Juxta decretum Concilii Antuef' Tkui* 51 !« Pi en ^ is fab Miraeo cuftos aflumatur, qli' »p. 19. ’ boni fit nominis, etfamae, et honefifi 1 converfiationis, et peritus cantus. Reli' quae Synodi inde ab hoc munere miifo s faciunt, qui Collečtoris večligalium, caU' ponis, tabernaiii, vel aliud vile, et fordi' dum officium, vel opilicium piofitentuf« ' Sytiodus $• Cuftodis officium delcribit Synodu s Gandenf. Gandenfis: Paflorit vel ejus vices gere^ cap?i9. 16 ’ Dominicis, et fefiis vefipefas j et laudes včfpertinas folemniter decati' tati cuftos in habitu decenti, etfupef' peUiceo indfitus dabite afiftet, prout Miftdmfolemnem,vel priv atam quocu^' que anni die celebranti, ac paratus efi^ quacunque hara Uh a Pa flor e fignifican< da faltem quod Miffas, ut Paftori inf eh viat in muneribus paftoralibus ipfi^ auxilium requirentibus; cavebit igituh ne fine Paftoris licentia fefe abfentet et^ Synodus 6. Praecipit A11110 1684 Synodus N a ' Namurc. murceiifis, ut Us in locis, ubi matrik' T ’ 9, c,u ’ lariis, (id eft, Cuftodibus) cura, et cuft 0 ' dia Ss. Ornamentorum, et aliorum bilium bonorum Ecclefiae committut 1 " tur } non admittantur ad hoc ( 77 ) nifi ['ufficienf&n pro fe, et fuis, judicio Pafioris, et praecipuorum Parochiano- rum, de iisfideliter confervandis et re- fiituendis praebutrint cautionem. 7. In rehquis quid uberius decreto Sy- nodi Audomarenlis? Ornamenta, bonaque Ecdefiae jblliciti fint, ut ne perdantur; feduli ut lacera, fractave fefiaurent, ut impenfd Ecdefiae reflau~ tari curent,prudentes,ut detritainde- tore non prodeant in fervitium Dei, Pent operam, ut feorfim, et deorfim in templis omniafint munda, a c nitidapa- vimenda,parietes, altaria, altarium te* Sta, et facras veftes tergant vehementen, •dltariummappas, facerdotum amiShiSi £ t albas, Jacra Corporalia, calicum pu* tificatoria, priusquam evadant fordi- ^a, mutent, aut facerdotibus mutanda dent; Phialas, five ampullas, quibur vi~ ^um, et aqua JubrniniJirantur, Jingulis kptimanis, ut minimum lavent, ac mun- ^nt. Non permittant, nec dent facer- ^otibus a d Sacrificium panem mucidum, maculofum, vinum acidum, impu- evanidum, aut quod pridie profa- menfa refpuerit. 8. Inde ex fententia Synodi Namur- ^nfis moneantur diligenter,ac frequen- ler a Pafioribus, ut nullas in altaribus, ^t parietibus, nec in ipfo templi pavt- ytnto , immo nec in coemetriis notabi- £i fordes patiantur, jed reipfa omni~ Synodiis Audomar. Ann.isSj, T. ŽO, c. 2. Coucil. Namurc. fup. c, 12. Ul ” ( 78 ) - S.Atnbr. Lib. 2. de cffic. c.21, Concil. ... ,, Thoiofan. C onfecratione Jolum ,fed ipfo etiain hus diligenter teflentur, Je diligere d? corem domus Dei, cujus minifierio Jurt mancipati. * Tališ zeli pro domu Dei exemplufl’ s.Hiero«. vetusjam refert S. Hieronymus: Ef^ ad follicitus Nepotianus, fi niteret altaft Hehoi. parietes absque fuligine, Ji pavimentt terja, Ji janitor creber in porta, vety femper in ofiiis, Ji facrarium mundurt’ Ji vaja luculenta, et in omnes caeremO' niaspia follicitudo dijpojita. Non W l ‘ nus ■> non majus negligebat officiu^ 1 Ubicunque eum quaereres, in Ecclefi* invenires. Ex fententia S.Ambrofii: xime Jacerdoti hoc convenit-, ornar^ mundareque Dei templum decore co^ 1 ' gruo , ut hoc etiam cultu aula Dornik refplendeat. AitAnnorvpi Concilii^ 1 Rothomagenfe: nihil magis ornatEccV' fiam, quam rerum omnium in ea nito ( ’ etordo. Ergo juxta Concilii Remenfis^ Anno i $ 64 ftatutum : Nihil inordi^' tum, aut praepoftere •> aut tumultua 1 )' 1 : accommodatum: nihil prophanum •> hilque inhonejlum, appareat, cum d° mum Dei deceat JanStitudo. Ecce, in ^Undatoribus fintinftituta. ?’ (ubMivaeo,Recioresfabrtcariimf Antuerp. ifi ,8. Justa decretum Synodi Antuet- synod« s M menfarum S.Spiritus nullas lites ;i ', ''ffumant, nifi caujd prius ab Epifcopo, jUsve Vicariatu esaminataj ne dlicui ^confulta temeritate per injuriam mo* e fii fint, atque non neceflariis fumpti* ^n-Efptn ^.£tcl. P. I. F — ( 82 ) — Cap. J. E roj. •'..eemof. ' Carol.V. Art.16. ous* fcd a riis vocationib usque fabrica^ aut menjaš pauperum gravent. Quoil] etiam cailjdgravioris momenti Jit, con 1 inittetur allcui cx f^catiatu. ant DecU' no Chrifiiunitatis, uti atrtequam UtA inflituantur^ cum adverjariis Jeria tione agant, utfi fieri poflit, res fine Jffl' pitu judicii tenninetur. 9. N011 vacat grandi periculo depel' dendi bona piarum fundationum, fi docii' menta- inftrumentaqueEcclefiarum 11^ fatis caute cuftodiantur. Inde praded' ptum e d, ut litterae, et fcriptnrae comp 1 *' tuum, aliarumque^robationum in tutP' et uuo Archivo reponantur fub claufu 1 * trium clavium, guorum una lit penes ilorem,alcera penes Magirtratum, et tia penes Magirtros fabricae, meiifaet]^ S. Spiritus. Carolus V. Anno 1531 ea |1 '| dem cautelam et de Gazophylaceis, truncis, qui ad recipiendas oblationes delium exponuntur,,iufticuit. 1 o ; Magilhi menihe Spiritus S. vi ip^'] officii, quod gerunt, pauperibus lix^ collečlasque eleemofynas, procul omni partiuin ftudio > diftribuere utfedpcius injuftitia acquiejcat. 11. Statuit Coneiliam tprenfe fub Ma- Cone ipf. fio: diftribuiiones eleemdfynaruin Ube- tae femper fiant, 'confcio Paftore, qui C-1 ‘ e etis non ex humano affefitu, aut cum ceptione perfonirfUm—Jed omnibus in* differenter vere paupiribus■> et pfobis, konefiitque vil ipfe difiribuat, vel di* flribiii curet. 12. Ecce dečretum Čoucilii Namur- Conc.Mn Wnfis.tele emdjyna menfarum pauperum fine humano affefitu et acceptione perjb- ' ' c ' ’’ Karuni ns tantum difiribuantur, qui nere pauperes Jwit; ct in iis nihilomi¬ nus vitae, dc morum probitatis ciljits- qtie ratio habeatur. 13. Synodi Bufcodueenfis lab Malio šynodus Uec cautela eft: Ut ‘diebus Uomiraicis, Tai 0 ^' ^tfeflivispdfijummumfacrumtetcou- J ’ klonem (quibUs omnes intereffe 'debeut fub privatidne eleemofijnae') fine huma¬ no affectu difiribuantur. Notabiliter ^nie fefium Nativiiatiš $efu Chrifli, et fafichae Mdgiflri S.Spiritus dabunt na¬ jina Pafioribus gaudentium fubfidio Spiriius, ut fidem ebrum, et relig.io- cbgnofcant: non enim eleemo]ynis Zaudere potef unt, nifi de confeffione-> et ^nimtinione in Pafchate dbcueriilt. 14. Praecipit Čoncilium Tridentinuftij De P rat’ llt adminiftratores piorum locoruin Epii- Comp. f °po rationes anmias reddant, confuetu^ R ^ id „ e ” b F 3 .Cap. 9. — ( 84 ) — dinibus, et privilegiis quibuscunque M cpntrarium fublatis: nifi fecuš forte infiitutione, et ordinatione tališ Eccll' fiae, feu fabricae, exprejfe cautum ejjd 1 dfuod fi ex conjiietudine aut privilegij aut conftitutione aligua loči aliis a d deputatis ratio reddenda ejfet, tiirf cum Us adhibeatur et Ordinatius. i$. Supereft alibi ufus, quod vel ex in' ftitutione, vel ex confuetudine, vel et e* fundatione computus tum fabricae, tufl 1 menfae S.Špiritus aliis reddantur; ita t«' men, ut eos in curfu vifitatiouisEpifcopf 1 , Archidiacono, aut alteri Commilfari 0 Ecclefiaflico ad revilionem autcorrečli 0 ' nem, ii opus eft, exhiberi oporteat Belg.Con- 16. In Belgio Coneordata Caroli V« e cord. d« Epilcopi Leodienfis ita /erunt: Ouodf Magijlri fabricae, menfae S. Spirituf, aut /tdminifiratores hofpitalium Lai 11 fuerint, et a Laicis inftituti ■> ratioid 1 adminijirationum fuarum reddere c°' guntur coram Superioribus fuis (ju^' cibus civilibus) vocato ad hoc Cural°f fi refideat etc. Et infra: Inflitutio, defi^ tutio, vel correctio talium adminifif 13 ' torum Laicorum ad eosdem fuperioi' e t Laicos pertinebit, et in cafum neglig'! 1 , tiae torum , pofi monitionem per Efitj copum tis legitimefaEtam, eorum gentiam poteritEpifcopusfupplcre, ; tiones exigendo adminijirationum, ' nitndo, veldefiituendo delinquentes P — ( 8$ ) — ta vice. Si ddrninifiratores omnes vel major par s Ecclefiafiici fuerint, tune omnis cura adminifiratorum quoad computum, infiitutionem ~ ad Epifco- pwn fpeStabit. 17. Edičbo Alberti et Ifabellae et Pa- r.d. Alb, troni vocantur ad rationes audiendas Art - 2 3- # fuper Us cum aliis ftatuendum. Quip- Pe quis ambigat, piis Fundatoribus in vo¬ liš rtetilFe, ut eorum haeredes juxta čara iiivigilent piae fundationi exequendae ? 18. Rationes fabricarum, et menfarum Cap. 5 Pauperum, aliarumque piarum fundatio- comp? ncI ’ Pum, ait Svnodus MechJinenfis P. II. fin- concil. %idis annis ubique reddantur, vel fa fi Mechiin. km, ubi tenuior es funt eorum pr oven- * 21 ‘ c ' s " iusffingulis bienniis. 19. Rationes redduntur per conclufio- £es computuum, guibus legitima fides fecienda eft, has, et tantas expenfas 5 refi- "Ho intačlo? in praeferiptum finem fuilFe 5( iliii>itas, refeftis alienis? aut fuperfluis ^ogationibus. Juxta depretum Confilii ,iandriaeadminuendasexpenfas audito- jf e ri buSffive pr o auditione, five pro con- e ^fione computus loco falarii fingulis ^us duntaxat florenus detur: Gra- ^iario autem pro leStione ac fignatura pm Originalis, quam duplicati duo flor neque aliud praeterea eorum in 'PPiputum induci poffit; ac fignanter j fliquae convivationes fiant a d onus ^ricae aut paiiperum* . — ( 86 ) — so.lnter juftos fumptus placuit tam® 1 ’ excufare honorarja, quae praebentur p 1 ' cerdotjbus, qui pauperes in catechefi h 1 ' ftitunnt. Ita declaratum eft Anno 161 3 peMatr. in Capitulari Peldonjenfi: Ut autem JW mercede non frujlrentur, Manburn^ A permittimus, ut contemplatione paV' perum? quos docebunt gratis, aliqua^ ipfis portionem Juper lionis pauperu^ vel Ecclefiae perjolvuntl Cap. 6. 21. Toto hoc negotio ergo diftingu>' mus alia j quae funt difciplinae, et alia? quae integfam fidem piae adminiftratiO' ris juxta praeceptum juriš iiaturalis fp ; ' nr ^ ant ’ Ad difciplinae diverfitatem refet' ■ r j O p5 rt:et;) 'g Uae eleftioaem, juramefl' tuni, computumque ;iedituorum ■> MatU' burnorumque deliniunt. Reliquum pia® admiiiiftrationis orficium ed recidit, t> c , refečtis inutilibus expenfis pios proveU' tus in neceffitatem Ecclefiae, et čaufafl 5 pauperum procul ab omili lequiore affe- ftu, integro pietatis zelo impendant ■> oftendant, fe non quaerere, q uae fua funt’ fed quae Dei, et pauperum funt. * 22. Quis vero iride credat, vel prae; tendat •> Člerum his officiis, quae Laic> plerumque obeunt, a reliqua cura paupe' s Hi«i-on. rum efle exoneratum? juxta S. Hiero' : : Mich ' nymum gloria Epifcopi Crelig uique Cie' ' ' r-i) efi , pauperum opibus providefl 1 Ignoniinia omummSaeerdotum eft^prO' ' priis fiudere divitiis efc. En fenten^ ™ ( 87 ) — S. Aaguftini Epifcopis EntJiecam habere s.Augnft- «071 ticet. Non efi Epifcopi (ant Cleri) 49- fervare aurunh et revočartmendioantis c ' 4- nianum a fe. Ait S. Chryfoftomus : Ma- s- Chryf. W igitur provifone opus eft, ut Eccle-t s.Tic? fine facultates 'neque redundent, neque tfirfus defint. Sed, quae EccUfiae ero- gantur, continuo funt indigentibus fiifpertienda. Šupereftrefcriptnm S.Gre* gorii: Non fibi credat Jblam Lectioneiih Orationem (Paftor) fufficere, ut re- motus Jhuleat federe^ et de manu mini- Vl e frufctificnre - fed tur gam manum ha- beat, necelfitatem patientibus concur- tat, aliendm inopiam fiiam credat: haec non hdbet-, vacuum Epifco- pi nomen habet. Refert Gratianus c. 6. 0-86. . TITVLVS VI. Becanis Chrifianitatis fen rura- libtiš. I-Paftoribps per dioecefm difperfis invi- Cap, r. de tijlant Dečani Rurales, quos pro fuo ar- bitrio jiiftituic, deftituicque Epilcopus ; .. 'luippe ofiicitftn hoc hodierno jure nulii “eneficio affixum eft. Hodie conceffionis, a tque delegatidnis forma tališ ett :.Archi- Ptesbvjteru-n (feu DecanumRuralem) di- ■IhiŠtus nominamus, et deputamus,cwn facultatibus hnjusmodi Archipresby- — C 88 ) — teris concedi Jolitis, ac confuetis juxti . infiructiones datas. Cap. x. de 2. Inter recentiores SynodosAudoma j Aud’ ren ^ ls officium Decanorum ita explicat : T48. c.i. Decanorum effe in JuiDecanatus p a rti' bus-, five Parochiis curare, ut Sacerdo- ter, et devici omnes, et Jingulariter, ut Pafiores vitam agant Jua vocatione di' gnam, ac talem , ut nemo de ipfis quef l poflit; nihilque in iis-, nifi grave, mode' fium, imitationeque dignurn conjpicii deinde in hoc advigilare, ut Pafiores i® praedicatione verbi Dei ■> SacramehtO' rum adminifiratione, et omnino infuii' clione Pafioralis officii fui recle 9 diU' genter, et quemadmodum oportet, vef" fentur. Ad haec ipfos^ quando oportefa vifitare, monere, corripere, confolaTh confilio ipfis fubvenire: denique veri Pa' fioris officium erga illos, Jano s, et aegrotos, vivos et mortuos exercere. t 3 * ^ raec ’P^ * n( te Anno 13 $9 Synodus Dec. syn. Namurcenfis: Ut Dečani, feu Archipres*: Nam Tit* byteri, annctles vifitationes obeuntes 1 An C '6s9 et a ^ as diligenter inquirant, quibus rC' ■ n ’ 1 9 ’ bus Paflores Jeimpedant, ut, fi q U oS otio repererint deditos->ne nihilagendo male agere difcant ■> eos aSiionibus Ec- clefiaftico homine dignis incumbere, et per bona opera certam fuam vocatiO' nemfacere procurenP. Et infra: Cui fini inducent omnes et fingulos->,ut quotidie ad mediani horam leŠtioni ScriptufM — ( 89 ) — facrae, aut alicujus pii libri ■> et ctllum foediam haremi divinorum mgfteriorum maxme PafRonis Chrifii meditationi in fumant. . 4> Reliquae c ynodi Decanos in vifita-.inftrtft. t] one monent invigilare, ut Altaria 5 Sa- ^ f ° e ® c h er ' Cr amentalia, ipfaque templa nitide fer- iec ' v entur» Pafioresque ipji, juxta iiiftitutio- n es dioecefis Mechlinenfis ■> quoad obli’ ffationes et funEtiones fuas Pafiorales e *acli fint, et diligentes, an, quo fludio, Wove exercitio otium pellant? Quare plures una die vifttabunt Ecclefias 9 %U(im commode poffint. 5. Ergo in tanta mole negotiorum opus eft, ut Archipresbjten vel Deca- q us eligatur, qui zelo } et doftrina Pafto- tJ bus praeftet,quoniam ipfius eft,reli- ^is falutaria confilia, et mouita praebe- lfc ? eorumque defečtus prudenter oblet- । v ^te, aut Epifcopo denuntiare. Juxta de- C1 'etum Concilii Namurcenfis finguUte s y n. N’a- I Pkbes Archipresb^terum habeant pro- afftduam ergapopulum Dei curam, deA-ifii^ non folum imperiti vulgi follicitu- gerat-, verum etiam Presbytero- qui per minores titulos habitant, jugi circumfpeEtione cuftodiat, qua unusquisquR induftria divinem 0 PKr exerceat, Epi/copo juo renuntieE . 6. Aliud follicitudims Decanalis negor Cap. 4. ’ Ul n indicat Synodus Iprenlis Gib Ritho- Pa e fto c r ap, e t ' ,0 : Liceat eis, quoties expedire vid&’ Dečan. a — ( 9 o ) — bitur- omnes Pafioresfui Decanatus ud aliquam Parochialem Ecclefiam, per mo-. dum Capituli, convocare, atque cum il' lis cpmmuniter, et divifim confilia dl Pajlorali ojficio, et pro uniformi execu- tione, et objervatione ftatutorum tret' Stare. svnodus 7. Religuae Synodi Belgii tam ordf- naria ftatuunt Caintula Decanormn , ut 17. c. 14.’ <]uotannis die, quemOrdinarius dixerit? čelebrentur, ea forma , ut ea , inqutt Mechlinenfis: non ad compotandum 3 fed ad traSidndum de rebus Jeriis indi- tla ejfe omnibus innotefcat. Proinde it' lis initium rerum agendarii n fumatut cb invocatione Spiritus S. quo dirigeii' te de rebus Ecclefiae eonfer-atur. Pran- * 1 dium vero non fiat, nifi frugale,et mO' deratum, ut nemo Jumptibus; vel potit gravetur etc. 8« JuxtaCoiicjljis Namurcenfis de An- no t6$9 decrer.um ubicunque haStenus Pa flor es non funt reduSli in olafes, qid fingulis menfibus, et certo ftatuendo dic^ vel horis conveniant, ibique tracient dl promovenda pieiate, selo animaritm, et de fcientia Pafioribus necejfaria; fiat quantocius ,ubi per temporum dijficid' tates, et armorumfirepitus licebit. Pral' fcribcntur quoque libri tam pii, qua& Theologici, quos ant e proximum con- • ventum legere tenebuntur, et in qnihu-t examinanduni, vel e quibus di/putaiP — ( 9X ) — dum, et cumConfratrilms conferendum er it. Quid 'falubrius his decretis, niti lan- guere vellemus, ut omnis difciplina fere collapfa videatur ? 9. Ex hi fere eompertum eft, Archi- Pl'esbyteros , vel Decanos elle caetero- nim Parochoruni per fuos diftriftus Su¬ perioren, quibus jufta reverentia, et obe- dientia a fubditis debetur. Reliqutim eft, ut, et ipfi Dečani tum fanis, tuni aegrotis I J aftoribus, fibi fubditis, paterna cura fuc- currant. Monet eos SynodusAntuerpien- fis. ut, ubiintelligent, aliquem e fui di- firiffius Paftoribus, aut Sacerdotibus periculofc labordre, ftatim ad eum ex- currdnt, moneantqus, ut Jaluti fuae eonfulat-) eique fi opus eft, facramenta adminiftrent. 10. Inde et Decanorum eft, defunčlis fcrecjuias parate ac omnibus, inquit Sy- ftodus, Eccleftafticis tam Jaecularibus, ( ]uam regularibus, extra moU/tfterium degentibus, in fub diftrictu mori?ntibus facramenta adminiftrare,et officiumfu- Kebre facere. ji. In,plerisque dioecefibus Archi- Presbyteris et jus eft, introducendi in Poffeftionem novellos Beneficiarios, et ^aftores, exigendo ab eis profellionem fi- ^ei, et confueta juramenta adeo, ut non- Pullibi nullac litterae, curae animarum ( ’eferviturae, vel Vice-Paftoratus cui- 9bam fuffragentur, nili praevie Ardii- Cap. 5- De Jure Dec. Synodus Antuern. T.16. c. 4, Cap. 5- Sjmodus Gand.Tit. 16. c. 9. — ( 92 ) -~ presbytero illius diflričhus exhibeantur j et ab eodem fubfignentur. 12, Solent quoque Arcl|ipresby teri j feu Dečani, loco Epiicopi, intervenira ■ . coniputibus non tautum fabricae, auC menlae Spiritus Sanfti, fed etiam Hofpi' taiiurrb et Monafteriorum Ordinario fub< jeftorum. Haec tamen et alia jura potiuS ex litteris inftručHonis, et delegationisj legeque confuetudinis addifcere oporteti quia pro locorum, temporumque divef' fitate diverfa funt. 13. In remunerationem tantorum mu- nerum diverfa juraDecanorum nata funti ad quaedam bona temporalia percipien* da, ita tamen, ut moderationi locus fit« Quippe duriores illae terrenorum bono- rum exaftiones jion poffent non fequio' rem affečtum predere, alienum ab exern- plo aedificationis, et zelo inftruftionis, quo reliq uis Paftoribus praelucere debent Dečani, Archipresbyterique. * 14. In S. Scripturis nil magis com- mendatur Paftoribus, quam contemptus s. Cypr. locorum terrenorum. Ex fententiaS.Cy- ep. ad Do- p r j an j appetere,jam nihil defider^ re- defaeculo potefi,‘qw faeculo majof foft S? ry ’ e ^’ sf uxta Chryfoftomum qui aliqua 2° .n i.°ad i rerwn temporalium concupifcentia de- Timoth. tinctur j ejusmodi vitio ebrius nequa- quam deveritate (ad falutem animaruifl dingendam) integr^m, atque illibatu^ valet profepre judiaum. En argumen- — < 93 > *- tum, guod inter opera S. Auguftini relu- in operib. cec: Tidit peritus Magiji er ( Chriftus ® e A " o s n u r ft ' Duminus) difcipulos fuos luclaturos munO.j, cum mundo; qui ->fi haberent, unde te- nerentur, levius dejicerentur. Tulit igi- tur armafuis, et noftris hojiibus, dum ho s privavit (in ordine ad affečtum fal- tem) terrenis poffefiionibus. Nudtis iiamque latrones non Jblet timere; qui vero J'e mundanis implicat, tela parat, quibus confodiatur. Qui er go non viilt confodi,nudusprocedatper viam bujus txilU. Inquit S. Gregorius: Qui habuerit s.Greger. maculam, non ofjerat (juxta legem * *' Moyfis) panes Domino Deo fuo, nec Rcccdat ad minifterium ejus— fi gib^ bus — Gibbus (Chrifto) ejl, quem terre~ nae follicitudinis pondus deprimit, ne Unq ua m a d Juperna refpiciat; fed Jblis his, quae in infimis calcantur^ intendat. TITVLVS VIL De Canonicis Cathedralium, et Collegia- tarum Ecclefiarum etc, CAPVT i. De origine Canonicortim Saetularium. l.Ex veteri inftituto fuperfunt et inter Canouicos DecaAi, qui reliquorum Con- fratrum curam gerunt. Hodie juxta Con- Trident. tilium Tridentinum duae claires funt ^ eir - 7- tum Clericorum, tuni Canonicorum: I4 ’ 'luippe Canonieos, Clericosque faecula- — ( 94 ) — res dicimus, qui hiter faeeulares hojnin^ ♦converiantur, et habitanc? dum religuii u clauftris communem vitgm veluti reg«' lares agunt. cap. s. Si Juxta Trithemium čirca faecuhi« 5 ^ ere decimum Canouici deferds elanih« 3 at ' ‘ ' remilliorem difciplinam amplexad eotH perant. Sub Theodoricb drchičpifcopo Trevirenfi, iiiquit: Čanonici majof^ Ecclefiae ibidem abječta vita r egule.fi f quam hucusque ineadem Ecclefia MajO' res eorum continyauerant, defieru^ ejje regulares, etfacti funt nomine ■> cono erfat ione faeeulares. (Hlorum vif, to exemplo Čanonici qiioque S. Paulih' Trevirenfes — et complurium aliaruf Ecclefiarum diverfis quidem tempofi' bus,fed uno impietatis Špiritu rtgid^' z ris vitae communionem abjecerunt. Can. 3. 3. Inde evenit, quod vetus difcipih 1 ? cauoiu ip ’ Canonicorum fere ex integro corruiH 6 videretur. Etenim ait, Dionyfius Carth^' fianus: qude, quanta y et qualia vitia-> l 11 " Xus5 ambitionis, avaritiae, dillbiutioid 3 ' que, orta fint, atque quotidie oriant^ ex relaxatlone lila vitae communis-> luti abrupto omni repagulo •> experient :i ^ potius docuit ■> quam lingua poffit plicare. cap.4. De , 4- Supereft ergo , remiffa exteri f,re - . Beformat. difciplina, fpiritus purior Ecelefiae, ‘r ai5 ‘ aec ’ non defiit, vel non definit? Canonic° 5 ’ quantumcunque faeculares, ad reg« 13 — ( 9V ) ™ fetn vitam revocare. Ait Anno i$j6 Sy- sy«. co* ftodus Colonienfis: Ut de Canonicis dl- 1 ° n< p - 3« • c amus paucis ■> refpondeat eorum vita ’ 4 ' titulo, refpondeat nomini: fint reipfa ■> ytfunt nomine, Canonici , id eft, regu- lares. J. Canonici deferta vita communi, cap. 5. e tiamnum quandam bonorum, jurium- De capit. ( ]ue partem retinuerunt, quae per Cftpi- Cauon ’ tula tra&ari,concludique bportet.Synq- Irident, dus Tridentina veterern legem Juriš Pon* ^ 2 - tiiicii inftaurat, ut, quicunque Canonico- fum in Catlhdrali, vel CoUegiata fae- c ulari, vel Regulari Ecclefia, divinis tiiancipatus ojficiis ■> in Subdiaco.natus Grdine Jaltem cbnflitutus non fti vo- ( ei;i in hujnsmodi Ecclefis, in Capitulo ^on habeatjetiamfihocfibi ab aliis, tum v el ftatuto- vel confuetudine, Ubere fue^ r it permijfum. Hinc alibi et contra Tur- Uarium, ordine Siibdiaconatus deftitu- tum, deciiutn eft, quia, quaiitum ad titu- lum juriš, collatio eft Capituli. 6. In Capitulis quaenam traftanda fint, 'leclarat SynodusColonienfis Anno 1536 Syn. Co- Vapitula difciplinae, quae voc.ant,mul- t°“- 3« to majore diligentia obferventur, atque ? ^aEtenas. Id ita fiet, Ji non tam profa¬ ne quam res facrae tracientur; Ji de ^oribus inquiratur, fi vita expendatur fmgulorum, et quod olim Ss. Patres fe- dignofcuntur, ex temporali rdtio- n e interdum commoneantur fratres, et - ( 96 ) ~ imprimis ad facras litteras infiigehttd capeffendaS, atque ut in his optimas hO' ras/ollocent, incitentur, quod hic 0' periatur fons vitae fcaturiens, exqtiD : ' qui hauritj non fitit in aeternum etc. syn.Bitu- 7. Primum, et praecipuum locum eO' cap. 9.' 34 rum ’ 9 uae Capitulis obtineant ■> expli' cat quoqueSynodus Bituricenfis A.i$64 Canbnici, ait, convenientes ad Capitv la,primum traStent de celebrafione dr vini officii, et quoscunque defeOtus dl' linquentium corrigant; tum de temp 0 * raUbus negotiis ftatuant. fupr.c.19. 8*Negotia in Capitulis propofita ib' lent, ordinarie concludi ex pluralitat/ fufffagiorum? quodque major pars Capi' tuli refolvit, ipfum Capitulum relblvii™ cenfetur, ied ita, ut nulli collufioni occi* fio relinquattir. Gueritur Synodus Col p/ nienfis: Habentfere, quotquot funt thedrales, aut Collegiales Ecclefiai 1 fuum volumen ex capitularibus giis •> peculiarium fiatutonm ■> quae f l ' terdum pro affečtu privato cujuslib 1 ' augentur, et crefcunt. Inter haec rep 1 ' ■ ries quam plura, quae quaefium mag^ j quam pietatem refipiunt etc. Trident. 9. Hac occaiione praecipit Concili^ cap.’ 14’ Tridentinum, ut Epifcopi diligenfer ’ ’ eorum Capi tul orum Conflitutionib' 11 ^ ’ five confuetudinibus cognofcant, et ppavas-, ac fcandalofas rejiciant? 1 aboleant ? — non obfiantibus guibi 1 cungni Synod-i Agtrifgr. c. 131 Conc.Me- diol. P. 2; cap. 38. Cap. 6. De divin. offic.Nov« 131. ~ ( 9? ) ~ cdnque ftatutis, confiitutionibtis, con* ‘uetudinibus ■> etiam immemoralibus ? e tiam Apofiolica ciuEloritate confirma- de quarum fupreptiouej obreptione, inteniionis defeStu Epifcopus, tan- Sediš Apoftolicae Delcgatus co- gnojcere poffit: io« Reiiguae Synodi vetant Capitula Ve l ordinaria, vel extraordinaria fieri ^napore divinorum officiorum. S. Caro- ‘ u s in Concilio Mediolanenfi L diferte fta- tu ’t: Canonici, quo tempore divina of- hcia celebrantur, non habent capitula, ^■fi fort affis aliter evidensneceffitas po* Ihlaverii: Qui contra fecerint ■> difiri- tytionem ne capiant hujus horae-, in qua 5 utpote capituio praefeutes, commi- fcrint. n. Pfalmodia divina praecipuum of- ficiiirn eft Canonicortim; Iuquit Juftinia- ilu s : Nam, qui confiituerunt ■> vel fun- pirunt fanBtiffimas Ecclefias pro fua Odlite, et communis Reipublicae, reli- pierunt illis fubfiantias, utper eos de- b ^nt facrae Liturgiae fieri, et ut illis nifirantibus piis Clericis Deus co~ 1 v 12. Statuit Synodus Aquisgranenfis: । Ut fiudeant fummopere horas Canoni- ' p 1 vigilantiffima cura cuftodife, etin f divinum ojficiufn hUmiiiteP, ac devo- ' / perfolv.ere. Mox enim-, ut auditum ^erit fignum,feflinato omnes ad Eccle* P Jtccl. 1‘. I. G — (98) — fiam conveniant, non pompaticei a nt inhonejte , t el incompdfite, Jed čuti reverentia, et Deitimore ingre.diantuf' Tride-.it. 13- lu receutioribus Syuodis nihil fre- Sefl 24- quentius Canonicis commendatur, gnani cap,i J ' guod, nifi exculentur legitimo impedi' mento, finguli per se fpallere teneantur- Declarat diferte Synodns Tridentina: Omnes vero perje,et non per JubfiitU' tos compellantur obire officia. synod. 14. Ouippe Vicariorum ufus fufFraga- 1 c<>[. p. 3. tur iinpotentibus, fed non excufat negli* cap '°’ gentes. Ut attendant, inquit Synodu s Colonienlis, quod Canonicis adjutorU accedant, horum nimirum vice, qui vd adverfa valetudine detenti,vel neceff^' riis negotiis, interejj"e, vel alias impedi' ti fpallere non pojjint. synod. i $. Id ipfum fuadet Synodus Camer^' Tit6 et c7 cen ^ s P* 1’^ Moro, iaquit ? cum pfat' 1 ‘ ' c ' z ' litur, Canonici omnes, qui in choro fid ! rint, etSa&ellani, veluti Vicarii pfallatifa nec fintin J-edibus Juis otiofi, ne c p^ tent Je functor officio, fi vicaria tant^ opera cultum dtvinum celebrari cureid’ modo tamen pjallere per valetudine 111 queant, nec aliis impediti jujiis de ca^' fisfuerint. supr. t.i,- 16. In religuis commendat Synod i i^ .cai>. 14. Cameracenlis Canonicis, ut et in Vicai'i p deligendis juftum delečtum obfervefl^' In Ecclefiis five Cathedralibus, five Cor leglatis non conjiituantur Uicarii^r i ■ — ( 99 ) — Trittenr., Sefi’. 2I< cap. 3< Canonicas, quas vocant, horas in cho¬ ro canant, niji Jdcerdotes, aut tnfacris ordinibus conftituti, autfaltem Lecto- res ordinati; atque hi, quantumfieri poteft, fini coelibes, quorutn moreš, vi- taque probata fuerit, nec permittantur in choro pfallere, nifi veftitu, et habitu corporis, miniftrosfe ejfeDei, et Eccle- fiae demonftrent. 17. Corraptis laeculis opoftebat Cano- Cap. nicorum defidiam in frequentando choro , excitare per diftributiones quotidianas. " Refert Ivo : cum in pluribus Canotiico- Ivo ep. ad rum Carnotenfium defiieviflet regularis Pafch ' dijciplinae obfervantia, ut de negligen- tibus facerem diligent.es', de Jbmnolen-* Us vigilantes, de tardis affiduos ad fre- quentandas horas Canonicas, delibera- ri apud me, ut durem Us dimidiamPrae* POfituram: lit inde fieret quotidiamts panis, quem acciperent affidui, amitte* r mt tardi; ut ad quas eos panis inter¬ ni dulcedo non movebat, panis corporei r efectio provocaret,quamvis eorum an- nita praebenda eis ad hoc fiifficiens effe deberet. . 18. Ex decreto Concilii Tridentini tam Cathedralibus, quam in Collegiatis, ifl quibus nullae funt diftributiones l^otidianae 9 vel ita tenues, ut verifi- । ^dliter negligantur, tertia par s fru- । ^uum, et quorwncimque proventuuhh G a — ( 100) — et obventionum— feparari debet, etft diftfibutiones quotidianas converti. 19. Quum Tridentini decreti baec frt ratio : ne qua in part e cultus divinus minuatur; Jed ei debitum in omnibus rebus objejuium pruefietur; appareo mentem Concilii etfe, ut diftriburioiieS pet omnes, et fingulas horas, majores* minoresque divini officii dividantur. Sj £ ConciL declaravit Synodus Mechlinenfis E. Ib u ^' m ^ nores ' h°rae non negligantur,pfO lt- "' " 2 ' illis certc.e diftributiones affignentufi aut minores illae horae majoribus ad' jungantur; ita, ut in majoribus illis horis nemo dijiributionibus gaudeati nifi, qui in minor.ibus quoque horis Di' bite interfuerit. 20. Ergo oportet, Canonicos debite it 1 ' terelle fnigulis fioris, utpote ex integro ’ id eft, ab initio usque in fineiru Decrevi c Concii. Anno 1 $49 Concilium Moguntinum: CS1K7J? quotidianae difiributiones tid brevifi' ma quaedam momenta. — Sed integrif’ et totis horis, et ojficiis affignentur, jis modo tribuantur, qui divinis offi' ciis, de qziibus haec emolumenta da^' tur, ab initio ad finem interfuerint. Quibuscwtque irrationabilibus, praviš confuetudinibus (quae potiuf corruptelae cenjendae funt) non ob' ftantibus. ■ Cap. g. ai. Abfit vero, utquisquain exiflini et ’ 1 qwm Dei amor in templum trahit, quaefium pietatem effe PUtantetn; qui non dubium ex edrum ^Umero eft, de qtiibus Ifaias dixit: ^tnnes diligunt numera ,fequuntnr re~ ^ibutioius etc. * 22. Inftruitnur his omnibus, ut in toentem revocemus excellentiam divini °fficii: B. Ephrem inquit: ubi Pfalmus s. Epbv, c Um compundtione, ibi et cum Angelis\ fnisDeus adeft : Juxta S.Balilium: Pfal- s. Bafii.ui efi vox Ecclefiae — Angelorum proem.Pf. ^pus 7 caeleflis Reipublicae in commune '( >r <)po/ita fiindtio, fpirituale Thymid- Monet Concilium Mediolanenfe V. Conc.Me- < hemcunque Canonicorum: Anfeavero, d r 1 ? 1 - ^am eo conveniat, pabulum attente Je- a d divin. ^11 cogitet et loči illius fanSiitatem, et ofRc ’ ^nveniendi caufam, et divinarum l(iu- qn,arum munus Angelicum eft> of- , quae cafti/Jime (procul ab onwi ^aeftu; aj) omnibus concelebrari opor z — (102) — s. Bern. tet. Fiuiefla jam olim fuit querela S.Bei> Ka"' %'i" nar d’ ? Ppfa quoque Ecclefiafiicae digni' habit. qUI tatis officta in turpem quaeftum, et tt' nebriirum negotium tranfire; proptef hoc Tondentur; propter hoc fregueti' tani Ecclefias ■> Mijfas celebrant -> Pfal' mos decantant. CAPVT IX. Dt rijidentia Canonicoruni. i. Quum Cauonici tantis tituli?, et emoltimentis ad folemne divinum offi' cium frequentandum, celebrandumqiie adRričli funt, confequens eft, ut jugis ler s. Augjsft. vitii divini caufa refideant.InquitS.AugU' ep.ad Ho- ftinus: vides,quantum miniftrorum ob' 228* nunc fit abfentia, dum fina guaerunt, nofr quae Žfeju Ckrifti. Trident. 2. Juxta decretum Concilii Tridentini seff. 24- bbtinentibus in Cathedralibus, aut Col' legiatis Ecclefiis dignitates, Canonicd; tus, praebendas, aut portiones non li' ceat vigore cujuslibet ftatuti, aut con- fuetudinis, ultra tres menf.es ab iidde^ Ecclefiis guolibet anno abeffe, falvis ni' hilominus earum Ecclefiarum conftitn' tionibus , quae longius fervibii tempih requirunt. ConciL 3. Declarat Anno T$9oConciliumTo' Tit*? Re- l°f anum ’■ N° n cenfeantur refidere, q^ 1 fid." * ' " tres men fes in anno etiamper intervali 11 ’ ab/entes fuerint, et qui intra fines P^ 1 ' rochiae non habitaverint^ nec enim — (loj) — g m pajcere, ant Ecclefiae defer vire^ cre- ' ditur, qui femel in die et quafi curfim il- lum, illamque intuetur. 4. Conciiium Aquilejenfe Anno 1746 Con»ii. ait: Ouod de refidentia a S. Tridentino A( i U11 c-5 ’ Concilio, et Ss. Pontificum conflitutio- Vibus cautum eji, boe non eft intelligen- diim, ut praejentia affideant, et nihil ptacterea eigant; cum ex Ja eri s Cano- bibus refidentia fit accipienda, ut fit la- boriofa, non otiofa etc. 5. Eft ramen et aliguando locus fičlae Ca P-i°- Praefentiae.Quippe, gui ex legitima cau- la abfunts praefentes, in ordine ad perci- Piendos fručb.is grr.flos » ex tičHnne juriš ■ cenfentur. Air Bonifacius VIII. Ecclefid- tum fuarum projequentes utilitatem tenferi debent refidentes. Refert. c. 30. de EleSi. in 6. 6. Hoc exemplo excufantur Canonici, ?ed non ultra duos, qui in aftuali fervicio Epifcopi funt. Refcripfit Honorius III. decernimus, ut duo ex Canonicis — in tuo fervitip exijientes 9 fuarum fručlus lj degros percipiant praebcnclarum. Su- Pereft decifio c. 1$. d c Cler. non refid. 7. Declarat Synodus Tridentina quod Trident. ^eliolares-, quiin ipfis fcholis publicae pniverfitatis fiudent-, privilegiis pmni- de pcrceptione fruPtuum, praeben- fiurum-, et beneficiorzim, in abjentia. a ■ communi concejfis, plene gmidganti fruantur. Cone. Co- lon. P. I. e. 5. — ( 104 ) — 8. Speflat privilegium hoc fcholares, qui ftudiis Ecclefiaflicis, utpote velTheO'1 logiae, vel Juriš Canonici cum profečtn vacant. Refcripfit Innocentius III. eos> qui accepta licentia fe ad villas confe' runt, vel cafteila, in quibus nullpm eft» vel minus competens exercicium ftudio' rum, haud frui illa indulgentia, c. 12. dl Cler. nun refid. 9. Eu cautelam Concilji Colonienfis 1 dum tamen, inguit, ceirtis tejlimonid Jingulis annis ad Collcgia (feu Capitulf Cauouicorum; mittendis conflat, Cano' nicos, quorum ultra guatuor ex eadeP 1 Ecclelia ftudiorum caufa dimitti 11011 de- bent, nec perverfis moribus deditoSt nec Jludia vana, quae ad Ecclefiae aedi' ficationem non conducunt, feftafi’ committendum enim non efi , ut divino cultui dicata flipendia, in hujusmodi Canonicos difcolos erogentur. jo. Inter religuas caulas legitiniae ab; fentiae recenletur Privilegium Pii II. vi pujtis Capellani, Clericisfamiliures, Domefiicii aliigue Confiliarii Regis, Reginae in eorum fervitio, percipiunt grojjos fruStus fuorum beneficioruini tanqiiam fi in Us refiderent , ita tanie” ut ultra duos, aut ultra quatuor, fi provi' fioRegia eft, non difpenlentur. AR haP c ’ aliaque privilegia legitimae abfentiae i^ interpretaiida funt, ut ea.occafione divi' nus cultus haud miuuatur. Inde alieubi — ( 105') —• eo genere caufarum ultra fex abefle non licet, etfi numerus Canonicorum circa, aut fupra quadraginta ellet. 11. Reftriftior locus eft caufarum pet- Cap.u. cipiendi diftributiones quotidianas in ab- cau | f ' fentia. Juxta Concilium Tridentinum di- C ip b ‘dHt?? fiributiones, qui fiatis horis aftualiter, quotid. in. etrealiter interfuefit,recipiant;reliqui J ab r r ident. plaviš collufione, aut remiffione exclu- seff. 24. fa ■> Jiis careant, juxta Bonifacii FI1I. ca P- f 2 - decretum — non obftuntibus quibys~ c Hnque fiatutis, et confuetudinibus. 12. Bonifacii Vili, decretum reprobat t anquam corruptelam omnem confuetu- dinem? quae concedit diftributiones quo- 1! tidianas aliis 9 quam vere praefentibus, ■ ^ceptis illis, ait Papa, quos infirmitas, hujufla, et corporalis necejfrtas, aut i ^id£ns Ecclefiae utilitas excufaret. Hac 1 B xceptione nequaquam Pontifex dicit, diftributiones quotidianas efte dantas ; °ninibus, qui ex evidenti Ecclefiae utili- 1 tate abfunt, fed folpm vult, non efte con- ; ‘Jietudinemj aut conftitutionem rejicien- ' ii quae lit Ecclefiarum, quod diftri- ' “btiones propter infirmjtatem, vel utili- ’ tatem Ecclefiae abfentibus concedantur. 1 ^ipereft decretum c. un. de Cleric. noii ^fid. in 6. ’ . 13- Hoc argumento declarat Synodus syno vifitantibus, ac in aliis Epifcopatus gotiis occupatis adfunt, vel aliquo 'eis miffi confilium , et operam irnpefl' dunt — pr o ep temp or e (fraude et do* to feclufis') pr o praefentibus propt e / evidentem Ecclefiae utiiitatem reputafk et omnibus emolumentis gaudere debi* re-^ficutfi personaijter. divinis intet' effent. Synod. 14. Synedus Cameracenfis P. II. edj' Oimerac. ( ]j t conftitutionem, eos■> qui vel , vi 1 ’ 1S ’ c ’ ’ muneris, celebrdnt, vel audiunt confif' fiones ipfa hora-, qua haec faciunt^pf 0 praejentibus habendos effe, modo tanit® ad principales horas juxta Ecclef^ fuae canfuetudinem ingrefli fuerint, Mijfafua •> pel conf ejfionibus finitis, / nondum peradtum Jit officjum chori ? ipfum redeant. pap. 7. 1$. Ad haec citata Synodus Camei’ 9 ' cenUs, fav or e jiudiorum eos-> qui ad d«' cendum in ipfis Ecclefiis Qathedra^bd s ’ (HUt Collegiatis: vel in Univerfitatib^ (quoad beneficij quae in ipfis Univetfi' tdtibus poffdent} obligantur diebnff quibus aEiu docebunt-, autpublieis djj' putationibus intererunt, pro praefd 11 ' ‘ tibus habendos effe fiatuit 9 modo d^ 11 ' bus de majoribus horis in die intrf' fiierint. — (io?) — Trideat, Sefi'. 22. cap. 3. S. Chrpf. hom. 24. cap. 11. ad Hebr. 16. Ex fententia Tridentini decreti, tpiifine probata caufa fecundum dieta perfonaliter competens ibi fervitium, juxta formam ab eisdemEpifcopis prae? fcribendam, quolibet die ftatuto non im- pleverint-, illius diei diftributionem amittant ;iiec ejus quoquo modo domi- tiium acquirani, fcd fabricae Ecclefiae, tfiatenus indigeat, aut alteri pio loco* ‘''Tbitrio Ordinarii applicetur. Divifis bonis menfae capitularis a fundo fabricae frequentior ufus habet, quod diftributio- IJ es ablentium rediganturin maffam coni- fi fuigulis, qui divino officio ad- fticeiint, certa portio lit affignata: alias e nim (utpote fi una omnibus, qui adfue- qiianritas inter praefentes dividenda fit) portio abfentium a praefentibus par- ^cibatur, non tam jure accrefcendi, quam bife.non decrefcendi, ut Joguuntur juriš ^onfulti. $ 17. Haec omnia bene fe habent. Sed "num praeprimis neceffarium eft, ut Ča¬ jnici ubivis meminerint, mundi amo- ' s ’n irreconciliabiiiter fanftitari profef- Jonis Clericalis adveriari. Juxta S. Chry- °ftomum prima efi virtus-, atque adeo v fiverfa virtus, ejfe hujus mundi hof- ftem, atque peregrinum, etcumiis, 'biae hic funt, rebus, et negotiis nihil la bereeommune->fed ab Us pendere, tan- extraneis. Ex fententia S. Ifidori: s. ifidor. Portcti zit, qui Deurn haereditate pof- — (io8) — 4 ' fident, absque ullo impedimento hujus s. Prorp. faeculi Deo Jervirt fiudeant. AitS.Prof? vi'? con P er ’ aut J u ^ aiius Pobi. Er go, qui vutt 011 ‘ Deum, nomine, et profeflione ftatus ec clefiaftici pofitdere, renuntiet mundo, ni fit lili Deus beata poflejfio. En verba s. Bern. S. Bernardi: Perum, tu Sacerdos Dei til- Henr? at ' biffimi, cui ex his pla cer e geflis? mimdoi an Deo: fi mundo; cur Sacerdos, ctd Canonicus etc. Nam fi plač er e vis mun¬ do ; quid tihi prodeji Jacerdotium. Nd enim potes duobus dominis fervire Dol ms itaque placere hominibus, D$ 1 n on places: fi non places 3 n ec plačaš, j ' titvlvs vin; De Capitulo Cathedrali. CAPVT J. De officio Capituli Cathedrali!. «decreto Concilii Burdiealenfis fin- c. Mit deliberationibus Oecumeni^ Synodo, .mit Conciliis Provincialibtd ftatutum eft, de Capituli, Clerive confi' lio aliquld agendum e/fte, non tairiA proptcrea illud fequendi neceffitattft. jibi impofitam Epifcopus eziftimet, w in iis tantum, de quibus id fpeciatif> li Hominatimque cautum eft« 12. Reliqui cafus a jure ekpreffi ■> 1)1 confenfuš Capituli adhibeatur, praecip 116 hi funt i nimirpm, fi agatur de caufa cofi 1 ' muni cum cap. icu dehi$, quaeftunt l> Prad. Unde, fi čollatio berieficioi’^ fpečtet tam ad Capitulum, quam ad Epj' copum, nihil poteft de illls Epifeopus d’' ponere fine confenfu Capituli c. 6. ibift Uberior caufa eft, fi agatur de notabili^ rerum ad Ecclefiam fpečlantium aliei’ 2 ' tione, vel obligatione cap. 1. g. et dd 1 Hoc ex Capite in Ecclefiarum, et benefr ciorum anione eonfenfum Capituli ifit 6 , 1 ' venire debete, non obfcure innuituf Clem. 2. de Reb. Ecclef. non Alien. quas caufas plures,paucioresve rečeni^, novi Juriš Interpretes.- Tit. de his, fiunt a Prael. Quippe nonnullibi et div 61 ' iae Ecclefiarum confuetudini locus efb, 13. Inreliquis refcripfitAIexa'ndei'E' QuiU' non decetprudentiam tuam gotiis tibi commiffae Eccleftae confil^\ Fratrum tuorum poflponere, cuw , bus unum corpus exiftere comprobafP fratef' — (H3) — fraternitati tuae mandamus, quatenus ,7Z — aliis Ecclefiae tuae negotiis Fra? tret tuos requiras , et cum eorum con- filio vel fanioris partis eadem peragas £ tpertraČles, et quae fiatuenda funt, ftatuas, et errata corrigas, et evellenda diffipes, et evellas. Refert. c. 5. de his > funt a Prael. 1 14. Inftituti ergo praecipue funtCano- J pci Cathedrales, ut opera, ec coniilio af- fiftant Epifcopis in regimiiieEcclefiarum, u bi optimas invenient occaliones fuam Pietatem, et icientiam oftendendi. $ 15. Ss, patres exhibent nobis ideam boni Paftoris. S.Ambrofius ait: Ule con- firmare jubetur fratres fuos, qui dixit: omnia dimifimus et fecuti fumus te, In fermonibus, qui inter opera S. Auguftini ^ocum tenent. Praefules, veluti boni Pa- ftores, olivae comparantur propter vim triplicem; nam oleum illiiminat , Ppfcit, etfeffd membrafovet; fic etPrae- fales illuminare debent verbo, pafcere ^emplo-i et fovere egentes temporuli be- ^eficio. Juxta S.Bernardum bonus Pafior ^on fuam voluntatem facere, )ed TJomi- ^ifui quaerit utilitatem; ipfi foli fer- v ^t fidem; ipfi laborat; ipfum honorat e E', Quid brevius fententia Laurentiaju- । ftiniani? Pafior, ut fui merc.edem non ^mittat laboris — pajcut oves verbo , Tafcat exemplo, pajcat terrena Jubftan- Ua; fic D. ^fiefus Petro mandavit, di- ^nn-EJptn y.£ccl, P. I, H Lind. pav. Apol. S. Anibr. in Lue. c. 22. S. Auguft. ferm. 4Q. ad Fratr« S. Bern, ierin. a 1 Paftor. Laur.Juft. de Begini Prad. c.18. - (ii4) — cens : Petre amas me ? etc. Voluit tri^ repetitione infinuare Paftoribus, qwd e ' itus ovibusfub regimine Juo conflitutPi deberent corporibus morituris aliffl 0 , niam temporalen, animabus Jemper cluris doktrinam fpiritualem, atf l! earum morit'is exemplo fuo bene vivef De comp. di difciplinam praebere moralem. E p i X alibi • formam veri Pajloris vis nofff Non venit Filius hominis miniftra^’ fed minijirare, et animant fuant redtt' 1 ' ptionem dar e pr o miiltis. TITVLVS IX. De Capitulo Sede vacantP CAPVT i. Ds jurisdiftione Capituli Sede, vacante, , I.Sede vaeante per obitum Fabiani fci' 1 ' pierat Clerus Romanus ad Eccleliam Ca f ' Inter Kp. thaginenfem in haec verba: Cum incttf e'-> 2 y edi't n0 ^ s •> videmur Praepofiti ejj^ nigait. ' et Fice - Pajloris cujlodire gregem. j Nolumus ergo, Fratres dilePtif/imi i c ' vos mercenarios invenire, fed boii°\ Paflores, cum fciaiis, non minimum riculum imminere, fi non hortatifn^ 1 tis, Fratres noftros fare infide iwr l0 biles etc. Quid clarius? Veteri exerfl’r‘ Clerus fuum fecit Sede vaeante regin 1 ® Eccleliae. jj 3. Juxta Interpretes novi juriš fi x3 S regala, Capitulum vaeante fungi vJ A ~~ ( ii$) — Epifcopi ita, ut fuccedat in omnibus, quae funt jurisdičtionis ordinariae, exceptls cafibus in jure ekpteffis. Fačiunt ad hanč fententiam c. 11. et 14. de Maj. et Obedi c. un. ne Sed. vac. in 6. cap. 3. de fuppl, negi. PrUel. in 6. 3. Atque liane Capituli Sede vacante fuccellionem jure confolidatlonis expli- cant; Quippe ait Cardinalis de Luca : Ec- Card. de elefia Cathedralis effarmatur con jun- &im ab Epijcopo, et Capitulo; ab illo cii.Tnd fcilicet tanquam Capite, abifio autem tanquam reliquo corpore; Ecdefiafiica jurisdictione penes totum corpus habi- tualiter refidente; exercitio autem in 1plerisqUe competente Capiti, quousque fupereft* Et conj'equenter, defecto Capi¬ te jure confolidationisi vel jure non de- crefcendi univerfa jurisdictio, feu to~ tlim jus Cathedraiium tam in habitu, ^uam in exercitio-> manet penes Capitu- hm j tanquam reliquum corpus Politi- c um,feu intelleEtuale. 4. Ghiapropter eai, quaeEpifcopo vi ' fuae jurisdičbionis ordinariae competunt, Sede vacante, competunt Capitulo, quia °tdinaria jurisdiftio Epifcopi Sede va» ^nte devolvitur ad Capitulum, tam in lls , quae jure communiEpifcopo reličla Wt, quam in illis, guae a Concilio Tri- Trident ?entino reftituta funt. Guippe cunj poft seff. ?. 4 , 'Jidučtas plures Decretales, et receptum 'i ^tatiani Decretum nonnulla fuerunt Se- Ha — ( IT6 ) — di Apoftolicae refervata, Concilium Tfl' dentinum in pluribus Epifcopos in int®' grum reftituit. Cap. 2. $. Caufaein jure expreflae, a quibu 5 De car. in arcetur Sede vacante Capitulum, funt 1®' jure Officialis vero contentiolae Jurisdiftioni praefici folet. Hac occafione Sede vacante Capitulum tam Vicarium, •piam Offi^cialum eligere, ant exiftentem (ut plerumgue lit, vel ut alibi et fieri dtbet) confirmare tenetur. 10. Vicarius,OflicialisgueSede vacam Cap. 4. le omnem fuam poteftatem a Capitulo lenent, quod inde limites ,.conditiones- 1Mr ' 9ue officii pralefigere poteft. Sic alibi ufns ^abet, quod plures Vicarii aequali juris- aiftionc conftituantur, ant quod Vica- Us ad confilium allenlumgue AfleUbrum — < i x 8 ) — ponfiliorumque, ex quibus VicariatuS componitur, adftringatur. Sed an ele- ftum Vicarium Capitulum a fuo officio smo vere etiam poteft?DeclaravitSyn°' dus Mechlinenlis, Picarium jemel a pitulo elecium, vel confirmatum pojte*, jinejufla, et rationabili caufa removtdj ‘nonpojje. Uuippe eaamotio vix fine ali' qua infamiae nota hodie beri cenleretuP Trid.fupr. t i. Praete> ea llatuit S.Synodus, utfrf' pitulum Sede vacante, ubi fruStui^ percipiendorum el munus ineumbit? "Oeconomum imuni, vel plures fideles •> ac diligentes decernat, qui r&rum eccte- jiafiicarum , et proventuum curam gl' runt, quorum rationes ei, ad qnempef' tinebit-) fint reddituri. Spečlat ergo de' cretilm Eccleiiae ftatum , ubi fručtutffl’ percipiendorum cura Capitulo incumbi f ; Unde, fi Epilcopatus Juri Regaliae, u 1 } in G-allia, aut Camerae Apoftulicae, in Italia, fint fubječti, rerum temper 3 ' lium admiuiftratio ad Ofliciales RegioS’ aut alibi ad Collečtores Papales fpečtai’ 6 confuevit. J uxta Tridentinum decretuifl Oeconomi, Vicarii, aliigue Ofliciales C 3 ' pituli, Sede vacante conflituti- a neo-el e ' fto Epifcopo ad rationes reddendas v°' čari queunt,etiamli a Capitulo abfolutio' nem ■> liberationemque obtiuuerint. 12, Saluberrimas Ecclefiae Paftoribe 3 doftrinas dant Ss. Patres, fuadentes ■> lili funt mercenarii 5 fed veri Paftore 5 ' HeguenshiGermairiaufus obtiauit, quod Gapitula Sede vacante novello Paftori S. Auguft. Tr.46. in Joan.c.io. S. Bern. adPaft. Pareut Capitulationes ad aufpicatum 5 ue u «t, regimen per viam admonitionis, et 3! ’ftručUonis praeformandum. , '' 1 3- Juxta S. Auguftinum funt in Ee- quidam Praepojiti, de quib temporalna commoda c °nfe8tantes, lucris inhiantes, honores c -b hominibusapp tentes. Haec 9 quande l ’fiantur a Praepofito, et propter haec ■'^‘vitur Deo-, quisquis eft tališ, merce- ^urius inter filios J e non computet. Aic S. Bernardus: Multi funt mercenarii; adratt - 9’iž in profperitate leviter difierni non ^Jfunt a boni s Paftoribus: kabent enim ^Ulta cum ipfis communia: habuerunt ^tngue fanam eleSUonem in ingrejfu s fbent nihilominus vanam converfatio- in progrejfu :pacemEcclefiae quae- r ' l nt, et amant, utiliter, a c vir Uit er ec- ( ' e Pafticis implicantur negotiis, non ffufant gravedines oneris; fed hoc s e o, quia ambiunt gloriam honoris, fententia S.Gregorii: Non Pajbor,fed s. Gregor. cenariusvocatur, qui non pro amo- Matih?’*” e intimo oves dominicas 9 fed ad tem- ^frales mercedes pafcit; Mercenarius ftiippg i ocum quidem Paftoris ^eti fed lucra animarumnon quaerit; ' er 't enis commodis inhiat 9 honore prae- st tac accipiunt"' eei.T.449. Mercenarii lucrum appetunt. TITVLVS X. Le Canonicis Graduatis. capvt 1. Z>e origtni Canonicorum Graduat. 5. ciem. i.Cum Canonici Cathedrales uua cufl 1 e i ’ ! ' r - ipfis Epifcopis Ecclefiae Senatom con$' Lau' l ’ tuant, hinc Ecclefia femper follicita fui ft ut ad Canonicatus affumerentur viri do z di. Ad id alleipiendum gradus Acadein 1 ' cos Canonicatibus annexuit. Condl. 2. Hune in finem praecipit Conciliu 1 ^ seir Iee " f ’ Bafileenle, ut in qualibet Cathedralh .^.31. £ 0 n e gi a t a Ecciefia, ultrapraebend^ Theologo affignandam, tertia parspr^' bendarum conferatur Graduatis. , , 5eir rWent ‘ ’I uxta decretutn Concilii Tridenti’ 1 ’ cap. 12' Provinciis, ubi id commode fieripoi' efi. Lignitates omnes^ et faltem dimid’ tli pars Canonicatuum in Cathedfalib^ Ecclefiis, et Collegiatis infignibus co }l ' ferantur tantum Magifiris ■> vel Do$°' ribur, aut etiam Liceniiatis in Theol°' gia, vel jure Canonico. cap. 2. 4. Cum Concilia tantam praeroga CI ' Theoh'et vam v ^ n ^’ cant Theologis Canoniftisg 1 ’, 6 * * * * * * ’ Ct.non. fupponunt, eos imbutos vera Theolog 13 ’ quae fuas conclufiones ex iacris Litteris, et Ss. Patrum oraeulis deducit. Sic etiam Canouifta iuftručtus fit illa fcientia Ca- nonutn, quibus purior Ecclefiae difcipli- na, quiti et Patrum moreš et fačta re- Praefentantur, nec tantum ad forenfes quaeftiones-judiciaque terminanda uti de-, cet. Refert Scriptor vitae S.Caroli: Huic scih-t. m fanElo Canonum ea fcientia perjucunda Wat,quaePatrum moreš, et ačta reprae- fentans, Ecclefiae componendae, atque Mdinandae rationem continet, dolens, (os communi confuetudine (fcholae) tantummodo ad interpret andum Jeligi, (pii ad lites, judiciaque valent. V. Molauus putat, repreliendenda efle Cap. 3. illa collegia, in quibus pofipofito de pie- Q r e a ^^‘ tote, et eruditione examine hoc folum de Canon.’ diligentiffimc difcutitur, an nominatus c - 2 s>> fit fatis nobilis, qui admittatur: an fiemma ejus nusquam deficiat, an rečen- fiere lot po fit proximos fnos parentes, a ut Barones, aut Comites; an habeat omnia fua quarteria, ut loquuntur, Integra etc. 6. Refcripfit aliquando Cregorius IX. e a occafione: Nos igitur attendentes, Vuod non gene ris, Jed virtutum nobi- titas, vitaeque honeftas Deo facirmt ^ratum, et idoneum Servitorem, ad c ujus regimen non multos fecundum Cfirneni nobiles, et potentes elegit ,fed l gnobiles, et pauperes; eo quod non efi — (122) — Molan. I-ib. 2. de Cai|. c-.jj. Hormisd, epift- 35- acceptio perfonarum apud ipfim— ed' ceptiones, vel conluetudines hujusmod' 1 duzimus noti admittendas. Refert. c^1‘ de- Praeb. et dignit. p- Religuum efl ergo, ut illuftres n a ' tales ftipentur juftis pietatis, et eruditio* nis meritisc, ut praelationi locus fit. In' quit Molanus: Nobiles proinde Canon*' ci meminerintfui officii, atque fuae vO' cationis ejfe, ut nobiles faeculares,aptid quos propter carnis■, et fanguinis nO’ bilitatem plerumque prae reliquis Cd- nonicis gratiores bt majoris auEtori' tatis funt, adhortentur, et doceanti Deum^et Ecclefiam ab iis requirere, td velut nutritii Ecclefae Chrifii, antt omniu tueantur honorem Dei, fidem Cd' tholicam, pacem Chriflianorum pietd' tem et bonos moreš. — Et ut filips /uo^ u teneris annis fic infiitui curent^ utfi' mul cumpietate obfervantiam SacerdO' til, et Cleri inbibant. 8. Hoc argumente Paulus IV. in ere' čtione novorum EpiCcopatuum pro Bel' gio ad inftantiam Philippi II., Regis Hif* paniarum,diferte cavit, ut nobilibus dioe* cefanis Graduatis tres praebeudae 1’eU Čanonicatus in fingulis novellis Epiko' patibus refervarentur. Quippe virtuti, et eruditioni Nobilium locum dare placuit* # 9, Jufto igitur delečlu millis pfaeju' diciis, in admillione Canpnicorum, Cleri' corumgue opus eft. Ait Hormisda - — (123) — efi Caput Ecclefiae Chrifius: Ckrifins autem Eicarii Sacerdotes. Sic in eligen- dis his čuvam oportet ejfe perfpicuam; irreprehenfibiles enim efle convenit> praeejfe neceffe efi corrigendis. Juxta S.Hieronymum, multi (fingulari leleftu) s.Hieron. aedificant parietes, et columnas Eccle- z- sd fine fubfiruunt, mar mor a nitent, auro Ne P ot - fplendent laquearia, gemmis altare di- fiinguitur et miniftrorum Cltrifii nulla efi difcreta electio ? Ex fententia S. Am- s.Ambr. taofii magna er go cura eligendus efi, inep.i.ari pii Domum Dei regendam accipiat. Si enim terreftrlum rerum difpenfiatores idonei quaerendi funt, quando magis eoeleflinm ? Mira res 1 Inquit S. Bernar- Si Bern 'hs, fiatis, fliperque EpiJčopi, (neglefto Lib.4- . Qimm veteri more, iuftar Monacho- llr n, Canonici vicam communeni age- — (124) ~ officium Praepofiti ita delineavit: quain’ vis, ait, omnes qui praefunt, Praepofit' rite dicantur, ujus tamen obtinuit, ecd Synodus rent; Synodus Aquisgranenfis An. 87^ Aguisgr. "" •--i i- -— c. i39' vocari Praepojitos-, qui quantam PriO' ratus curam fub aliis Pr aelatis gerunt' Bi tamen-) quijuxta hunc morem Pral', pojiti vocantur, tales ■> et tam fireniif funt confiituendi, qui et vitae probabr lis fint, et ea, quaefibi injunStaJunt->fi' deliter, humiliterque expleant; et pf° eo-> quo,d aliis praelati fnt, nequaqua$ parvipendant Canonica injiituta; qtianto plus implicantur in frcdrui 11 curis ■> tanto magis Jludeant coeleftibuJ obtemperare monitis. Debent igitutj inftar Abbatum toti Congregationi utiles, et de minijlerio commijjo fideliU' prodeffe etc. 2. Abrupta vita communi Canonic^ rum, vetus officium Praepofitorum in be; neficium, et dignitatem primariam reci' Molan, dit. Ait Molanus : Ji nofiros PraepofitB Canon. <1e a '^ ptifcos illos conferumus, nihil J'd' 1 cap. 4. aliud videntur rejervajje, quam bram quandum Praepofiturae-)-quae dP huc relucet in prima J'eJJlone, in opitih fructibus etc. ,, 3- Alibi tamen Praepofitis fupereft/ genus officii, ut tueantur jura, privileg^’ et ftatuta capitularia Ecclefiae. Juxta r Condi. eretum Concilii Mechlinenfis abfetd 1 ' oo h ae de ve ^ tmpedito Archiepifcopo ejus — (12$) — in divin is fupplebit Pra epofitus, cum buic Ecclefiae aliquis datus erit, cele- brabitque Sacrum fecundum praefcri- ptum tabulae capitularis, et in decifio- nibus Capitularibus habcbit primum fuffragium pofi R. R. et lil. D. slrchie- ftfcopum: pofi quem etiam primum ha- bebit locum in confeffibus, et aEtibus publicis;fuberittamen Capitulo, Deca- autem ut Pa flori. 4. Religuum eft ergo, ut jura, dignita- tem, et munia Praepofitorum hodie ex litteris fundationum, ftatutis, et conlue- tlldinibus Ecclefiarum explicare opor- teat. Id in quacunque diverfitate hujus ®tgunienti juxta Molanum certum eft , Mol. fupr. eutn, caeteris antiftat konore-, etiam me¬ rita et tabore antiftare debere. Cum tan- lr > magis Ecelefiae Dei debitor fit, qwn- ^0 abundantiores, et major es funt fr u- quos de /lltario Dei percipit. s- Ex fententiis Patrum apparet, ho- nores ecclefiaftieos elle ouera. Juxta S.Auguftinum Clericus duas res profefl- ffls eft , et fanEtitatem, et Člericatum: uiterius fančtitatem; nam Člericatum ptopter populum fuum Deus impofuit cervicibus ipfius, cul magis onus eft, ^uam honor :j'ed quis fapiens, et intel- bgethoc? Juxta fententiam S.Profperi- v eri facerdotes, utpote Praepofiti, non tfccllentiam fuam cogitant provecti; fd far cinam: non glorianpur de offi- S. Auguft, ferin 49 de diverf. cap. 4. S. Profp, veljulian. Pom. de vit. con- tetnpt.c.2. — (126) — , cii dignitate, Jed Judant potius cbnfif. s. Gregor, tui Jub onere. Ait S. Gregorius: q' ll! : Fvan 27 ' in en ^ m dejigmnt. bajes in teiwp°l ’’" nifi Jaeerdotes in Ecclejia^ qui, dum l’ 0 ^ licitudinem regini,inis tolerant-, qUW\ more bajium fuperimpofitum onus s.Tern. fant. Quid verbis S. Bernardi illuftrius • sen.2 e ep. dMeditantibus, inquit, quidem hono^ 42. c. 7.' blandiuntur-,j’ed onera penjantibus dio Junt, atque formidihi: non atittp omnes capiunt verbum koc: multi non talita fiducia, et alacritate cur^' rent ad honores,fi effe Jentirent et o^ 1 " ra: gravuri profe&o metuerent, ne ci^ tanto labore •> et periculo quarumlii> e . tib. t. db affeStarent Infulas dignitatum. (Et confid.c.s. Multo minus invenire oportet deliciis refolutum, aut refupinum po^' pis. Nihil horum tibi tabulae tefiato^ affignant. Sed quid? fi illarum teno 1 ' 1 contentus /is, curam potius haeredi^ tis, et operam, quam gloriam , et di vl ' tias etc. Enimvero profpeclus ifie pf°' činelam parit, non otium^ CAPVT II- D e J) t c a n o. i. Quum recentiori aevo Praepofid^ curam rerum temporalium freguenti^ regimen fpirituale negligere videren« 1 ^ interioris difciplinae adminiftratio in pl e ' risque Cathedralibus Ecclefiis ad Dec^ nos devoluta eft. Sic jur© decretaliu^ — (iž7) — Decanatus inter beneficia curata recen- fetur. c. 7. de Eledt. etEleČl. Poteft. 2. Praecipit Anno 1^36 Synodus Co- lonienfis ut Dečani Člericos Juos ad ob- fervationem piorum rituum provocent y ac reducant: ut ad agendum Clericis- dignam vitam perpetuo cohortentur? ac itnpellaut; ut a negotils, et tumultibus mundanif revocent, ne niagis faeeuli, quam Chrifti milites videantur, ut co- neffationibus, ebrietatibus, acomnilu- ftui interdicaut, denique, ut fuo officio futUfacere compellant. 3. Exetnplo Decretalium elucet,De- eauo aiigaando fuifle poteftatem ferendi eenfuras arg. c. 6. de Sent. Excom. in 6. Juxta Glollam Decanus ifte ex conlue- tiidiue-> vel privilegiohabebat jurisdičHo- nem ordinaiiam > vel fakem poteftatem ^Iminandi cenfuram. 4. Quippe his fpecialibus titulis Deca- flo vindicari poteft contentiofa jurisdi- ttio, quae alias Epifcopo propria eft. Nam confuetudojaut alius fpecialis titulus Oecano, vel Capitulo jurisdiftionem fo- tribuerit, ea alia non eft, quam ^Iciplinaris, et correčtionalis, ad Exem- Plum paternae caftigationis reftričla. ^•g. L. un. C. de Eniend. Propinq. 5. Decanus folettotius Capituli, reli- < l u ique Capitularis Cleri, quamvis liume- r . ot b unus Superior fpečbari, fed ejus ju- Mičtio mere difciplinaris eft 3 utpote ad Cone. So¬ lon. P. 3. cap.2.. — (128) ~ S.Hieron. etift. ad inft .Mon. capite Jan o omnes fenfus vigent. ffi 1 ferm^cde S. Auguftinus: bonus fi fuerit, qui tffi verb.dom. praeefl, nutritor tibi eft: malusfi'fuef^ C 7 • ' ' ’ * - " ‘ ~ S. Profp. de v. cont. L. i c. S. Leo oorrigenda vitia nrinora per difciplin®' rem correfiionem: quateiius quilibet PraelatiK; habeiis fubditos, poteft, et de' bet 5 procedere via fimplici ad correftio' nem exceflaum, et reformationem rum. Arg. c. 13. de Offic. Ordin. synodus 6. In Decreto Concilii Colonienfis d® Golen. Anno 1260 Decanalis officii idea eff® 1 " matur: Tota, inquit, eos (Decanos)^ id niti folertia oportet, quod in Ecch' fiis dijciplinaris vigent objervantia bO' neftatis: et ficubi enervata extitei'i^ ipfam ftudeant ref omare, fibi exceffuum correptionis potefiate^' et regimen fui officii totaliter exequd l ' do , ut boni difpenfatores in domo DO' mini Juper ejus familiam digna poffi^ commendatione cenjeri. Et hoc quia^ Je facere ar bit rent ur, fi ipji difciphni 1 ' ti appareant in feipfis et per bonti^ exemplum confortent, et animent Confratres. c ut aa * 7 ’ Praefules, nimirum Dečani bon’ 1 Paul, de funt falus Capituli. Juxta SJ-Iieronj^tnu 1 ’ 1 ferm^cde Auguftinus: bonus fi fuerit, qui tffi tentator tuus eft. Ex lententia S. Pr 0 ^' ...... P er ’ per tales (Superiures fančtos) De^{ ■fin. placatur populo: populus infiruffiffi ep. ST^ad -® e0, clarius fententia S. Leoni 5 ’ Ep. Afric. Jntegritas, inguit , praefidium fubditorum. En verba S. Ifidori P eil) ' ep, 326. fiotae! — (139) — fiotae! fi Sacerdotes (utpote fuperiores) moreš Juos correxerint , Jpes efi, pte- bem quoque fecuturam ejj'e. CAPVT III. De C a n t o r e. 1. Juxta Gloflam Pragmaticae Bituri- cenfis Eantor Praefes, feu Praejul Cho- ri (in Conciiiis Colonienlibus de A. 1260 et Anno 1736 Choriepifcopus, chorique Infpefto r , diPtus, aut chori DirePlor, cwn facultate, etpoteftate facra juri- dica in Sacrificulos templi^ vej Canoni- cos quidem, et alios praefiantes digni- tate. 2. PartesCantoris Concilii Mechlinen- concii. fis Decretum defcribit, ei praecipiens,iit ehorum reverenter dirigat i difcurjio- cant. e ’ nes.) confabulationes, cachinationes ■> Omnesque alias infolentias, et ir reve- rentias compefcat ■> curamque gerat, ut omnes chorileges^ et ftatuta bene obfer- ventur; et maxime, ut totum officium divinum traPiim, difiinPte, articulatim 7 ac reverenter peragatur >• et quos in praedictis delinquere videbit,femel mo- uitos propria auPloritate corripiat ■> et diflributionibus privet. 3. Concilii Aquisgranenfis vetus de- Conc j L cretum Canonicos ita inftruit: P/allen- Aquir g r.’ tium in Ecclefia Domino mens concor- dar c debet cum voce-> ut impleatur illud dpoftoli; Pjdllam Špiritu ■> pjallnm et l^an-Efpen F.I. I — (130) — mente. ftuoniam quamvis ubique Dotni' mm per potentiam divinitatis noneti' mus ejfe; praecipue tamen eum, cum di' '»ino affiftimus officio, per gratiam no- bis credimus adejfe. cone. Co- . 4. Concilium Colonieufe I. de A. 1 $ ion. p. 2. it a pronuntiat: Non fuffecerit, precti cap ’ ‘ iftas horarias titcunque praemurntU' raffe,fed ~ Presbijter ex intimo affeČtti” elevataque mente in folum D eum nO' Eturnum hoc, diurnumque fuaefervitti' tis pen/'um exfolvat: malediPtus eniti^ quifacit opus Domini negligenter. Conc.Me- 5. Praecipit Concilium Mediolaneufel- t° K uom’ ® l0ro P ro temporis, et officii ratiO' veri, in ’ ne, ex infiituto, et more Ecclefiae fi’ chor - deant, ftent, fleStdnt genua, caput api' riant, et fubmittant, caeteraque ejtd generi (juilae reverentiae caufa) adld' beaiit etc> * 6. Plura adhuc Concilia ediderunt Canones ad inftrueiidum officium Cafl' toris, ut pro exteriori chori difciplina vi* Conc.Me- riliter vigilet: Concilium Mediolaneii' Tit 1 ’ qnae a ’ t: ^ori difciplina plena religiO’ ad 6fr di- nis eft, plena pietatis eft, ac propter^ vin. pert. fanEte ab iis tfbfervanda eft, qui in eW» locum conveniunt ad Dei laudes cone?' Concii. lebrandas. Praecipit Anno Conei' J e ur °"pi t f ; Hum Turonenfet Cum in choro fuerinh Dignit. et gravitatemfervent, quam et locus,et Ctnon. officium exigunt; non inter fe cum ali^ confabulant-es, feu colloquentes, noti — (.130 ~ dormientes, aut litteras ,feu fcriptu- ras alias legentcs. — Ne ubi peccato- rumvenia eft petenda , ibi gravius pec- candi detur occafio. En decretum Gre- gorii X. ceflent vana, et multo latius foeda in Ecclefia, et prophana collo- quia; ceflent confabulationes quaelibet, iie ubi peccatorum venia eft poftulanda, ibi peccandi detur occafio •> ant depre- hendantur peccata comitti etc. Refert. c. 2. de Immunit. Eccl. in 6. Gnid bre- yius decreto Innocentii III. Haec igitur, jnguit, et fimilia Jub poenaJufpenfionis penitus inhibefnus,praecipientes-> tit di~ ^inum officium nomirnum pariter, ac diurnum, quantum eis Dominus dede- rit,ftudiofe celebrent pariter, et devote-. Sapereft c. 9. de celebr. Mijft, CAPVT IV. t) i S i h o l a fl i t o. i. Guaniditi Cartonici in vita commu- ni, inftar Mohachonim perftitere, locuš Zlitin clauftrisprolchola,inqua ju veneš, et pueri erudiebautur, ut a pueritia pau- < Urim ad vitam clericalem inftruerentiir. Juxta veterem regulam Canonicorum Keg. čaft: Frater, cui haec cura committitur, fi C,I35< forum curam parvi penderit, et aliud ( [ua'm bportet, aut eis in aliquo (per in- tiifcretionettl caftigationain) maculam laefionis ingefjerit, feverijjime corre- l>tus etb o-fficio amoveatur i et fratri I a Krantz. Lib. 7. Wancl. c. 4. Trident, Seff. 23. cap. Ig. — (132) — teri id committatur, qui eos et in innfr \ centia vitae exemplis informet-, et od opus bonum peragendum per litteraruiH cultum excitet. 2. Sublata vita communi Canonicorun 1 vetus officium Scholaftici ad piguem ti* tulum beneficii, aut in nonnullis Eccle* fiis dignitatis recidit, ut in otip uberiores fručbus percipere daretpr. Ait Alberti Krantzius: Aetate noftr a nuflum eftSchO' iaftici officium, nifi colleSias pauperu^. Scholarium muf us menfae fuae vertefl' 3. Praecipit Concilium Tridentinunu ut de caetera officia, vel dignitates,qua l čcholafteriae dicuntur, nonnifi DočtO' ribtis, vel Magiftris, aut Licentiatis it 1 ' facra pagina, aut in jure Canonico, d aliis perfonis idoneis, et qui per feipfoS id munus explere poffint, conferantitf' 4- Hoc decreto aperte declarat S. Sj' nodus, Scholafticos tales elle conftituefl' dos, qui per le munus fuum explere pot* fint, veJintgue; id eft, ut ipfi curam fcho' larum habeant, et formandae, inftituefl' daegue juventuti intendant. Imprind 5 ergo Scholaftici eft, ut, fi ad ipfum pe f ' tinet conftituere Magiftros, et Magiftraf’ tantum admittat habiles, et pias, reječti 5 illis, guorum, quarumque ipfi capacita 5 ’ et converfatio non eft peripe&a. QuipP e tales Magiftros conftituere, fubftituer^' que oportet ? de guibus fperare polfit’ quae ad luminaria pertinent;.Jive in ct’ ra, five in oleo. Supereft c. un. de Offit- Sacrifi. 3. Quippe jure novo officium Sacrifta® ab officio Cultodis diftinguitur; eo quoii hoe officii genus ad curam quotidianO' rum utenfilium referatiir. Sic ex Ordi« e Romano praecjpitur Cuftodi, ut pallia % vel linteamenta -dltaris, Jeu cunSt‘ l utenfilia Ecclejlae indejinenter cufio- diat flampades, et lucernas in acceti' dendo, feu extinguendo pervigil exifi^ etc. Refert. c.i. de Offic. Cuft. “ (13$) — 4. Concilium Colonienfe de An. 1260 Cone. Co- utrumgue ofiicium confundere videtur , Thef"ur de quia praecipit Thefaurariis, ut luminaria Ecclefiae ita fideliter adminifirent, et generaliter omnes ecclefiafticae fupelle- ciilis,feu Thefauri cuftodiam, eorum fidei, atque curae commijjam ita confer- vent fi d elit er, et folerter, quodindenon fint reprehenfibiles, et quod poenam Ca~ nonicae cafiigationis evitent. 5. Veteri more utrumgue officiunj. fiiMplex minifterium obedientiae , ut ad- huc in Monafteriis fupereft, fuit, doneč in Ecclefiis Cathedralibus, abrupta vitae communione, vetus officium in titulum beneficij, dignitatisgue erigeretur; quod juxta Molanum ex divitiis enatum eft— Mo'anus led diftrahi et diffipari vafa Dei ? Quafi Piro, quod in viva Dei templa ex necef^ — (136) — fitate impenditur, hoc malitiofe rnati' riali Dei templo detrahatur. Sic 'čarna' les homines fapiunt, fed longe aliiid$ Sanctorum Dei judicium. a/onHe"* * 6 * E” f eutent ’ am S« Bernardi! 0 vA' 111 ’ nitas vanitatum! fed nec infaniof? quam vanior. Fulget Ecclefia in parili bus, et in pauperibus eget :fuos lafl‘ , des induit auro, et fuos fdios nudos deferit: de fumptibus egentium fervitid oculis divitum. Inveniunt curiofi, deleči entur, et non inveniunt miferif quo fuftententur etc. s -^ ie I on : * 7 ‘ in dnem cuftodiri, et irt' Ruft.° ac pendi debeant Thefauri, dilcimus Ss. Patribus. ,juxta S. Hieronymum Exuperius, Tolofae Epifcopus, vid-ua^ Sareptenfis imitator, efurieiis pafci^ alios, et, or e pallentejejuniis,fame tof' quetur aliena, omnemque Jubftantiati 1 Chrifii vifceribus erogavit. Nihil ill° ditius, qui Co^pus Chrifii Domini cahi' firo vimineo, et fanguinem portatinvr s.Ambrof. tro. Ait S.Ambrofius: Invidiamfaciun^ (p ‘ 3I ' qtiia aureum Ecclefiae erogatur ? FM ego kane invidiam pcrhorrefco. Habe 0 aerarios. Herarii mei funt paupere* Chrifii. Hune novi congregare Thefa^' pum. Utinam hoc mihi femper crinte^ adfcribant,quia aurutn pauperibus erO' gatur. Hoc exemplo et S.Hilarius, quid' quid omnes Bafilicae habuerunt arge^' ti, captivornm redemptioni protin^ — (G7) — deputavit, cumque omnia cognovifet expenfa, exultans 9 atqtie congratula-is, quia votu fidelium dijpenjdtionefua vi- debat coeli in jedem praeniijfa, usque odeo credidit otnnia dijiribuenda, quousque ad patenas, et calices vitreos veniretur. Quid clariuš? AurumEcclefia babet ■> non ur fervet ,fed ut eroget, et in neceflitatibusJubveniat. Ilefert Gra Vanu s c. 70. XII. q. 2. CAPVT VI. De Canon ico Theolpgo. . i.Vetus decretum Concilii Laterane«- fis III. praecipit, ut Metropolis Ecclejlei Tkeologum habeat, qui jacerdotes, et (tlios in Jacra vagina doceat, ct in his praefertim injbrmet, qtiae ad ariima- rum curamjpe&are nofcuntur. Refert c. 4. de Magiji, etc. 2 Jd genus decretiConcilium Bafileen- cone. Bn- fe et ad reliquas Cathedrales Ecclefias fii.seir.31. prorogavit, ftatuendo, ut qtiilibet Colla- cai7,3 ’ tor ipjarum praebendamn teneatur, et. debeat Canonicatum, et Praebendam r quam primum j'acultas fe obtulerith et inveniri potuerit, uni Magifirot Ličen- tiato, vel inTheotogiaBacealaureo fer¬ mato conferre, qui per decennium in Eniverfitate privilegiaia fiuderit, et oiius refidentiae, et leEturac, etpraedi- cationis Jiibire voliierit; quique hir-> aut femel ad niinufper fingulas liebdo- — (138) — rnades , cejjante legitimo impedimento* legere debeat; et quoties ipjum kujusmodi leEtura deficere contigerii’ ad arbitrarium Capituli in fubtraSti 0 ' nc difinbutionum totius hebdomadtt puniri pojfit. Et fi refidentiam deferid' rit, de alio provideatur. PerumtanU? i ut liberius fiudio vacare poffit, niw perdat, cum abfens fuerit, fui officii gi' a ' tia, a divinis. Tridem. 3. Novilfime Concilium Tridentinufl 1 seir. 5- Hiflituit, ut id ipfum et in infignioribu? '** x - collegiatis Ecclefiis, monafteiiisgue, ub 1 commode fieri queat, inftitueretur: Jfa clefiae vero, guarum annui proventus te; nues fuerint, et ubi tam exigua efi Ctlf^ et populi multitudo, ut Theologiae Etin m eis commode haberinon poj/itr Jaltem magiftrum habeant, ab Epjfcop 0 , / cum confilio Capituli eligendum, Clericos, aliosque Scholares paupef^ Grammaticam gratis doceat, ut deiH' ceps ab ipfa facrae Scripturae ftudrit annuente IJeo, ad Univerfitatem trans' ire pofllnt. (Vneti. 4. Concilium Mediolanenfe V. on 1 ' k ediol. ciiim Canoniei Theologi ita explicat: utf quicunque Praebendam theologalem in Cathedrali Collegiatisque Ecclefi tS obtinet, is, et qucie Jacrarum leElionui' 1 genera, et quibus diebus (bis vel ter p ef iingulas hebdomadas laltem) Epifcop 1 ^ praejcripferit, ut interpretationis ^unere fungatur•> accurate ad illiiis P r aefcriptum praeftet /ta, ut etiam ,fi ex pedfire cenfuerit, et inSeminario, et aliis Clericalibus,j'acerdotalibusque ^°UegHs doceatin Bafilica vero Cathe- J alt em die feflo Jemper jacram ' Cr ipturam mblice rnterpretetur-> et ex ? Ponat, , 5* Religua Concilia Canonico^ Capel- a Hos, Vicarios ■> Presbyteros, Clericos- 4^2 pi lls ra j nl j S q Ue adigunt, ut his lečtio- interpretationibusgue Theologi le «ul 0 ailiftant. Inquit Synodus Camera- syno et doktrina con- — < 140) Cone. Co- fifiat. Ex fententia Concilii Colonienfi 5 ,on -, p - *’ deAnno I 5? 6 Subflantiafacerdotiif' li ^ cap. jo. divinitus tradita; utDionyfi^ Conc.Me- Ule magnus appojlte ait. Praecipit Č° fi ' Tk ’"' S ' c ^ ium Mediolanenfe IV. Quidqwdt^' ' * r ' pariš a divinis officiis, ab oraiio ,lt { contemplationisque exercitatione ■> A scclejiajlicisfun&ionibus, et ab aliis ceffariis aStionibus vacuum habetd’ non in otio, neque in dejidia -> nec in rerum novarum curiofitatibus c°^‘ terite; Jed, cuni in fortem Domini k' cati/itis 5 in ejus lege die ac noEte ditemini. Quid perverfius ? Telle S. H’?' ronymo: Nune etiam Sacerdotes omiffis Evangeliis, et Prophetis, mus comoedias legere, amatoria licorum verfuum verba canere ■> Vvf^ lium tenerej id quod inpnerisnece^ tis efi, crimen in je facere voluptidr Refert Gratianus c. z. D. 37. TltVLVS XII. Ih dignitatibus 1'cclefiaru.m CathedN' Hum. CA PTT I. Di v c h i d i a s s n o* s.Hieron. l. Juxta S. Hieronymum finguliEc^' ad fiDrum Epijcopi,finguli Jrcbipresby^ ri, finguli jfirchidiaconi^ et omnisih^ Ecclejiaflicus juis Jlectoribus niti^ ' Quis inde non videt antiquitatem h° run — (i4i) — officioruift, quae proceffb temporis in grandes Dignitates Cathedralius Eccle- fiarum luccreverunt ? 2. Veteri jure Archidiaconus quafi ge- s. Le 0 fleralis Vicarius Epifcopi fuit. Hac occa- c?,fc 85 ’ fioue S. Leo Anatolio vitio dedit, quod eum, qui Eutychianae haerefis le prodi- derat fautorem, in Archidiaconum ele- giffec: quem, inquit, quia nune Ecclefia- fticis negotiis praepofuit, propter hae- reticam perverfitatem eidem favorem fmm praeflare convincitur. 3- Amplitudinem veteris officii exhi- bet Ifidorus, cujus iententiam refert Gra- tianus c. i- D> 2$. Juxta hanc lečtionem et Archipresbjzter Archidiacono fubdi- tur. Sed in crili compertum eft, haec ver- la nor. fupereffe ant in opere Ilidori Hif- palenfis, ant decreto Burchardi, aut Pan- normia Ivonis. Extat tamen haec perio- dus in decreto Ivonis. 4. Ad exemplum Gratiani et novum jusillam lečbionem adoptavit, laudatque ConcilioToletano, guamvis hačbenus in nullo Concilio Toletano reperiri po- tuerit. Illud indubitatum eft, auftorita- tem Archidiaconi inde lupra Archipres- byterum novo jurereceptam, ttabilitam- S u e fuifle c. 1. de Oflic. ^rchid. $. Jurenovarum Decretalium Jurisdi- Archidiaconi, quae veteri more vi¬ drin fuit, veluti ordinaria habetur, ita, bt ipfi alieubi proprium tribunal ibri con- Goncil. Trident. SefT. 24. cap, 20. Čar. Fevr. de Abus. L. 4. c. 3. — ( I4S) —- tentiofi effet, cum poteftate fufpenden^’ exconlmunicandi abfolvendigue Presb/' teros, et Priores. Ar g. c. 54. de Ele^f Non tamen vel tune,vel nune ,ead eC1 omniumArchidiaconorum eft aučtori^ 5 ' Refcripfit Honorius III. Archidiacoi^ Senonenfi, uihil amplius Hčere jurist' čtionis, vel auftoritatis, quam coniti^" rit Praedeceflbres fuos de pacifica lic ten ta confuetudine exercuille cap. 10 Offici Archid. 7* Concilium Tridentinuni, fupprefi 11, inftantiis DecanorunijArchidiaconoru? 1 ’ reliquoruinque inferiorum judieum, ca 11 ' fas criminales, et matrimoniales Epifc^' porutn tantutti examini, et judicio reft J ' tuendas cenfuit; etiamli interEpifcop« 11 ’’ et illos judices foper caufarum iftaru 111 cognitione lis aligua in guacungue i J1 ' ftautia penderet. 8« Hoc decreto vetus Jurisdiftio A f ' chidiaconorum, fuppreffo foro con ten fo, plerumqus recidit in extrajudicalei 1) ’ corrigendi exceffus per fimplicein corf 0 ' dionem, admonitionemgue, aut denU’ 1 ' tiationem, fi tanti fit momenti caufa- . 9- Hin0 Pragmatici diftinguunt i^ e , officia, quae Archidiacono, ut Archid’ 3 ' copus eft, competunt, et illa, quae A r ' chidiaconus exercere poteft, jut Vicari 1 ’ 3 ’ aut Officialis Epifcopi. Hae quippe dn? qualitates difparatae funt, etfi fubinde ’ eandem perfonam cadere gueant« — ( 143 ) — io. Sic ad officium Archidiaconi , qua- tenus Archidiaconus eft, refertur prae- fentare ordinandos, quos inde et exami- nare, probareque oportet, guia ipfius eft teftificari, praefentatos eile, quantum fragilitas humana učite finit, digaos c. 9» de Offic. Archid. . 11. Jure novo ad officium Arehidiaco- si revocatur et inftitutio Beneiiciario- rum,qua ipll in corporalem polteHionem adepti benelicii mittuntur, cap. 7. d. t':t. Alibi tamen et inftitutionem auftoriza- bilem , feu tituli attiibutivam nafti funt Archidiaconi, ita tamen , ut curam ani- ®arum ab Epifcopo obcinere oporteat. ix Eft Archidiaconis jure Decreva- lium et jus vifitandi dioecefin, c.i. et 6. h. Praecipit tamen ConciliumTridentinum, Cone«, ut Archidiaconi, Dečani, et alii infcrio- ves, ubi haEtenus vifitationem legitime cap. 3. ’ tzercere confueverunt, debeant quidem affumpto Notario de confenfu Epifcopi deinceps pek. seipsos ibidem vifiture. 13. Supereft Archidiaconis alibi am- plior ufus veteris juriš. Sic ergo cenfent, Archidiaconos in his dici Vicarios Epif* čopi, quia exercent ea, quae etiam ad fipifcopos pertinent; ilios tamen non ef~ Fagna ad te fimpiicicer Vicarios, fed certa dignita- ca P; "■ E te potiri, guatenus ad libitum Epifcopi n ’ ftatione, et poflellione fui tituli, jurisque Poveri non poltent. Trident,. SefT. 24. cap.12, Čonv. Cler.Gall, Ti:.< — (144) -- 14. Praecipit Concilium TridentinUP^ ut ^rchidiaconi', qui oculi dictinitd Epijcopi, Jint in omnibus Ecclefiis 9 ^ ( fieri poterit, Magifiri in Theologia^ Doctores, ant Licentiati in jure Cano- nico. Quare hoc, nifi ad juftum argutnei’.' tum, quod et hodie fuperfit grandis Dl' fis officii Archidiaconatus ? * if. Clerus Gallicaaus in illo Cofl' ventu de Anno 1579 Archidiaconus 1>’ S verbis commonet, ut juxta ant-iquos, c ' fecenter editos Canones conftitutioni 5 ' que ita fuum officium, aut munus ob' eant, ut ji d el cm hac in re tam Jan^^ tamque neceffaria, tum Ecclejiae Epifcopo operam Juam comprobent- £ c .‘ ce veram regulam regiminis ecclefit^ ci, ut non fecundum cooluetudinem ■> fecundum Canones officii poteftatem? obligationem metin oporteat. # 16. Officia magjs fecundum quam confuetudiues elle adminiftrao^ Amob. docet Arnobius iuquiens: Facitis, q^° l \ Geut. adv * fi er ' 1 cernitis, non quod fieri oportd 1 confiditis; nimirum, quia apud vos^ let plus nullam habens conjuetudo tionem, quam rerum infpefta nafflfi, veritatis examinatione ponderata- fententia S. Cypriani nec conjuetudo impedire debet-, quominus veritasp^, valcat, et vincat; nam conjuetudo veritate, vetufias erroris eflpropt gtl , reličto errore feauamur veritatem- fert — (*4O ~ fertGratianus c. 8. D. 8. Juxta S. Augu- ftinurrijfm/fcra, inquit quidam, qui ra- tione vincuntur, conjuetudinem nobis objiciunt, qua(i conjuetudo major fit veritate, aut non id fit in fpiritualibus fiquendum, quod in melius fuerit, per Canones, a fpiritu fanclo revelatum. Hoc plane verum eft, quod ratio, et ve- ritas confuetudini fit praeponenda. Su- pereft ibi c. 7. Otlici funeftius ? Confue¬ tudo, tefte S. Bernardo ■> plurima faepe s.Bem.de vitia quafi naturalia in neglečta con- vit * follt " fcientia efficere folet. C A P V T 11. J}e .Archipresbjtero Cathtdfali. 1. Veteri jure Archipresbyter Vica- rius Generalis Epifcopi in fpiritualibus erat. Juxta Ifidorum fpecialiter ad ejus Diinifterium pertinet,fupra omnesPres- byterosin ordine pojit os curam agere, et afjidue in Ecclejia ftare: et, quando Epijcopi fui abfentia contigerit, ipfe vtce ejus mijfarum folemnia celehret, et c oll e Eta s dicat, vel cui ipfe injunxerit. Refert Gratianus c. 1. §. 12. D. 2^. 2. Jure Decretalium uberius officium Archipresbyteri explicat Leo IX. Offi- ciumfdrchipresbyteri deUrbe, inquit> eonflat — quando Epifcopus Mifam ca- iiit, debet praecipcre Sacerdotibus, ut induant Je vefiimentis Jacris, et, quali- ^an-Efjim y,Etd. P,I, K Trident. Sef!'. 24. cap. 12. — (146) — ter ad Miffam procedant. Debet etia? praecipere Cuflodi, ut in Sucfat' 10 DucharifiiaChrifii propter infirmos n°^ defit etc. Supereft decretum c. 3. de Oj' fic. Archipresb. 3. Succefiu temporis tam amplutn oj' ficiinn Archipresbyteri Cathedrales 1 11 plures, et alios Officiales divifum eft P ef diverfas coufuetudines, quae alibi plu s ’ alibi minus veteris officii Arghipresb/' teris Cathedralibus religuere. Hodie quentius Archipresbyteri urbani noiin’’’ inferioren) Clerum fibifubječhim habeib' 4. In religuis tantam Archipresbyter fl Cathedrali aučloritatem, et obligati^ nem in Clerum fui diftri&us vindicare b' cet, guanta gaudent Dečani rufales i' e ' fpečlu iuorum fubditorum 5 in ordine 3 correftionermetreformationem morufl 1, $. Hinc dubium non eft, hanc dignfcf tem efle ex numero illarum, quibus aflj' marum cura fubeft, ad guam juxta T* 1 ' dentinum Decretum nemo promov 6 ! 1 poteft, nifi gui faltem XXV. fuae aeta tl5 annimi attigerit. Et, quamvis exTride ,] ' tino Concilio necelfario conferenda n', 1 ! fi Graduatis, in Belgicis tamen EcclebJ noviter erečlis uni e novem Gradua^ Canonicis obtingere debet. 6. Ergo et id genus officii fat pon^j ris habet, ut fine multo timore fufc J r non deberet. Ghiippe guodvis regini’ animarum negotium praeprnnis ardu» p “ (147) — feft, fi profedus falutis potius, quam pfo- ventus beneficij fpečletur. Ait S. Grego- s. Grego*. Hus Naz. Jrs artium, et fcientia Jcien- omj/' tiarum miki efie videtur, hominem re- gere. * Ad confirmandum id exftant obviae Patrum iententiae. Ifidorus Pelufiota ait: s. ifider. Opus eft haec res, non ludus, atque ani- pel ^’ 6 L a non ejusmodi potefias, quae Jiib reddendarum ratiomlm neceffitatem non cadat. Juxta S. Gregorinih. Hoa Umpore t a ^ s regiminis arce debet conflititi, qui nonfolum de jalute ani~ niarum 9 fed etiam de extrinfeca Jubje- ^iorum utiiitate 9 et cautela fciat effe follicitus. Ptefert Gratianus c. un. D. 39. £11 fententiam S. Chryfoftomi: Sacerdo- s. clitifi tes prociirationemregendi— fufcepe- hom.40^ v unt ad magnam fuam gloriam, et ad gr and e perkulum; ad gloriam quidem 3 fi diligenter traEldverint — a d pericu- autem, fi negligenterfi enim Uh pr o negligentia timere debet periculum, qni procurationem fuj cepit terrenarum rerum; quanto magis Šacerdotes, qui de manu Del fufceperunt animarunt procurationem fanctarum ? > Adeo ex ienteutiaCoucilii Colouienfis de A-i 5 36, K 3 «»p. a — (t4S) — Cura animarum fcientia fcienticnfH^ merito appellanda eft. CAPVT III. De Poenitentiavioi t. Inter reliquas partes officii oliffl et Archipresbyteri erat, ordinem Poenite* 1 ' tiae dirigere. Sic officium Archipresb/' . teri in urbe explicat Leo IX.: Confeffi 0 ' nes peccatorum eorum, qui a fof^ veniunt, recipere cum omnibus Sacd' dotibus, et exinde per provifionem PoV tificis magnam debet illis adhibere r^m.‘ Refert. c. 3. de Offic. z4rchipresb- 2. Novo jurepraecipitlnnocentiusly tam inEcclefis Cathedralibtos, quam ifl aliis conventualibus Ecclefiis vir os id°‘ neos ordinari, quos Epifcopi po/fl 1 Coadjutores, et Cooperatores habere'' in confeffionibus audiendis, etPoenitd 1 ' tiis injungendis.Supereit decretum c. 1 f' de Offic. Or din. . ■ 3. Solebant Epifcopi horujn Vicafi 0 ' rum, et Cooperatorum operam ad qu ?s ' dam perfonas, et certa crimina reftring 6 ' re, aliaqueTibirefervare, ita, ut alii Co 1 !' feifarii Laicis, alii Clericis, alii Mollih' bus, alii fubinde Nobilibus deputarent^ quibus folis confiteri poffent. Quippe co$' fuetudo illa approbandi palfim Confef a/ rios, qui omnium indifferenter confeHi^' nes per dioecefm fufcipere poffent,^ 1 ' quando ex novo jure ignorabatur, hii ,c — (U9) ~ Privilegio fuit opus, ut quisquam fibi li- bere confelFarium eligere poflet. Ar g. c -16. de Poenit. et Remiff. 4- Praevalente recentiore difciplina Epjfcopi coeperant virum prudentia, erm ditione, ac pietate praeftantiorem lelige- r e, quem Confelforem, aut Poenitentia- *ium generalem dixere, ut ab inferiori- ous confellbribus in dubiis catibus confu- li poffet, et ad quem graviorum crimi- num rei remitti deberent. Synodus Oxo- nienfis 1287 ita ftatuit: Major a etnoto- tia crimina Poenitentiario noftro re- fervet (Sacerdos) et poenitentem fibi transmittat cum litteris, caufam deli- Pii, e t circumfiantias ipfius continenti- poenitentes idem cum litteris Poe- nitentiarii ■> abfolutionis, etPoeniten- Hae modum continentibus, adjutim re- deant Sacerdotem. 5« Juxta decretum Synodi Bituricen- fis de Anno i s 84 Confejfionibus audien- dis praepofiti dubitantes de cafuum gravitate, aut differentia conjulant Ppifcopos, aut eorum Poenitentiarios ■> uutviros in ea verfatus, hon exprefiis Poeniientium nominibus. 6. En decretum Concilii Tridentini! In omnibus Cathedralibus Ecclefiis, in- quit, id commoile fieripotefi, Poeni- tentiarius alius cum unione Praeben- dae, proxime vacaturae, ab Epifcopo ' i njlituatur 7 qui Magifter fit, vel boctor^ Synodus Oxonienf. cap. 6. Syn. Bit. c. 15. Concil. Trident. Seff. 2^. cap. 8- — dvo) — aut Licentiatus in Theologia vel 'j Canonico, et annorum quadragint a ’' feu alias, qui pr o loči qualitate ap^ 0 ttperiatur. 7. Inde inferunt Interpretes juriš, P° 5 ' nitentiarium inftitutum eo ipfo habe £ facultatem, non petita alia licentia Er' copi,audiendi confelliones Poenitenti 1 ”’ illius dioecefis, eosque abfolvendi a p® c ' catis, quia, vi fui tituli, Parochus totr dioecefis, et ordinarius Confeffor il^' cenfetur. 8« Quum itaque vi fui officii etdign^ tis Poenitentiarius lit quali Vicarius na £l1 ’ Epilcopi in audiendis confellionibus,& iam tenetur munus illud tempere, eir ce, ar bi tratu Epilcopi delignandis, obi^. etin cafu negligentiae abEpifcopo pui\’? dignitateque privari poteft; ut cenfu’" pareiss de g. Coiigregationem refert Garcias. c.4 ie n.jJ7.’ 9. Ait Alino 1^83 Synodus Turofl^ synpdus fis: Qui igitur Poenitentiarii TuroneiH. f un g un t ur , eximiae fcientiae effe bent, ut vitium avitio difcerneret 1 ', animas, quae peccaverunt, modo ter, blandisque verbis- conjolari, flostfue reficere,modo acerbe, et gt^ ter increpare, atque infiruere vale^ * 10. Uuid religuum eft, niti ut de> e ' 6H Poenitentiarii amore lalutis anifl^j rum indefefla induftria officio vacen^ s. cTiryt y\it S.Chryfoftomus: Idcirco nernpe n ° f T.ep Tim dcgd, ut fimus quafi luniinaria ; veluti fermentum evadamus— ut velu- ti Angeli cum hominibus verfemur in terris; ut tanquafn viri cum infantibus pueris ■> quafiJpirituales cum animali- bus, ut ex contnbcrnio noflro ingentia illa lucra conquirant etc. Ex fententia s.Profp. S.Profperi: Contra juftitiam faciunt hi, qui meritofuae converjationis, vel eru- J/J’ 5 ' Ll! ' ditionis elečti otiofum fludium fru- chio/iie utilitati regendae multitudinis anteponunt; et, cum poffent, deberent- ( ! 1Ie laboranti Ecclefiae fubvenire, ope- r ofae adminiftrationis labortm fruen- dae quietis contemplatione refugiuht. Juxta Origenem efi vocatus Paftor, J'ed o ri ^ - ln non eleEtuS ) qui praeeft.gregi quide'm', cap- a. ad e t lacte ejus utitur, et lana ejus operi- Rom ‘ tur; fed infirmum non requirit, et clau- dumnon colligit. Ecce! inguit S. Leo: , s T, ee Quia confcientia honorem fibi debi- epiftoi,9 3 . Utm — vindicant, qui pro animabus Ji- cai1 ’ 1S ‘ creditis non laborant? Quid S. Ber- s .B ern . iiardus ? Sumptus eccle/iajlicos gratis te deciamat. habere putas, cantatldo, ut ajunt, bona C1 P' 16, tibiprovenire videntur?Sed bonuin erat 'Magisfodere, aut etiam mendicare etc. C A P V T IV. e t V. ® e 0 ffi c i ali, it Picario Epifcopi. ?•, Recentioribus faeculis duo novelli P ad exp]icandam jurisdičtionem kpdtopi fubnati funt. Horum unum dice- te Placuit Officialem 3 qui contentiolae jurisdiftioni praeficitur; alter vocari fo*’ let Vicarius, cui voluntaria jurisdi&i° relinquitur. 2. Utriusque jurisdiftio alia noneft> guam delegata. Refcripfit Innocefl' tius IV. inde, mortuo, vel fufpenfo, eX' communicatoque Epifcopo et jurisdiftio' nem Vičani) Officialisque cellare, (p 113 uterque jurisdiftionem fuam tantum r e ' cipit ab eodein, c. i. de Offic. Vic. in 3- Quum uterque generale mandatu^ 1 habeat, confeguens eft exinde, mand®' tum generale ad fpecialia non pon# Sic Bonifacius VIII. vetat, Vicarium g e ' neralem procedere ad inquifitionert” cenfuras, aliasque, poenas■> nifi fibi ip e ' cialiter haec committantur, c. 2. ibi. . 4. Ait Papa eodem exemplo: Cwn generali conceflione non veniant quae non ejet quis verifimiliter in fp e ' cie conceffurus: nec regulariter don^ 1 valeat is, cui bonorum adminifirat^ etiam liberaeficonceffa; Officiales Ep 1 )', čopi beneficia conferre non pojjunt, W beneficiorum collatio ipjisfpecialitct' V commiffa. Refert. c. 3. d. t. in 6. 5. Eft ergo, quod hic, et ille ampli tlJ ' djnem fui officii ex finibus mandati j tiatur, et confuetudine temporis , l° cl ' que. Reprelfitlnnocentius III. Offici*d eS ’ Vicariosque generales Metropolitaru Jfl ’ qui in dioecefibus Suflraganeorum trib^ nalia erigebant pro futuris caufis per 3 1’' pellationem devolvendis, nifi confuetu- do hoc habeat, c. i. de Offic. Or d. in 6. 6. Praevalente indiicretiore ufu Offi- cialium, Vicariorumgue ftatuere Conci- lia, ut Epilcopi- majores caufas fibi ipfis refervarent. Guippe juftus ufus horum miniftrorum eft, fi Epilcopi amplitudini lui officii impares funt. Juxta Concilii Concii. Narbonenfis de Anno 1609 decretum ^ arb °"- Epifcopi ptr fe ipfios caufas audiant; quasfi omnes audire ncqueant, Ojficia- tef deputent. Inde ufuvenit, quod inBel- gio decifio caufarum Epifcopo refer- vetur. 7. ' Saepe dubitatuni fuit, an Epifcopus Vicarium,? Officialemque arbitrarii nutu revocare pofTet ? Ex vulgaribus regulis juriš mandata jurisdičHo ex nutu revoca- biliseft; limitationi tamen locuseft, fi tevocatio tenderetin infamiam officialis, Vicariique: cum hujusmodi privatio fieri non pojfet, nifi ex caufavera, et probata. 8. Decreto Concilii Tridentini fat con- Trident. forme eft, ut Vicarius, vel Officialis fit graduatus vel in Theologia, vel Jure Ca- cap ’ konico, quia S- Synodus Capitulo Sede poante mandat, ut infra očiiduumvel \’carium conftituat, vel prioremEpifco- P 1 Vicarium confirmet, qui fit in alteiu- tra iacultate vel Doftor, vel Licentiatus. 9. Thomaffinus refert alia ftatuta, Thoma/r t id e P lft - 6g - e fi>infiruit, et oftendit, ordinationes Sacerdotales nonnifi fub populi ajfjlen- tis confcientia fieri oportere, ut plebe Tpraefente, vel detegantur malorum cri- mina^ vel bonorum merita praedicen- tur, et Jit ordinatio jufla, et legitima, quae omnium judicio, et fuffragio fue- rit examinata. 2. Populi, Clerique fuffragia tam in via teftimonii, quam in via defiderii, quo eleftus praefentabatur, fpeftari confue- verant. Hoc exemplo refert PontiusDia- p nm . in conus, S. Cyprianum judicio Dei, et ple- Cy- bis favore ad officium facerdotii, et 1 ’ 1 ‘ * Epifcopatus graduum — accendiffe. 3. Subnatis aliquando turbis in Orien- te plebem ab elečlione Epifcopi remo- \ere placuit. IndedecrevitSynodus Lao- dicena: Non efi permittendum turbis e ^Etionem eorumfacere, qui funt adfa- urdotium promovendi. Refert Gratia- flus c, 6. D. 63. 4- In Oriente boe exemplo praecip’’ Juftinjanus Imp., ut in elečbione Epii' c °J pi una cum Clero Primates civitatis ■> ordinandus eft, praeterita plebe, et rt" quo populo intervenirent. Nov. 123. f. InOccidente ufus veteris fchein^ diutius fuperfuit. Sicinter religuas au#°' ritates, quas Gratianus fuo decreto fperfitj ftatuit Caeleftinus L diferte: ri, plebis, et Ordinis conjenfus, et dtf' derium reqiliratur, c. 26. Z>. 63. . 6. Ait idem Pontifex : Docendus populus, hon fequendus; nosque,!. nejciunt, eos, quid liceat, quidv& non ceat, commonere, non his confenfi^ praebere debemus; utpote fi populi corrupta fuffragia tulifle videretur. cap.' 1 D. 62. 7. Vetus ordo fuit, quod Metropoli? mox, ut fatum Jspifcopi inaudiit, ex fuf' fraganeis Epifcopis ad viduatam Eccle' fiam Vifitatorem ablegaret, cui in mali' datis dabatur, utClerum, populumqu e ad concordem elečbionem novelli PaftO' ris, millb omni partium ftudio, inducC' ret. Frequens liujus Vifitatoris meiiti° in epiftolis S.Gregorii recurrit. En exe»i' pilim , c. 16. D. 61. ’ 8. Elečbione itaque peračba Decreturfl Canonicum, quo elečbus Cgnificabatur, Clericorum, Monachorum,Laicoruinqu e fubfcriptione munitum, Metropolitae of- ferebatur? ut Elečium, fi dignus appare- Cap. i. De Elečl. Capit. — (i$7) — ret, in Epifcopum ordinaret; aut j fi in- dignus elfet, alium iple nominaret. En Verba Hincmari: Praenofcere denique Hiacmar. voj volo, quia, fi perfonam a facrisCa- X’.Be.n. e nonibus deviam Jcienter nobis addume- ritis, noh Jblum ex ea Pontificem non habebitis— fed et noflro, et noftrorum Coepifcoporumjudiciof refutatu ratio- iiabiliter Elecitone veftra incongrua, t(ilem feeundum Laodicenfes Canones fiudtbimus eligere,qui veftris vitiofis voluntatibus non valeat confentire. 9« Guippe accepto decreto Eleftionis Metropolitae fuit, convocatis fuae Pro- v >nciae Epifcopis tum Elečlionis for- niatn ■> tum elefti qualitates examinare, u tj fi omnia Canonica viderentur, Ele- ftum cutti confenfu fuorum Epifcop,orum eonfecraret. Praecipit Synodus Nicaena: syn. Ni- convenii ab omnibus, qui caen -‘-4- in Provincia, conftitui: fi autem lOc fit' difficile — par tras omnino in ^ndem locum congregatos-, abfentibus 9uoqrue fuffragium ferentibuS'— tune ^btionem fieri oportet. Novo jure Elečtiones Epifcopo- r ur n ad Capitulum Cathedrale, e^clufo !° u modo populo, fed et reliquo Clero, c y°lutae funt.Huicrei exemplum prae- e ? t Roma fub Alexandro III. occafione p. diuturni fchismatis tum juxtaOnu- riu m Clero ac populo omnino a Pon- — (IV8) — tificis Elečtione exclufis, ea ad Cafih' nales folosprimum redaSia fuit. 11. Refcriplit Innocentius III. in gariara, jus Elečiionis ita privative ad i°' los Canonicos Cathedrales pertinere; p 1 ne quidem ipfi fuffraganei Epifcopi 111 z Elečtione fui Metropolitae cum ČapiR' lo concurrerent, aut affentiri requiref^' tur, niti ellet aHenfus de antiqua, et pR' bata confuetudine reguirendus, c. 4. h Pofiul. Pr a el. 12. Succeffu temporis Capitular^ Eleclionem abruperant, refervatlon^ Papales. En progrellum! Primum Cath e ' drales Ecclefias, quas apud Romanami' riam vacare contigillet, refervare coep 1 ^ de Xtra raeb‘ Siemens V« Inde progreffus eft Papa int. P Com. refervationem Ecclefiarura, quae Clef°’ ciem. v. et populo Chriftiano, utpote in partib 1 ! 5 Ex^av a * wfideliunb carerent. Benedičtus IX. e^' im. com. xit, guatuor Patriarchales Ecclefi aS de Eieft. Orientis non polfe conferri, inconfid t0 Extrav.4. Romano Pontifice. JoannesXXIL ,bl * provifioni vindicavit omnes EpilcopaR 3 ’ et fuperiores Ecclefias, quas illo vivea^ apud Sedem Apoftolicam vacare coiR 1 ' gerit. Succeffit amplior refervatio Ben 6 ' di&i XII. q na afficiuntur omnes EpifcoP 3 ' les, et Archiepifcopales Eccleliae etC' tune apud SedemApoftolicam quonwdo' j?xtr 13. cunt l ue vacautes, et impofterum vacfl' de praeb. turae. Juxta regulam Cancellariae defl 1 ' iie’ c°an’ L l ue ^ a P au ^^pelitioni relervantur oinfl e C »11. 3. — (i$9) — Sedeš Epifcopales, tum hitra* tum ex- tra Curiam vacantes. Quo fafto reli- quae Elečliones concidifle videbantur otnnes. 13« Quum in Concilio Conftantienfi a Martino V. abrogatio, vel abolitio refer- v ationum obtineri non pofiet: £ Syno- Concil. dus (Bafileenfis) ftatuit, etdefinivit, ge- ^eralemrefervationem omnium Eccle- decreuik fiarum Metropolitanarum, Cathedra- Elea - ^ um fCQiicgiatarum, etMonafieriorum, ac Dignitatum EleCtivarum. per Roma- Pontificem de caetero fieri, velfa- ciij uti non deber e, refervationibus in ^orpore Žfiuris claufis, et his, quas in hrris Romanae Ecclefiae, ratione dire- ^i,feu utilis dominii mediate,vel im- nedicrte JubjcStis, fieri contigerit, fem- per exceptis; /ed quod per ele&iones, confirmationesCanonicds,fecundum Juriš cemmunis difipofitionem, praedi- fidetropolitanis •> Cathedralibus ■> ^JonafierUs, et Collegiatis Ecclefiis, ac bignitatibus eleČtivis vacantibus debi- provideatur etc. 14. Ortis inter Pontificem , et Conci- Concil. bum diffidiis j quaefiniri non poterant, lucceflere Coircordata Germaniae, Gal- ad ftur. baequae. Horum vigore alibi notninat H ex. in Germaniae imperio Eleftiones Capitulares reftitutae funt, paucis exee- ptis. £Jicolaus V.: Plocet nobis, quo ah- coni; nuando ftipari oportebat Eleftiones ec- clefiafticas. Superfunt in hiftoria diverfa vetera hujus argumenti exempla, quo- nuu nonnulla Gpatianus fub decreto in- fperfit, c. 9.16. et pa (Jim. D. 63. l6 *Indeet ipfe Gregorius VIL veri- tns, ne poftmodum ejus Eleftio, et Or- ^niatio ob defečlum confenfus Regii in 'nitum mitti poflet, ordinationem fuam differri voluit, quoad usque confenfum, et approbationem Imperatoris per fuos Regatos obtinuiffet. Guippe haec verba ^regorii refert Lambertus Schafnabur« J', an l bert : 'Kenfis: Cogi tamen millo modopotuiffe, Ann.1073. ordinari (e permitteret, doneč in pas- 1 !) 1 - ^eftionem fuam tam Regem, quam ^incipes Teutonici regni confenfijje legatione cognofceret. ] 7.Funefta reliqua diffidia de regia in- Ve ftitura conuuieverunt per paftum, ^Uod Wormatiae A. 1122 Henricus V. 1T1 P« curn Calixto III. Papa iniit. Ait im- V^ator: Pro amore, et fandtae Rom. ' c ^ef>ae, etDomini PapaeCalixti, etpro 7 (,)n edio animae meae-, dimitto I)eo, et e .i us •> Petro et Paulo, et Pcciepae Catholicae omnem invefti- Tom - x - / per anUulum, et baculum, et con- 9 o"‘ K ‘ in -Efvtny.Eca. r.I. L Edit. Lab. — (162) — cedo in omnibus Ecchfiis fieri EleEliO' nem, et liberam confecrationem. Cap, 4. ig. Supereft inter religuas autborit?' Reg. °T' tes ’ ( l uae vetus Jus Reginin in ElečHofl 1 -' bus ecclefiatticis explieant, decretu’ 11 Concilii Toletani XII. ■> ut licitum w a ' neat deinceps Toletano Pontifici, qu° s ' cunque regalis potestas ElegeriT/ ■ jam diPti Toletani Epifcopi judiciuf dignos effe probaverit,— decedenti^ s \ Epifcopis eligere .Succejfores. Ref 61 ’ 1 c. 25. J). 63., 19. Tulit ufus faeculi, geod Rex cofl 1 ' mendaret, aut nominaret eligendu 10 ' Elečlione perafta Rex de ea re notni 11 ?' tionem referebat ad Concilium, ut imj 111 ' reret in moreš, dočtrinamgue ele^ 1 ’ Quo fafto, fi repertus effet dignus, fti> t1 . 11 sirmond. a Concilio confirfnabatur. Refert S’ 1 '' nndo^iioi 6 mon dus veteres formulas de Epifcop a£l) ’ ptomov. ‘ quarum uftis fuit fub primis RegibusFi' 2 ^ Epifcop. corum, eo ordine: I. Cleri, plcbisque duatae civitas preces ad Regem Epifcopo infiituendo. II. Praecept' 1 ^ Regis de Epijcopatu ad Epifcopuin fignatum. III. Indiculus Regis ad \ tropolitanum, tit defignatum Ep^ c °.'\ { pum ordinet cumfuis Comprovinek 1 \ bus. IV. Indiculus alter ad Epijcop llt . ■ pro eadem dejignati Epifcopi ofdd 1 tione ' . . 20. Praevalentibus Capitularibus R člionibus ufus viguit, quod ličen 113 ’ — (i6 3 ) — eligendi oporteret a Principe exorare» Sic Sa.eculo XIII. eodem iplo anno, quo S. Ludovicus per Pragmaticam fančiio- »em liberas Elečtiones pleno effečtu re- ftituit, Decanus? etCapitulum Morinen- ie ad S. Regem ablegarunt fuum Archi- diaconum, et Scholafticum ■> ad peten- dum, inquiunt ■> nomine nofiro a Super- eminenti, et Magnifica Regia Domina- hone, et munificentia licentiam eligen- di■> et providendi nobis, et nofirae Ec- elefiae de Pafiore. , 2i. In illo ulil vix contigit, quod a Ca~ pitulis alitis eligeretur, nifi quem Rex \olebat elečtum, auc probabat. Referva- l ’ones Papales Principibus invifiores frere, eoquod ea occafione 1'aepe alieni- Senae, et non raro ex in vilo ant fufpečto te guo, promoverentur. 22. Ortis diilidiis maluit Pontifex Le °X. per Concordatum de /Inn. i $ 16. ^egi nominandi jus facere, quam Capi- ^lis Elečdiones reftituere, quia plerae- per abufum faecularis poteftatis ^rent. En Concordati tenorem ! Qued Conc.Gai- “2 caetero Cathedralibus, et Metropo- liae ^■itanis Ecclefiis in regno Galliae — va- C( mtibus, illarum Capitula, et Canoni- ? ad EleČtionem ■> Jeu Pojlzilationem, l ^bi futuri Praelati procedere non i fed illarum oceurrerente vaca- ■ l one hujusmodi RexFranciae pro tem- Pore exifiens,unum gravem Adagifirum Zyph, de Ele&. Cap. 5. De Con- dit. Nom. ■Reg. — (1^4) — feu Licentiatum in Theologia , utroque,feu alterojure DoStorem, Licentiatum in Univerfitate famofth e ’ cum rigore examinis, et in XXEli- a tis fuae anno conftitutum ad minuti 1 .' alias idoneum infra fetemenfes, uf vacationis Ecclefarum earundem c°^ putandos nobis, et fuccejforibus noft 1 ''. Romanis Pontificibus, feu Sedi pra^ člae nominare debeat; et,f contigP' , f praefatum Regem perfonam talitef '> l °' qiialificatam ad dictas Ecclefas fc cantes nominare, per nos, et Sucrtf.. res, feu Sedem hujusmodi de perfbnM nominata eisdem Ecclefis minimef videri debeat etc. . 22. Hoc exemplo et alii Principe 5 pfu temporis jus Regiae nominativi; iiium fecere. Ait Zypheus: Cum adlf, copatum aliquem nominanP, praert, tur,fe id facer e vigore Regaliae, In^e ti Apoftolici, feu quovis ali o juref ccmpetente. Pontifex vero in liid l fl confirmationis, providet nomin'at°f vim Indulti Xpofiolici, omifla Reg^j mentione, utpote quafi rejeStae, fi 1,10 agnitae. 23. Jus regiae nominationis fi/ e r jure Regaliae, five vi indulti nihil. V 5 plius eile videtur, ouam guoddam ! (1 , Patronatus. Ouippe dnbium non eft? cipes plerasque Rcclefia regiis fumpt’ vel fundaffe, vel dotalfe, ditailegu 6 - (160 - amplis patrimoniis. Hinc juxta Covarru- covarr.^ viam Jus nominandi idem eft, ac jus "P- J 01 * praefentandi. / 24. Juxta Concordata Bononiae tene- concord • turRex nominare rigorofo examine ten- ^ on - Ar ' tatum, probatumque Magiftrum, ut de tlc,L ejus jufta doftrina dubitare non poffit. Exceptis, inquit, Confanguineis regis, flc perjonis Jublimibus ex caufa ratio- nabili,et legitima, in nominatione, et ^poflnlicis litteris exprimenda-> nec non religiofis Mendicanfibus Reformatis EMinentis scientiae*, et excellentis frocTRiNAE j qui juxta Ordinis Regula- ris infiituta ad gradus hujusmodi af- fiini non poffunt. '2 etiamfi in locis vi- nus p er duas diaetas moriatur, Jive 1 °ccajione Curiae moraretur->five alia ai iJ'a apud Jedem praedičtum effet. . 3o. lllu ( i Concordato Galliae, Germa- jja^uae commune eft, qu'od tum nomi- anonem regiam, tum Elečlionem, Ca- Pan 1Cai11 Cathedralium Ecclefiarum ad f o j 111 deferri oporteat, utpote a quo ' 0 Proviforia, vel confirmatoria diplo- . at 3concedi poftunt;idque contra vete- ls juriš difciplinam, q'uae Epifcoporum $ 0} ifirmationem Cdnciliis Provinciali- blls > vel Metropolitis vindicabat. jj 3Mutantaviciffitudinediiciplinaere- l i u us locus eft veteribus regulis, quod tqr rt . eat a Oeo bonum Paftorem arden- , lr nis precibus exorare. Inde ad exem- \eteris difciplinae praecipit Syno- t s Priden tina, ut cumprimum Ecclejia fupplicationes, ac preces 1 ^^ice privatimque habeantur etc. 32. Quipp e Elečlio, nominatioque Pa- e lls procul ab omni partium ftudioin- eft. Inquit S. Auguftinus: Nec fa- kv ^ Uan ^um arbitror •> putandum ejl, pt/ e ff e peccatum in perfonarum acce- C/ir'a e - ^ a ^ ere fidem Domini noftri ^efu $ fi illam dijlantiam Jedendi^ lci i ad honores ecclejiajiicos refera- Rebuff. ad verb. apud Sed. Cap. 6. Reliq.vet. difcipl. Trident. Seff. 34. cap. i. S. Auguft. epift- 54- Trid.fupr, “ (168) - j mus. Quis enim ferat eligi divitM 1 a fedem honorisEcclejiae, contempto p alt pere infiru&iore, atque fanEtiore? 3 3.Ergo inter bonos oportet melio f , eligere, utpote juxta fententiam VaJ el ’ tiniani Imp. Qui non folo verbo, J'w e lam converjdtiune gubernet fubdd° s ’ et totius femetipfum imitator em virt tis ojtendat, tejiemque dodtrinae verfationem bonam habeat. Refert i llt gram orationem Gratianus c. 3. D. 63’ 34. Quid difcretius Tridentino D eC L, to? imprimis meminerit, (Elečtoresjj troni, et omnes, et finguli alii, ep 11 * promotionem praeficiendorum guodc 11 que jus, qiiacunque ratione a Sede AP° ftolica habent, aut alioquin operam praeftant), nihil Je ad Dei gloriain,. populorum Jdlutem utilius pojjefarf, quam fi bonos Pajiores, et Ecclejiae bernandae idoneos promovere Jlude^ 11 ’ eosque alienis peccatis communicaid ( . mortaliter peccare, nifi quos dignioj . et Ecclefiae magis utiles judicaver l1 K’ non quidem precibus ■> vel humano 8tu, aut ambientium JuggeJiionibusJL eorum exigentibus meritis praefici genter curaverint. 3$. Proh dolor! quod corruptis ^ eC e \ lis tam aequas regulas perfregerint # opprefferint commendationes, fupP lJ L tiones,.aut aliae ambientium obrep^ nes. litinam espenderiut illi, nuni 113 — (169) — fatis expendendam veterum Imperato- runi rationem, quod quisque tantum ab ambitn, debeat efie JepoJitus (Epifcopus) Mt quaeratur cogendus, rogatus rece- dat, mvitatus effugiat,fola eijuffrage- tur necejjitas excujandi. Profečto indl- gnus ejlfacerdotia, nififuerit ordina- tus inv it us. * 36. Quid ergo ? An 11011 Apoftolus in- dulget Epilcopatum ambire? Ait S. Hie- ro Pynius ;JiquisEpiJcopatum dejiderat, bonum opus dejiderat, non dignitatem, laborem: non delicias, opus, per quqd humilitate decrejcat,non intumejcat fa- fiigio, Juxta S. Auguftinum locus fupe- rior, fine quo regi populus non poteft, etfi ita tencatur, atque adminiftretur, ut decet, Uimen indecenter appetitur. Quid difertius verbis S. Chrylbftonii ? Ji Pds, incpit, munus Epifcopi appetit, boneflum 3 opus dejiderat: at ego non °peris ipfius fed dominationis, ac po- tentiae dejlderium pejlilens ej)'e dixi. En et lententiani S. Gregorii: Plerumque v ^’o y quipraeeJ)'e concupijcunt,ad ujum hae Ubidinis injirumentum slpdfiolici J e J'monis arripiunt, quo ait, Ji quis čptfcopatum dejiderat, bonum opus de- ■bderat etc. Tune ergo laudabile f uit, jPificopatum quaerere, quando pet quemque dubdtim non er at, ad jdp- pocia graviora pervenire; unde ipjum S. Hi ero ti. ep. 62. ati Ocean. S. Auguft. de divin. Dei.L.19. c. 19. S. Chryf. de Sacerd. L. 3. c. 10. S. Greg. Paft. P. 1. cap. S- — (17°) — quoqut Epifcopatus officium boni opt' ris exprej/ione defignat. TITVLVS XIV. De Confirmatione Epifcoporuffl- CAPVT i. Dc veteri jure Confirmationis. I. Elečtionem tum veteri, tum novo jp' re lequitur Confirmatio, qua Elečtiofl’ 5 procellus , atque elečti perlona in eV' men vocatur, ut, fi omnia Canonica ap' pareant, legi tima declararetur, et execii' doni daretur. Veteri jure ftetit id gen llS examini';, et reliquae aučloritatis pen eS Metropolitam ftipatum in Concilio Pr°' vinciali fuis Suflraganeis cap. i. 7. J'eqt' D. 64. 2. Hic ufus et in Romani PontilicisEl?' ftione adhiic faeculo XI. fuperfuit. juxra Gratianum Nicolaus II.: ^nia vet' 0 Sedeš Apofiolica cunčtis in orbe rum praefertur Ecclefiis; et id to Jiipd Je Metropolitannm hab er e non poteft’ Cardinales Epijcopi procul dubio tropolitani vice funguntur: qui vi^'. licet eledtum Epijcopum a d ^pofiolif' 1 cul mini s apicem provebunt. Supereft 111 decreto c. 1. §. 3. D. 2^. 3. Veteri jure Coniirmationeni nio^ inlequebatur Conlecratio. Tum ergo M e ' tropolita adiftentibus, confentientibus' que Suffraganeis coriiirmabat? confeera- — O7i ) — batque Epifcopum. Et iple Metropolita a fuis Suffraganeis confirmari; conlecra- rique confuevit. En veteris juriš exeni- plum c. 7. de Ordinat. 4. Jure novo Conlirmatio ab Ordina- tione disjungi coepit. Hac occafione Epif- coporum Conlirmatio Metropolitae, praeteritisSuffraganeis, obtigit, ut tamen conlecrationem tribus, vel duobus afli- ftentibus, et religuis confentientibus Suf- fraganeis, obiret, c. 6. ibid. 5* Invalefcentibus juribus Primatum, et Patriarcharum conlirmatio, confecra- tioque Metropolitarum Primati, feu Pa- triarchae vindicabatur. Sicubi tamen Pri- niates, ant Patriarchae deeffent, fuper- fiiit veteri regnlae locus, ut,/ Archiepif- copus obierit ■> et aliusfuerit ordinan- dus, omnes Epijcopi ejusdem Provin- tiae ad Sedem Metropolitanam conve- niant, utah omnibus ordinetur. Refert c > 6. d. t. 6. Glifcentibus inde aSaeculo XIV. re- fervationibus Romani Pontifices perOc- cidentem confirmaruntEpifcopos aeque, Metropoli tas. Inde in Concordatis concora. ^ermaniae concedit Papa, quod in Me- German. y°politanis, et Cathedralibus Eccle- fupr ' ~7’ fimt EleEiiones Canonicae, quae diStam jedem deferantur: quas et- f — ji canonicae juerint, confirmabi- ^j ls i nifi ex rationabili cauja, ac de di- “^um Fratrum confilio de digniore- , » Supr. Cap. 2. DeExam. Confirm. — (172) — et utiliore perfona duxerimus pro vi ' dendum, pravijo, quod confirmatip' 1 ' 111 ' diSti, et per nosproviji Metropolit^ 1 . tamen Juis, et dliis (utpote Principi*^ praefient debita juramenta, et alub^ quae de jure tenentur. , 7. Hoc exemplo et in Concordatis ' liae ait Papa: Rex virum gravenn e praefcriptis gualitatibus inftruftutn > e alias idoneum infra fex menfes> a die catiohis ecclefiarum Romanis Politi^ 1 ' bus, fen Sedi Apoltolicae nominabit? . de perlona per regem hujusmodi noi^' nata per Romanos Pontilices, feu Sed eI11 praedičlam providebitur. 8. Quum Confirmatio guaedam pro v ?' fio fit, gua Eiečhis juxta principia novi jus in re confeguitur, oportet C° !1 ' firmationi juftum examen praemitter 6 ’ guia vetat S. Paulus cito cuiguam mai 111 imponere, c. 19. de Eleči. 9. Ait S. Leo: Quid efl, cito z imponere, nifi ante aetatem matuf^. tis, ante temp us examinis, ante tum taboriš, ante experientiam difiip^' nae facerdotalem honorem tribuere^ 10 probatis. Refert Gratianus c. 3. D. 7%' r 10. Jure novo ftatuit Innočentins H ' quatenus, cum quisquam ad reg^ t animarumfuerit eledtus, is,adq 11 ^’’ pertinet ipjius Confirmatio, diUgv^ examinet et Eledtionis procejjuw> perjbnam elečti; ut, cum omnia 1,1 — ( 173 5 — concurrerint, munus ei Confirmationis impendar etc. Supereft Integra lečtio c. 44. de Eleci. 11. Inde, fi eleftus coelečhim, aut cer- tutn fuae elečlionis adverfarium habeat, is ante Confirmationem nominatim vo- candus eft: alias, ubi concors fiiit eleftio, autnullus nominatim fe eleftioni oppo- nit, generale, ac peremptorium edičhim proponendum eft in Ecclefia, in qua ele- &io fačba eft, ut, fi qui fint, qui vitium vel Elečlionis, vel elefti noverint, con- ftituto termino veniant, caufam dičhirl, c« 47. d. t. in 6. 12. Tametfi nemo compareat, ad offi- cium Confirmatoris fpe£tat, quod tam in ordinem Eleftionis, quam perforam ele- fti per iuftum examen inquirat. Et qtn- dem in perlona elefti tria praecipue in- 9uirenda funt: videlicet aetas legitima, Slonim honeftas, etlitteratura fufficiens, fa p. 19. in integr. leEt. verf. et infra de 13. Ir veteri leflione S. Gregorius Authemio Subdiacono Campaniae re- fcripfit, ut Amandum Presbyterum Ora- torii S. Severni, qui in Epifcopum Su- r entinae Ecclefiae eleftus fuerat, fub Or nni feftinatione transmitteret: pitate- n Ux petentium defideria cum Chrifli ^^ilio, f ni Idi eft, quod en m impediat, tn, pleaninr. Cnjns vita, vel a El us, quia vtelius pojftunt ibi, ubi diu eft converfa- l — (i74) — tus, agnofci, curae tuae fit cum Fratra et Cotpijcopo Fortunato de eo diligeii' ter inquirere. Raymundus Gregorio IH* | truucatum textum inlcripfit c.3. deElebF Cap. 3. 14. Jam tlim ergo examen, vel infof' diern. hi mat i° de elečlis aliquaiido aliis deman' fonn. darifolebat, remitcique in Proviuciart' Succellu temporis guotidiana hujus ufi> s fuccrevit neceljitas, ea occafione, qiw“ Pontifices omnium Elečlionum, noifli' nationumque EpifcopaliumConfirmatiO' nesSedi Apoftolicae arrogalfent. Praeci' Trklent. pit Synodus Tridentina: Quarum rer^ ■vfl'. 12. infiruFtiOi/i ejus notitia nulla, aut f e ' cens in Curiafuerit, a Sediš ApofiolF 11 Legatis, JeuNuntiisProvinciarum,^ ejus Ordinario, eoque defieiente a vid' vtis Ordinariis fumatur. seir. 24. i $. Sic S. Synodus alibi praecipit: cap. u Provinciali Synodo •> per Metropol' tanum habenda, praefcribatur quib^' que locis, et Provinciis propria ,exafi tr nisijeu inquifitionis faciendae for^'’ et Rom. Pontificis judicio approband 11 ’ cpuae magis eisdem locis utilis, at^ opportuna effe videbitur. Gregor. 16. Unde declaravit Anno 1^91 Gf 6 " onuš Bu11 " S or ’ u,s XIV. ut, cum extra Romanj Apoiioi.' Curiam examen, infirudtio, five inq^.l l ' , tio facienda er it, nemo omnino, ci^' cunqne flatus, gradus, conditionisV, fuerit, inquifitionem fibi arrogareprj^ 1 fumatpfed integrum hoc negotium ^ s ’ Buli. Rt- fert Barb. L. 1.1. E. cap. 8. ~' (I7$> (jui a praedicto Concilio Tridentino de- fignantur, viddicet Apoftolicae Sediš I Legatis feu NuntUs Provinci ar um, aut e jus, de quo inquifitio fit , Ordinario, Wque deficiente Ordinariis viciniori- hs relinquatur, nifi — quod, fiforte ad Ordinarium; fi Ordina- r ius, ad viciniorem Ordinarium inqui- fitionis officium deferatur. 17. Hanc Sediš Apoftolicae mentem c larius expreffit Urbanus Vlil, in luo de¬ seto ad Annum 1627 : Si proceflus in- luifitionis coaficiendus fit extraRoma- ,la m Cariarn, hoc munus fpeEiat ad Le- SedisApoJlolicae, vel ad Nuntios ^'ovinciarum ■> in quibus commoran- • fi non adfint Legati, neque Nun- hhfpeStat ad Urdinarios perfonarum ^movendarum ■> et ipfis deficientibus Ordinarios viciniores, qui ordo fer- Vfindus efl.— NifiRomano Pontifici per Jl ,e ciai e mandatum alicui alteri deman- fi, re pl a cuerit. Quo cajn apparere de- de mandata fpeciali-in principih Rarbofa fupr. Cap. 4. Fleur. J - F , ca^ K 'p. U i’ R ex n ominavjtin Epifcopum, antequafl’ c. 10. ' — (176) — 18. Juxta Fleurium in Gallia fi quert nominationis formula litteris concipetf' tur, Epifcopus loči, in quo nominatus ul' tirno quinquennio commorabatur, pitulum Sediš vacantis moreš, vitainqu e ’' alinsque Epifcopus, et duo Tbeolog’^- Dočlores doftrinam, et fcientiam eju 5 explorarunt rigorofo examine inftitutf' 19. Juxta Inftruftionem Urbani Vib' Ipfe Praelatus inquirens (quisquis j ex officio fuo fecreto vocari tnandetf, fecreto examinet, ipfemet recipiat manibus fuis fngulorum tefiium menturn. Tefies fint viri graver, p 11 ’] prudentes, et d o Šli, et qui de qualft^' 1 bus proniovendorum reShim jvidicd^ ferre valeant, fincerumque, ac fidett^' ftimonium verifimiliter fint datnfi^ fcire enim debent ipf teftes, quae r rnntur in eo, qni reftunis eft Ecclefi^i Cathedralcm,ad hoc, ut idoneusfl alios docendum, aptus ad Utam gu^ e1 ' nandam, et dignvs, qui a d enm pi r0,,! ^ veatur. Bul lam integram refert Bar] 10 ; $ 20. Veteri more juxta ftylum De Rit. faeculi Confirmatio a Confecratione firm, C ° n ' v ’^ a ^ ere v ’ x En veterem rit’ 111 ’, Eleftionis decretum, a Clero, popu1° ( i fubfcriptum, Metropolitae transmit te ‘’‘ tur, ut eleftum fuflragantibus meritis / dinaret. Pertinebat tota caufa ad cffi 0 ’ 1 .' ! .Metropolitae, ut tum proceflum ele# 1 ni« ’ — (177) “ Iris, tum merita, et dotes elečti eum Epi- fcepisProvincialibus examinaret, abrupta , mora eum ordiuaturus, fi omnia Canonica leliaberent. Superlunt veteres formulae . m appendice Concihorum Generalium. Gen. 21. Eo loco occurrunt et veteres for- Tom. ?. mulae, quibus propeeodem tenore et ipfi Principes nominatum a le Epilcopum praefentabaut Metropolitae juxta decre- Concil tum Coneilii TgI etani XII. Uude in citato Tole' 1 ° appendice formula praefentandi exhibe- c. 12. tur fub titulo: hidiculus Regis ad Me- trovolitanum,ut defignatumEpifcopum Mdinet eum fuis Comprovincialibus. 22. Ex fententia Fagnani et jure decre- rag«. ai‘. talium fupereft veteris moriš veftigium, R e ^ r /‘ e 9Uod ante Confecrationem nonnifi ele- ftus dicatur, quia Electio, et confecratio unnmfaciuntEpifcopum— quod locum Met, non modo in cdnonice eleEtis, et c °nfirmatis,fed etiam inillis, quosPa- P a pronuntiavit Epifcopos, quia ante CQ nfecrationem vocantur electi. — Nec e ^clus in Pdpam ante benedičtionem, c,) ronationem, et confecrationem inti- ^latur ex flylo Pontifex, nec feribit ^ntificatum in data. 23. Sic juxta Barbofam et ex novo jure ^pitulum , cui jus eligendi funm Epi- 'fjpum de jure communi fpeEtcft, eidem .etropdlitano, Jeib alteri Superiori tnt ttebat litteras figillo fuo, it fingulo- munitasi aeper Canonicosfubfcri- ^n-Efptn Eccl, P J, M — ( i?8 ) — ptas, quae appetlabantur decretWH-> quibus EleStio feriatim narrabatw\ d Confirmatio petebatur. 24. Sed ex quo Pontifex Epifcopo® confirmaifdi jus exercere coepit, praecj- 3 ^ r ri 2 ent- pit Synodus Tridentina, ut inquifitio eap.'i 2 . 4 ‘ inftrumentum publicum redacta, vu$ toto teflimohio, ac fideiprofeffione, eo (nofninato, vel elefto) fačra, qu>^ primum ad SS. Rom. Pontificem trčili' mittatur, ut ipfe S. Pontifex plena W' tius negotii, ac perfonarum notitia bita, pro gregis dominici commodo, illis, fi idonei per examen, feti tionem Romae faStam reperti fuerint’ Ecclefiis pojjit utilius providere. 2$. Si agitur de flominatione Regi^’ Praelatus, qui proceffiim inqiiifitioli’ s confecit, eutn transmittit ad Cardinale 111 Jllius regni, vel Provinciae Proteftoretff in qua Ecčlefia eft providenda de Paftoi' 6, Juxta Bullam Urbani VIII. Ipfe quoq' 111 Praelatus, qui proceffum examinis po n ' fecit, vel per litteras feparatas, frn^ tamen cwn proceffu mittendas, veljal' fubfcriptionem hujusmodi proce^ > jignificabit, quanta fidesteflibtis exatnp ' natis, eorumque diclis, et fcripturd productis,Juojudicio habendafit,fimw etiam, quid de promovendo ipfe fentiat- Trid.fupr. 26. Amplius decemit S. Synodus '■ Omnes vero informationes, teflimoni^ ac probationes quaectmque depromO' — (179) ~ qualitatibus, et Ecclefiae fiatu, a. I^uscunqtte etiam in Curia Romana f'^ ae ’ P er Cardinalem, qui relationem ^nrus efi in Confijiorio, et alios tres ^dinales diligenter examinentur; ac fitio,- ip/ a Curdinalis Relatoris, et rp-R 1 ^ Fardinalium fubfcriptione robo- Cl rfi r -> in qua ipfia finguli IR Cardinales £ r - Klen t,fe adhibita accurata diligen- a "-^^iffetpronudvendos qualitatibus V.’ e t a>0 h ac S Riodo requifitis c ., e ^tos ■ ac certo exiftimare fub peri- £, 0 falutis aeternae idoneos efi e, qui e^fiis praeficiantur etc. । 2 7. AbhinctriaadorhanturConfiftoria. 11 Mmo nuda fit propofitio elefti» nomi- ^■pie ad Eccleliam vacantem per Car- Relatorem, diciturque praeco- refolutione dilata in alterum Con- t ° r ’um, ut Pontifex, Cardinalesque in- de perlona promovenda melius fe f a ° rt nare gueant. Idem Cardinalis prae- promovendum, ac de omnibus, ftatum Ecclefiae, et gualitates pro- Hal e ?di fpečlant, Pontificem, et Cardi- . es iuformat, vocaturgue haec praefen- Propofitio. Omnibus abfolutis Pon- ^ica C0 ^’S’ t 1'uffragia Cardinalium, et fi ^oi • ’ nominatum effe confirmandum, V ei .L?kx pronuntiat ipfura Epifcopum his ju . S: Aubloritate Dei Omnipotentls Pofl"?’ et Spiritus S. et BB. A- J Petri et Pauli, ac nofira Es- m a — (i8o) — elefiamN. de Perfona N. providetmisi ipfumque lili in Epijcopum praeficiw&b stPaftorem, curam, et adminifirationi^ ipfius eidem in fpiritualibus, et tewp°' ralibus plenarie committendo. cap. s- 28- In religuis juriš novi frequens e ' fi?Effe'a' ai "g umeil tum, quodElečli ante confiri®?' tionem nullam adminiftrationem vel $ temporalibus, vel fpiritualibus libi ai*r°' gare queant. c. 17. et 44. de EleEt. navit fontifex in Concilio Lugdinie 1 ' 1 fraudes eorum, qui noniine vel procuff tionis, vel oeconomatus, vel quovis a' 10 titulo fe adminiftrationi ante confirm*' tionem ingelTerint. c. 5. ibi in 6. 29.Statuit tamen jam guondam Im’°/ centius lil. in Concilio Lateranenfi: qui ad Confirmationem I^apae fpefts 11 ? ir estra Italiani conftituti funt, difpei$' tive propter neceffitates Ecclefiarunb utilitates in fpiritualibus, et teinpora' 1 ’ bos adminiftrent, lic tamen, ut de re^ eccleliafticis penitus nihil alienent. ^4+ de EleČt. Quia, fi tanto tempore, que poflet Eleftus Confirmationem a de Apoftolica obtinere, regalia no_n ciperet,Ecclefia,quaeinterim admim^i tione careret, non modicum incurrei’^ detrimentum. Ecce jam aevo Innocen^ llf. Regalia in Anglia, Gallia, et Germi 1 nia nota fuit. c. 28. ibi. ,30, Obtenta Confirmatione trlbui^V Elečto plena adminiftratio»jurisdifti^ — (i8i) — que, ut ea omnia facere poffit, quaead curam Paftoralem, et Epifcopalem perti- nent, his duntaxat exceptis, quae ordinis funt Epilcopalis, nimirum Ordines per fe conferre, Chrysma couficere, facramen- tumConfirmationisdareetc.c.i s-deElect. 31. Parit autem Contirmatio illos eff<^ ftus tum demum, poftquam authenticis litteris comprobatur. Statuit Bonifacius Vlil. ut Epiicopi, aliigue Praelati fupe- riores, quocunque nomine cenfeantur, quiapud Sedem Apoftolicam promoven- tur, aut Confirmationis, Conjecratio W, vel BenediElionismunus accipiunt^ commi/fas eis Ecclefias absque dictac Sediš litteris, hujustnodi eorum promo- tionem-) confirmationem, confecratio- nem, vel beiiedi&ionem continentibus, uccedere, vel bonorum ecclejiafticorum ^dminijlrationem recipere non prtieju- nant; nullique eos absque diEtarum Utterarum oflenfione recipiant, aut eis ‘pareant, vel intendant etc. Supereft de- c retum Extrav. 1. de Ele^t. int. Com. 32. Itaque provifus a Sede Apoftolica ^on poteft pofleHionem adipifci, nifi litte- in forma expeditas, obtineat, exhi- beatgue Capitulo- Praeterea et alibi opus ut confirmatus Epifcopus litteras fuae ^nfirmationis mittat Regi, et ejus Con- duoRegio, ibidem expedieudas, ut cape- re PolDt poHeflionem. — (182) “ 3j. Hop exemplo provifi deEccIef”* Cathedralibus, quae Regaliae iubječp funt, poft obtentam exhibitamque pro¥>' j fionem Papalem, debent mamiš Re& ai levationem obtinere, ut plenam temp®' ralium adminiftrationem, et liberam l’ e ' neficiorum collacionem confequanti”‘’ five, ut loguuntur-i Regalia ejfe deM claufa. Ut vero clauiura fiat, oportep provifos juramentum Hdelitatis R$ praeftitiffe, et litteras Regias, hocjuf*' mentum atteftantes, fuiffe praefentattf’ regiftratas, et expeditas in camera con 1 ' putorum. In ufu Galiiae poit edičla f e ' gia Jus Regaliae fere univerfale eft, H” lt tamen nonnullae Ecclefiae titulo oneff fo ab illojure exemptae. In German’* quoad Regaliam moderatius agitur. 34. Canonicam elečlionem lequat” f Canonica vita? In decreto Grauani fr®' quens eft hujus rei argumentom. StatiiH Concilium Carthagiuenfe III.: ut ofdi- na-ndis Epifcopis, vel Cleric-is prius Ordinatortbus Juis decretd ConciliP' rum auribus eorum inculcentur■> ne aliquid contra Jlatuta Concilii fect^ poeniteat. Refert. c. 7. D. 38. AitCoii' ciliumToletanum IV.: fciant igitur Sa- cerdotes Canones, — ut aedificent cun- Etos tam fidei fcientia, quam operuM i difciplina. Supereft c. 1. ibi. Ex fenten- ■ tia llormisdae prima falus efl-, rečiaefi- dei rtgulam cuftodire, eta Confiitutis — (i83) — Pdtrum millatenus deviare. Apud Gra- tianum c. 9 XXV. q. 1. Juita S. Grego- rium: qui facris nefcit obedire Canoni- bus, nec facris adminiflrare, ntccom- munionem capere fit dignus altaribus. Refert. c. 13. ibi. Quid difertius verbis S- Bernardi ? gnid prodeft-, inquit, Ji cq- nonice eligamur, et confirmamur, et ca- konice non vivamus ? Npn ex vocatio- ne -> Jed ex virtutum operatione quisque J? n &ificatur. Ergo oportet, ut ea, quae J^nt ab dpojlolis, eorumque fuccejjbri- businftituta, nuli a dejidia negligantur 3 n ulla difen/ione violentur, nulla con- verfatione iurbentiir. Sic legitur c. 11. q- 2. TITVLVS XV. De Confecrationc JEpifcoporum. CAPVT I. De vetcri jure et nove. *• In decreto Gratiani veteres relucent ?uftoritates, quae Metropoli tis vindicant 3Us confecrandi fiififraganeos fuos Epifco- Pos. Ait Innocentius I.: Hoc enim et Sij- ^dris Nicaena conflituit, et definivit. legitur. c. $• D.' 64. . Pontilices fatis diu hunc morem vs- t er em ipfi coluere. Gregorius VIL licet Grej.vn. ^°bertum Carnotenfem ab Epifcopatu ^jeciflet, eleflionem tamen,confirma- ’ 10 nem, et Confecrationem novi Praefu- C i84>. — lis in Provinciam remifit. Ita ad Seno* nenlem Metropolitan! fcripfit Papa: Ep clejiam Utam canonicam Elečiionem aliquam idoneam perfonam facere w monuimus: admonemus et vos, ut 0' dem Electioni eam, quam oportet, per vos, ant idoneos Nuntios veftf° s diligentiam adhibentes, quem eleEtn" 1 canonice cognoveritis, et manus iinp°' nere, et in Epijcopum confecrare, occa/ione recujetis. 3. Juxta veterem morem Metropoli in caetu Epifcoporum quemque Suffrag J/ neorum examinabat, confirmabat, con( e ' crabatque. Ant, Ji hoc difficile fuif^ vel aliqua urgente necejjitate, vel itd 11 ' ris longitudine, certe tres Epifcopi ^' beant in unnm congregari; ita, ut cti^‘ caeterprum, qui abfeptes funt, coiijj 11 ' fum in litteris teneant ,'et ita facid^ ordinationem. Refert. c. i. D. 64. 4. Rationem hujus difciplinae allig 11!1 ' vit Innocentius I.: Ne unus EpifcOV^ ordinarepraejumat Epifcopum, nef^' tivum beneficium praejtitum videatid' Hoc enim et in Nicaena Sinodo confi 1 ' tutum ejl, atque definitum. Super 6 ’ c. 4. ibi. Conft. 5. In Conftitutionibus vuigo ApoRol° z | L. 1 ? 0 c” 20. r iim . a i unt Patres: ^fubemus autem, 1,1 ' atribusEpifcopis ordinetur Epifcop 11 ^ et ut minimum a duobus, ita, utabtdd conflitui non poffit, tefiimonium enim duorum, et triumfirmius efi, et certum. 6. In cafu necellitatis etiam ab nno Confecratio peragi poteft. Ex Bedae te- ftimonio S. Gregorius ad S. Auguftinum, 9ui eum confuluerat, an fineEpilcoporum frinm ant duorum praefentia Epifcopum ordinate poflet ? in Angliam tefcripfit: Et quidem'in Anglorum Ecclefiam, in Bed.Hift. qu(i adhuc solus inveiieris Epifcopus 1 , Ang. ordinare Epifcopum non aliter, pifi fine, c/a-/’ Epifcopis potes. Ecce exinde elucet, in ^uaedam exemplaria, quae legunt: or- ditiare Epifcopum non aliter, quam cum Epifcopis potes, vitium irrepfiffe. 7. Hoc exemplo refert et Synefius, siner. Sideriuni Palaebifcae Epifcopum a Philo- e P« (>7- KeCjrrenenfi folo ordinatam fuiffe; utpo- te >quiara formidolofistemporibus fum- ^umjuspraetermitti necejfe efi. Gluippe ^eceiiitas non habet legem. 8. In recentioribus Miflionum formu- Jis ex ftyloCuriae hodie frequeus eft clau- oda: tibi Presbytero, ut a quocunque Pa s",- ai ’ ^alueris Catholico Antiftite gratiam, temp/ communionem Sediš Apofiolicae ha- Ord. *fnte, accitis, et in hoc illi a/fifientibus "fcbus-, vel tribuš Dignitatibus munus ^nfecrationis recipere valeas. ?• Juxta modernam difciplinam ficuti Pomit. pPifcpporum confirmationes, ita et con- ^crationes ad Papam devolutae funt. In Eiej. ' ontificali Rom. praefcriptum eft, quod - (Ig6) ~ nemo cbnjecrari debeat, nifi prius co? fiet Conjecratori de cominijjione ponj 1 ' crandi, five per litteras Apojiolicas, J 1 fit extra Curiam; fineper commiffion^ vivae vocis oraculo a SS. Pontifict Co ft ‘ fecratori faclam, fi Confecrator ipfif Cardinalis. Hiiic ex praefcripto Pontj" calis Ordinator, priusguam Coiifecrat’?' nem Epifcopi inchoet, petit ab Epifcop’ 5 alfiftentibus, dum Elečlum praefenta^' HabetismandatumApoflolicum.O.MO^' čl o demum ad Confecratione procedi tllf ' 10. Jam pridem in Concilio Chalce^' nenfi decretumluit, utOrdinationesffl' fcoporum infra tres menfes fierent-, inexorabi1is necejfitas effecerit, ut ’ tionis tempus prorogetur. Veteii ju re ’ guod Coniirmationem a Conlecrati° lie haud disjunxit, trimeftre a caepta tione computabatur. c. 2. D. Trident. 11. Ad exetnplum veterumCanoi’ u1 ’’ caa 3 ' praefcripfitet ConciliumTridentinutfl? p ’ Ecclefiis Cathedralibus, vel Superio' 1 ’ 1 ' bus praefeSti, etiamfi S.R.E. Cardiff 1 fnt, fi munus Confecrationis non fuff perint, ad fructuum perceptorupi tutionem teneantur etc. Sed hodie trimeftre a dara per D. PapamConfin 11 ^ tione computare oportet. Trid.fupn I2 ; Synodus Tridentina: Conj^. cratio vero,fi extra Curiam Romani fiat, in Ecclefia, ad quam promoti fd' rint, aut in Provincia, fi commodefiA — (i87) — poterit, celebretur. In veteri difciplina iere alius locus non fuit, nifi Metropolis, aut Cathedralis Ecclefia } cui providen- duin fuerat. 13. Veteri jure tum Metropolitae a , fuis Suffraganeis, tum Pontifices aSubur- Dejuran?. bicariis Epifcopis nonnifi fitnplicem pro- Epfie. feffionem canonicae obedientiae exige- bant; adeo, ut adhuc Saeculo IX. vitio datumfitiis, qui prcieffionem juratnento ftpabant. InguitConciliumCabillonenfe Cone> DiStum efi interea de quibusdam c«biu. ^atribuSf quod eos, quos ordinaturi c - *?• funt, jurare cogant, quod digni /int, ^contra Canones non fint fucturi, et °bedientes fint Epifcopo , qui eos ordi- , et Ecclefiae, in qua ordinantur. fyiod juramentum, quia periculosum 1s t, omnes una inhibendum ftatuitnus. 14. Alibi circa Saeculum XI. incoe- c onc . Ptom legimus, quod profellio Canonicae' Gen. ^edientiae jurejurando ftipari Ibleret d, e beretque. Sic, cum Ann. 1072. multum ^putatum ellet de jubječtione, quam pbebat Ecclefia Eboracenfis Ecclefiae ^•antuari.enfi Lanfrancus Dorobernenfis ' C hiepifcopus ex antiquaAntecef]'ormn P^fuetudine ofiendit, ^drchiepijcopum ^racenfem profeffionem drchiepifco- Cantuarienfi facere etiam cum sa- ^ a M,ento debere. . Eodem faeculo Gregorius VII- ^effione Pallii juramentum fidelitatis — (188) — primus exegit. SicPapa^Ann. 1079. a P 3 ' triarcha Aquilejenfi in Concilio Romano juramentum fibi fieri petiit ea formul 3 : Non ero in confilio, nec infaclo, tam) a ut membra, autPapatum perda^ ant capti fint mala captione. Supei' e ‘ amplior formula r. 4. de gfurej. 16. Aufpicio Saeeuli XII. id genus j 11 ' ramenti diverfis Metropolicis occafn’^ Pallii praefcripfit Palchalis II. N m raturPontifexjuraihentihujus novica^ fed excufat,quod temporum iniuriae? 311 , anguttiae id hoviim genus remedii 1 a “ tuendam nnitatem, et fubječlionem torfillent. c. 4. de EleSt. / , $ 17. Seculo XIII. Gregorius IX. aeC tulit, quod, Patriarcha Gradenlis a Caft e ^ lano Epifcopo obtentu confuetuiiinis a!,i plius juramentum,' quam ipfe Papa a f iit? ječtis immediate fibi Epifcopis exigc ret ' ,ext6rtumiret. Adeo jam tum Epilcop 05 ’ qui ad ordinationem Papae immed’^ fpečlabant, praeftare juramentum 1 tatis oportebat. c. 13. de Maj. et Obed' 18. Poflquam ergo omnium prov’ 1 ^ Epifcopatuum Sedi Apoftplicaerefer^ fuerat, live titulo Collationis, live tit [1 j Confirmationis: inde et evenit, ‘l 11 ^ omnes Epifcopi, veluti ordinationi Apoftolicae immediate fubječti, ad jy f . Z7L lilrliul Id LC lUUJCCLJ? J । mentum fidelitatis Papae praeftaud 11 adigerentur; idq uehodiejuxta formm* j — (i89) - ClementeVIII. reformacam, extenfam- ’ Ue ’ quam exhibet PontiticaleRoriianum. ■ J 9. Inter articulos juramenti Epifcopi c pguntur,quod certis annorum fpa- y ls limina Apoftulorum viiitare velint. p e teris hujus vifitationis .inentio lit in ^podo Romana fub Zacharia, quae prae- utjuxtaSS.Patrum, et Canonum omnes Epifcopi, qui hujus Sediš P°fiolicae orainationi fubjunt-, qui ^n 0 P ,n pui funt, annue circa idus Maji ‘^poftolorum Petri et Pauli liminibus ® e fententur, omni occafione fepofita: t^vero delonginquo,juxtaChyrogra- wUm fuum impleant. Vetus Canon Ipe- Suffraganeos Metropolis Romanae, ^orum erat, quia ad ordinationem Pa- fpečhbant, praefcripto tempore ad bodlim Romanam, fi propinqui elTent, °iivenire: nam remotiores difpenfaban- ? r ’ fi chyrographo fuo ačla Synodi cori- p^aRent. Refert decretum Zachariae r atianus c. 4. D. 93. , v Xiftus V. diverfa temporum inter- ^‘d] a p ro djf| ant 5 a locorum, et regnorum praefcripfit, ut SS. limina invife- Juxta hodiernam formulam fpečlat q ec vifitatio eo, ut Epifcopi Papam de materiali locorum bonorumque,fpi- £ u aliq Ue regiminis, et profečtus fuaruni e * 1 arum plene informent. Hodie id obfequii, vel officii alibi non obfer- , tllr J alibi per Nuntios expletur, quia — (190) — Epifcopi ob tantani itineris diftantianb caeterasque moleftias, et expenfas pei*- petuo, et iegitime impediti cenfeantuf; 21. Recentior juramenti articulus, q ul nec in formula Gregorii VII., nec in U e ' cretalibus habetur, fpečfat alienatio»e s bonorum ad menfam Epifcopi pertineU' tium, ut inconfulto Pontifice, etiam cufl 1 confenfu Capituli non fiant. In argumefl' • tis Decretalium apparet, id genus’jiii?' men ti quondam ab Epifcopis luffragane’ 3 Metropolitae praeftandum fuiffe c. g. ®ioir. ibi Reb. Eccl. non alien. Ait Glolfa: verb. sa- quilibet Epifcopiis, qui immediate P°' orani ' mino Papae fubeft, fu/rat eifideUtate^ i]uod non alienabit bona Ecclefiae, infeudabit; et idemjuramentum pr# 1 ' fiant Epifcopi fnis Metropolitanis. . Cap. 3/ 22. En religuum ritum, quo Epifcop 1 De Mod. confecrantur!’ Praeftito juramento pr°' w ’ con ‘ ponuntui ordinando praefcriptae qiia e ' ftiones de fide et monbus; hoc eft, qi’ a ' lem fe in pofterum velit exhibere. Ae v ° Innocentii IV. fuperfuit formula cup s ' dam fcrutinii, quo Confecrator ab aflift eir tibus explorabat, an ordinandum dign«^ 1 effe crederent. c. un. in integr- de fcrut.in Or din. Ja c. 23. Examine peračto Confecrator veP fus ad Elečtum dicit: Epifcopum opot' tet judicare, intefpreiari, conficrtifO ordinare, offerre. baptifare, et cdnfif' < niare. Hac formula procul dubio expri' — <191? “ ^itur amplitudo officii Paftoralis? qui« P er examen fpoponderat Eleftus, quod Perfe&uni fe exhibčre velit. 2 4; Precibus cum lytaniis recitatis boniecratorlibrumEvangeliorumexpan- ' Un b adjuvantibus affiftentibus Epifcopis, ll jPef cervicem, et fcapulas Elečti impo- nic ’ quem unus ex Capellanis Elečli, Pod ipium genuflexus, quousque ipfe li- . er in rnanus Elefto tradendus fit, con- luftinet. Abliinc Confecrator, et ^nitentesEpifcopi utraque manu tangunt c ^put confecrandi dicentes: Accipe Spi- r,l tum JanSium. Impofitio manuum anti- 3 u ior eft ipfa impofitione Evangeliorum: . “d illa formula: accipe spiritum s. re- ^tiflima eft. Abfit tamen, quod fuper- JMt, autvana: Catholicis quippe juxta ~ ec retum Tridentinum dogma fixum eft, Trident» t( linationis faerae ritu fpiricum fančhim ^eOrdin eap. 4. t Hac expleta caeremooia Confecra- Praefationem recitat, in qua Deum j e Precatur, ut dignetur Elečto virtutes j^ndere, guas veftes fummi facerdotis v eteri Teftamfento figurabant: illius ^ mc iue, ait, facerdotii anterioris habi- n °fi rae mentis ornatus eft, et Pon- gtoriam J am non commendat llt bts honor veftium, Jed fplendor ani- quiaetilla, quae carnalibus ^diebantur obtutibus, ea potius ? — ( 192) — qwte in ipfis er ant intelligendci, bani. . • 26. Interes, dum a Choro: Fen/ & ritus: decantatur, Confecratpr chf/ mate inungit caput Elefti, dicens: tur, et confecretur caput tuum co £ ^ c benediftione in ordine Pontificali. f unčiione completa refumit Confeci' 3 ^ praefationem, ut Deus virtutum, et tiaram abundantiam, per bane Un^ 1 1 ilem defignatara, Elečto afFundere dig 11 tur. Hoc Domine! inquit, copiofe in put ejus iHfluat; hoc in oris fubj (bl decurrat; hoc in totius corporis ead 1 ma defcendat; ut tui fpiritus vif^ l fl) et interiora ejus repleat, etext^' l ° circumtegat. 27. Finita praefatione Chorus Pfalmum 132, qui Unčiionem Aaro” fert ; atque interes Confecrator chrysmate manus ElečH, precafut‘1, 0 ^ ut Deus eum chrysmate, et my^‘;, delibutionis liquore perfundat, et tualis benediftionis ubertate foecUj’ etc. Innocentius III. Unčtiones porum latius exponens, praetendit fJ (l ex inftitutione Apoftolica procede 1 ’ un. de Jacr. Unči. Sed hodie exp. tum eft, decretalem illam Anaclet’ quam Innocentius provocat, fpuriat 0 (( Refert dičtam decretalem Gratiau 113 K7 ’- »M 093) — Ž8. Poft Uurtionem Epifcopi Confe- Crator benedicit baculum Paftoralem, <|uem etiam in ejus manus tradit, fub for¬ mula : Accipe baculum Pafloralis oJficih utfitin corrigendis vitiis pie ferviens, judicium fine ir a tenens, in fovendis virtutibus auditorum animos demul- ttns-, in tranquilitate feveritatis cenfu- ram non deferens. Baeuli Paftoralis tum in Concilio Toletano IV* tuni in ordine Romano mentio fit. Apud Graecos ufus baeuli, quo donantur Patriarchae, eft ad ambulandunii Movo jure praetendit Pa- pa, quod Rom. Pontifex non utatur ba¬ ndo Pafiorali ■> tuni propter hiftoriam> tumpropter myfiicam rationem. hi- Rorica S* Martialis Limovicenfis acla, ad <]uae Pontifex videtur rel‘pexiHe, non ob- fcura praeferunt fuppofitionis indicia. Myflieae rationes allegari 1'olent plures. Refert Innocentii referiptum c. un. §. g. in fin. de S. UnPt. 29. Ad exemplum baeuli Paftoralis benedicitur et aiinulus, queni Confecra- tor in digieum annularem dexterae ma¬ miš Confecrati immittit hac formula : •dccipe annulum-, fidei fcilicet fignacu- lum; quatenus Sponfam Dei, fanctam ‘oidelicet Ecclefiam, intemeruta fide or- natus, illibate cufiodias. Jam Concilium Toletanum IV. vetusque ordo Romanu« finnuli meminere. InGallia, etGerma- f»n-£f p(n 'J.Enl. r.[. N r- ( 194) “~ aia ferins innotuit. In Oriente etiaibB ignoratur. . c , 30. Im polito annulo Confecrator ■ eipit librum Evangeliorum de f ca H? 1)S Confecrati, et adjuvantihus • tradit eum claufum Confecrato, tang e ’ e illum fine apertione manuurn, d’ c5t ^, Confecrator: Jccipe Evangeliunh^L, ds, praedica populo tibi commijfo' tins eft enim Deliš > ut augeat tibi g . tiam Juam. Non eft , quod moi‘ eI11 J, Scholafticos, qui huic traditioni virt* c % fecrationis tribuunt. Quippe erudit’ 3 compertum eft, bane traditionefli e ‘ recentioris inftituti. , 31. Confecrator his peračtis pefg’ 1 ^ Milfa usaue ad Offertorium inclu* 1 ' Dieto Onertorio fiftit fe confecratus? dius inter Epifcopos affiftentes , co l / Confecratore, cui et offert dno intoi 1 '.^ accenfa, duos panes, et dno batilia v ’ c plena: idque juxta antiquam Eccl ell gj difciplinam, in qua populus oblati 011 ^ tiare confuevit. Pofthaec Confecrati 1 ^L pofterius cornu epiftolae altaris acce et ibi ftans medius inter alfiftentes, aI le habens Milfale fuum fimul cum - 0 < fecratore celebrat. Cum ad Conin^ 1 ’ nem ventum eft, eam accipit a Coift eL ? tore, reverentur inclinatus, non g®’ , ftexus. Unam autem hoftiam-ainbo E feerator et Confecratus confecrant? e r pa partieipan t. Similiter Cenfecrans 111 — C190 — pta facri Sanguinis parte, reliquum Con- fccrato porrigit bibendum. Ilič vetus ti* tns, quo fimul plures Epifcopi, ant Sacer- dotes cum uno principal) celebrantc cqh- celebrabant, ante fex, vel quinque faecu- h fatis vulgaris fuit in Ecclefia latina, et Mhuc hodie fupereft in vulgari ufu inter Graecos. 32. Finita MiiFa Confecrator benedicic Mitram, quam adjuvantibus affiftentibus capiti novelli Epifcopi imponit dicens i IMpoximus domine capiti hujus Antifti- tij, etAgonifiae tui, galeam munitionis, t tt faluiis etc. Juxta crifin eruditoruin Micrae tifus in Ecclefia latina decimo fae- culo recentior eft, 'qna et etiamnum ^raeci abftinent. 33. Sequitur abhinc Benediftio Chiro- ^ecarum, quibus, adjuvantibus afliften- l, bus, Confecrator induit manus Confe- Cr dti, dicens : Circumda, Domine, ma- ^us hujus minifiri munditia novi homi* ' i: 5> qul de coelo defcendit etc. Meminit ^irotecarum, feu manicarum tum vetu« ^rdo Romanu«, tum et liber Sacramen- ta rius, ut de veteri earum ufu dubitandi "illus fit locus. j. 34- Ablit tamen, ut haec Pontifica- ‘a ornamenta, vel vetera, vel recentio- a ad pompam, mundigue faftum inipoli- a ’ aut Kata quis credat; quippe ipfae for- ^ulae fatis indicant,ea ex menteEceleiiae tocae eo tendere, ut Epifcopis jugicct . N h — (196,) ~ f a a »a memoriam revocent virtutes? M. Miuifterium Epilcopale indifpenfabi’ 1 ^ exigit, ut amplitudinem fui oflicii quent. Ait S. Auguftinus: Ante o ,n>l , puto, ut cogitet religiofaPrudenticrf'. — nihil el]'e ih hac vita, et maxime p tempore difficilius, laboriofius, p^,, lojius Epifcopi — Officio, jed apud " um nihil beatius, Ji eo modo militi quo nofter Imperator jubet. Refert^ 1 tianus c. 7. §. 1. D. 40. . * 3 V. Quid inde falubrius, guatfH , novellusEpifcopus ad exemplum Saii<< rum per pium feceffiim jufta fubfidi*;, s. Greg, clioati regiminis paret? S. Gregorin^/ or»t 41 zjanzenuspoftguamSacerdosfačtuseflj’ r et Patre jam ad fenečhitem provefto 3 Nazianzeni gregis curam vocatus noluit Ecclefiae illius adminiftration e . attingere, priusguam in portum feced 6 ”; aliquod tempus meditationi, et orati 011 impendilFet; fui autem fecelfus ration 011 , reddens, bonumefi, inquit, et Deo Jv parumper Jubducere , ut Mov/fes d , olim, ac poftea ^feremias; et rurjus vocatum-,prompte, atque impigre accW' rere-j quemadmodum Aaron, et If^^ /u ■^ <>c exerfl pl° et S. Auguftinus, eufl 111 ati vnier' Valerio Hyponenfi Epifcopo urgeretu 1 ’’ ut Ecclefiae fuae gubernationem fe clJl1 capefieret, gravem ad eum fcripfit epift 0 ' lam, qua enixe petiit, ut tempus ipfi G 11,1 ' dragefimae usque ad Pafcha liberum c° u ' — (197) — eederet: quoje, ut ait, petendo, qnae~ rendo, pulfando, id eft, orando, legen¬ do, plangendo ad hoc opus difponeret. g S.Paulinus fcribit ad Aprum Tullenlem ■ Ep. 1. falubri confilio infiruŠtioni fanctae va- c «r, et intentus fiudiis fpiritualibus 9 quibusfolitudo amiea eft, formans in quotidie confirmansqueChrifium- > quo jervus utilior, et tnagifier dočiior, digniorem te ea, in qua ex nutu Dei po- Jitus es, Sede perficias, opere pariter, et verbo potens. Monet B. Laur. Jufti- s. Laur, ^anus: Priusquam hujusmodi fiudiis J'^ n - de (fcilicet verbi Dei praedicationi, regi- chon-. 1)l ini animarum, et proximorum lucris) «■ s. fcmiles Chrifii tradat, vacet devotioni, ^ r ptioni intendat, quietem diligat, de- vi tettumultus, et.interiore exercitatio- ,le mentis fuae componat habitum. C A P V T IV. Ut Epifcopis Titularibus. Poftquam onini felice fucceffu facra- expeditionum per Orientem excidi- locus per Occidentem fuperfuit E- ^\ c opis Titularibus, quos tales diximus, t ll b omni Clero, et populo deftituti folo tQ io Epifcopali fruuntnr. v Subnatis corruptelisConciliumRa- cone.iu- e >inaten(e Ann. 1314. vetat fmgulis, et ^•pbus exemptis perRavennaten Pro- u r ’ • o 1,c, atn conftitutis, ut nultos Epijbopos ^'grinos, vel ignotos, et poputum Tagn. sd e. S. de C! er, non ?efid. Cap. 5. De Effetl, C»afecr, — (198) ” Jubditum citra mar e non kabenUj^ vitent, Jen admittant ad ordinati 0 ’ 1 ' 1 , tenendas, feualia Pontificalia ex^! 1 da. in ipjbrum Ecclefiis, Monafttf 1 * 1 vel locis etc. < 3. In Concilio Viennenfi Clemens *' Titularium Epifcoporum creationen 1 craeSedi refervavit, ut indifcretioni deretur, guaTitularesEpifeopi auge^ tur, qui nec (ut expediret) prodejfa praeejje (ut deceret)valentes,infiabili^' te vagationis, et mcndicitatis opf 0 ', brio jerenitatem Pontificalis obnubU^ dignitatis. Supereft decretum CleM' de Elect, 4. Sed nec lit Titulares Epifcopi*^ leri, ant minui videbantur. AitFagna^ 5 ' Creare Epijcopos Titulares fine rat‘°‘ nabili caufa, et eo tautum fine, id (l> dignitate alicujus perjema, gualificd^ Jeu decoretur, abufionis efi. 5. Superfunt alii Epilcopi Titula 1 ® 5 ’ qui ordinanturad Ecclelias Členim ■> puliimqiieChiiftianiiin, quem pafcant/ regant, habentes, led tamen fub Tit 11 * 0 ’ flve nomine alicujusperegrinaeEcclefi 112 ' in partibus infidelium čonliftentisj ob p°' liticas rationes latere jubentur. Ablit? 11 his vulgaria vitiaTitulariumEpifcopor 1111 imputari queant, 6. Veteri jure demum per Confe# 5 tionem Epifcopus Paftor Eccleliae con 1J ' tuebatur. Patribus guippe idem erat> — (199) — Dinare Epifcopum , et conftituere > »ut Ecclefiae deEpifcopo providere. Itaque °HmEpifcopidemum perConfecrationem accipiebant oranem aučloritatem, et po- teftatem, tam ad ea, quae jurisdičHoni«, 'Nam ad illa, quae Ordinis dicuntur. 7- Novo j me, quod confirmationem a Confecratione Epifcoporum fejunxit, ex- PHcat Innoceutius III. fpirituale foedu« conjugn, quod eft inter Epifcopum, et Ecclefiam, inEleftione initiatum, iuCon- firftatioiie ratum» et in Confecratione c °nfummatum c. 4. de Tranf. Epijc. . &•' Veteribus Canonibus fat vulgare fiiit, exemplo fpiritualis foederis damna- re arbitrarias transmigrationes Epifcopo- pm, quas inftar cujusdam adulterii ba- ^ant. lnquit Canon Sardicenfis: Mani- tefta eft enim caufa libidinis, et avaritiae, qua facere hoc attendat. Cum nul- Us fit inventus Epijcopus, qui ad mi- de major e civitate tranfiret. Re- krt textum truncatum Raymundus c. 1. Cler. non refid. 9* Indecreto Gratiani uberiori nume- : 0 ^iperfunt veteres aučloritates, quibus ^Hfcretiores translationes perftringun- ? r: ftatuit inter eas Leo L, fi quis Epi- C me ^ ocr ^ tate civitaiis fuai de- JP £ cta, adminifirationem celebrioris lo- ^nbierit — non Jblum quidem a C»- 1 l ,^ ra pellatur aliena, Jed careiit et G pria etc. c. 31. etpafim KIL >• — 200 ) — 10. Quum aliquando maechia cai'i’ a . in nonnullis Eccleliis omni fpe reC 2 ,1 . I e liationis multaretur: hoc exemplo * 01 j edixit Ofius in Concilio Sardicenfb 9^.’ li quis tam temerarius extitilfet, ut talHs excufationem affere^s, ail’ei' e ‘' populi le litteras accepilfe: omnino“, fraudes damnandas ejje arbitr-oi', ut nec laicam in fine communione 111 lis accipiat. Refert decretum RayU 1ll , y d us, qui tamen ea claufula, nifi poendft rit, d vero feniii veteris difciplinae rat. c. 2. de Eledt. n. Romana Ecclefia aliquando ve .V ris difciplinae in eo argumente ten^ 1 ma fuit. Stephanus VII. hprrenda ba r V rie Formofum, quod a Portuenli E cC . in Apoftolicam Sedem afcendiffet, et . ,a :t; poft mortem infeftatus eft, ExciA v Formofum joannes IX., fed ea condi^, ne, ut exemplum Formoli in confed 116 ^ tiam haud trahi polfet. En Canonis, Ann. 904. in Concilio Romano edidit’ norem ! Quia, inquit necefiitatis de fiortuenfi Ecclefia Formofus' tae merito ad Apoftolicam SedAn P' :, vefiluseji, ftatuimus, etomninp deft’ 1 dius, ut id in exemplum nullus ■praefertim cum faeri Canones hocifi' $ dicant, et praefdmentes tantafi^ uit ione, ut etiam in fine tis la ica m c o mmunio nem. — (201) 12. Jiixta fententiam Pelagii II. Aliud e fi fponte tranjire, et aliud eft coačte, Mit neceffitate venire. Nonergo bene in- telligunt ecclejiafiicas regulas ,■ qipi hoc n egant, caufa necefftatis, vel utilitatis Mripoffe, quoties communis utilitas, Mit neceffitas perfuaferit. Hoc modera- ttiine veteres a transmigraponibus dir WxereTranslationes, quaejufta caufa, p?Transi. et legitima Aučlore nitebantur. c, 35. et P a jfim ril. q. 1. 13. Elueet ex aučloritatibus, quas re- ‘ e rt Gratianus, veteri jure id genus Au- ^oritatis ftetilfe apud ConciliaProvincia- Ha. Ait et Pfeudo-Auterus: Nam, ficut Spifcopi hdbent poteftatem or dinar e in $ynodo regulariter Epifcopos, et reli- ?w.oj Sacerdotes. Sic, quoties utilitas, neceffitas coegerit, JupradiSto mo- et mutare, et inthronizare potefiq- temhabent. Subdit Gratianus, non tameKf fine SS. Romana e Sediš Audloritate, et fiicentia. Juxta crifm correčtionis Ro- ^aaae haec claufula abefr a fpuria Deere-, 1 ■ ^i,'nec eft apud reliquos veteres Au- ftores. c. 34. ibi. 14. Praejudicio Gratiani recentiores \ontifices, fuppreffa ConciliorumProvin- cialium aučloritate, translationes Epifco- Poruni, veluti caufas majores fibi arroga- ru nt. Sunt tamen cum guodam modera- 1’dne accipienda illa, quae Innocentius ji!, in eo argumente ftatuit. c. 1. etc. de rransl. Epifc, — (203) — i Id veteris juriš )hperefl 5 quod trsnS' lationes Epifcoporum a ceufura ČanonuJ 1 } »ec aučloritatePapae excufari queant,i> jufta caufa neceffitatis, aut utilitarist' fulciantur. Unde in dičtatu Gregorič W' vnlgoadfcriptoCan. ij.dicitur. guodfr pae lieeflt de Sede ad Sedem-) necessiTA'^ cogente, Epifcopos transmutare. 16. Ecce monitum Cardinalis Belt' mini! Translatio Epifcoporum, ait, f l ' cundum Canones, et ujum veteris Ecd 1 ' fiat non debet fieri, nifi ob Ecclefiae cejjitatem, vel majorem utilitatem. enim inflitutae funt Ecclefiae proptt* Epifcopos, Jed Epijcopi propter Ec&' fias. Nune autem quotidie fieri videnj translationes, ea jolum de caufa, ut E pifcopi honore, vel opibus augeant^J' Refpondit Clemens Vlil.: jVoj cuniM' ficultate transferimus, et non defui^ lS mbnere 'Principes per Nos, et Nwiti° s nofiros. 17. Quid eft ergo, quod Papa monue rlC Principes ? Icilicet; ui’u notorio receptu 111 eltj quod, ubiRegesjus nomiuandi l’ a ' belit ad .Epifcopatus, translatio fieri no’ 1 poffit fine conleniii Regis, quem et 111 Bulla provifionis exprimi oportet. JuX t9 ConcordataGermaniae Papae refervantut' beneficia, guaeper tvanslationern EpiRo' porum, auftoritase facrae Sediš fačlanb vacant. — ( 203 ) i8.SupppCtitiae,decreta!ej;inDecreto c«y. s. Gratiani lat araplo argumente jačlarunt yinculum conjngii fpintualis, qupd Epi- conjuj, ‘Copus cum Ecelefia, quae ipliim elegit, coutralnt? ut ei indivulfafide^Hiftat, quia Caiiones vetaut indiferetiores transmi- Bfationes ab mio loco ad alium, quae am- Etični, et avaritiae famulari videbantur. c - Ji. et 39. PEL q. 1. , 19.111 antiquitate id genus argumenti 'phil amplius eft, quam exemplum fimi- ^udinis: quippe jure humano ftatutum ut quisque Epifcopus iu illaJEcclefia, c >iiprimltus ordinatus eft, conftanter per- fifteret; inde et jure humano a prioreSe- de ad aliam transferri potuit, ii jufta cau- ^appareret, nam Canones nonnili ambi- tlo nem, et avaritiam, praefumptionem- propriarn damnabant. c. et paf- ibi. 20. Si Innocentii III. verba, nec non ^'guinenta attendantur, traiislationes -> depolitiones et ceffiones Epilcoporum Romano Pontifici divina inftitutione funt J-ofervatae: ait enim praefatus Papa, du- “ttari non debere, quin omnipotens Deus Jpifitualc conjugium, quod eft inter E- Pjftopum, et Ecclefiam, Juo tantum refervaverit diflblvendum etc. c.z-^ paffim de Transi. ' 21. AdftriiigunturEpifcopi, quocun- 'l.oe loco aut gradu iint, indifpenfabiHter ftatum perfečlionis: oportet enim E» c 1 pifcopum ex fententia S. Pauli ornci^ i omni genere virtutum eiTe. InguitS-G^ gorius: nos, quipraejumus, non e*, corum, vel gen er is dignitate, Jed rum nobilitate innotejcere debemusfi 1 ^ urbium claritate,fedfidei puritate. fit, ut vel ambitioni, vel avaritiaef^ quamctinque gratiam Papae gnjsguan 5 cus lit. c. 3. et paffim D. 40. $ 22. Quid in fententiis Patrum ubeb^ s. chryf. hoc argumente ? jnxta S.Chryfofton’ t ”? in r. ep.ad . —. . - . Tim. hoffl. IC. JV- w .v, v- & v. ; ^ v- j s.Hieron. tis exprelfit. Ex fententia B. Hierony n ep. 83. ad- x - ' • • ■ - n ‘ Ocean. hoc argumente ?juxta 5.Cnrytofton’ l 7, ' oportet Epifcopum irreprehenfibile^ (e>: hoc unico ver bo genus omne vifW ■ J _ _ S. Paulus omnes virtutes in uno fef^ 0 ne comprehendit; et pene rem con^ 1 . naturam exigit: quis enim efl ille^ ? ,t . absque peccato, id-ejl, fine reprehenf^ 1 s.CyriU.,vivat? Inguit S. Cyrillus: BeatusP^ adora^in °P ortere dixit; ut, quiin facef^ fpin 8t ’ W tium elefiti effent, ii praeclaro homi^ judicio in omni virtutum genere rabiles habeantur, ut p erfe čl us fit ■> Jl> ’ quit, homo Dei ad omne opus boii^ inftrubtus. Quid difertius verbis S. B eI ' s. Bem. n a rc |i ? p o fiti eflis Jiiblimi loco, et 4 2 5- jublimi anitno, qui vos doceat d Cathedra, quam accepiftis, oneris 7; non honoris; operiš, nonnominis; v ' l l' tutum denique, non divitiarum. enim ait Uta co.elefiis fiftula, de cuji^^ et in cujus peStore verbum Vomini p £j ' fonabat: fi quis, inquit, Epifcopat^ 1. D. titvlvs , XVI. & e Cur a Epifcopali« CAPVT L ’£ C u ^J]lonc Epifcoporum in locuni ^Ipoftolfirum '•P • cgjp P^copi in locum Apoftolorum fuc- S. Auguftinus: Pal res s.Auguffi. funt Apoftoli, pro Apoftolis filii 10 P f -44- pi — conftituti funt Epffco- tf^°die enim Epifcopi, qui funt p er L u . m mundum , unde nati funt ? Ipfa ofpfu^atres illosappellat: ipfaillos : ipfa illos conftituit in Sedibus 1 Non er go te putes defertam, n ° n V ^ es Petrum, quia non vides u, K-> quia non vides illos, p er quos es -> deprole tua tibi crevitpaterni- 'P r o Patribus tuisnati funt ti bi filii, Ijj"', Haec fuccellio fpečhc plenitudinem ii; .^erii Apoftolici. Horum profelito, Apoftolorum nune in s. Greg.. ^P‘J' co ld locum tenent, Ugandi, ^■^foloendiauStoritatemfufcipiunti IU ^padum regiminis fortiuntur. ' 0|1 iš l^ eo difcerncrB oportet, quae per- apoftolorum funt propria, et ea> n ,P^ e nitudinem regiminis exhibent. ^^Opria peiibnarum privilegia fuere# e ~ (30 ° ”■ fide ra ^ i onum O y lls defiderat, opus 3 n dignitatem etc.. — ( 206 ) — Apoftolos fuifle ab ipfo Chrifto eleftbf teftes oculatos SS. Myft'eriorum, do^' tos a Špiritu faufto, plenitudfne fcienti^' infallibi litate dočhinae,gratia linguar«^ et miraculorum, aliisque extraordiiiai” praerogativis, in quibus nulla datur i ui; ' ceffio brdmaria. Quidquid vero reli poteftatis, ac oflicii habuere Apoftob?’’ totum in Epifcopos tranfiit. Hinc ded 8 ' i' ri ^ e feff ’ rat SynodusTridentina, Epi fcopos, qd 111 oid/c. 4. locum Apoftolorum fucceflerunt, ad o f ' dinemHierarchicum praecipue pertin 61 ? Senh. In *P fam er S° Apoftolicam auft° rJ ' Whoffic’ tatem fucceduntEpifcopi, itaquidenb D quidquid poteftatis Epifcopalis, quae 31 Ecclefiae regimen fpeftat, Apoftoli buerunt, id ab ipfis in Epifcopos tangu 8 ’ 11 eorum in Ecclefiae adminiftratioiie? et reginiine Succeffores transfufum fit Ib tamen S. Petri Primatu. Haec fententia et in fpuriis Deci' e ' talibus relucet. *Sic Pfeudo-Anaclet 11 / refert: Hic ergo (Petrus) folvendi,} 1 ' gandique potefiatem primus nacepit Domino, primusque ad fidem pop'id 1 ^ fuae praedicationis vi-rtute adduxit’ verboque infiituit. Caeterivero Apofio^ eum eodem pari confortio honorevh potefiatem acceperunt. c. 2. D. 21. 6. Quippe Ordo •> et Confecratio radi* eft j qua poteftas clavium juxta SS. tres aequo jure Epifcopis confertur. A 1 / S. llieronymus: vbitwnque fuerit — (2C7) : "“ ftopiij, five Roma e, five Eugubiii five ^onftantinopoli , five Rhegii, five Ate- Sandrine, five Taniš, ejusdem meriti , e jtisdem eft et Sacerdotii. Potentia divi- l ’aruHh et paupertatis humilitas vel fu- ^jmiorem, vel humiliorem non fdvit E- ^fiopum. Etguare? quia caeterum om- ^.Succejfores Apoftolorum funt. Re- e rt Gratianus c. 24. §. 1. in fin. D. 93. Al- Quid difertius lententia S. Cypriani? ^»0, inquit, fratcrnitatem fallat, ne- ,]lf) fideiveritatemperfidapraevaricati- °ne corrumpat: Epifcopptus unus efi* Cfijtis a fingulis par s in folidum tene- ^'.c.^.XXIF.q.u 8* Juxta S. Paulum Chriftus dedit c«n. 3. ^sdam quidem Apoftolos,, quosdam ? Prophetas, alios autem Evange- 1 ’ ' 1C * alios autem Paftores, et DoStores faCOnfummationem fanctorumin opus A^ifierii in aedificationem Corporis (^'ifii. En Opus mimRerii, ad guodEpi- tpkef, ?°Pi vocantur, nimiruni ad aedificatio- 4. 6,11 Corporis Chrrfti, guod eft Ecclefia. |) 0 9> Ait S. Atiguftinus: Ergo Epifco- ■^ ^fivelimus, latine Superintendent.es ^Jlniniis dicere; ut intelligat, fe non »to Epifcopum, qui praeejje dil.exerit 9 A l prodejfe — quamobrem otiumfan- ti^ 1 quaerit charitas veritatis; nego- ti^jujlum fufcipit neceffitas charita- ’ !faam farcinam fi nullus imponiti Apiendag, atque intuenda« Conc.Ba- fil. refp. Cogit, Cap. 4. De modo tnflujj. 1'aftor. — ( 208 ) — dum eft veritati: fi autem imponiM” Jufcipienda eft, veluti lervitus, pfOp tl charitatis necejjitatem< Refert Gratia 1 ^ c. 11. Pili. q. 1. 10. Ex lententia Concilii Triden« 11 ’ ita.que optandum ejftet, yt ii, qui Epijj 0 ' pale minifterium fufcipinnt, quae Jint partes, agnojcant; ac Je non \ propria commoda, non ad divitiaS’ luxum,J'ed ad labores, acjolicitudi^ pro Dei gloria vocatos efte intellig^ ' Vae quondam illis, qui reiervatis fibi noribus, et opibus, in alios omne poi^ 11 diei, et aeftus rejiciunt* it. Id genus minfterii Paftoralis primit influxom externum, per queni< pi 1 čopi, et Pallores, in guantum per a<<’ Hierarchicos operantur, parantj et apP., cant ea, guibus Chriftus influxuni intei'' ris graciae ■> et fui etiani facerdotii co n? munionem aonexuit. Ait S. Apofto^ 5 , Neque-> qui plantat, efi aliquid; qui rigat: Jed, qui incrementunt ■Deur. 12. Inde abfit, quod quemquam on^ dat, Papam Eccleliae dici caput. Chri< Dominus iblus eft principale, eteireiit’. le Caput Ecclefiae. Juxta refponfuni , čili Bafileenfis Papa eatenus eft Cof 1 . EccleJiae-, quod principalis fitPrciel^ corporis mtjftici et propterea nihilo^ nus intra corpns: nam, Ji effet e-d 1 ^ torpusj tune non pertineret ad corp 11 Trid. feff. 15. c. i. ~~ ( 209 ) — ’*ec tune Caput minifteriale effet. Ait Joannes Gerfon : Similitudo corporis et myftici non efi usquequaque ea- win, quoniam fine capite natur ali cor- hr non poteft vivere; fed fine capite Mundarto, et minifteriali corpus my~ potefl habere tiitam ; ficut in cafiu 1l °Jh'o patet de Papa, quo remoto, vel vel movtua fiat unitas, et vita ,n fiorpore myftico Ecclefiae, ethocin ^"tute capitis eflentialis, et'primi, et ^niortalis, quod eft Chrifius. . D. En Chrifti Domini decretum, quo C a r5- ‘iPoftolicum minifterium exteriori§ prs- tile ationis inflxuxit. Euntes, inguit, in ^nduin univerfum praedicate Evan- pliiiin. Ita tam ampla'poteftate indivifo Izdata, reliquum Dominus Apoftolis • .^5 utinter fe, interna Spiritus lanfti Ejiratione moti, Provincias partirentur? a finguli Evangelium praedicarent. ’4- Hac oecafipne accidit, quod Apo- quocunqne pergeKant, Ecclefias in- 'tilerent, quibiis praefynebant Epifco- Jj.° s 5aliosque, legi time inftručios, et or- n atos dtteipulos in reliqnas regicnes, (j 10 ’PG ptfrtingere non poterAnt, ablega- ''^utfundarent Ecclefias, Epifcoposqne . ^iihrent. Sic dubitari nequit, tempore E; 0 Repnim quoque fniireEpifcopos, quae ipfi g ( .f P ir ^' u fit commijfa, 'curam deber e pi r e > verum etiamde univerfa, quae ® r bem terrarum degit. Ex iententia S. Hieronymi licet i'o r ^ es Epifcopi fmt Apoftolorutn fnccef- S: autem (Rom. Poutifex) de- kh; caeteris praeponeretur in Vemedium^ ue unusquisqus ^'ahens Chrifii 'Ecclefiam rumpe- fe Os ’ reliquis Epifcopus fuae diaece- Cap. ?. Erimariusi et Principalis minifter, p. 2Re 8'f n * p \omnis populi incumbitj \itatten- ei nniverjo gr egi, in quo Spi- Hct^J' a nEtus' p oj uit eum regere Eccle- ( l uam acquifivit fanguillejuo omnibus laboret, et minifie- impleat. Sic declarat Syno~ T rI c d \ fti1 '' ?in^ nt ’ na ' ( ’i? e^egantius monito S. Grego- s. Greg, gij 'Eote, inquit, in cura commijji gre- lab. i v. ^Edantes, atque folliciti, ei dtjci- Pontif. Tit de Ord. Presb. — (212) — plinae zelo difiricti; ne lupiisin.fi , ‘fi ovile dpminicum turbare, aut ovibus aliqua fraudis occafione valeat. ,/lnimarum lucrum Deo tota mentis intentione facere nomen vos Pajloris non a d quietcHW ad laborem fufcepijfe cognofcite- |ji 22. Ad fiiblevamen tautae follicitudinis egere jam pridem turCoadjutoribus, ec Cooperatoril” 1 ? fcopi, in quospltis, minusgue fare’« tanti oiieris rejicere polfent. Inde ij tnali ordinandos Presbyteros ita Epifcopus: Tales ejjefludeatis, ut lJl m jutprium Moijfis, et duodecim lomni, Epifcbporum videlicet /j; corum, qui per Moyfen, et rlpojl 0 ? ^ gurantur, digne per gratiam valeatis. — Itaque filii dileEti/finn^ ad adjutorium nofirum Fratri 1 , o j. flrorum arbitrium elegit confecf^Mt fervate in moribusvejlris cafiae, e ctae vitae integritatem. fe li' 23. Itaque conftat, Sacerdote 3 quos in adjutorium Epifcoporuni ri; non quidem, ut Epifcopi a ct 1! ? y cipali eximantur, fed ut in curafu^Apii' can. A- faftenten tur. Eq decretum Canon 13 ? a poit. c. 38. ftolorum ! Presbyteri, et Diuto 1 ^'J licentia Epifcopi nihil perfici^fpfi enim eft, cujusfidei populus ejl cr -^' et a quo pro animabus ratio e# 1 ? — (213) — । 24« Novo jure Alexander III. repreflic Archidiaconum Elienfem, quod obtentu ^iilhetiidinis, fine licentia. et mandato Epifcppi, curam animarum committere Praefumeret. Cum Jatis fit, inquit> ab- Jurdum, etaSS. Patrum inftitutionibus ^ienum, ut Archidiaconus auSioritate P r opria debeat cuilibet animarum cu- ra n committere. Supereft refcriptum c. 4' de 'Offic. Archid. 24. ExfententiaFagnani veterumnul-^^^. ‘ I( J dubitaflet , quinPaflores animarum Epj/c?" ’ ^nerentur praecepto' divino ad perfo- atl 'hliter refidendum. Ouippe leges Reli- cier/non 'kutiae canonicae et jpfaordinationisfor- Refid. et reliqua officia Paftoralis mune- tls fetiš clare exprimunt. Ar 2 \- Inquiebatquondam S. Athanafius: s At!lf)fb Imperator! ex leStione Scriptu- Apoi. a s ypodusTndentina, his» Trid. feiF. tam aequis rationibus perpeniis,/ 11 ^ e s =3m> i- declarac,ex rationibus Juriš divini 011 ’^, Epifcopos, quocunque titulo e$W jugiter in fuis Eccleliis refidere de , ^:"wium fuum per fe ipfos, guantum 1 Poteft, impkanti ‘ Religuic tamen Synodus Triden- e gKimum locum abfentiae, fi chri- oO charitas? urgens neceffitas, debita j^A.^ntia, ac evidens Eccleliae, aut Rei- r ae utilitas aliguos nonnunguam a cipij eQ ti^a excufare videatur. Inde prae* V" ’ hds legitimne abfentiae caufas a t r ffflpio Romano Pontifice, aut a Me- ii^^tand:, aut eo’abfente, d Šuffraga- ty Q aj diquiore refidente, quiidem Me- i^fdftani abfentiam probare debebit, fe^Pptis gffe probandas; nifi cum ab- p jf^cideritpropter aliquod munus, dil^pdblica officium, Epijcopatibus , d-' < l inc ^ Um ^ cujus,quoniam caufae funt t biii > ^ ae '’ et interdum rep eni inde,.m eas er^ 1 fi^tiificari Metropolituno neeej^ r d etc, 0 ® c * a ’ 9 uae P a ft ora I. e exigit, nequaquam ab illir et impleri pojjunt, quigr^gi ^r'° n ^ v ^s'^ an ^ n£i 'i up ' affifiunt, fed Csna riorum more deferunE Alibi explicat S. Synodus, liane «,.«• ^•^poruraRefidentiam debere effela- c> It fatii r m -’. non ( fefidi°fam, aut luxurio- t>e ? p ^5 inquit, attendentes fibi, et und eo' s „^ re gi-> inquq Spiritur S. pofuit tVZJU JLW J JLKZ *J'J M ***** ' 1 Poteft, impleanti ---;*z, —Cap, 9, it;„ -ptimum locum abfentiae, fi eliti’. De cauf. ‘ , les.if, ex- cuf. refid, Trid. fefTz 23. c. x. k Cone, Tol ec. Aa. 2. Dccr. I. Fajn. ftipr. Hervet. »p. nd Saltner. 30. In tanta .difcretione te? 1 caufam abfentiae probandi, .excufan“ !t l^ Synodas Toletana de Ann. 106. <> eC ^ rat,' quod non quaevis caufa, chriftianam charitatem, urgenten 1te . i fitaiem, debite/m obedientiam, eviM n < Ecclejiae, vel reipublicae zitilitate^ quam pertinere vidMtiir, a Refid^^i excufare. debeat; Jed ea tantunh ? Superioribus diugentissimo maturo judicio, x exactaque cenfi f ‘.^ probatafiierit, ut vE&Jeclufa on n ’ dulgentia, aliqua ex praedičtis rtdf^: diibio procul jufta Jit omnino cenfd 1 jj atque ei utilitatR quae ipfius praefentiam exigit, et quae non effe puhlica, Jit nihilominusr fcrenda. , !() i 31. Diftinguit hinc Fa'gnanus: negotium - Ecclefme fii. hecefjafi 0 gens Epifcopum, vel non ? Nam? r gotium neceflario exigit EpifcopU' 11 ’^ ire ad Concilium generale, , vel' provincialem; •— conflat, quod ’ nabiti s /it caufa; Jed, fi negotiti’’ 1 verjatis Ecclefiae non neceflario Epifcopum, piita quia perJbna E/o habet ojficium in Curia etc. non excufatur a Refidentia 'apud Den ,Jt ‘ 32. Sequioribus faeculis id ruptelae fregnens ,in ipfa aula R°’ f fuit. Ait Gentianus Hervetus: ro ho c efi miferandum, et plane n r r Wdv.m, quod-> cum inltalia- totfint Biaecejes, vix tamenivigefimus qvisqzif- Epijcopus in Evchfia fua refdeat, et 1 POpnlum pafcat ctc. 33. Religuas caufas repentinae, vel “revioris abfentiae S. Synodus religuit ^pifcopbrum pfopriae confcientiae, ea tanieii cautela, ut illud abfentiae tertipus, y e continuum, five interruptum fingu- ^anni’ non excedatduos, ant tresmen- les > habeaturgne ratio, ut id aequa ex Ca! da bat , et absgue ullo gregis detri- Jento. Htirtatur denique S. Synodus Tria.fupr. ^Pifcopos: ne per illius temporis fpa- tium; dominici. Adventus, Qiladrage- Nativitatis, Refurrebldonis T)o- ^ini, Pentecoftes, et Corporis Chrifti ^ebus, quibus refici maxime-> et in Do- ^no gaudere Paftoris praejentia oves aebent, ipfi ab Ecclefia fua Cathedrali flo pabto abfint; nifi Epifcopalia mu~ ^iain fua Dittecefi eos alio vocent. 34. In Decreto Gratiani fupereft ex tententiis Patrom veteris guaelHonis de- c ’fio } vel difcretio, an Paftoribtis caufa Mfecutionis, vel contagionis a grege re- cedere liceat ? Juxta S. Auguitinum di-' s. ^dguendum eft,an,periculum fpeftet ib- ep - lz!5 ’ 7’n Paflorem illaefo grege ? aut, an p_e- n Cu lum commune lit gregi, et Paftori , inguit S. Pater, omnino de ci~ v 'datein civitatem, quando eorum quis- fpecialiter d perfecutoribus quae- - ritur, ut ab aliis, qui non ita req^ li tur, non deferatur Ecclefia, fed p' 1 ^. beant cibaria Conjervis juis, qti' osCt ter vivere non poffe noverunt. Cuft $ ■ tem omnium, id eft, Epifcoporum, Clft. cbrum, et Laicorum eft commune culum,ftqui aliis indigent, non defif^ . tur ab his, quibus indigent. Ant ad loca munita omnes tranfeant d qui habent remanendi neceffitatetfh p t relinquantur ab ey, per quos iH°^t eft ecclefiaftica fupplenda neceftitas •> ‘ aut pariter vivant, aut paritet . p ant, quod eos Paterfamilias volct^'. peti. Reliquas veteresaučloritatesr 6 * 6 Gratianus c. 40.47.48. EH. q. 1. . 35. Erat et tune guibusdam obten^ 11 j excufandam indiseretiorem fugam fe pro utilitate Ecclefiae tranquilliorjy l t et lanioribuš temporibus fervare P 0 ^ 6 ^ vellentque. Inquit S. Pater: Re^ e fit a qulbusdam, quando non dej tl ‘^ alti, per quos fuppleatur tanta ubet^■ . eccleftafticum minifterlum, ne ab o^ 1 bus dejeratur; quod fecifte S. Jium fupra diximus. Sed quando . mune eft periculwnpmagisque timend eft, ne quisquam id facere creda-t' 11 .■ non conjulendi voiiiniate,fed timore , magisque fugiendi obfit exe iu plo, quam vivendi proftt ojftcio ■> ' ll11 ratione faciendum eft, c P c 9 c ( ( I in Joaniu n, 8. C11 3 J\Reliquum eft, quod S. Auguftinus p exem plum religuerit, ut , fi cor- ej ea< ^ e ^ e negueant, affečiu tamen, et adf 9 ’ 9 ll . a iitum tieri poteft, gregi temper e} p 11. Sle S. Pater feripiit ad fuam Ec- Ep.iaa, J ain : Per charitatem vefiram, et per ($/* . w obfecro , ne vos mea cbntriflet eorJ^ cor P ora ^ s ‘ Nam špiritu, et hp a ff e ^ P ut0 5 vos n °u dubitare, . q u v0 modo me a vobis poffe discedere: f Q ^ v ^ s me umplius contriftet, quam fu^ e Vos ipfo s "> quod infirmitas mea d^ere non poteft omnibus cuvis, quas exigunt membra Chrifti ■> quibus et Umor eius, et charitas fervire Qni PUlit. jj Alibi S. Pater non excufat a reatu Traa. 45. d e rce uariorum illos Paftores, qui qui- Ca p gregi jugiter adftant 5 fed timoris p a officio defunt corrigendi publicos g re Stores, et reprimendi graflantes in noxas. Ne fcilicet p er dat, quod ht Uiur i humanae amicitiae commodi- i n ^ n •> et inimicitiariim humanarum p^rat molefiiam, tacet, non corripit, ^iaj ’ ° L ’^ guttur lupus apprehendit ;■ i 9e °Uis ficleli adulterium perfua/iU tu > uon inerepas. 0 mercenarie! lu-' /j, 0 Ve nientem vidifli, et fugifti ? Re- forte> et dicit, eccehic fum ? fugifti’ ( l' l ^ a tucuifii; tacuift^ pQ r l ^^ n uifti. Fuga animi timor eft- Fof- e fietifii /piritu fugifii. — (220 ) ' s. Grej. * 3 8- "Et quid hac fuga Paftorum greg 1 kun. t?,. funelHus ? Air S. Gregorius: utrum veto •. i p a (i or 5 an mercenarius, cognofd veraciter non potefi , Ji occajio necefite tis deeft: tranquilliiatis enim tempod plerumque ad gregis cufiodiam, verus Paftor , ita etiam mčrcenafiM fiat -; fed lupus veniens indicat, qu° quisque animo fliper gregis cztfiodiM n ftabat. etc. Fugit Mercenarius non tando locum, Jed fubtrahendo Jolatiu® fugit , quici injnfiitiamvidit, et tacuifi fugit , quia fe fub flentio abfcondit ttfi s. Ahj. En uberius, argumentom S. Auguftini' fe-. :n. 49. Mercenariusi inguit, anteni fugit. No^ Dom. erb ' corporis, Jed animae haec fuga ef Quem vides corpore Jkvre, fugit animo- Cum videtpeceutorem, non dicit iti’ peccas. — Nc.n illum objurgaf, ne p^' s. Bern, dat commcdu fua. Ex fententia S. Ber- Paftor ad Iiarc ^ ’ f u S^ mercenarius vel amofi blandientis, vel timore perfequentis> Unde fugit ? a reSiitudine juftitiae ■> 11 defenfione Ecclefiae, c liberatione p^‘ , triae, ab ultione pupillornm, et vidud' rum. Quo ? ,dd cuftodienda , quae po-f' fidet,immo aquihuspofidetur.Q\vdju*' ta Si Gregorium exitiofius,? Lupus W B.sd. nit, et mcrcenarius fugit, quia mati gnus fpiritus mentes fidelium in tentO' tione dilaniat, et is, qui locugi Pafioris tenet ■> curam follicitudinis non habet- Animae pereunt, et ipfe de terrenii eominodis laetatur. — (221 )— CAPVT X. Episc.6pa.li fnuntre praedicationc Evanfcdicitf' . I -Epifcopalis muneris praecipuum offi- e Hini eft praedicatio Evangelica. Ecce E- Mcopi fucceffores fant Apgftolorum; er go et praedicare debent. Dixere ipfi hondam: Non eft aequum, nos devetin- Act. Mere verbum Dci., et miniflrare menfis ^'Nos vero orationi et minifierio ver- ^infiantes erimus. . s. Sic S., Paulus inftantiflime' urgebat 2 gdTf _ \iniotheum, utEvangelicae praedicatio- moth.c.4« veluti Epiicopusiuftaret. Tefiificor-, ^uitj coram Deo , et Chrijio-* qui Mdicaturus eflvivos, et mortuos, per u dventum ipfius-, et regnum ejus: pras¬ kica, verlnim y infta oportune, et impor* ^ne etc. , 3- Harum, aliarum'que veterum aufto» ^tatum argumente ? et exemplo S. Sy- ^odus Tridentina interato decreto decla- „ Ta t ■> Praedicationis munus Epifcoporum 24. c. 4- praecipuum 5 ut per le iplbs, fi legi¬ je impediti11011 fuerint, ad praedican- S.EvangeliumJefuChrifli teneantur. 4. En S. Čaroli in Concilio Provinciali Eliten dam: JpqftQlhin(]mt,in quorum i.Tit.š.’ ^ocum Epifcopi fuccejjenmt, fatis nobis a peruerant ■> verbi Dei praedicationem e ffe praecipuum illorum munus , qui in ■Gpifcopali Sede collocantur. Quamob- ta', n — 1 Domino Epijcopos hortamur^ — (222) — -?j£ 'loto pecto/e in hanc čuvam incuri’ 1 bsat e s, greges' fibi commifjbs ipfimel’ c praejertim in Ecclefia fua, verbo Db r pafcant. Ouod fi levi de cunja, ant quO’ r damanimilanguore, impediti non 1 cerint, fciant fibi praetermijfi neccjjafi* ojficii, Juditi Deo praecipue rationefU I ej]'e reddendam. f.Nequaquam ergo Epifcopi obtentu ' contrariae confuetudinis , ab eo muner® ’ exculare fe poilunt; quia, cum fit con- I tra inftitutum divinum , corruptela po' c tius •> quam confuetudo dicenda eft. De* e Trtd. feff. clarat diferte Synodus Tridentina : Prtd' J ®3>c. i. ’ c epi o divino mandatum cjfe omnibus’ quibus animarum cura commijfia efli, c oves Jiias agnofcere — verbique divi^ !| praedicatione pafcere. 6. Sed nec illi excul’antur, qui femeb ' aut bis per annum pro concione dicunt» J quippepraecipuus hujusPaftoralis mune- ’ ris fcopuseft, ut populusde omnibus? 5 quae ad ialutem confequendam fcitti fui 1C c neceffaria, debite fit inftručtus. Guantt 1 ■ mediš continuae fere inftruftionis } et ! praedicationis. . j. 1 7- Quid magis gravitatem harum ifl' ' ftruftionum , el follicisudinum expljcarc 5 poffit, quam zelofiorum EpilcoporuiU frequentiores ad Clerum , et populuifl conciones i continuae per vicos, et civi' tates vifitationes, et excurfiones ■> circu* iaresquePaftorales epiftolae, reliquaequ® — (223 ) ~ 'Jiftručliones , quibus indefineriter quo- 'tittimodo Clerus, populusque de religio- . tis myftenis, ec reliquis offieiis chrillia- ti hominis itnbuitur, et ad virtutum ope- ta j reječtis vitiis, provocatur ? . 8. Praccipit Concilium TridentinumE- fifcopis, ut in Ecclejia jua Cathedrali a^E^fc* W perje, aut,fi legitime impediti fue- pet. ad pcreos, quos cid praeclicationis P raet1ie * affument', in aliis aut etn Ecclejiis pe-r Parochos, Jive iis impeditis, per ft h‘o.r, ab Epifcopo impenfis eorum, qui praeftafe tenentur, veljolent, de* fUandos in civitate, aut in quapunque forte diaecefi cenfebunt expedire -fa- C W Scripturas divinamque legem an- ^nfient. t , ' 9. Hinc elucet, Epifcopum juxta Tri- decretum, poite in Cathedrali /Cclelia, fi legitime impeditus fuerit per ‘ e praedicare* fuo arbitrio concionatorem tiigere; et ita quidem ut nec Capital um, 'tianivis exemptum, vel quisquam alius ^tentu confuetudinis, vel alterius tituli, MeHionisque, aut praefcriptionis etiam 'tiniemoralis ejus eleftibni le immifcere, V( d refiftere podit, quia juxta Fdgnanum F agn , a ,i ^enos titulos pro Ecclelia Cathedrali lu- c. is- de lu lit S. Synodus. # o^- » io. Juxta priftinam disciplinam Epi- p C Pis et liberum fuit in aliis Eccleliis ^udionatorem vel nominare, vel reve¬ že. AH poftquam novo jure officia, et — (224) — minifteria Eccleuae in benelicia, et tiW' • Jos tranfierunt, Epifcopi Parochiš vi b’ tituli in fiiis Ecclefiis. mantis Paftoral 6 praedicationis intezrum relinquere bent; li id minilieni genus per.fe obit’ 6 velint, et pollint. . J 11. Si vero Parochi legitimeimped^ fuerint per le praedicare, Epifcopi'e(l d s ' p utare Con donator em; idque pertota' 1 - 1 diaecefiii, et guidem impenlis eoruM qui eas praeftare tenentur, vel folea 1 ' Fssrn.ibi Refert Fagnanus, SS. Congregationefl 1 n. 27. et fjepius refolvifle, quod Epifcopi fit in J ' 3I ’ liis Ecclefiis deputare Concionatorert’ etfi. populus, vel alius hucusgue coniuf videt eligere Praedjcatorem, qui cert’ s . diebus verbum Dei annuntfet: fed, fi confuetudine immemoriali ad populil’ aut quemque alium elečlio ConcionatO' ris pertinet, eafervanda eric, quia’Co lv n. 32. cilium-Tridentinum npn cenletur cofl' fuetudiuem inimemorialem extra Ecd e ' fiam Cathedralem fuftulifle. 12. Mac ex confuetudine immemor^' li elečlio Concionatoris eft inftar P'.tronatus ad beneficia čarata, quod et laicis competere poteft. Unde opus eft’ nomiiiatum Praedicatorem ab Epifcol’ 0 lic.entiam concidnandi obtinere: nefl^ enim in dubiuiA vocare poteft, nulh 1 ’ 11 Presbyterum, aut faecularem Clericufl’’ nifi beneficium curatum habeat, line cV preda licentia Ordinarii puhlice prač« 1 ' čare pofle. U* — (22$) — r. z . 13. Gliioad Regulares ftatuit S. Syno- Tri 2 * ! i?j, nifi a Supetioribus fuisde vita, mo- tibus, etfpientiaexaminqti, etappro- bati fuerint, ac de eorumlicentia, etiam kEcclefiis suorum ordinum prapdicare 'Jon poffint; cum qua licehtia p erfona- ker fe coram Epifcopis praefentare, ab eis benedictionem petere tenean- antequc?m praedicare incipiant: in kclefiis vero, quae fuorum ordinum funt, ultra licentiam fuorum Supe- r krum, etiam Epifcopi licentiam hube- ^teneantur; fine quainipfis Ecclefiis ,l on fuorum Ordinum nul!o modo prae- ^icare poffint. Ipfam dutem licentiam epifcopi gratis concedant. Si vero, 'Mod abfit, Praedicator errores , aut Sandala diffeminaverii in populum 9 ^iamf in Monafierid fui, vel alteriUs ^dinis praedicat, Epifcopus eipraedi- (ll tionem interdicat etc. 14. GUium has differentias inter Eccle- fuorum Ordinum, et alidsndnfuo- ordinum; inter benediStionem, et kentiam jEpifcopi aegrius ferret Epifeo- Seff. 24, Fefulanus Brachio Marcellus, pofte- c ‘ 41 . Wi Seffione decretum eft: ut nullus ' Ll ecularis, vel regularis, etiam in Ec- ( k/iisfuorum Ordinum, contradicente ■ fpifcopo praedicare jjraefumat. Quo ^creto, fi cum priore combinetur, oinne,. wd Fefulanus optabat, in effečiu pote* e.I. E —; ( 226 ) — rit haberi, quia Epifcopus fuae centra^'« ftionis.nullas rationes reddere tenettf’ 1 ant, fi non contradixerit, perbenedicti 0 ' *i nem tacitam licentiam praebtiiHevidetiii’ h Cone. 15. Praecipit S. Carohis in Concil’ G t j le 3 f ol ’ Mediolanenfi lil: Nepatiatur Parodij cujusvis Ordinis Regulares in ordbd c jui Ecclefiis, infra fines Parochiae ff 11 fitis, concionem hubere , nifi ex Jcrif 1 * 5 teflimonio perfpeoaerit, eo$ muneris M' 1 jus in illis Ecclefiis obeundi caufa, J 1 *■ ad Epifcopus cumfacultate conciona^ r di, qn.om a Superioribus fuis ipfi obd' f nueriiit? contulife, et benediEtionem-^ Tridentino Concilio cautum eft, ab ' deni petiijfe. ' Cone. Bi- 16. Juxta CoDcilii Bituriceiifis de a« 1 ’’ c tur.Tit. 3. T decretum Regulares, ciijuscunf 11 c ' 4 ’ Jint ordinis, praedrcare non praifr mant, etiam in Ecclefiis fuorum ofd' 1 num, nifi prius examinati, etappf 0 '* bati a Juo Superiore t et impet^ata d > Epifcopo, ant ejusPicario benediciiof’ [ et licentia; utpote tacita, qnae data i°' ’ telligitur, dum, benedičtione impetra^’ ’ non eontradicendo ad concionaiidum 1 mittitur. .. ( x 17. Ulteriiis cum facultas conciona’ 1 " 1 J fen Regularibus, leu faecularibus noiil’ 11 ' । bentibus beneficium curatum concel^’ 1 duntaxat lit delegata et Vičana, eam r' pifcopi ad libitum revocare, reftringei’ 6 ’ et mudiiicare ad inftar jurisdičtionis d e ' t . S^tae poflnnt. Hac de caufa itirecen- ^'ibiis Synodis frequenter decretum Paftores neminem infuis Eccle- concionari permittant, nifi de licen- 11 Ordinarii praedocuerit. *8- Eft et Epifeoporum vigilare, ut r 011 cionatores illi fuo officio iion defint, clednlo inthničlioni populi incumbant, >e fincerum, et conveniens verbi di- J* 1 ’ Papulum praebeant. Gtuippe, fi in eo t piiquant, ab Epitcopo corrigi, et puni- ‘bbent, quin a Judicibus Regiis ullo °do impediri pofiint. Si vero feditiofa* llt alia, quae populum ad leditionem kitare poHent,fpargere perconcionem Gantar, absque dubio Regiorum judi- Cllt n eft, eos reprimere. >. *9. In facfis litteris minifterio verbi ly ini jungitur inflantia orationis; utpo- abeo fručhim falubrem praedica- ^nis impetrare oportet. Inquit S. Ca- f l) ‘Us in Concilio Mediolahenfi IV.: ^ua ^ptione non fibiipfistantum divini lu- ■ tl ^is illufipatioriein depofcant, fed et- py 0 fidelibus juae curae cnmrniffis ^niles preces fundant, eorum peccata ^IvrnndOf pioque gemitu, ac religiofa hPplicatione Deuni nrando, ut disje- Zj> peceatorum uubibus, pluviam^ esc Qr emjuc>e divina-e gratiae , vc miferi- ^ r diae effundat in haereditateni, ac a- ^ r Um Ecclejiae juae. Mechl. p. n. Tit II. C. I. Cap. 12. De Offie. Epifc. prb publ.prec« Conc.Me« diol. IV. P. 3. c. I. P a ~ ( 228 ) ~ zb. In genere precum excpllentiffi^ fpccies eft Millae lacridcium. Juxta Medit’ ' cretum Concilii Mechlinienfis P.I. Tit. de caetcras funftioner Epifcoporum id Epik, c 3, j n p mum i ocum habet oratio pr o popw°! et communis facrificii oblatio; de q li> ' bui fi bornim habeant tefiimoniuin,i l0t pariim inde eis audtoritatis accedet-, cone Me- 2i. Praecipit S, 'Carolus in Conci*’? dioi. fupr. Mediolanenfi Epifcopis, ut Miffae ficium frequentius celebrare jludeaw.j, Dominicis vero, fefiisque diebus, id p praeftare omittant. Hoc vero ip/umr cere curent crebrius in-Eeclefiis, qi^ privatis Oratoriis. Praeterea A^ijr jacrificium facere fiudeant illis dield 5 ’ ijuibus beneficia ecclefiaflica. confere^ et generalia Clericorum, qui in initi^ difunt, et Confeffaribrum examina^ bebur.t, caeterasque denique gravioi' 1 . . conj-ultatioues, et deliberationes i ,tl ' bimt. 22. Reliquae literae Paftorales S. roli uberrimum argumentum exhibefl c ' quo zelo Epifcopum vigilare oportea 1 ’ ut populum ad quotidianum exerciti 111 : orationis excitet, ejusque juftumoi'^' nem doceat,rejeflis privatis libellis pi'f cum 5 qui aliguando in vitio cubant. c^er?'’ S y iiodus Cameracenlis P. I.: libri, q'^ Tiu'i. r č.3. bus preces variae continenturjplerid 11 ' que falfis fuperftitiojisque titulis Jpergiidtur: ea omnin purgari diligd 1 ' Cone. Medio'. Tir. i.de- cif. 16. ^ 5 et ud proportionem fidei reiluci • 'pifcoporum fedulitate praecipit S. Sy- s 23. Ad officium quoque ? vigilantiam, :t dilcretiouem Epitcoporum fpečlant Mlicae preces XL t horaruin, proceffio- ^85 fupplicationes, espofitiones SS. Sa- ^menti, ut jufta de caiifa, et dilcreto ^odo , etgravi exemplo indicantur 9 di- fentiir, obferventurgue* repreffis vi- 5 fiquae irrepfiffe videantur. Praeci- JA in Concilio Mediolanenfi II. S. Ca- Mus: Oratio ■> quae 40 horarum dici- 'Ur ■> ne ulla in Ecclefia extra ordinem ^nflituatur fine Epi/copi cdneejju. Is- eam žt« fanEte geri curet, utpii ^ius- inflltui rdtio exigit. 24. Ad difcretiohem et Epifcopi revo- ^vcris proceflionum ordinem. Praecipit Tiiodus Cameracenfis diaecefana Arni. ^67. Archipresbyteris, ut folliciteper- Viciant in Ecclefiarum vifitatione, num ' lti n irrepferini aliqua JuperftiiioJa , et vana in proceffiones. Ubi ver o hujus- aliquid compertum habuerint, turnus nobis', noftrisque Vicariis l lUam primum denuntiari, ut, ab om~ ^irreverentia repurgatis Ecclefiis, in ^a pietate omnes fideles contineamus. In Concilio Mediolanenjj IV. edi- MedioL ^S. Carolus: In folemiii illa proces- F. 2. c. 4, , in qii,a SS. Domini corpus per , . ' ir bem religiofo cultu d efer tur 9 ne Re- < — C 230 X — ' liquiae iilJag , fed illudfolum •> ut v d 1 ' ris injlituti, EcclefiaequeRomanae tris confuetudinis eft , pio , religioj 0 ' que appardtu, Jbleumiqiie cclcbrd 1 ^ feratur. Trid. feff 26, Concilium Tridentinum Epifcop^ 25-deRe- runi aučtoritati aliignat, ut cbntrovd' gui, c. i 3 . p us o, nnes rf e praecedentia ~ turtf proceflionibus publicis , tum in quae fiunt in tumulandis defunEtor^l corporibus, et in defereuda umbd^' et aliis fimilibus ■> arnota omni appd!‘ r tione de piano, fummariegVie cor/q’ 0 .' nant. Exempti autem omnes tam Cld r cifueculares•> q.uvm llc^ulares quicu fl ' que , eilam Monachi, ad publicas p r °' ceffiones ab Epilcopo vocati accedd. , compellanttir, Us t ant um exceptis, in flriEtiore cluufura vivunt. Ipde pius deeiliim fuic, 'alios Canonicos o*’' tCiitu aiitiljuae conluetudiiiis haud ertc 0 ' iarj. 27. In Concilio Colonienfi de A 11 "' H 36. fupereft et exemplinn, vetci -c5 procefliones etabrogari, ni n tarifne/ 1 ’ Epiicopo poHe. Nobis , ingiiit, /htid videtur, ut hae, aliaeque Jiipplicati 0 ' nes-, quae veteri more per agros et cart' pos fiebant, de cactero intra fepta £ c ' ckfiarum reliji oje fi ant; 1 ac ut in teW plo ■> točo prebationibus peculiaritd dicato, oretur pro benedičHone frugu 111 JJeus, habeaturque tum pius 1 reb^ / Cone. Co Ion. P. 2 c. II. — (23l) — conveniens , commonitorius Mmo, j 2 8. Infuper Millalium 9 et Breviario- eorrečlicnem Concilium CoLonien- „ e Epifcopis com milit ■> ut amputatis i^perfiuis, et quae Juperfiitiofius iii- vid eri pofiunt, ea tantum , qude ^gnitati Ecclefiati, et prijčis infiitutis ^nfentanea fiu'eri:it, relinquantwr. , ,, 2 9. Hac aučloritate Epilcopus Aure- la peuiis Ann. 1693. novam Breviaiii Praefat - ^icionem per fuam diaeceiin evulgavit, veritati fimul, ac aedificationi colj,- hihremus •> inguit ufalfa, ac dubia re- ^Overentes;eanue ex SanČtorum Hijlo- ^uproponerentes^qucie legentium ani- ad Deum amandum-, et Sanbios 'fcitemdos Jiiavius allicerent. 30. Tune temporis in Gallia pluresEc- Vefiae fuum particulare Breviarium re- ^endum cenfuere ■> tametli Curia Ro- ^anafr.eguenter inliiterit, utBreviarium Mmanum, abječlis caeteris parciculari- "iis Breviariis, in omnibus ubicjueEcple- reciperetur. Refponderunt ea occa- goiieTheologi Parifienfes, quod fančti ^tres tanta lapientia et prudentia illu- ^es, juftis de caufis , fingulis diaecefi- ? !! s lingula conceflerint, et ordinaverint ^'eviaria. . p 3i. Alibi tamen pleraeque Ecclefiae peviarium •> etRitum Romanam fuum kcere? tjuibus attendenda eft circa libro- — (232) — rum divinorum correčlioneni V. et (tylus Ciiriaej qui omnia pe fle ! quae ad Ritus fpeftant, Congregatio 111 Trid. fefr. SS. Rituum commifit. Synodus Tridefl' de obferv' t,na Rngulariter Epilcopis injunxit, ut $ števit. iii omnia, quae a dignitate cultus divini a»' Miff, ce- ena funt, quaeque vel avaritia, vel ir 1 ’ 6 ' verentia 5 vel fuperftitio induxit ■» e m e ' dio tollerent, nbnpbftantibus privil 1 ' ' giis-, exemptionfbus, appelldtionibuD ac confuetudinibus quibuscunque. 32. Praeftat pro coronide uberius af' gumentum ad inftruendum, reforma 11 ' Cone. dumque Clerum ex Concilio Medici 3 ' r^Tit nen ^ V. fubjicere, quod praecipit, i. dcE- ad Concionatorum -r approbation^ nt. quaeratur — anfanftaritm meditiiti 0 ' num , orationisque mentdlis ufnm beant2 c 33. Decretum hoc veterum ratiofl 1 ' bus explicare licet. A it S. Hieronymu s: Haec duo funt Pontificis (Sacerdotis) 'opera, nt aut a Deo difcat legend feripturas divinas, et facpius mediti' , do , aut populum doceat. Sed illa d°' etat, quae a Deo didicerit, non exff°' prio corde,vel humano fenfu, fed quf Spiritus fajiStur docet. Refert Grada" s. Aug.de nu's c. 3,. D. 36. Ex fententiaS. Aug 11 ' ti ® a . r - Rini: ^dgit itaque nofler eloquens, ci^ Lib." 4. c. f t jufta , et Janeta, et bona dicit; 'id' 15.' ' que enim debet alia dicere, agit'ergO’ quantum pbtefi, cum illa dicit ■> ut iH' («33) ^lligenter, ut libenter, ut obedienter. a uiiiatur; et haec Je pojfe, Ji potuerit, quantum potuerit, pietatejnagis ^ationum ■> quam Oratorum facultate dubitet, ut orandopro Je, ac pr o ^is , quos allocuturus efi, fit Orator 9 ^tequam doktor. Ipfa horajam , ut, , ^eat.accedensrpriusquam exferat pro- ‘Ventem linguam ■> ad Deum levct ani- f,i «m Jitientem, ut eructet-, quod biberit, quod impleverit, Jundat. Juxta S. ^egorium ecce monetur Propheta , ne j® ftatfumat loqui, quod non audierit; iib. i. i e d prius auremcordis aperiat Creato- ,! J voci - et poftmodum offui corporis 2 ' ^eriatauribusplebis. Unde Propheta dicit: Inclinabd ad fimilitudinem ^trem meam, aperiam in Pfalterio pro- ^fitionem meam. (Jtii enim redte prae- ^eat, prius, ficut dičtum ejl ■> aurem ^rdis locutioni intimae inclinat, ut ? J feifimodum os corporis in propojitione , ^monitionis aperiat. Quid ergo? In- Gerr . de \ 'Mt Joannes Gerfon: £xigitur' — ad offic.^a- ^fficium praedicationis^-guftatio /piri- G ^' C 1U ' ? per contemplationem; alioquin ca e- 1 em.colt- ' t e i'os accendere ad aeternorum defide- et Epifcopi propriam diaecefi^. per fcipfos, aut, fi legitime impeditt fuerint, perfuum generalem FkariuM ' aut njitatorem, fi ,quotannis tottuu propter ejtts latitudi-iem vifitare nott poterunt, faltem majorem ejus partenh ita tamen, ut totd biennio per je, aut Pifitatores fuos compleatur 5 vifitaft non praetermittant. 3. Et qnemin finem? Ait S. Synodus: ^ifitationum autem ifiarum omnium iraecipuus fit Jcopus, Janam , ortho- doxamque doftrinam, expulfis haereji- hs inducere ■> bonos moreš iueri, par- Mr corrigere •> et populiim cohortatio- }l ibus, et adminijirationibus ad reli- tionem ■> pacem, innocentiamque accen- hre; eaetera, prout locus, tempus, occa/io feret, ex vifitu -ti um prtlden- tia ad fidelium fructum conjtituere. 4. Ad exeni{)inm veterum formula- t Uni, quas Regino refert, praecipit in Concilio VJeiiolanpnfi IV.S.Carolus, ut tpifcopi juftam diligentiam adhibeant, ’ l on modo in Eccle/iarum cultu ■> et or- hmento tuendo-, augendove , fed prae- c ipue , et maxime inomni Cleri, et po¬ puli priftina difciplina Chriftiana fefii- bienda ■> in utriusque item moribus co- friojcendis, iisdemque depravatis cor- f igendis. 5. Praecipit S. Synodus Vifitatoribus, paterna charitate, chriftianoque ze- h omnes ampleSlantur : ideoque mo- ^flo contenti equitatn, famulatuque, fadeat celerrime^ debita tamen cum di- ligentia ■> vifitationem ipfam abjblvere. . s.Veteri more juxta Reginonem cum ^pifcopuš luam diaecefin circdiret, Ar- c hidiaconus > aut Archipresbyter eum aut duobus diebus praeire debuit» ^i plebe convocata aJauntiav.it proprii ibi. Cone. Mediol.P. 3. Tit. de vilit. S upr. Regin. L. a. c. 1. •— ( 236 ) ■—■ Paftoris adventum , et, ut omnes ad ejps Synodum die denominataimpraeterrnil' fe occurterent, omniniodis ex aučloritf tes fančtorum Canonom praecepitetfid- uaciter denuntiavit, q.uod, fi guis absq« e gr;ivi neceffitate defuerit, procul dubiq aeommunione chriftiana eflet repelleii' dus. Tuni adlcitis fecum Presbyteris5 qui illo in locoTervjtium exhibere debe- bant Epilcopo, quidquid de minoribus* et levioribus caufis corrigere poterat’ emendare fategit ; ut Pontifex veniefl 3 nequaquani in facilioribus negotiis faci' garetur, autibi immorari dmpiius necel' fe effet, quam impenfa (ufficeret. 7; Hoc exeraplo S» Carolus litef^ 5 Paitorales, quae vifitationis materian” fcopum, et alia eo fpečtantia continebanb praemittendas cenfuit, ut Parochus 5 quisque ali us? qui animarum curam eo lo' co, qui vifitandus effet, gereret, eas du°; bus, au€ tribus aute adventum Epifcop 1 prqximis feftis diebus intrja Miffarum 1°' lemnia, cum populi freguentia adeffet, * ■ fcripto recitaref. Hac occafione monentu 1 ’ ct Parochi, ut literatura , edičboruniv 6 Epifcopalium lectionem fermone,concib' , ne, et orani alio tura publico, tura privato inftručbionera, exhortationuraque offici° ptofequantur, quo fidelium anitnos dih' gentius praeparent, atgue excitent ad lU' fcipiendum vifitationis Epilcopalis min J ' fterium. ) ■ Godaeus, in vit. S. ' Catol. -L. i. c. is. ' — (237) “ 8. Subjungit Concilium Tridentinum: Čap. i. wterimque caveant, ne inutilibus fum- fitibus cuiquam graves-> onerofive fint; ^veipfi, Epifcopi, ant quisquam fuo- r um quidquamprocurationis caufa pro ^ifitatione etiam tefiamehtorum ad pios y’us, praeter id, quod ex relictis piis Mre debetur, mit alio quovis nomine , tl ec pecuniam, nec munus, quodcunque aut qualitercunque offeratur, acci- Piant: non obfi ant e quacunqu$ confue- , Vidine etiam imtnemoriali: exceptis tan~ viStualibus (utpote efculentis <> et ^oculentis) quae fibi 7 ac fnis. frugaliter^ ^oderateque pro temporis tantum ne^ (R ffitate, et non ultra, miflb omni luxu 8 ( Mint niiniftranda. 9. Ita S. Carolus fevere fuis interdixit? Jo quid efculenti, aut poculenti fecum weht, led contenti eo effent, quod vifi- ta ndi ad manducandum? bibendum^ue ap- J ) onerent,.quo fiebat, aitGodaeus, ut fre- 'foenter pro lečto nihil praeter ftramina, arborum folia; et pro cibo nučes, ca- ^neas, et cafeum reperiret; volebatque, tam ipfe, quam fui tum in manducan- ( * 0 5 tuni cubaudo paupertati incolarum fe ^nformarent. 10. Si Epifcopus Ecclefias civitatis Ca- ■aedralis vifitat, nullus locus eft procura- ■^nibus? guia ceffat illa necellitas teni- / J°ris, quam Concilium diferte expreffit. ^ippe tum Epifcopusj trnn ejus minifti. expleta vifitatione., dorpi cApere cibufl 1 pollunt. Si per diaecelin plures vilicam 111 - uno, eoderaque,die ficclefiae, tantum ui' ? debetur prodira tio c. 3. de cenf. in 6. cone. ti. Juxta decretum Concilii Ti'id eir Trid. fefr. tini fit tamen -in optične eorum, qui t‘ ! ' 2,J ’ c 'Jitantur,Ji malini folvere id, quod ef^ ab ipfis antea Jblvi, certa pecunia ta^' ta, conjuetum, m vero praedidtj^ 1 ' otualia fubmlnijlrare: falvo item jib’ 1 conventionum antiqu'irum cum MoW^ v fieriis, aliisq'ue piis locis, ant Ecckfi 5 non Parochialibus, inito, quod illaef^ permaneat. In iis vero Iticis, fen Pf 0 ' vinciis, ubi confnetudo eft, ut.nec^i Etualia, nec pecun.ia, nec quid.juam el' uda nfitatoribns accipiatur, Jed o#' nia gratis fiant, ibi id obfer.vetur. 12. Decreta, quae procurationum i llS ’ etmodtirn fpeftant, plerunique ad Clf rumque referiintur, ut laici raro in fubb' dium voeentur. Si ergo Conciiium cem. " ricos in illis locis, ubi nihil praeftari c° J1 ' iuevit, liberat, ex iententia S. Congreg 11 ' tionis probare Oportet, qnod Epifcop ljS procurationes pecierit, ec Vifitati deti -6 ' člaverint illas tblvere,. et poftea Epifc 0 "- pas per lohgum tempus acquieverit. i 13. In reliquis Tridentini Patres 1 1 ’' ftaurant Deeretum Concilii Lugdunen’ 1 ^ coritra eos, qui amplius aliquid in lup 1 '^ dičlis omnibus cafibus accipere praefm 11 ' pferint i utpote, ut intra menfem duplu 11 His, quod in jnfte acceperint, laefeEc- Miae reftituant, nulla eis in hoc remif- l°ne^liberalitate> ant gratia dantium va- lc ara. c. z. de cenf. in 6. 14. Quum Epilcopo totius diaecefis '^'a incumbatj ut oves in Itia diaecefi fubjeft. :f)1 dillentes cognofcat, et pafcat; inde Mus eft totain diaecefm vifitare, non “''ftante q.uacunque confuetudine, privi¬ lo, ant exemptione. Declaratea occa- ’ J°Ue S. Synodus; Beneficia ecclefiafijca Trii1 - feff « '^'ata, quae Cathedralibus, Collegia- ‘‘ c ' z * 1j j feu aliis Ecclejiis, vel Monafleriis, ^eficiis ■> feu Collegiis, autpiislocis ^buscunque perpetuo unita, et anne- reperiuntur, ab Ordinariis locorum /inguJis vifitentur. 15. Et infra : Locorum Ordinarii c. s. ^ascunque Ecclefias, quomodocunque fetnptas? auftoritate dpofiolica fngu- annis vifitare teneantur, et opportu- ’ ! ' r juriš remediis providere, ut-, quae faratione indigent-, reparentnr, et ^jmarum cura, fiquaillis irnmineat, fiisque debitis objequiis minime defrau ei itur ; appellationibus, privilegiis ■> ^fuetud-iniburj etiam ab immemoriali ^ipore praejcriptis ^fudicium depu- ^ionibus, et illorum inhibitionibus ^itus erclufis. De Commendis Monafterium in- Trid. feir. ptS.Sjrnodus: Commendata Monafie- 2I * c - l '- l > etiam Abbatiae^ Prioratus, etPrae- I; SefT, 24, e. 9. Trid. feff. 25. de 'kegul. c. XI. ~ (240) ~ » . ,'L pofiturae noucupatae, i n quibus non 11 regularis obfervantia; nec not^ 1 ' neficia tam curata, quam non ' faecularia, etregulatia, qtipliterc^ gnečo mmendata, etiam cxempta ab Ef fcopis, etiam tanqupm /Ipoftolicae Delegatis, annis fingulis vifitenturf 11 ' rentaue iidem Epifcopi congruentib^ remediis, etiam per fubtrab'tionemfr li ' . ctuum, ut, quae renovatione indige^ 1 ant reftauratione, reficiantur; etcM 1, animdrum, fi qua itlis, vel eorum aibf xis immintat, aliaque debita obfeq li . recie exerceantur; appellationibus buscunque etc. non obfiantibus. 17. De locis nullius diaecelis flst 11 ’; Tridentinuir. : (l uae n ullius dicdd-' efie dicuntur, ab Epifcopo, cujus Coi' 1 ' dralis Ecclefia eft vicinior, fi id por’ alioquin ab eo, quifiemel in Concilio^ ninciali aPraelato lociillius eleStusf^^ rit, tanquam Sediš ^poftoličae Del^ to vifitenUir, non obfiantibus pri^ 1 ' giis etc. , . i8« De Monafteriis illa Švnodus decrevit: 'In Monafteriis feu donii^ virorum, feu mulierum,quibus imin^.■ animarum cura perfonarumfaecul^ . um, praeter eas, quae funt de illof^ Monafteriorum familia, perfonde regulares, quam faeculares, huj'USt)i° 1 ^ curam exercentes, fubfint immediatf iis, quae dibtam curam, et SacraniW. adminijlrationetn fpeElant, juris- ‘ftioiii, vifitationi, et eorrečtioni Epi- c °pi-> in cujus diaectfi Junt fita. 19. Indedeclaravit Ann. 1570. Plus V. 5 °hoc niillas Ecclelias, quib,us animarnm Cl| i’a, in ordinead laeculares perfonas, an- [fXa eft, excipi; tametfi elfent fitae in ”onafteriis-> quorum Praepofiti haberont ’ c ramque jurisdičHonem , temporalem» ipiritoaletn. žo. Alibi decernit S. Synodus: ut ne- sefi. 6. 1l! p faecularis Clericus,vel cujusvis or- c. 3. ^t/is regnlaris, extra Monafierium de-- etiamfui ordinis privilegii prae- u tutus cenfeatnr-, quo minus-, fide-, ^uerit, ab Ordinario loči timcpuam l'u- i ,£ r koc a Sede dpoftolica delegatn , fe- ^idum Gtnonicas JdnSiiones vi^tcn i, foniri, et eorrigi valeat. Xi. Inftaurat S.Synodusid Decretnm Tri^. feir. ’®eriori arguTnento,qUd declaratli!>, q,bpd J 4- c. 4- Ot iines Eečlbfiarnm Prtfelati, quoscmt- fceJaeculdrcs Ckri os-, qualitercv-'r;v? ( ^mptos, qui dlirs'Juae jnrlsdiietioni ^bejj'ent.,-de eorum- erceffibus, crimini- ^5 et deliBis- quoties, et quando opus herit-, etiam ertra f 7 ititationem,tun- ud hoc Sediš dpoftolicae Delegati, ^r-rigendi, et cdftigandi facultatem hCi- '■«nt : qiiibv.scunque eremptionibus , ^''la rationibus, confu etud in ibv,s-> feti- 1 '■ tiis^jurament-is, concordiis — mini - tlle fnffragantibus- run-Jiifpcn ^.£cc'. P l. Q — (242) — as. Sic et ipfa Capitula Cathedraliurn, Seff. 6. etmajorum Ecclefiarum, illarumque pet' c - Ibnae, nullis exemptionibus, covjuetf' dinibus,fententiis,juramentis, concof' diis — tueri Je poffint: quominus a Jud Epijcopis, et aliis majoribus Praelatij', per Jeipfos jblos-> vel illis, quibusfi'd videbitur, adjunčlis ,juxta Canonitf 5 fantitiones toties, quoties opusfuef^ vifituri, cotrigi, et emendari, eti^ auBloritate Jpoftolica ■> poffint, et l ean t’ I n d e juxta Fagnanumdeclaravicf- bffic.Ord. Congregatio , Epilcopum per leiplum 1°' lura nullis fibi adjupčiis CapitularibuS’ ant allumptis aliis ad Capitulum uon p 6 ?' tinentibus ■> omiilis Capitularibus, CaP 1 ' tula fua viiitare polle. J n ^J efr ' 2 3- Inferius declarat S. Synodus? E c ‘ ’* pifcopum , dum vilitando precedit, ha l|1 ‘ adftričlum elle ad praefcriptum modu' 11 ’ utpote qui duntaxat obfervandus eft,du”’ Epilcopus extra vilitationem contra pitula Cathedralia exempta precedit- a 24. Guantum ad vifitationem reg 11 ' 3 Tti de felT ' r ’ s obfervantiae in Clauftris 3« Synod 11 ^eguLc.g. niulta diftini]t,iit; utpote iuter exenip'^ et non exempta; et illa,quae certaeCb 11 ' gregationi unita regulares Vilitatores bent, et reliqua, quaenec certae C®”' gregationi adlcripta funt, nec peculia^ Vilitatores babent, de quibus infra čhndi locns fupereft. j 2 j.Denique declarat S.Synodus, q l! ° Cap. Collegia qti>aecumque, ac S- '■°nfruternitatesLaicorum, etiam quas Molas, fi-ve quocu,nque alio notnine ^cant ~eleemojynas mantis pietatis, charitatis, et pia loca omnia , quo- tl uique nomine nuncupantur, etiamfi ^i^ediEtorum locorum cura ad laicos ^ttineat, atque eadem pia loca Cxeikp- lf) Hu privilegio fint munita etc. Sed et e his infra menjtio iiberior recurret. . 26. Imiocentius IV. proceifuni Vifita- Sis ita inftruit: Epifcopus hujusmo- l hnpenjurus officium prbpojito verbo oTiaerat de vita ■> et conaerfationp, ^iftrdntium in Ecclefiis, et aliis locis ^ino cultui deputaiis •> ac caeteris, ad officium ijpfum Jpc6iant»absque ^Stione, et. exactioue qtialibet jura- Kc nti, ( utpote de piano, et fummarie ) ® ipforum fubditorum emendationpm, ier faliibria monita, nune levia •> nune ^per-a etc. Notaria vero crimina, quae ^minafione non indigent, Ubere cor~ fat, poenam debitam pro illis infli- '^do. Inde in S.Congregatione decilum ^Epilcopum in čudu Vifitatjonis non fulcipere caufas altioris indaginis ? notoria percellere crimina per poenas p^aordinarias, quae magis morum cor- .^ionem, quam deličli vindičlam fpec- c. 1. §. 4. de cenf. in 6. Q a z — (244) — THd. feir. 27. Ecce hoc moderamine Vifitatioii? =4- c 10. proceffus ad difcretionem paternae dii cl ' ( plinaie reftringitnr. Subjungit hinc Colj' j cilitifn Trideritinum.: Nec in hi s ■> abi” 1 ( Ni/itatione, ant morum corrcctio^ t agitur, exemptio , ant ulla inhibiti 0 ’ j appellatio, jen qucrela, etiam ad SedN i Apojiolicam imterpofita, executionl' li 1 eor^nn, quue ah his mandata, decrd-’ 1 ant jndicata fuerint, qnoquo modo j pediat, aupfnjpendat. , j ^®" c - • 2 8- In veteribusConciliis frequensIn 1 ?’ < /iin. J gi 3 . loctis fuit Midis Dominicis, ut refračh 1 ' 1 . C -J7- " utriusquepoteftatispondere reprirnere 11 ' i tur. Air. Cpncilium Arelatenle: ; < quos Jdcerdotalis admonitio non Jie^ 1 ' । ret ad juflitiani, regalis potefias ab : pietate reduceret ad pietatem, et obl' j dientiam. 29. Quid in eo gen ere Decreto Ca/ M. de Ann. 789. illuftiius ? Monet Ji?' perator Epilcopos : utvigili cura , etj e ' dula admonitione populum Dei ad p a ' Jena vitae aeternae ducere jludeanti^ errantes oves bon or um operam exo''-' plo fen adhortatione humeris intra n' ■ cle/iajlicae firmiti tis muros reporfN 1 fatagant etc. In quo opere, et jluiii 0 Jciat ccrti/jimeSanctitiis veftra-, nojtf^ vobis cooperari diligentiam. Quapfop' ter et nojtros ad vos direximus Miffoti capltui I 111 nojlri nominis audloritate ■> ! Tom. i.' vobiseum corrigerent qriae coirigend^ «oi. 205. e jj' en t' } niji p e ges —quia vero etiam Rex efi 1 Jervit, ‘ e gej- jujta praecipientes ■> et coutraria f r ohibentes cohvenieirtivigoreJimcien- En S. Gregorij feptentiam : /id hoc, ^uit , potejias dominorum meorum letati caelitus data eft fliper omnes ho- , ut, qui bona appetunb ■> adju- ^Jitur,, ut caelorum via,, reprellis pi> l’cis viriis , largius patent, ut terrejire * e gnum caelejli regno jufto fubfidio/h- ^letur. Ex fentencia S. Auguftini: quis ^nte fobrius Regibus dicat: non ad ^5 pertinet in regno vejlro., quisvelit e l)e/i ve religiofus, five facrilegus: qui- dici non potefl: non ad vos pertinet, ln regno veftro quis velit pudicus ejfe , '^is impudicus ? Quippe, ut loquicur Apollolus, non fine caufa gladium Dei enim pro juftitia minijier eft- C246) I 15. TIT'VLVS XVIII. De Sij no d is Di a e c e fa nit' CAPVT i. De F>'tquentia Sjnodorum Diaecejnnovum. i. Veteri more fat frequens fuit, Vifitationem Diaecefis exciperet S_y n ° i publicaturi ea in Synodis Diaccei'" nis, annuatim celebrandis. c. 2 ubi non efl confuetudo bis miatim, čelebrari. 4. Praecipit Ann. 1^49. ConciliumC 6 ' lonienfe > ut Sjnodus diaecefana (247) bis, pro veteri more celebretur "-juffecerit tamcn in Diaecefi Leodienji pi‘opterejus latitudinem et multitudi- 'nem Praelatorum Jem el g uotannis redte, fludio ferventi celebrari. S. His exemplis et Synodus Tridenti- Tri kripfit?, declaravitque, exemptos omnes, '|Ui alias ceilante exemptione interefle Herent, nec Capi tuliš generalibus iub- duiitur, teneri accedere. Hinc S. Con- &'egatio apud Fagnanum decidit ■> quod Fas«. »a ^egulares omnes, live fint exempti, five d S Ma‘jor. ton , cjLii Capitulis generalibus uon iiib- duntur, vel euram animarum exercent, l toeantur, cogique podint, ad Synodum a toedere lub poena privationis vocis ac- ( ivae, et padivae iplo fačto incurrenda «tc. 6. S. Carolusin Concilio Mediolanenfi edixit, quemque ratione beneficii Tjl. quae’ ?Vnodo adelle debete , cogique polle,fi aifsynod. Stoieficium tale habeant in diaecefi, cu- Synodus agitur, tametfi alibi donii- ?’lium habeat ,• fi nimirum iMonafterium p 1 alia Diaecefi foret fitum. L 7- Pluribus luffragatur plerumque con- Con. n«- iJptudo, utad Synodum vocari debeant. ^' r ' T 1 It ‘ bne SynodnsNamurcenfis Anu. 1639. 2 p a formula indičlionem evulgavit: Ea- ^opter, inquit , omnes, qui de jure» M conjuetudine illi interefle debent 5 ‘‘o die deinceps compareant. — (248) — c.ip. t. -8. In veteribus formujis, guas ex Co#' c š' 1 ^° Saiegunftadieufi-de Ann. 1022. ev ijj^ecef. hibet Burchardus Wurniatienfis elucet’ večeri more Synodum Diaecefanam fui!l e tribunal ordinaiium Ecclellae, quo clivef' iae guerelae Clericorum, Laicorumip 0 ’ niiilis fonualicatibus foreniibus, fumia^ riaedecidebantur. Prima dieSynodi p°fl ixhdrtatiolie?n, quisquis Clericorum v 1 ' lit, querelam conferit. Šecunda dieSV' nodi tune, fi Clericiquerelamnonhab^ conferendam, Laici iiitromittaiit^' Quisquis ex laicis hdbet querelam,pf°' ferat. 9. Novo jure Synodi DiaeceCanae eft Univej iklium, Provincialiumgue Sj/« 0 ' dorutn Decreta publicare, executioniq 1 ^ mandare: fic praecipit lunocentius lH ,: ut ea, quaein Concilio provinčiali ftatiH' riut, faciant obfervari, puhlica tu ti iu Epifcopalibus Syiiodis annuatim beiidis. Supereltdecretmn c. 2Jit affidui ? an Beneficiati fuae, obligatiP- P’ fatisfaciant ? an Eccletiarum farta te- 1'erventur ? an in locis piis, orpamen- ^que ecclefiafticis nihil a religiofo cultu 1 ' lt alienum ? 17. Quantum adpopulum: an frequens Wit divinis officiis, die,sque feftos religio- colat ? an jejunia praefcripta oblervet? ?u decimas, primitias, aliaque debita, et tora reddat ? an in populo facrilegi, blas- Phemi, concubinarii, adulteri, inceftuofi, *irginum raptores, excommunicati,bae- ^fcos, magiae, aut fuperftitionum liifpe- m fuperfint ? an Conciliorum, Pontiii- c Unique decreta a Clericis, laicisque ob- torventur ? 18. Remi To vigore Synodorum Epi- ' c opis confultiffimum fupereft, ut exem- Mo S. Caroli Decatios rurales, aut alios .arochos, rdliquis zelofiores, et difcre- * !( ;res eligerent, qni diligenter, prout cf- ‘'cium exigit, in ftatum Parochiarum, fibi e l fubditarum, vel vicinarum inquire- relaturi fideliter Epifcopo corrupte- 3s ? vel qnerelas, quae eniendandae fo- ' e nt. Sic in Concilio Mediolanenli V. S. ? ’ Te - diol. p, 3. — (2S2) — ' Carolrts tuni pro čivkate, tum pio ’ celi ledulos exploratoresdeligendospr^ ictibit, ut exquirant, qui imprimis m rochorum z el us in animarum procurunda : quae in Jačramentis nijlrandis Jedula diligentia; quanijd‘ quens in pajicendis verbo Dei fidelib^ officium; quae denique in omnibus rochialis muneris partibus vigilantrf 1 quaeve a/Jiduitas. — Quae populi 11 chriftiauaecharitatis operibus exercd l1 ' tio; quam religiojus feftorum die>'^ cultus; qucm pia in Ecdefiis convefj^ tio; quae in docirinae chriftianae Sch°' lis frequmtia: tum de aliis piis So^ litatibus disquirant; tum deniqiie reliqua omni ejusdem populi dijciplb ll> ’ et in via Domini progreffu. i^.Veteri more dubium non erat, f] 1 ”, 11 omnes Clerici laicique Synodi Decre^ tenerentur. Juxta Gratianum annis fi l ' guliš Epifcopus in Juu diaecefi Sijnod^ faciat de fuis Clericis, necnon sJbbaid' 1 bus; et dijcutiat alteros Clericos ■> /. Monachus. Guippe tune omnes Cler ,c Decretis Epilcoporum inhis, quae m°' rum atque difciplinae reformationeni^ tinebant, erant jiibječli c. 16. /J. 18. 2o.Praevalentiiyis recentioribuseKS^ ptionibus diilingiii taepk hiter materij exeniptam, et non čxemptami et int el ' Decreta, quae Epifcopus ordinaria pot e ' fiate, et illa, quae auftoritate Sediš Ap°' — z (~ ' ^°Hcae delegata edidiltet. Noviflime in- te rcellere publičationi Decretorum Sy- ^dalinm faepe et judices Regii, fi ea bo- J a temporalia Laicorum attingerent, exi- J e ndo v. ,g a jura Sepulturarum, decima- l ”nque etc. 2 b Hae aliaeque controverfiae, et H ll aeftionis tum ratione exemptionum Regulares, et Canonicos, timi fu- promulgatione Decretorum inter ^icos, procul dubio ultimum pepere- J^t Synodorum Diaecefanarum negle- Superelt tamen, cjuod hunc defe- fupplere poltene Epifcopi, fi adige- te Ut Archipresbyteros, ut per diaeceiiu ^nuatim celebrarent fiia Capitula ad di- c 'plinae , et moram refermationem. j^minit in Concilio Medionlanenfi II. "•Carolus plus, minusque talium CoUa- !°num, ut profeftui difcjplinae, et fcieu- inter Clericos, et Paftores confiile- x et « Querebatur quondam S- Bernardus: U £ pretio ejcarunh et de numero vanum minifiris quotidiana difcujjio eft : admodum cum Presbyteris cele- r atur Cdllatio de peceatis populorwn. 22. Quid de hocargumento reliquura poteft, quam ut harum piarum Col- ^ionum, confulationumque inflitutum, j. l,1 ftumqiie paucis commendemus, aut Mremus ? Ait S. Balilius ; Operaepre- efi , fi ftatls quibusdam tempori- , certisque locis conjejjus celebre- Supr. Tit. 6. c. 4. Con- '*ZTe- diol. Dtcr. so. S. Bern. deCon/id. lib. 4. c. 6. S. Bsfif. Reg. fof. dilp. c. 54. — (2V4) — tur communis — Et de rebds Us; fibi praeter rationem acciderint j> de dijjicilibus etiam ad traclandum^' turis, aut moribus, et quomodo inf n ' guliš moderandis Je gejferint, vicijP inter fe communicent, et confcrantjjj^ videlicet, quid aliquando mijius red 1 ab aliquo facium fuerit, id adhibita f cuplete multorum fententia, mu jod cum auStoritate ■> quod in medium duElum efi ■> qua1e /it, judicetur; co< 1 ' traque ■> Ji quid reSte gejtum, multof^ teftimonio comprobetur. Juxta S. Grf . r5 - G ' e 5* gorium : Ho c o mn iv ote us Deus agit 1,1 hoin. io. cordmis hominum, quodfacit m regi 0 . nibus terrarum: poterat namquc 1 cuique regioni fr uctus omnes tribud' 1 ’ ' Jed fi nna quaelibet regio alterius reg 1 ' onis Jrudtn, non egeret, communion^ cum altera non habuijfet etc. Sicut er^° • regionesterraruniiita funt mentesSant' ftorwn,quse,dtimwiciflimfibi confarurt’ ■quod acceperunt-, quafifructusJuos f e ' gionesregionibusdnipendunEut in-ti^ omnes ckaritate jungcmtur. In Capi^' I Ano. ca- laribus refert Atto II. Epifcopiis Vercel' ..it. c. 29. | en Q s . Experimento didicimu^ non nit' nus bonam collationem , quam £tio 0> leftionem ejfe; unde a praejenti fiatni' musi zitper fugulus plcbes fngulis Ctr lendis omnes Presby,teri ■> fen Clerici f mul conveniant -> de fide ■> ac SacW \ mentis divinis, Jeu de bita, et convef' I - (2ff) — fatione ■> et fingulis ojficiis, ad feperti- \entibus , communiter traftent, et, Ji forte aliquis inter eos negligens, aut teprehenfibilis invenitur->a caeteris cor- r igatur. Quod fi corrigi omnino non Huduerit, mox Juo nuntient Epijcopo, ^t haec acrius emendare quantocius ftudeat. Quid diiertius Decreto Concilii Mediolanenfis I.3 Conferant , inquit, 29 . 7 . de ^ter /e fingulis menjibus, aut faltem vic. Fo- U unis , quae ad boni Pajloris ojjicium ■> rdn ' ad c uram animarum rcdte gerendam pertineut; et conjulant de difficultati- ^Us Jiiae Parochiae —Jimulque quid- <}uam ex probata Jumma de cafibus con- Icientiae explicabunt. Et alibi: vel ali- ^uam Catechismi Romani leEtionem dccr. 1 ^’ iraPlent—vel Concilii Provincialis, aut iua - n - biaecefanae Sinodi, quam eorum Epi- fcopus habuerit, partem aliquam jiu- ^ioje legant. TITVLVS XIX. D e M etr o po lit an is. capvt i. D* Origine, Inftitutionequt Metropolitavuin. r ' fententia Ifidori : Or do Epifcopo- quadripartitus ejl, id ejl, iu Patri- ic lds, Archiepijcopis , leu Priniaubus, Cone. Cbalced. c. ij. ' — (256) ™ Meiropolitanis et Epifcopis — onintf mitem Ordines J'uperiu,r defiguatfi wdh e&dempue v o ca b ul o Epijcopi nominaV' tur: Jed ideo privato nomine quida0 utuntur-, propter dijtinciionem potefit' tum 9 quam fingulariter acceperunt. R e ' fert Gratianus c. 1. §. 1. et 5. D. 21. 2. In eo genere Metropolitae reliju* 5 antiguiores 1'uat, utpote guorum vecef’ Conciiia Nicstenum > Autiochenum memiuere ; non ut .mnim praerogativ^ inftituereut, led imiitutas lirmarent. A 11 Kidoris: fiMropolitani aut&m a menffl ra; id e t l, praecellc riti ?. Civitatum voc& il ' tur: JingUitis- e,din P/t viuriis enimdid quQfum aucloritiili, etdocirinae cnif ri Sacerdotes una cuin ispifcopis Jitbjf 1 funt, fine quibus nihil agere in ca^’ s gravioribus lieet Epi/cppos : follicitf^ enim Provinciae totius ipfis comffiijr efi. Apud Gratianum c. 1. §. 4. ibi. 3. Veteri more Metropole« ecelefi 3 ' fticae_ad exemp.l.um civilis imperii &' 11, inftitutae, ita, ut una eademgue ei! c ' c Mecropolis eeclefialHea 9 et civilis. K e ' preflit ea pccafione Concilium Cl alded l, l nenle ambitionesLt; ilcopoium ? qui ratori fuppiicabant, utcivi i aučtoric^ nonftullas urbes Cadiedrales Metrop 0 ^ taiia diguitate. civilis imperii donaret. 4. In regnis ab imperio avullis pa^' tim Metropoleš eccledadicae a Mecf_ : ' poli civiii disjungi caeperant. Guippe P’- J neceli' ' Je( -'eflitate, et utilitate Ecclefiae quae- 7^ Cathedrales Sedeš , quae opportu- J’ores videbantur, inMetropoles erečlae Jerant.'. 1 S« SenfimhaecMetropoleon inftitutio> -t “veftio ad Romanum Poiitificem de- v °hita fiiit, cum antea juxta Caiionem Africanutn dilpolitio rdlinqueretpr De¬ seto Concilii Provihcialis , c. i. etc. JJ> So. c. i. etc.2. Z). 99. 6. [nde ufus obtinuit, quodfaeculo IX. Pontilices ad inftantiam Principum, pe- tentibus Epifcopis, et Clericis, in Syno- do congregatis , z Metropoles erigerent. Hoc exemplo Joannes VIILSedemOve- tenierti in Gallecia Metropolitan« digni- tate donavit, quam veftro confenfu ■> inquit , et afidua petitione Metropoli- tunam confiituimus, omnes vos Jubdi- tos ejje mandamus, et concedimus etiam praediČtae fedi ea ■> quae Repe s ,feti fi- deles jufie obtulerunt—rata, firma , et inconcuffa nianere in perpetuum. 7. Novo jure erečliones , inftitutio- Uesque Cathedralium, Metropolitana- tumque Sedium > veluti caufae majores, tefervatis Sediš Apoftolicae per Occi- dentem accenfentur, fi modo Regius tonfenfus interveniffet. c. de Exce[1'. ^raelat. 8. Primis faeculis inter Metropoles _ Ca P- 2 - ®niinuerunt Sedeš Romana •> Alexandri- praerO g. et Antiochena, quarum Epifcopi pri- Metropol. Fan-Efpin Eccl. P. E R — (2V8} — mitns Archiepiicopi, et tandem Patr )!1 chae dici caeperunt. Concilium Nic^' 1 num ex veteri more eorum poteftat.^ < ordinandi religuosEpifcopos confirnia v,> J c. 6. D. 6^. j. In religuis Occidentis Ecclefiis^ chiepifcopi dičti funt illi Metropoli^' quos Papa Vicariatu Sediš ApoftoH 1 ^ donavit. Hi pofthac difti funt et Pri^’ tes. Regna ex ruiuis Romani imperij ta , anfam dederemultipličandis Pri^ tibusj quia Principes aegre ferebant, ftf Epilcopos alienis Metropolitis lubej*? Couftat enim primitus Metropoles fu>* ionge diffufiores. ; io. Defuper quum adRomanum P o, .‘, tificem devoluta fuillet aučtoritas i>’, tuendi, augendigue Catbedrales, politicas', et Primatiales Ecclefias , multiplicandis Metropolibus, truntf 1 ’ veteribus finibus, locus fuit, ut a trdpblita ad Primatem appellare opof te I a C: t E tl ti 9 /i o bed. Suf- fi«g Cone, ^ntioch. e. 9. ret. c. t. et 2. D. 80. c. 1. et 2. D. 99- ■ ir. EndecretumConciliiAntioch 61 ' Epifcopos , inguit, ijui funt in una^ que Provincia, fcire oportet, Epif c ° pum, qui praeefi Metropoli, etiain ram fujcippre totius Provinciae r quod inMetropolim concurrantotn^'. qui hahentnegotia. Undevifum eft, quoque honore praecedere debere: 1' I ‘ quos autem Epifcopos nihil tnagni 1,1 ( menti aggredi fine ipfo. Hic iple pr°f efl: tenor Canonis Apoilolorum. c. 33' , — ( 12. Quid plura ? Juxta Patreš Afnca- p.p.Afris. " a( jca®* left. i. v -_._ o - -- - - S Greg, pcopo Sardiniae , quod Metrnpolitae 4- «P- ( *?o morem non gereret. Contrijlamur, w ’ , quia de te manifefie praebes indi- Cz W fuperbiae—hortatiiur, utmentis hpnore depofito Ordindtori hio dnte- dičto, Fratri, et Coepifcopo nofiro, kumilem te exhibere, ac parere non de- Finas. 14. InnocentiUš TIL tlim Suffragar.eos innac.ilL. Arelatenfes •> tum Suffraganeos Ache- tuntinostommonuit,utfuis Metropoli- lep. 15^ tis morem gererent. guatenns ip/i, tdn- quam Patri, et Epifcopo aniviarum ve- flrarum devote ftud£atis; et huviliter vbcdire, ad vocationem ipfius, nifi evi- dens neceffitaš contradicat, fecundum traditionem Canonicam fine difficultate ^ualibet accedentes. _ i). Inde ijuolidam čomprovincialesE- Pifcopi fuis Metrppolitis idem juramen- tll in fidelitatis eo tenore ferme , quem Pregori us VIL praefcripfit, praeftabant* ^u.ippe veteri more obedieiniae Cano- i ”jcae Pontifici Romano nonnifi ab iis E- I Mcopis, qui S. Sedi vel immediate iub- tečli erant, vel ad ejtis ordinationem per- l^iebant, fpmifio debat, doneč faeculo ^IV. omnium Epifcoporum Ccrihrma* H a ' us UecretaF/icaena five tnjerions gra- 'ds Clericos ,five ipfos Epifcopdš fuis ^tropoiiianisapertifiimecpminiferunt i}. S. (rrpu,>rin<5 viti.i dpdir Felici E- i — (260) — tionem , et Confecrationem Pontifi ce lacrae Sedi vindicalTent. , c»p. j 16 ‘ et vet eri jure Metropolita S’’* De Jurija, fraganeorum Epilcpporum Judex oi' 1 ’!' Metrop. narinsfuit. Statuit Couciliujri Carth^' lienfe III. dilerte: Quisquis Epijcof rum accujiitur : ad Primat em Prot) 1 ' 1 ' cicie (nimirumMetr jiolifam) ipfius cp. fam deferat accufator , nec a conii^ utone Jufpendatur ; cui crimcu intinP tur, nifi ad caujam dicendam, dit tuta Prim at is litteris evocatus, ve^ contumax , minime occdrrerit. Gratianns. c. 1. /Z 7 . q. j. 17. Juxta Decretum Concilii Tole^ ni III. Clerici tamlocales, quam Jani, qui fe a§ Spijcopo gravuri co^P t verint, auerelas juas ad Metropoli' num deferre non differant-, ct politanus non moretur ejusmodi p^' fumptiones coercere. Agit hic Canoi’ limplicibus quere!is Clericorum ach' e f fus exceHiis Epifcoporum. c. 6. XJ. (p 18. Haec Metropolitanorum in Suffraganeos ju.diciaria pptbftas feni 1 !’ immucabatur, atque imminucbatur. nonuullis caufis,quasRomani Pontiii 1 , lacrae Sedi fuae refervarunt. Ouandofl* 1 ; autem hae caufae Sedi Apoftolicae rint refervatae,incertumeft. c. 5.6. Ul.q.G. 19. Pprro minores Epifcoporum cf fas judicio Metropolitarum iu ordine tC — (261) — ’ani adcenfiras religuit Pontifex c. $2. ( leSent.Excom. c. 1. ^.fin. deOjjic.Ordin. 'n 6. 20. Majores caufaedicuntur, guae fo- । 'Utionem vinculi fpiritualis, v. g. per de- Pofitionem et renuntiationem Epifcopi Ipe&ant. Has enim novo jure, ac vi di-' v >ni Primatus fibi vindicat Pontifex. c. 2. Tranfl. Epifc. 21. Praecipit Concilium Tridentinum: Trid. feff taufae Ep'f oporum , ciim pro criminis * 3 ’ C1Si Mjeclicjualitate , periculb depofitionis, ^omparere debeant, coramPontifice ma¬ mimo refcrantur, ac per ipfum definiti- Ve terminentur. 22. Et alibi: Caufae criminales gra- seir. 24 . Stores contra Epifcopos, etiam haerefis, c ' 5 - <-luod abfiti quae depofitione, autpriva- ^ionč dignae funt, ab ipfo fum- ^0 Romano Pontifice cognofcantur, et ^trminentur. (fuod fi ejusmodi fit cau- % quae neceffario extra Romanam Cu- fit committenda — nec unquam Mus /ds tribuat, ,quam utfolam facti ^ftriiEtionem fumant, procejfumque ^nficiant, quem fiat im ad Romannm ‘fntificem transmittant; refervata ei~ l fn SS. feiitentia definitiva etc. Mino- vero caufae crimindles Epifioporam Concilio tantum Provinciali cogno- ‘ Cci ntur, et terminentur. 23. Veteri inftituto Metropolitarum ‘^otiraš hipra Sulfraganeos Epifcopos Metrcp.in Staeeef. Suffr. Cone. Ant. c. 9. Tt-id fefT. »3. c. 18. Seff. 14. c. 3- — (262) — eluxit ner correčlionem vitiorum, per confufionem juriam? Inquit Anti®* chena Synd3ns: Unumqucmque EpifS' pum oportet hnbere fuae diaecefs pnU‘ fiatem, et adminifirare pro unicW$ eonveniente regione, et totius regini' 1 curam agere, quaejuae urbi fubefi. K 1 ’' fert Gratianus c. 2. IX. q. 3. 24. Hiuc ec Gregorius I. declara v . ,! ’ fiqua cul ga in Epifcopis fubefi, nefi l °' quis Sedi Xpoflolicae-> in urdine ad cf® furani, et vindičhim Canonom, Epij^ pur JubjeEtuj n on fit: cu ti ti h ti C( -4')» XlcU|UC iVJCLi UpniJUdllUo iiullclJ‘y ajunt, Epilcopalem aučloritatem in M v Ctiffrn/TAHOrimm tl t( li c tiauus c. 4. D. 22. , 2$. Itaque Metropnlitanus nnllariV •. ceCbus SuffraganeoruTn exercere po c ■. attamen Archjepilcopalem eatenus 07' net, ut in SnflFraganeorum defeftu* quirere, exceflus corrigere, neglige"^ araque lupplere podit, c. 5. defuppl. Pfaetat. 26. Hacde eaufatet Concilinm Tri^ tinum dilerte praecepit, ut in erečljv ( et contfibutione Seminariorum Epi^ f pum, fi negligeret, Archiepifcopusj 1 chiepifcopum, et Superiores, (i officio^ j effent, Synodus Provincialis čorrig 6 * 1 d et ad fupradirta cogere debeat. . 1 27. Vetiis officium Archiepifcop’■ 1 vilkanda Provincia Coucilium Trid?” . — (26 3 .) - 11 reftrinxit, ut Cathedrales Ecclefiae ^ffraganeorum a Metropolita npn vifi- 11 tfi ntur, etiam polt plenam vifitarioneni ? r opriae diaecefis nifi caufa coguita, et 1 Concilio Provinciali probata. *> f 28. Reliquas evocationes SufFraganeo-, Iblu ' ’ *' 1 ad Metropolit) Concilium abolevit: Nepraetextui iiujuit, cujuslibet confue- ■ tydinis ad Metropolitanam Ecclefiatii l1t ipofterum accedere inviti compellan- Juxta Pallavicinum Patrum lenten- Pallav. tiafuit, ut Epifcopi Suffraganei libera- nb“^? n ’ l 'entur ab omni obligatione adeundi Me- c. i <>. bropolitanas Sedeš, nifi ex caufa Synodi Convocandae. _ । 29. Veterimori, etmoderamininemo Cap 6.De tonftantius per priora faecula inhaefit, mam Romafii Pontifices. Gluippe vel in suburbL Ecclefias fuburbicai iaš nihil fibi arroga- *Unt, pili jus Metropoliticum, quo illae- iis juribus Suflraganeorum, vitia diverfa ^primebant, ut ad obfervantiam Cano- negligentes, vel delinquentes revo- c arent. . 3o. Praevalenteremiirionedilciplinae ^ a P-7; et a pa Zacharias cenfuit, Metropolitauos i’: o nt ' ai ' Plendore Pallii ad obfervantiam, et cu- ?°diam Canonum, illaefis cujusque juii- p U s, adftringendos. -Conqueftus eft S. I^Pa, quod Galliae Metropolitae ta.m ju- p )v inculomanusdaremorarentur.Šcri- ^BonifaciusM.: l)c eo,quod jam prač- ' ^to temporc de dTchiepifcopis> et de zach. I S. Greg, lib. 9. ep, ii. ' ■ — (264) ■Pulili « Rom na Ecclefiapetentis^j^ ta promijfa Francorum, SanEtitati J' firde notum feci, indulgentiam Jp°r\ lica e Sediš fiagito: quia- 9 quo'd p } ' 0 , 'j ferunt, tardantes non impleveriinti ventitatur, et,quid indeperficere veM ’ ignoratur. / < Liber, in 31. Hodie eruditis fatis convenic, Hiev.e ®i. ]j um origine fua caepifle ex beneficio^ 1 peratorum, qui regio illo ornatu Patt’’f ? chas donarunt. bide 1‘efertLiberatusM conus, 'quod Anthimus P. C. videtPl Jede pulium Pallium-, quod hdbuiti peratorpbus tradidefit. Infuper fi cretum illud donationis, vulgo tini, cujus fragmentum referturaGi"^ rio ditl. 96. can. 14. Hde certa fubfifte 1 ' 6 ’ facile probaretur, a Conttantini dono namentum illud initium accepille. 32. Hac occafione olim freauens M’ qpod nec Papa utpote Patriarcha (M dentis, nec alii Patriarcha® Orientis p 3 !, lium vel Mecropolitis, vel aliis EpifcoF’‘ concedere auderent, nifl ex confeniu peratoris. Hinc leribit S.Tlregorius, q 11 ^ Syagrio Epilcopo Auguftoduneuli PaJ ’ um milerit, poftquam regium conleid 011 čkplorallet. 33-Jn Oriente cititis coepitufus, q ll £ Patriarchae luis Metropolitis, aliisipc^ pifčopis, qui ad eorum ordiijationerii fp e čiabant,. Pallium darent. Aevo S. goril et in Occidente invallrit, quod — (260 — Pa praecipuos Metropolitanos, qni aut ^eju$ cbnfecrationem nertinebarit, aut’^’ 1 ^' 9’ios Vicariatu Sediš Apoftolicae dona- ®at, Pallio ovnaret c. 7. etpajjim D. 100. 34. Corruentein Provinčiis veteri au- ftoritate Vicariorum Apoftolicorum S. s bonifacius M. in Gallia Metropolitis ae- greperfnafit, ut omnes dei:icepš a Sede e v . 105. Romana Pallium quaererent •> et-per o - nnia canonice objequerentur prtiece- ptis B. Petri. 3f. In fragniento epiftolae fub nomi- He Vigilii Pontificis čan. 12. III. q. 6. re- latae, necnon ex decretali Innocentiilll. cap: 4. de aučl. et ufu Pallii conftat, quod , folusRomanus Pontifex allumptus fuerit ih’plenitudinem ecolefiafticae Poteftatis: reliqui vero Epifcopi tantum in partem ibllicitudinis. Ideo juxta eundem Inno- eentium, Iblus Romanus Ppncifex in mil- larum Iblemniis 1'emper et ubique utitur pallio, quod illam plenitudinem potella- tis fignificat. Alt ejusmodi rationem pro ufn Pallii antc Innocentium nuliiisPonti- adduxiHe legitur. Refertur quidem etiam apud Gratianum fragmentom epi, ftolae S. Leonis ad Epifcopum Theifalo- Jiicenfem can. 8« III« q. 6. quo haec ple- . titudo poteftatis in Romano Pohtifice li- jniliter agnofci videtur: verum collato [ntegro iplius epiftolae contextu appare- quod S. Leo nequaquam de iila pote¬ kate, de qua Innocentium locutus fuerit. — (266 ) — 36. Concilium Oecumenicum edixit, ut defignati ad Superhumeftft^ geftanda Epijcopi (Ariaftafius vei’0 1 ' quibus conceffum eft Palliis uti) cert lS ' ftdtisque temporibus, et locis ed geft^ nec hujusmodi cultu perfaftum, perbiam abutantur, aut quovis temp®' re divini facrificii ■> et quacunque ec — qno ab altan Metropoli tis difpenfatun de c orpore B. Petri alliimi novo jure dicitur. c> 4- de EleEt. 39. Data occafione oportet novellos Archiepifcopos per le ipfos, ii Romae Praelentes iinr, aut per Procuratores a SS. punti lice pallium in Contiftorio lolli- citare praefcripta formula inftanter, in- finitius, et inftantiffime. Papa, votisan- huens, in mandatis primo Diaconorum Cardinafiutp dat, utillud concedat: iftud anteni fit hoc modo. Scatuto die Praela- tus Pallium recepturus. aut eius Procu- Tator fpeciali mandato inftručtus, venit ad locum deftinatum , qui faepe eft Ca- pella Palatii ipfius Cardinalis Diaconi: aliquaiido tamen datur pallium in ipfa Eccleiia S. Petri, et ad altare majus. Adeft ipfe Cardinalis Diaconus cum fuis Capellanis, acetiam unusexSubdiaconis Apoltolicis, qui pallium extendit in me¬ dij altaris, et Praelatiis indutus Planeta fuper Rochetum, genuflexus ante Cardi- nalem, qui (lat in cornu dextro altaris, fcilicet ea parte, in qua legitur Evange- Kum ad millam, pecit S. Pallium hac for¬ mula : Ego N. EleElus EccJefiae N. in- fio.nter, inftantius-> injiaiitifime peto mi- hi tracli, et afignari pallium, de corpo- re B. Petri fumptum, in quo eft plenitu- do Pontificalis officii. 40. Tum Cardinalis accipit pallium de sltari, et ponit illud fuper humeros Prae- — (268) — lati genuflexi, dicens: Ad honot'^^ mnipotehtis Del, et B. M.femperVit^' nis, atque B. B 1 . Apoflolorum Petri •> /, Pauli) nec non Ecclefiae N. tibi coiin' n V fa^, tradimus tibi pallium, de corpQ r , Pet; i lumptum, in qiio eft plenicudo P° । tiiicaiis oilicii, cum Patriarchalis, l ’ ( ArchiepifcopaPs nominis appellatio^ ut utaris eo inira-Ecclefiam tuam diebus, qui exprimuntur inpriuileg 11 ab Apofiolica Sede conceflis. 41. Vi cujusdam Decretalis, gt’ 3 ! 1 Gratianus Pelagio infcripfit, aligua’ 1 ^ Metropolitis opusfuit, Romam conty t dere, ut pallium mererentur. Hodie 'freguens eft, quod per Procuratores p 3 *' lium petatur, et in Provincias ablegeb ! j atgue alicui Epifcopo maiidetur, ut il^ Metropolitae imponat. Hic vero ex p^ icripto Pontiiicalis Romani ftatuta cum Elečlo convenit iu Ecclefia lua» commode iieri poteft, vel alia EccR- 1 , fuaetiiaecelis, vel Provinciaemagis co^ moda,in guaMiflarum folemnia cplebra 11 ' tur. Et fačta communione per Celebr^' tem, Pallium reponitnr fuper mediuro 3 ' taris extenlu.tn, et levico, in quo ifivd 11 ' tam erat, coopertum, Peračlis Miffat' 11 ^ folemniis, ac perElečhimfideljtatis mento praeftito, Pontifex, fcu Epifcop 11 , furgit cum mitra, et Pallium de altari cipjt, et illud fuper hnmeros Elečn/" '■ huc ante fc genuflexi imponit, duperif 1 f i t I I t r 1 I j j ( t 1 i - (269) — formula : Ad honorem omnipotentis etc. y 42. Quum Inuocentii III. aevo Ditio- Jies Orientalium Ecclefiarum in manibus Mtinorum per expeditiones lacras elient? P r aefcripfit Papa, ut e^Orientales Patriar- c hae (latirii) primum a Papa Pallium me- r erentur, illud reliquis fuis Metropolita- 1] is concefluri. c. 23. de Privil. 43. Jure novo tixum cft dogma difci- Plinae, in Pallio continefi plenit udinem Pontificalis officii cum Archiepijcopalis, Patriarchalisve nominis appellatione. Quatenus fcilicet Pallium elt tum jure ? tum confuetudine praefcripta eonditio, ut anteilliiiS' receptionem Metropolita- ui nec fuas funftiones obire, nec nomen Archiepifcopi alliimere legi time queant. Haecdisciplina videtur in Oriente aevo Coricilii Conftantinopolitani fuille nota ■> et ex Oriente in Occidentem tranliiHe. c « 3. de et Uf. Pall. 44. Sic Innocentius III. dfeclaravit, Metropolitanum ante receptum Pallium n ec Syuodos eelebrare , nec Epifcopos tdnfecrare, nec SS. Ordines conferre, \ec Chrysma conficere, ^ec Balilicas de- ^carepoffe, quamvis haec ppffint Epi- ' c °pi line pallio facere. Čum, inquit, id ’ ! ° J i tanguam fimplex Epifcopus , fed : ^ ail quam Archiepijcopus facere videa- Ur ' Super relcriptum c. 2^. de Etebt. T-:d S. C.! J C t f t C c — (270 ) —' 45. DumproiiuhtiatPdntifex: mus tihi P llium, ut eo intra Ecclcfi^ tuam utaris. Hoc ica iiitelligicun/ intra quamlibet Ecelefiam Prbvin^ Pallii ulus datus fit. Si vero facris dutum veftibus Ecelefiam proceflion^' ter, velalio modo exire contigerit,tti‘ l ! Pallio minime uti licet. Eft ergo reft 1 ' 1 ' ftior tifus Pallii, quam reliquoruin P 1 ’ 11 ' tiiicalium, quibiis et excra aedes la x 4- , C A palliis 7Jt/,repreffit, quod Imjusmodi ’”difcretiore cultu "iam abutantur. ?o. Ad deponendum omnem domi- i^tionis faftum hortatur Dominus in E- ' '. a,1 gelio: Scitis, guiaPrincipes gentium ^inantur eorum , et, qui major is potejiatem cxercent ineos. Non per faftum et fuper- (2/2) — jta erit inter vos — ficut filius liominis non venit- minijlrari, jed minifirare, et darf 'animdm juam redemptioiiem pfp mnftis. Quid difertius ? En lenteiitiam t Petr. et S. Petri Apoftolorum Principisffr- c. 5. /zzo w,inquit ? quifunt in vobis obfecro Confenior, et tejtis Chrifti pajfonum -7 pafcite,. qui in vobis eft, gregtm prouidentes noncoaSte, fed Jpontantt fecunct um Deum, neque turpis lucri gt a ' tla, fed v.oluntarie, neque ut dominah' testu Cie »is, jed forma faSti gregis en IT id ° n ' ,R xt 3 s. Hier6nymum fi qid s o««n. liplfeopatiim defiderat, bornim opus fiderat: opus-, non dignitatem; lod c ' rem, non aelicias: opus, per quod h 11 ' militdte decrefcat, non iutumefcatf‘j fiigio. In eo argumento dilertior eft^' s. P.em. Bernardus. Quid horum, ait, fajlumj' 0 ' hb'-’e t magis judoris fcken^ * 1 quodam labor fpiritualis exprejjus efi' lit nos igitur, ut multum fentiamus f nobis , impoftum jenjerimus minijlef^ um, non dominium datum.' T IT V L V S XX. De Spnodis Provincialibu^ capvt 1. Fnguentia Conciliorum Provinciulium* 1. Jaxta veterem difciplinam omnia« 0 ' gotia miaiiimibus fuffragiis Epifcopo^ 11111 in z X ~ (273) in Cor.ci.io provinciali, aut generali de* cidebantur, ut Decretum omnium nomi- ne ederetur, juxta Apoftolicam formam: vijum cft Spiritui S., et nobis Rte. 2. Fride veteresCanones praecipiunt, ut ConciliaProvincialh bis perannumhabe- rentur, propter ufus ecclefiafiicos-, et pr o componendis controverjiis tum dočtri- nae, tum difciplinae. R.ecicat veteres au- ttoritates Gratianus c. 2, 3,4,5,6, D. 18. , 3« Aevo Jnftiniani Imp. remiilior di- friplinain vakiit, utquotannisfemelCon- Cjlium Provinciale celebrari oporteret, qnoniam propter barbarorum incurfio- nes, et quasdam alias incidentes caufas non poffunt, q ui EccUfiis prae/ident, Sy~ nodos bis in anno facere. Hoc Synodi Trullanae Decretum iuum fecit et Sy- nodiis Nicaeua II, cujus Canonem refert Gratianus c. 7. ibi. ' 4. Novo jure vetus Decretum inftau- . rare placuit: Sicut olirn a SS. Patribus infiitutitm nofeitur, Metropolitani fin- gulis annis cumfuis Suffraganeis Pro- vincialia non omittant Conciliu cele- brare. Supereftdecretum c. 2^.dt;Jccuf. 5. Labentibus temporibus lex fixafuit, ut fingulis trieniiiis Concilia Provincialia celebrarentur, quia annua celebratio fere defperata habebatur. Ajunt Concilii Ba- fileenfis Patres : ut ad minus /emel de triennio ad triennium Concilium Pro¬ vinciale celebretur. ITan-Efpcn y.Eccl. P. I. S Syund. Rafil. felF. 15. Decr. de Cone- — C 274) — Tri(i. feff. 6. Hoc exemplo etSyncdusTridenti- 24 c. 2. na praecipit , ut Metropolitan!'per fi ipfos, Jeu illis legitime impeditis, Col' pifcopus antiquior intra annum ad mi' nus a fine praefentis Concilii, et deindi . quolibet faltem triennio — nonpraetef' mittatSynodnm inProvincia fua cogefi- 7. Veteribus Canonibus lat exprelfuin eft, cujusqueVletropolitae efie,Synoduifl Provincialen! ceIebrare.EdixitConciliuni Antiochenum: NecliceataliquibusCon' cilia apud JemetipJffs fine Metropolita- nor um Epifcoporum conjcientia, et con-- fenjii facere-, quibus de omnibus caufis conjtat permiffum effe judicium apud Gratianum c. 4. in fin. D. 18. * 8« Reiiqui Canones praecipiunt, ut ad 1 Concilitim omnes Comprovinciales Epi' fcopi vocentur, compareantgue, nifi quis' quam abfentiam liiam caufa aegritudinis, aut alterius necellitatis excufare queat. Vetera Decretafuperfunt c. v, 13,14,Z/. 1 F* 9. Hodie inolevit, quod praeter Epi' fcopos et alii vel de jure, vel de confue- tudine Synodis Provincialibus adelle de- beant. Id ex veteri jure fupereft, quod foliEpifcopi voto decifivo fruantur; reli' quorunl enim non eft votum, nifi eonlul- Fagn. ad tivum. ‘Refert Fagnanus, Papam decla- e. as. de ra fle; fi Metropolitanus eft unius lenten- 11/104. ti ae ’ et Suffraganei alterius, iententiam praevalere Suffraganeorum, quia Epifco- pi habent decifivum votum et funt CoW — (27f) — iudices. Hincet eft, quod Arcbiepifco- Pus non poffic diffolvere Synodnm, nifi confilio, et affenfu Coepifcoporum, iPec, nifi de eorundem confilio, et affenfu c uiquam filentium indicere, aucjubere, kriptam, ant libellum legi, vel non legi. io. Idoc moderamine et veteres Pon- c«n. a. bfices per Suburbicarias diaecefes, et ? e v ® c - ^rovincias lunin ins Metropoliticum per p a y. Concilia Provincialna explicarunt. Quip- Pe et ipfi vix aliquid majoris momenti de ciderunt, nifi in Concilio fuo Provin¬ cah , ut le fideles executores, et Cufto- des Canonom exhiberent. Immo eorum Becreta in majoribus negotiis non fuif- fent reputata Canonica, nifi effent Sy- L ’b. Diur. hodaliter probata, etedita. Superfuntin t,2 ‘ libro diurno veteres formulae, quibus in Ca inauguratione SS. Pontifices fponde- ®ant, Decreta, etConftitiita liiorum Prae- [decefforum (RR. PP.) fe obfervaturps > ^uae Synodaliter ftatef unt. Cone. Francof. c. 6. m En reliquam aevo Caroli M. au- ftoritatem Conciliorum Provincialium. C Concilio Francofordienfi Ann. 794. ^tutum efi a Domino K e ge , et S. Sy- \odo , ut Epifcopi juftitias faciant in hiis Parochiis'. Si non obedierit aliqua Mrfbna Epijcopo fuo de .dbbatibus, fy‘esbyteris, Dtaconibus ■> Subdiaconi- , Monachis, et caeteris Clericis* vel ^ictm aliis in fua Parocfiia ■> veniant ad ^etropolitanum fuum , et Ule dijudi- Cap. 3. Qu:ie in Synod. Traft. Hi n cin. ep. ari Joan.Vin c. 19. cet caufam cum fuis Suffraganeis : Cfl' mite.s quogue tioftri veniant adj-udl' cium Epijcoporužn ; et, fi aliquid efi > qu(jd Epifcopus Metropolitanus no !l poffit corrigere ■> vel pacificare, tidd tandem veniant accufatores cum acci‘‘ [ato cum litteris Metropolit ani, fciamus veritatem rei. Nec fane obleti' rumefl, boe Canone Conciliornm PN' vincialium maximam aučtori/atern in d 1 ' judicandis Clericorum caufis ftabiliri, & refeognbici. Cum vero in his Coneili’ 5 caufae Laicorum- tam inter fe, quam cii' 1 ’ Clericis habitae agitarentur, ideo hali 1 ' mirum , q z uod ad Concilia admitterent 1 ’' etiam Comites. 12. Harum . Synodorum celebrati 0 multum fuit interrupta •>-et neglečb 1 ’ poftquam faeculo IX. frequentiores mitti, čoeperunt Clericorum appellatiC nes ab his Synodis ad Romanum Pon tr tičem. Monuit Hincmarus RemenfN J°' annem VIII., per frequentiores has ap' pellationes, a veteri difciplina aliena s ’ Concilidrum Decreta omnino ineffic*' cia reddi, Epifcoposque gravibus incoip' modis, et moleiliis exponi, ut abh ,s Synodis abelle malint. 13. Veteri more accufandis Epifcop’ 3 in Concilio Provinciali locusfint, ipd quidquam deliguillent , aut inju^ eenfura quemqnam opprelfiHeiit, ve quovis alio modo laefiiient. Refert ve' — (277) — . teres Aiičldritates, etraciones Gratianuj ;• c > i.-et paflim D. ifc. ’ 14. Synodus Tndbmina inajores cau- ' a s Epifeoporum , quae depolltione, ant c Privatione dignae funt:, judicio Papae re- . fervavjt; miuores vero catifas in Conci- t tanturn Provinciali 'cognofci, ec defi- , Piri juffit: Quae, fi pleniores probatio- , , et liquidiorem cognitionem pofiu- . wit, quamut breviillo tcmpore , qiio ; "'■jnodus Provincialis eft congregata, ; ex pediri poffmt, juplictbus a Sijuodo 1 deputatis cognofceiidae eommittantur. ! Novo jure, miHis controverfiis • ^orenfibus, religuum Conciliorum argu- PUentnm eft, corruptelaš, ec abufus cor- । dgere,., ac moreš ad optimam, iacrisgue , Canonibus conformen dilciplinam yelli- , tuere. In ijuibus , inquit Pontifex, de . ccrrigendis excefl : ;bus, et moribus re- formandis, praejertim in Clero, dili- \&ntem habeant cum Dei timore traSla- Supereft Decretum c. 2S- deAccuf. 16. Sic in Concilip Mediolanenfi P-I. v erba faciat S.Carolus : In deliPiis cor- figendis illa nobis ineunda ratio eft , '^tpro'vi let modo morborum -, uegro- ^rumque naturo , medicinam accom- '^odemus, nune lexibus admmiitionis, Trid. feff, 24- c. 5. Cone. Me* diol. prae- fta. ( t objurgationis remediis errata cafli- ^antes,nunc aeriore curatione utenies, \tenique erulceratis partibus ferrum , Mignem udinpventes, quemadmodutn Cone. Mediol, IV. Cone. Conlt.feC 39» — (278) ~ mali ratio , et contagionis pertculuHf pofiulabit, memores femper, nos e^ Patres, non Dominos etc. 17. Ad effeguendum tam felicemfi' nem S. Carolus alibi praeicripfit, ut j«' ftus locus praemittatur explorandae Clf' ri, populigue dilciplinae : fiquae funt’ quae pro corrigendis moribus, abuflus tollendis, pro controveffl componendis, aut alia pro univerfi 1 Pr o vincu: e Ecclefaflica ■> et chrifiio^ morum gubernatione fancle inftitul*' da , vel refiituenda tradiari, ant d ( ' cerni in.Concilio oportet ? 18. Teftes Synodales indein fuppet$ advoeat Concilium LateranenfelV. ji] 11 * per totum annum fimpliciter •> ctde plf'" 110, absqueulla jurisdiftione Jbllirf 1 inveftigent ■> quae correStione , vel ^" formatione funt digna, eteafdeldf perferant ad Metropolitanum , et Suj fraganeos~ut juper his, et aliis, pf' ut utilitati, et honefiati congruefi^ provida deliberatione procedant ju^ Decretum c. 2y. de dccuf. 19. His adminiculis aliguando reflorf re vila eft difciplina , inftauratis Cor/’j liis, fpesgueaffulfiiret, eam reducei’ 1 *, ad perfečljonem, fi piis caeptis jugi cel inftare placuiflet. Juxta Decretum C°f cilii Conftancienlis frequcns - ConcH l °' rum celebratio agriDominici praeciff cultura efi, quae vepres, fpinas, — ( 279 ) — ’ hilos haerefum, errorum •> etfchisma* ? tum eztirpat, excejj'us corrigit, depra- I vata reformat, et vineam Domini ad frugem uberrimae fertilitatis adducit; illorjim vero neglectus praemiffa diffe- rninat, atque fovet, quia nullus ager , I uullusque hortus tam excultus eft , quin Hiox lolia, et Zi^ania repullulent s nifl frequentiore raftro eradiceiitur , aut re- primantur. ' i 20. RefertFagnanus, aSS. Congrega- Cj) tioue decilum eile: Ad obfervationem De čoii- Concilii Provincialis omnes effe obliga- f V' m " tos y qui jurisdiStioni Epifcoporupi a a Jdljiciuntur ; exemptos etiam in cafi- c. 10. De i bas, in quibus a jure communi, et Con- fi u s ’ t q [ ae cilii Tridentini Decretis Jpecialiter Epi- i’ra«i, fcopis ■> aut Concilio Provinciali in ip- jbs poteflas tributa efi; et contra ino- I bedientes ejje procedendum. 2i. Ait in ConciTio Mechlinienfi Ma- Hov. in . thias Hovius: Optandum Jane ejfet, ut orat. syn. nemo contra id , quod verum , juftum, Mechl - etfanftum eft, quod Canonibus veteri- bus , quod denique novo juri SS. Con- cilii, Tridentini conforme, Jui Capituli, \ Jui Monafierii, Jitae Ecclejiae conjue- tudines alleget; fed evelli obedienter patiatur , quod per inolitam conjuetu- , dinem mule fucčrevit, ut meliori plan- tae locus fiat: Nemo hipjus acquifitum contra jur in facris Canonibus, aut S. Concilio Tridentino Jancitum ulleget: « X X * — ( 2§O) — nefao privilegia contra intentioneP dantis extendat, ant abrogata obten- dat: nemo denique Je a lege Dei, aut Jpofiolicae Sediš Delegatis, exemptum putet.—(Juocirca et mira providentia Spiritus Jandtus ■> Eecclefiam J nam rt- gens, per Jacrum Coneilitim Tridenti' num mandavit? in omni Provincia Con' čili um fingulis trienniis, in omni diat' cefi fingulis, anhis cogendum. Quod t0‘ tlim indubie fruftraneunh et illtiforiuif erit, nifi adfitf-^vera, obedientia : quat ubi deejje folet, et Conciliorum celebrin tio ■> et ipfa quoque religio tandem p&' rire folet. 22. Sed quia noviiTnnis temporibiis freguenter ipfi exempti, praeiertina Re* gulares,praetexcu fuorum privilegiorunir morem gerere renuebant iJecretis Syiio- dorutn Prbvincialium, etiam in maceria non exempta, aut guoad Decreca totius Provinciae regimen 1‘pečlanta, indequ.e Decretorum optata executio impedire- tur, aut et conteihpta, fi aRegularibus inv pune violari videretur, appareret; EpilcO' pis vifum eft, ad Sedem Apoftolicam re- currendum, ut ab ea Synodalium Decre¬ torum approbatione, et confirmatione obtenta, promptior, atgue ellicacior De¬ cretorum executio haberetur, iublata o- mni oblog ueudi,aut. eacarpendi occafione« cap. f. 23. Nonnullis videtur per falfas Decre- c^nfi^ni 5 ' ta ^ es P r ’ m ^ s Romanis Pontifieibus fuppo- l'ap. — (281) — fitas indučta neceffitas, ut fingula Conci¬ lia a Sede Apoftolica confirmentur. Su- perfunt in Decreto Gratiani ejusmodi De- cretales Marcelli, Julii, Datnalique, quae: dicunt, fine Papae aučtoritate Concilia fieri non debere, nec ullum ratum ej]e 9 aut fore unquam Concilium, quodnon jult-um fnerit ejus auctoritate. c. i, z - et 3. B. 17. 24. CofteiliumTridentinum eo Deere- Trid. feff. -to, quo praecipit, fingulis trienniis elTe -4-' c - 2 . Concilia Provincialia celebranda, nihil rneminit Confirmationis, ant approbado¬ niš a Papa poftulapdae, obtinendaegue. Ex declaratione tameiiCardinalium, quete in Conciliis Provincialibus conduntur, publicari non debenti inconjulto Ponti- fice. 2^. Alibi ufusinvaluit, quod Concilia Provincialia ad SS. Pontiiicem pro con- firmatione mittantur. Redeunt inde fae- pe revifa, et corrčfta; fed in Provinciis, praeteritis Romanis immutationibus, ea promulgantur, et obfeirvantur, prout p er Epifcopos fuerunt edita. 26. Suas quoque pa?tes habebantPrin- c a _p. 6. cipes in Conciliis non quidem, ut impe- P e p 5”>- riuminilla explicarerit, led ut fuppreflis turbis , faluberrima Decreta promove- rent, tuerenturque, SicMarcianus in Sy- nodo Chalcedonenli verba fecit: Nos ad fidem confir.mandami non ad potentiam ofiendendam^emploReligiofifiimiPrint — (283) — cipisConfiantini, Synodo intereffe volni' mus, ut inventa veritate non ultra mul' titudo, praviš doČtrinis attraSla, di' fcordet. Refert Qrarianus c. 2. D. 96. 27. JuiTu Regum, ncPrirtcipum Syuo- d os fuiffe convocatas, frequentiora rectiP runt exempla: hinc et tifus invaluit, no« licuifle Synodos fieri, inconfulto, ant in; vito Principe. Ajunt Anno 8^9. Concilii Tullenfis.apnd Saponarias Patres: PO' fcendum a Cbrifiianiffimis •> et piifimis Rrincipibus nofiris, ut Concilia Epifco' porumjuxta antiquam Ecclčfiae oblet' vantiam, etfludium Catholicorum Prin* cipum, tam Patrum fuorum, quam etiaitt eoruu, qui ante illos extiterunt, nulla- tenus omittantur: fed per fingulas quasque Provincias faltem femel pet annos fingulos cum eorum favore ■> et pia exoratione celebrentur. In eorum quoque pallatiis faltem femel intrd bien- nium generalis Epifcoporum conventus agatur. 28. Meminere veteris moriš, et juriš recentiores Synodi. En Synodi Turo- nenfis de Ann. 1^83. proloquium: /w- primis Deo optimo haec^Synoihis gra~ tjas referendas cenfuit, prout refert, quod divini ejus fpiritus afflatu chri- fiianiffimus Rex no/ler, Ecclefae Deifla- tum, ac ordinem modis omnibus robo- rarc difponens, Conclliorum Provincia- Hum in univerfo Galliae regno celebra- (283 ) — tionem gratam non folum habuerit, jed eam etiam Indici procuraverit. 29. Inde Archiepilcopus Turonenlis ad Henricum III. Regem his verbis fcri- bit: Offerimus tibi libellum ezemplo Pa- trumConciliiCabillonenfis II. (An. 813.) qui Imperator! Carolo j'ua Decreta du- zerunt-offerenda, ut facratiffimo ipjitis judicio,,quae t:b ip/js reEie erant Janci- ta^ vigore legis confirmarentur: et ficu- bi forfan ejjet omijjum quidpiam, ejus prudentia Juppleretur. Quod quidem et ita fecijje Concilii Turonenfis III. (Ann. 8 r ?.) Patres, ex ipfi-us fine band dubie intelligitur, Neque enim, dum of- ferimusj ignOramus, quantum Ecclefiae minifiriš' tribuni, quam religiofus jis in traStandi-s' Ecclefiae Decretis, quam di- ligenter in mentem tuam introjpicias, ct percunPleris te ipjum, antequam de itiinijlrorum Dei Statuti s aliquid exifti- rnes immutandum. Grato igitur animo accipe. optime Princeps! tuorum humi- lium Oratorum Canones, eosque objer- vari per totam Provinciam jubeto. 30. In religuis jam opcandum foret, ut miniftri Regij, quos Ecclefia Canonom iuorura Vindices, et Proteftores colit, etiamnum adlaborarent, ut iuxta toties iteratas olim et hodie Conciliorum, et fi- gnanter Concilii Tridentini lanftiones, i'requentia, et libertas, reječtis alienis praeiudiciis, Conciliorum reftitueretur; Cone.gea. Tem. XV. cal. 1064. • . _ ( 28 4 ) _ qu5a eorufn reniilHoni, et neglečtui fer<5 iuagna,exparte disciplinae ecclefiaftic.ae’ et abufuum, vitiorumgue inundantia ed adfcribenda. । * 31. Refert hanc in rem Gratianus iti' • ter iententias veterum Imperatorum ’ magis religioiiibus, utpote dogmatibus fidei, et/diiciplinae, quam officiis, et Iz¬ bore corporis, vel/udore Rempubličaffl ~~ contineri. Cultus enim virtutum, vi- ftoriaque vitiorum felicius reddit Poiiti- ces imperium, quam vel fplendor regno- rum, vel l'iiccedusarmorum.c.2 3.AfXZ//' Nov. vi. q- 8. r Qnid dilertius lententia Juftiniani Praef. im per. Nos igitur, i nq uit, maximam ha' 1 bemusfollicitudinem circa veraDei dog' mata, et circa Sacerddtum, qui populi ? Clerique moreš inllriiunt, difiguntque> honeftatem, quam illis obt^inentibus ere' dimus, quia per eam majcima nobis do' na, ad felix regimen Imperii, dabutituf a Deo, et ea, quaefunt, firma habebi' mus, etquae nondum hafitenus veni' runt, acquiremis. — Hoc autem/utii' - rum ej]e credimus, fi/aerarum Reguld' rum obfervatio cufiodiatur, qwsjufii> et laudandi, et adorandi infpedtoreS, et minifiri verbi Dei tradiderunt Apo' floli, et JdnEti Patres cuftodierunt, et explanaverunt. ( 28? ) T I T V L V S XXI. -De Legatis, et Nuntiis dpofiolicis. CAPVT L De diverjis Legatorum Claflibus. 1 1. Jure novo tresLegatorumPapalium ‘HftinguunturclaiFesi quarum prima exhi- bet legatos Cardinales, qui alatere milli di- cuntur,- altera refert Legatos najos; deni- <]ue tertia continet reliquos Legatos mil- ios. c. i. et ibi interp. de Offic. Or d. in 6. 2. Ex ftylo Curiae Legatis millis inter- dum adjicitur claufula: cum potefiateLega- ti a latere, q uae ufum habet in mandatisLe- gatorum, qui ab eo vivae vocis oraculo Jnandatum acceperunt. Barbos. Barbos 3. InvaluerehaediverfaeLegatorum claf- L - *• J- E « fes exveteri diverfo modo delegandi.Gluip- c ’ 5 * pe inde, quod Pontifices olim velad Conci- l’a, velad Principem ielečlioresLegatos, e t ipfos Epilcopos quandoque, extra ordi- Hem fubmiferint; huicLegatorum clalli re- fpondent extraordinarii illi moderni Sediš Apoftolicae Legati, qui juxta hodiernam praxim nonni/i in Cardinalitia dignitate® conftitui, deputarifolent, et qui de latere iat. C R<>ni. dicuntur, ad Reges, et Principes pr o bel- c ur. ethorumexemploetiamhodieinGallia e c — ( 387 ) ~ . ^ e lgio Nuntii, Internuntiique moderni o- jurisdičtione deftitumitur, vetantur- 9iie etipfis facultatibus, aPapaconcellis ? llt bnifi et inquantum perPrincipem,ant per ejusfuprema Auditoria 5 recognitae, et a diniH’ae fuerint. 7-Veteri juremaximafuitaučtpritas Vi-,y’^ u ^ c ariorum Apoftolicorum, quosLegatos na- Legat." |°sdiximus. Conftringitur fuma poteftatis * e re his articulis. I. Ut cuftodiae Canonum Perreliquas Ecclefias fuae Legationis exa- ^einvigilarent. H. Ut difcretiori ordinatio- Clericornm per fuum Vicariatum inten- derent. IILUt Metropoli tanos reliquos ipfi Ordinarent.IV. UtmajoresSynodos,fi ne- ceffe elfet, per illam regionem convoca- rent. V.Ut denique 5 caufam, fiin illo diftri- ftu componi nonpollet, adPapam refer¬ ent. c. 2.2).i 8. 8. In reliquisPapa ethisVicariis religiofif- ntnaconieiidabat,utveterajurareliq norimi Metropolitarum illaefa/ec^arfu«/ fanSlo- r Um Patrum Canones, Špiritu Dei condi- et totiusmundireverentiaconfecra- fervarent. c. $. XXK q. 2. b 9;ReliquorumLegatorum ad comitatum P'iiicipi s miflbrum exigua fuit aučloritas.S. ^ ( eo ' p ' ^eohorum officium pulcheriae AiJguftae e quaePapaerefervantur, fuas facere. c, 3* «£4. de Offic. Legat. * Interim tamen modus eftpofitus pote¬ kati legatoruminConcilioconftantienfi et bafileenfbnecnoninTridentino ? quodSeff. 2 4*c.2o.derefor.voluit: ut caufae omnes a dforumeccle/iafiicumquomodolibetper- tinentes, etiamfi beneficiales fint, inprima Mfiantia coram or dinar Us locorum dun- taxatcognqfcantur - neque legati etiam de latere, nunciUgubernatores ecclefiafii- ciEpifcoposin praedičtis caufis impedire> aut alio qubvismodo eorundemjurisdi- &ionem iis praeripere-, aut tur bar e pr ae- Jumant, f?d nec etiam contra clericos, ali- a syeperfonas ecclefiafiicas, nifi Epifcopo prius requijito, eoque negligente proce- dant: alias eorum procej]iis;ordinatio- n esve nullius momenti fint, atque adda~ Vl niJatisfaR-ionempartibus illati tenean- iur > Demum etiam leges prodire, quae ex- P. e nfas et procurationes moderantur. Spe- Cla timin Germania perconcordata legato- * u mpoteftas ita eft reftriftain collatione keneficiorunbut nec poteftatecoacwrrra- te cum Epifcopis, aut jure praeventlonis, Ile que jure concedendae ezjpečiativae, aut re f^rvationis uti valeant, nec impertiri c °nfirmationes Archiepifcopis, Epifcopis, ^n-Ej-pcn^.Eccl.P.I '1' — ( 290 ) — et Abbatibus exemtis, foli Pontifici pet concordata refervatas. Gmein. Inftit.jM- eccl. Tom. i.§. 126. fol. riuet 122. 12. Legati a la tere inftar Proconfulum de' clarantur, utmox abegreffu urbis inlignia Apoftolicaelegationis,etdignitati.srveliffi veftes rubras, Palafredum album, calcaria (ieaurata)induere poffint, e. 2. de Offic. Leg' /»6.Ubique etiam valent a cenfura Papae refetvata abfolvere. c.9. h. infuisquoqu e Provinciisrefervarefibibeuefici.c. 1. in 6- plenioreque poteftate tum voluntariae, tum contentiofae jurisdiftionis, ac i pfe Ot' dinarius, effulgent, quia executio ipfius Of- ficii,quod Ordinati us obtinet, fufpenditun quamdiuLegatus alatere ibifuerit. Et ita refcripfit Gregor. IX. adipfumtatriarchani Hierofolymitanum. c. 8. de Offic. Legat. ?anorm. 13. In reliquis argumentis novi juriš ob' de con-' fervant Interpretes, tam perfunftorie, et firm. udi. generaliter in jureDecr. de offic. Leg. tra- ftari, ut vixconftitui poffint ea, quaejure legationis proprie ad Legatum pertinent. Hinc ufusinvaluit,quodrecentiores Ponti- ficesfoleantinmandatis, etfacultatibusea omnia exprimere, quae.Legatis coihittenda ad e conč cen ^ ent ’ cum ffixtaCardinaIem de Luca Tiid^difč.^ 0 ^^^ pendeat a tendrefacultatum. 3S.n.si. 14. Antiquitus Legati, et Nuntii Ordiria- DeOriir rios in fua jurisdiftione turbare non pote- etAbuf’ rant. UndeS.Leo EpifcopumTheffialonic. notinui. p er myticum VicariatH Sediš Apoftolicae p.u-n.g. d ona t U m,m OnU it,fui O ffi C ii effie, utcaufas difficiliores in uberiore, et ampliore Syno- —— ( 29r ) *“* d ° fufciperet tenpinandas; fiveronecibi componi poffent, Papam de eare per viam )£ ’aiionis inftrueret,et confuleret,fenten* tla ®, etcenfurarohujusexfpeftaturus, an- ^guam decideret, ouiaipfe veluti Vicarius Y Sediš, vocatus ellet in partem follicitu- ° I nis 2> non inplenitudinemgoteftatis, ut- Pote Exarchicae, velPatriarchalis,quae ae- S. Leonis Papae per Illyricianas Provin- C!a $ confuetudine, aliove titulo fpeciali c onipetebatRom. Pontilici, veluti Patriar- c haeOccid.En verum fenfum c.%.HI.q.(>. 1 5 • Abfit,utPontiiicibus in mentem venif- tot, velperplenitudinempoteftatis, quam ^i jurePatriarchaliafferebant,vel partem follicitudinis guam Vicariis Apoftoi. per J Has Provincias demandabant, invadere, - MminuereOrdinariorum jura. Scripfit S. ' dilerte, veterajuraMetropolitarumab ^pifcopis Thellalonic. intemerata eHere- ^guenda-c. s.XXKq. 2. 16 ;Senfim cum Sediš Apoftoi. Legati fibi at ft’ibuerent Metropoli tarum jura,illorum au ttoritasenervavitaučloritatemiftorum: c aeperunt enim Legati omnia negotia ex poteftatetračlare,atque abfolvere. S. s. Bern. . er n. defcribit, quales fint ejusmodiLegati; confiZ ,e } ^vc\xxn,^uiEcckfiasnonfi-ioUent,Jede- cap. d ^ le ndent; quimarfupianon exhauriant, Jed corda reficiant, et crimina corrigant. £ * ll ra defuperreferuntBaluziusad Concor. 1 ?.f n ? arc « A Uc erd.etImp. etFleuriusinHift.Eccl. et c . tonanter Difcurfu IV. T 2 — ( 192 ) — <’ap-4- 17. Pronuntiabantur quoque cenfuraeio cent.rem. onnies,quiLegationem Papaeimpedieriilb I adv.iegat. autLegatorum confiliis, decretisque obfti' terint. c. 2. D. 94. Hinc Gregor. VII. intet aftieulosjuramenti,qiiod at> Epifcopis ex- egit, praeicripfit1 Legatum rom. eundo? $ redeundo honorificetračlabo etc. 18. Aftinregnis aliguando aliusfuccefl’ 113 Legatorumapparuit.ScripfitFrideric.ttnP' ad Adrianum IV.: Cardinalibus veftris claufdefuntEcclefiae^et nonpate^ civitates:-- cum autem viderimus eos ’ qtialesrcquiritEcclefia^portantespace^' illuminantes patriam, affifientes caufi e humilium in aequitateflipendiis, et cort’ meatueosfuftentarenondifferemus. R e ' GoMaft. fertGoldaiius. Sjnp.’ 1 9- In extravagantibus communibus p 1 ' Tom.i. p. pereft recentiorumPontificumConllituti 0 ’ un decoii ‘R 1 ' 16 ^P^obatconfuetudinetn, quod alic u ' fuet. inter bi Legati non permitterentur intrare Extrav. viiiciam, nifi a Rege fuiffent petin, autad- Gomp. Subnatis hac de caufa diiiidiis i llte . r Bonifacium VIII.» et Philippum P l “' chrum regeffit Rex: quod non impedi^^ npc impedire intendit Legatum ■> tios, vel alias quascunque perfona s ’ quo minus ingredi valeant regnumfH''i lt}h nififibi, et regno fint legitima fati° ne ■fufpeSth vel alias habeatjuftam cauf ain ' Trid. feff. 20. Praecipit Concilium TridentinutO; 24. c. 20. L e g a n quoque, etiam de latere Gubernatores Ecclejiafiici •> aut a! ' 11 f — (293 ) ,~ qiiarumcunque facultatum vigore, non ( Jolum Epijcopos in praedičiis caujis ( ! impedire,ant aliquo modo korumjuris- dičtionem Us praeripere, aut turbare non praefumant; jed nec etiam contra Uertcos , aliasque perfonas ecclejiajii- - (ms, niji Epifcopo pritis requijito, eo- que negligente procedant etc. 21. Hac occafione invaluit, guod ali- i bi vel vigore privilegij, vel auctoritace Regia non admittantur, niti in certos ar- ticulos jurent. Inter articulos Galliae proponitur Legatis, ut jurent, fe non funčluros facultatibus, a Sede Apoftoli- ca concellis, nifi guamdiu Regi placue- । rit, relifturosque le ačlorum condicillos in manibus ejus, quem volueiic lua Ma- jeftas defignare , ut ea Curiae Regiae Regeftis inferantur. 22. Reliqui, qui hodie communiter fuperfunt,Nuntii ad moderamen veterum Apocryfariorum fere redafti funt, nifi quod facultatibus a Papadonentur, con- cedendi refcripta, quibus judices Syno- dales in partibus defignentur , aut con- cedendi difpenfationes, vel conferendi beneficia, quae Papae refervantur. #23. Supereft in reliquis monitum S. s. Bern. Bernardi, ut vel Nuntii, vel Legati a Pa’’ fu P r - pa gravi difcretione feligantur: Qui miffi non poft aurum eant, Jed Chriflum fe- quantur. Quiquaefiu Legationem non aefliment, nec requirant datum, J'cd fruStim etc. — (294) — *24- Inter haec monita S. Pater elc’ gantilfime docuit Engenium IH.Confu^" tumAugufti non efle confundendiim cll,rl L z. c 6. Primatu Petri. Planum eft, inquit, fiolis interdicitur dominatus. lergotM ct tihi ufurpare aude , ant dominah ^poflolatum, aut dpoftolicus domin*' tum. Plana ab alterntro prohiberis- & utrwnque fimul hab er e veliš, perd (S utrumque. 2f. Ecclefiae dofhina eft, quod Polj' tifici Romano competat jure divino pP' Math ic. raatus * Alt auciiatur Chriftus in ScriptU' ris diferte loquens: 0« voluerit int^ vosprinius effe, eritv-efter Jervus. cul filius hominis venit etc. En ienteij' s. Bs_rn.dc tiam S. Bernardi ad Euge-nium III. Si v i n i Primatus caufa gloriari oportetf f Qrma SanEtorum praefigitur- Hoc glorieris, opto , femper optiffl 0 genere gloriae, quod J4pofioli, quod Prophetae delegere fibi, reliquere tibt’ ^gnofce haereditatem tuam in Cruc^ Chrifti, in laboribus plurimis. — Ni^ in ea (gloria) inane, nil molle ■> nil r e ' fnpinum. Notetur quoque fententia p°% t1e Bofluet: Non ex proprio cerebro, ra- Bed. ” riisque ratiocinationibus ■> Chriftioni^ L. 13. c. Reipublicae forma effigianda efi -> f el ^ IS> fcripturis, et traditionibus per fonteS puros demonfiranda. (29? ) T I T V L V S XXII. ■Oe Congregationibus Cardinalium. CAPVT I. Dt Origine, ct Dignitati Cardinalium. Veteri more quisque propriusEpifco- Pus, Presbyter, vel Diaconus Cardinalis dičius dl, eoquod fuae Ecclefiae intitula- tus, feu incardinatus dlet. Referunt hune fenfum aučloritates, quas Gratianus c. 4. E. 24. tuni c. s - D. 71. refert. 2. lude et lub recentioribus Pontifi- cibus fatis adhuc din nullus erat Epifco- pus, qui vellet fieri Romanae Ecclefiae Presbyter, Diaconusqne Cardinalis. Ait Goiref LudovicusGomefius: Epi/čopi iisquead p r aem.'a« temporaClementis V., et£foannisXXII. Re« č*n- in Ecclefia Dei •> ita in erceljb honoris, ceI! ’ et exiftimationisfaftigio pojiti fuerunt^ ut dignitate deprimi, ac gradu nimis arbitrarentur, Ji ex Epijcopis o d Car- dinalatus officium affumereutur. 3. Succdlli temporis ceflere Epifcopij quia Pontifices Cardinales purpura, et ti- tulisEminentiae donarunt. InnocentiusX. Ann. 164$. praefcriplit, ut Cardinales in propriis figi 11 i s, et fignis folo piko de pre- tiojb Chriftifanguine rubente uterentur. Inde, et aliunde elucet, aliquot abhinc laeculis Cardinalitiam dignitatem tanti — (296) —• fuilTe reputatam, ut religuae dignitates, five laeculares, five ecclefiafticae illius fplendore tanguam ad majaš himen ob- fufcari cenferentur. 4. Variavimus et in ntimero Cardina- lium. Veteri more očtodecim Diaconi’ viginti ofto Presbyteri, feptem Suburbi- carii Epifcopi Cardinales numerabantuf' Aliguando minor, aliquapdo major Cat- dinalium numerus fuit. Concilium Bali' leenfe fixit, utnon plures effent, guaffl viginti guatuor. XiliusIV. fpreta Conci- lii Baiileenfis moderatione, veterem nu* merum reduxit, gnem Leo X. auxit, et' Paulus IV. ad feptuagelimum produxit< 5. Refert Petrus de Marca, aevo B- Petri Damiani Cardinales Epifcopos nofl modo Patriarcharum, et Primatum jut 8 tranfcendille, led et in ipibs PontificeS authenticam proferre praevaluilfe cenfu- ram. Hoc argumente S. Bernardns Car¬ dinales Romanos compellat: Nulli dU" bium, quin ad vosJpecialiter Jpectet, de regno Dei juccidere furgentes fpinast fedure querelas — agitepro loco, que^ tenetis,pro dignitate, qua polletis,pfO poteftate, quam accepifiis etc. 6. Hodie Cardinales Romae officiufli explicant rum in Conliftorio, tum in di- verlis congregationibus , quarum guae- dam in ftabilem ftatum funt a Poutifici- bus erečlae, dicunturgue ordinariae: aliae vero funt extraordinariae, guia fcilicet * — (297) — extra ordinem per Pontificetn pro non- nullis negotiis particulariter ordinati io- lent, ceiiantgue illis abfolutis. 7. In religuis Cardinales irdlar Sena- cap. tus Papae funt, ut ei confiiio luo affiftant. J Mac occafione invalide, ut Cardinalium confeHus, coramPontiiice in ejus palatio per modum Senatus, Confiftorium dice- retur. Hoc hodie duplex eft , uepote ex- traordiuarium, magisgue folemne, guod et publieum dicitur,etordinarium,rr>inus- gue folemne, quod et feeretum dicitur. 8. Aevo Innocentiilll. ter perhebdo- madamConliftoriuin folemne haberi con- fuevit, in guo aiiditis fingulorum gueri- moniis, mioores caiifas examinabat Pcn- tifex tam fubtiliter, ec prudenter, ut om- nes mirarentur. Sed hodie illud rarius habetur , pro freguentiore tamenpraxi bis in menfe, atque ordinaria dies eit fe- ria fecunda de mane; guamvis aliguando alia etiam die, fi Papae placet, habeatur. 9. Refoluta ergo a Pontiiice Conlitto- riiin certum dieni, et horam indidtione et Cardioalibus in curia praelentibus die praecedente inlinuata, finguli Cardinales cum folemni comitatu, et obfeguio ad illud accedunt more Regio , adeo, utin hac funčtione magis, quam in aliis Roma- nae Curiae majettas videatur elucere , guia totrRtges, guot Senatores, repu tari merentur. 10. Congregatis Cardinalibus, Papa in Sede aliguantuni elevata fedente, atgue — (29S) ~ adhuc januis apertis, patenteque omni¬ bus Nobilibus, qualificatis viris, ac Prae- latis aditu, fingulis Cardinalibus, qui pe- tunt, praebetur a Papa privata audientia auricularis fliper propriis, vel Principunv vel araicorum precibus, aliisque nego tiis. Hac privata audientia pro lubitu Papae abfoluta, omnes e loco Confiftorii renio- ventur, folis Cardinalibus cum Papa re- manentibus, atque tune negotia Confifto' lialia tračlari incipiunt. 11. Negotia vero, quae hodie in Con- fiftorio explicantur, amplius forenfenb et contentiofam formam , ut olim, noii habent, fed Iblum gratiofam, vel politi- cam, ut principis fupremum Senatum de- cet. Inter negotia Confiftorialia inde re- feruntur: I. Creatio novorum Cardinali- um. II. Provifio Eccleliarum Patriarcha- lium, Metropolitanarum, Epifcopalium, et nonnulloruin Monafteriorum. III. Co- adjutoriae perpetuae Epifcopatuum, et Abbatiarum Confiltorialium. IV. Refig- nationes, et translationes illarum Eccle- fiarumn aut erefliones novarum Sediunb vel uniones, et diviliones veterum. 12. Si in hi s negotiis Confiftorialibus quaedam incidunt contentiofis, ea inCor- gregationem, particularem ablegantur, quae dičtoruni negotiorum praeparatrixj feu Conlillorii Confultrix dicifur, confti- tuta ex competenti numero Cardinalium, ac etiain peritorum Praelatorum cum — (299) — proprio Secretario, atque in ifta congre- gatione prius formiter exanrii.antur ma- teriae, partibus opponentibus auditis in forma mere con ten tiofa, proportionata tamen ftylo Congregati< num Carninali- tiarum circa formalitatem telae judicia- riae. Verbo: haec Congregatio Conlifto- rialis eft ipfius C< niiftorii pars, etquafi Alleflbr, ut nonnifi de ejus veto negotia, quae controverfiam pati pofliint, expe- diantur. 13. Papa in Confiftorio a Cardinalibus Collig.it vota; nihil< minus illorum omni- Um decifio dependet a iblo Papa, quia Vota Cardinalinm cenfentur duntaxat confultiva. Inde haec Confiftoria, vel CongregationesCardinalium non aequant auftoiiiatemSynodorum, quas olim cum Epifcopis celebrabant SS. Pontifices. Gluippe Epifcoporum liiffragia in Synodis habebantur deeifiva, ideoque in hiice Sy« nodis Decreta Synodaliter deciia dice- bantur, et nomine Synodi evulgabantur. 14. Inter recentiores Ccngregationes r a p. s . Cardinalium primas tenet Congregatio P r ^f° s n ’ S. Officii, leu Inquifiti( nis. Aulpicio In- inquifit. nbcentius 111. mifitReligit fos, veluti A- Poftolicos Legatos, ut convertendis Al- higenfibus per Evangeličani praedicatio- fieni vacarent. lude Gregorius IX. Ro¬ banom S. Angeli Diaconum Cardinalem Legatum in Provincias Albigenfium hae- te H infeftas ablegavit, qui Ann. 1229» — (300) — Gol la rt. Tom. I. p.~f>. etc. Conft. Imp. Concilium Tolofae celebravit, in quod® contiiio tum Epifcoporum Praelatorutn-' que, tum Baronujn, et Militum 16. De- creta edita funt, guibus modus inguiren- di, puniendigue haereticos praelcribittH'' 1$. Hocexemplo etFridericusII. Imp acerbiliimas Conllitutiones adverfus hae¬ reticos evulgavit, mandavitque, ut giftratus illos, quos Inquifitores denuH' tialfent haereticos, arfta cuftodia detine- rent, ut poji ecclefiafticae damnationti judicium poenam jubeant, quam merett' tur. Refert has leges Goldaflus. 16. Innocentius iV. Ann. 12$ 1. Fr>' derici leges confirmavit, plerague pi’ c ftabiliendo iuquilitionis tribunali adjecft’ inter quae per 38*Capitula expreffit, q ua 6 a Magiftratibus contra haereticos, eoruifl' que fautores obfervari oportet. Hafte- 11 us tam en haec tribunalia per Italiaii” et terras Pontihci temporaliterfubječia 5 ’ par tiču laria fuere. 17. Paulus III. primusfuit, qui anf’ j $42. Romae inftituit Generale tribun?' Inquifitionis pro omnibus, et fingulis Rei' publicae ChriftianaeCivitatibus, oppidiS’ terris, et locis etc. cui et fex Cardinal® 5 praefecit. Pius IV. horuni očto depi0' vit, Siftus V. eorum amplillimam aU- čtoritatem declaravit. 18. Ad hancCongregationem pract® f Cardinalas, qui eam proprie conflituuiR’ pertinent et aiii miailtri, inierioresg 11 ® ~ (301) — ^Sciales, qui hoc Inquiiitionis tribunal r ?§unt, etadminiftrau t in ipfo j urisdiftio- llls exercitio; nimirum per formationetn Ptocelluurn, reorumque examen. In hoc 8 e nere primas tenet Commillarius S. Of- hcii, veluti judex ordinarius, eni a eonfi- b’s eft AHeilbr lančli Officii. Reliqui Confultiires folent ex diverfis religiofis Ordinibus •> aut etiam ex Clero faeculari Pto Papae beneplacito aliiimi. 19- Commiffiirius cum his Confultori- bus, Fifcali, et £Jotario S. Officii Iblet fin- gulis Feriis fecundis in Palatio S. Officii prope Bafilicam vaticanam coire; indeque haec congregatio confulta dicitur, in qua leguntur procellus criminales, ac etiam litterae Epifcoporum, aliorumqu'e loca- linm Inquifitorum relationes, caeteraoue gravioris momenti negotia difeutiuntur, 51uaeCardinalesCont)iltoribusrelinquiint, idque pro majore inftručbione Affellbris? qui ea in alia Congregatione relaturus eft, ad quam Cardinales conveniunt. 20. HaecCardinalium Congregatio ha- betur iingulis Feriis IV. in ConveutuF.F. Praedicatorum prope Ecclefiam B.Mariae *uper Minervam. Congregatis Cardinali- bus primum babetur Congregatio feereta qua foli Cardinales cum Commiilario, e tAHeffore deliberant de negotiis, quae n-ajus feeretum requirunt, ut Confulto- l ’ibus committenda non viderentur. His difcuffis advocanturConfultores, ut luum — ( 3 02 ) — votlim , confiliumque dicant. Atque in- de relatio fit ad Sančtidimum, qui huic Congregationi non intervenit. Formula Decretorum haec eft. Feria IV. S. Con- gregatio Eminentiflimorum acReveren- diffhnorum S. R. E.Cardinalium in totii Repziblica Chrifiiana cuntra haereticam pravitatem Generalnim Inquifitorum, habita inConventu S.Marine. JuperMi- nervam pofi examen Theologurum j'pe- cialiter ad hoc deputatorum. (Quippe fubinde examen librorum , aut propoli- tionum nonnullis Theologis, qui nun- quam Congregationi inttrfunt, nifi rela- tionem commidi ipfis negotii fafturi, demandatur, ut examine fačto S. Con¬ gregationi exponant, an , etquam cen- furam ni, illique libri, aut propofitiones mereantur ? Unde dicuutur et Quali.ica- tores) faSia relutione ad SanFtijJimunb praefenti Decreto declarat etc. 2i. Feria quinta iubfequitur Congve- gatio eorundem Cardinalium in palatio Apoftolico •> cui ob fummam rei gravita- tem Romanus Pontifex iple praefidere folet. Guippe in hoc conlelFu praecipue traftatur negotium , quod ex omnibus iliis perhebdomadam relatispraeeipuum cenletur, etcoram fua Sančlitate decidi meretur. Poftquamcafus propofitus co- ramPontiiice mature dilculFusfuit. atque Theologi, fi negotium eorum examini commillum eft, relationem iuam abfol- — (3°3 ) ” Verunt, omnes dimittuntur, exceptis Cardinalibus, e guorum fuffragiis Papa ipfe concludere folet. Hoc fačto, et figno dato advocatur Pater Commillarius cum Affeffbre S. Officii? quibus refolutionem Congregationis fua Sanftitaspromulgat. Decreta hujusCongregationis fub hacfe- re formula prodeunt. Ferui E.dimenfif auni in generali Congregdtione S. Ro- manae, etUniverfalis Inquifitionis ha- bita in palatio Rpoftolico Mantis Qui- rinalis (vel alias aptid S. Petnim , li ibi Pontifex refideat) coram SS. D. N. ac Eminenti/fimis , ac Reverendiffimis D. D. S. R' E. Cardinalibus, in tota Re- publica Chrifliana contra haereticam pravitatem generalibus Inqui/itoribus 9 a Sede Rpoftolica Jpecialiter deputatis, SS. Pater praediStus, auditis votis eo- rundem Cardinalium et Theologorum nonnullorum (fi caufa commilfa fuit ex- amini Theologorum) fiatuit ■> et decre- nit etc. Nec tamen ubique Inquiiitionis auftoritas (lalva reverentia SS. Pontifi- cis) eft recepta. 22. Ad fubfidium Congregationis Cap. 4. circa Inquifitionem haereticorum Sixtus ®j C e 5 č 0U . V. Congregationem Indicis, tanquam gr eg. diftae Congregationis S.OfficiiVicariam, * ndie - et adjutricem erexit, eadem primaeva poteftate peues matrem adhuc remg- uente. — (304) — 23« Congregatio indicis componituf ex competenti numero Cardinalium pro Papae arbitrio. Habet praeterea fixuiH Onfiiltorem Magiftrum S.Paiatii ex Gr¬ dine Praedicatorum ■> cui grandi numero affiftunt religui Theologi, et Profellbres diverforum Ordinura Religiofi, velud Confultores. Efthuicet Secretarius ex Grdine S. Dominiei, qui una cum Prae- fečlo Cardinal! Decreta Congregatior.is fignat. 24. Soli tam en Cardinales votum de- cifivum habent , quibus a Sixto V. in ereftione hujus Congregationis denian- datum eft, ut libros, qui pofl indicenh julfu Concilii Tridentini editum , pro' dierunt, Catholicae doctrinae, chrifii#' norumque morum difciplinae repU' gnantes txpendant, ac recognojcant 9 acubinobis (Papa) retulerint, noflf# auSioritate rejiciant, hominum veto injuria, ac doto depravatos emmdenti et ens libros, qui, paucis erroribus rt' jeclis, alioquin utiles jludiojis ej)e poj' fint, exptirgandi, atque corrigenaf modum ineant, indicesque expurgatO‘ ris conficiant, novos praeterea libros approbandi, et impnmendi rationeffl praefcribant. 25. Veteri more Gelafius P. in SyiiQ' do Romana Ann. 494. contexuit Cata- logum librorum, qui in EcclefiaRomana recipiuntur > aut rejicientur. Spečtaba* De- — (30?) ^ečretum dilcrecionem publicae lečlio- Bis; utpote ad officium divinimi, quia r ‘luidtpijd velfpeciem falfi, autmixturani febulae continere videoati r, a gravirate cultuš divini jufte fecernendum fuit. c. 3*. S. 17. D. is- 26. Synodus Tridentina delečlis Pa- tribus coni milit, indicem librorum pro- hibitorum c«>ntexere, ut pofit varias, et peregrinas doftrinas tatiguam zixania a Chrifiianae veritctis tritico feparare* Finis ergo et hujus cenfurae fuit prcfcri- bete lioros haereticorum. 27. Quum tamen S. Synodus uberio- tem disquilitionem relicjuiiret Papae, ho- diernusli'dex Romanus tres clalfes librd- rmn prohibitorum exhibetj videliceth Libri 5 Aiičt6resque haeretici, ant iuipe- tti recenfentnr. II. Rejiciuntur libri, qui doftrinam non lanam, aut fufpeftam, aut fcandak i'am morum eonciueut; etiamli Aučtores eorum ab Ecclefia nunquam de 1 - feiverint. 111. Libri Anonymi perftrin- guntur, qui dobrinam proferunt, quam Kcclefia Romana, tanquam Catholicae li- dei,aut morum integriratiadverlam, elLe refellendam decernit. 28. Contingic et aliquando, quod liber, per Congregationem Indicis prolcriptus, poftmodum etiam perfpecialeDecretuni Iriquifitionis damnetur, ut inllaurata Cen¬ tura Lečtores ab illa noxia dočhina ab- ftrahantur, abfterreanturque. PM-Ej^tn Eccl, P,I, V ; — ( 5 o6) — 29. Supereft et reli^uis Epifcopis, I?' guifitoribus, ac Cenforibus jus in fui s diaecefibus et territoriis prolcribendi, eX' purgandi, corrigendique libros, etfentefl* tias, fi doftrinae vel hdei, vel morum d_i' fciplinae' adverfari videntur. In Galij 9 fpeftantur Epiicopi Judices tum fideb tum morum, ut eorum.elle cenleatur co- gnofcere, quae ab ovibus removenda? quaeveiplis praebenda, permittendaV® fint pabula. 30. Hac occafione invaluit, quod Indi- eis, Inquifitionisque Romanae Decreta in reliquis Provinciis Galliae, Hifpaniae* Germaniae faepe abfoluta au&oritate ex- cidant ? quia Theologi Romani fibi noiv nullas adoptaveruiic, quafi pro catholiciS veritatibus, fententias, nuas alii Theolo* gijimmo integrae Ecclefiae,et‘reliquaRe' gna rejiciunt. Hinc nfus fert, quod ne c in Hifpania, nec in Sicilia, aut alibi per' mittantur Decreta, a Congregatione In- dicis emmanata promulgari, nili per pa- trios Cenfores fueriut revila, et admilUn cap. c. 31. ConciliumTridentiiiumpraecipit/ DefCon*- fi recipiendis Decretis ali' greg. in- qua difficultas oriatur; aut aliqua itt' ciderint, quae declafiationem, quod noti' Triti credit, aut defimtionempoftulent; prat' Ts U hecr ff * ^ er a ^ a reme di a ) i n ^ oc Concilio inliitn' deObfVrv. t«? confidit S. Synodus, B. Rom. Ponti- et recip. ficem curaturum^ lit vel evocatis ex illis Dscr * praejertim Provinciis, unde dijficultas V" (307) — . , ' brtdfuerit, iis, quos eidem negotio tra- ftando viderit expedire-> vel etiam Con- tilii generalis celebratione, fi necej]ari~ um judicaverit ■> vel commodiore qua- (unque ratiene eivijum fiierit, Provin- tiarum neceflitatibus pro Dei gloria, et Pcclefiae tranquillitate confulatur. 32. Hacoccalione SS. Pontiiices, prae- teritis aliis remediis, Congregationem Cardinalium pro executione, et interpre- tatione Concilii Tridentini inftituerunt. Inter hos Cardinales un.us habet Praefe- fturam pro fubfcriptione litterarum , ec Decretorum, et reliqua direčHone Con¬ gregationis, diciturgue Cardinalis Prae? feftus. 33. Hujus Cardinalis Ptaefefti, et Se- cretariij nec non figiilo ipfms Congrega- tionis relblutiones ab hac Congregatione emanantes muniri debent, adeo, ut de- claraverit haec Congregatio, probante Urbano VIIL, declarationibus, fen im Urb.vill. Preffis, fen im primendis, feu etiam manu- fcriptis, nullam fidem in judicio, vel ex- “ ‘ ‘ tra elfe habendam, nifi in authentica for¬ ma, folito figiilo, et fubfcriptione Cardi- fcalis Praefečti, et Secretarii ejusdem Congregationis fuerint munitae. 34. -Mae declarationes Congregationis iaepe prodeunt occafione cafuum parti- cularium, qui in forma contentiofa eo deferuntur. Hinc illae decifiones non Šaudent uberiore aučloritate, quam rei v a Zyp. Confult. i. Jed etiam privatas iuter Religiofos fu¬ per eledlionibus, officiis, Rraelaturis, aut fuper praecedentiis ■> aliisque prae- fninentiis , caeterisque occurrentiis ge- neralitcr haec S. Congregatio cognofcit, tt determinat fummarie, et de plaiio „ folafabli veritate infpe&a, quandoque cum extrajudicialibus probationibus ? vel cumfufficientibus fcripturis , nullo tamen adhibito for mali procejju, cum Notario , et rellqua tela judiciaria. 3 8. Stylus Congregationis eft , ut, fi- quis exhibito libello conqueratur ■> fe a fuo v. g. Epilcopo gravatum , fcribatur epiftola familiaris nomine Congregatio- nisjfignata per Cardinalem Praefečtum s et Secretarium, cum inclufo libello fup- plici ad Epifcopum , vel alium Superio- rem , ut fuper expofitis in libello Con- gregationem informet: qna informatio- ue habita , fi Congregatio videat, quod circa fačta conveniatur, ut tota difficul- tas ad punčlum juriš recidat } tauc nego- Cap. 9. et 10. De SS. Congreg. Kit. — (310) — tium in Congregatione refolvitiir , ipfa- que decifio rurlus pet litteras, ut ante fignatas , remittinir. 39. Quod fi infbrmatio accepta Con- grcgacioni non vrdeatur fufficiens, ant in fačtis non conveniat cum fupplice libel- lo, tune Congregati.o interdum pet alias lieteras libellum fupplicem cum ulteriore intbrmatione mittic ad Metropoli taninih ant viciniorem Epileopum, vel alia® perfonam indignitace conllitutam. 40. Si negotinni verfatur inter ipfos Regulares, litterae pro informatione in- fcribunturProcuratoriOrdinis, qui in Cu- ria temper alliftit, quandoque etiam Ge¬ nerali Ordinis; a quibus accepta infoP matio 1 11 Congregationi inlufficiens, aiK minus finceraappareat, autin fačtis dil' lonantia fuperlit, capiuntur aliae infoP mationes ea via, quae Congregationi opportunior videtur. In reliquis in bi’ .CardinalitiisCongregationibus nullae ad- mittuntur reculationes ex caula fufpicio- nis vel fufpečtationes. 41. Moribus hodiernis,praefertimBel- gicis controverfiaeRegularium adverfus Epifcopos -> et Parochos fere folent tra- čtari in pollellbrio coram Regiis tribuna' libus; et in petitorio apud Judices eccle- fiafticos Ordinarios 3 aut Delegatos i’ 1 partibus. ' ' 42. Reliqua eft S.Congregatio Rituum, quam Sixtus V.exquinque Cardinalibus — (JU) — inflituit, qaibus haec praecipue cura in- cumbere debeat, ut veteres Ritus facri । ubivis locorum, in omnibus urbis , or- bisque Ecclefiis, etiam in Capella Pon- tificia , in Miffis, in divinis Officiis , Sacramentorum adminijiratione, cae- terisque ad divinum cultum pertinen- tibus, a quibusvis perfonis diligenter obferventur: caeremoniae, Jiquaeex- oleverint, rejlituantur, fi depravatae fuerint, reformentur : libros defacris Ritibus et caeremoniis , impnmis Pon- tificale ■> Rituale , Caeremoniale, proitrt opus fuerit, emendent, officia. divina de SS. Patronis examincnt, et.~conce- dant. Diligentem quoque curam adhi- loeant circaCanonizationemSanPiorum t feflorumque dierum celebratjonem , ut omnia rite, et ex Patrum traditione fiant. 43. Hodie praeter Cardinales , quo- rum nuftierus a beneplacito Papae pen- det, -interveniunt huic Congregationi piures Bradati, guoruni unus ell Secre- tarius ,Sacrifta Papae, Magifterfacri Pa- htii, unus ant piures Magiftri Caeremo- niarutn Papže, ac aligui religiofi Theo- logiae Profelfores. 44. Praeterquaeftiones,quae Ritus, Caeremoiiiasque Ipeftant, et primario ad hanc Congregatidnem .referri debent, piures aliae etiam canfae eo iblent affer- ri v. g. Praecedentiarum in proceffioni- De Lur. selat. Ctir difc, iS. — C3I2) — tms» aliisque publicis funftionibus; 3'J t etiam fuper jure funeranui, celebrai;^' que officium funebre ■> aliisque, quae « J ' vinum officium turbare p< ilent; quaeq tie eo pertinent, ut rite , et rečfo ordine 0 ' mniainEcclefia liant.Hae tameiiquaclli°' nes, fi inter Regulares incidanc, non 1^' road Congregacionem l’u rer neg tiis B' pilcoporum et Regularium remittunt^ decidendae. In reliquis ftylus qt huji) s Congregatipnis fuper examen , et deci' fionem controverfiarum eft idem, ac iil e Congregationis fuper negotijs Epifcopo' rum■> et Regularium. 45. ,J uxta Cardinalem de Luca priva' tiva-> et lingularis hujus Congregati ‘iii J Rituum cognitiu verfaturin praelcriben- dis ritibus iir diviuis officiii, ut ornnia i® iJei cultu rite, et religiofe , prout .Vlaj 6 ' ilas, et dignicas tanti operiš exigit, pel' agantur, n ječlis, et expundis ritibus, quos pofterioribus faeculis vel irreve' rentia, vel fuperlticio, vel avaritia, vel Praelatortim , P.aftorumque incuriaj auc ignoraniia invexit, vel admifit. 46. Veteri more quisque Epifcopus pro fua diaeceli, aut Metropolita, pro iu« Provincia de ritu divini officii difpofuit< Jnde Ecclefiae » vel Ordines , in quibus tifus Breviarii Romani non eft receptus, veteri auftoritatefreti,Bre\ iaria iua pro- prio marte correxerunt»et in aliam plane formam redafta , recentius edidertuit? «t evulgaverunr.. 47; Reliquae vero Ecclefia?,. quae " l ‘eviarium Rnmanum receperuot ■> ve- tantur ex Bulla Pii V. nova ofiicia vel a ‘ii- l ’aivkim, quod in tanca indurtria virorum Periciditnorum ijiiampluiima adtiiic re- peiia.itur Appcry ,.ba. Quid qnod illud anudius mirandum fubit,qu. d Congre- gatio Rituum 'Breviario Romano i if.-ri permittat Sančlorum ofiicia •> iticeftis lliftoriis, et divina Maj fiate in igni.s referta. Admodum verifimile < rt,. id contingereexhimia facilicate divina Of- ficia approbandi: ad unis enim Cardina- lis relationem juxca fidem Dan. Pa tee brochii permittuntiir-Jeu approbantnr. 48. J uxta veterem dilciplinam cujus- que Epifcapi pro fua Diaecefi, ec Metro-, politae pro Provinciafuic, fimplici rita quemquam in Sančtorum numerum re- ferre. Sic Baldericus TornacenfisEpilco- pus CanonizationernHadulfiAtrebaceiifis Epifcopi per Engranutn Epilcopum Ca- meracenfem hoc ordine recenCet. Sun- &wn Corpus levavit; id eft, puhlice ex- pofuit, in qua elevatione ctd declaranda, S. Piri merita mulier quaedam ab im~ mundo /piritu mirifice liber ata efi. Un- de Epijcopus laetus, v er bo fafto a d populum , B. Hadulfi Jblemnia in nu- mero SanEtorum ad publicuni cultura notificauit. — (ji 4) -*■ 49. Hac occafione faepe Concilio cus fuit, fi Metropolita pro Provin c,} cultum publicum Sanfti decernendu 1 , 11 cenferet. Hoc exemplo in Italia eont*' git, quod Papa, veliki Metropolita Sub' urbicariarum Diaecefium, in Synod° Romana Canoni/ationis caufam cumfi |,J Comprovincialibus Epifdppis decernetf guoudam confueviflet. 50. Circa laeculum XI. coepit exeffi' plum, quod Canonizatio ab exteris a® Papam deferretur, cum S. Ulricus Cofl' ftantienlis Epifcopus Papam rogaifet Conradum Antecellbrem fuum canoiii' žaret, refponfum tulit vitam ejus inCoiJ' cilio generali, utpote copiofiore, exand' nandam, comprobandatnque fore. 51. EugeniusIII. primus habetur, qu’’ praeteritO Concilio , Henricum Im p. in luo Confiftorio canonizavit, duftusea ratione, Romcmae Ecclefiae au^' ritas fit omnium Conciliorum fuiidd' w«Bt«wz.AbhincEugenium III., Alexan' der III. et reliqui Pontifices funt imitati- . 52. PronuntiatAlexanderIII.: Etiam- fi—miracula fierent, non liceret —ip' fum pro SanČto absque auctoritate RO' manae Ecclefiae venerari. Supereft re- fcriptum novo jure c. 1. de Relici. et Ve* ner. Sanffi. $3. Supereft inde difcernendus cultus publicus a privato, qui olim ad fimplicem čommemoratioJiem recidit. Molanus de — (310 *“ B. Gerlaco Eremita Falkenburgenfi ad- ftrtiit. Commemoratio ejus fit in Figi- lia Epiphaniae Domini ,fed quia cano- nizatus non efi, miffaeSacrificium pera- gitur deoeternafcipientia , et, dum ly- taniae canuntur , submissa voce inter- jeritur.- s. gerlace ora pro NOBis.Juxta Becretum Urbani VIII. non licet cujus- Urimi. ' quam ciim fanffitatis, aut martyrii farna o^ 11 ^® 3 ’ defunčti imagines , aut, quidquid vene- Aun. * rationem, ant eiiltum praefeferat, in Ec- 162 s- clefiis, Oratoriis, locis publicis, len pri- vatis ante Apoftolicam beaciiicationem, fen cžmonizationem ponere. 54. Noftris morihus beatificationem a canonizatione Sauftorum placuit diftin- quere. Beatificationi^ enim Decreto cui- tus religidfus reftringitur ad partičularem vel Ordinem, vel Provinciam*, vel Ec- clefiam. Canonizatione tribuitur cultus Publicus, et univerlalis per omnesEccle- Bas, et Regiones. 5$. Ex ConllitutioneSixti V. eft Con- ituum Canonizationis, procefltim inftruere. id genus negotii, ultra .ardinales, Praelatosque ad Congrega- ^onem Rituum fpečtantes, adjunguntnr a 'ii, veluti Promotor fidei, tres feniores ■^uditores Rotae, qui tanguam periti Ca- ^oniftae munusAflefforum gerere viden- l P r «Adeft, et unus exProtonotariisparti- C1 Pantibus. Adhibentur quoqne alii Theo- Sregationis SS. R Beatificationisgue Extra ordinem a d — ( 3 i6) — logi, qui Confultores, vel refpe&ive Gualificatores dicuntur. Quin imo pr° confilio adhiberi folent Medici, et Phi' lofophi, aliique ProfelTores , ut judicenb an operationes, quae miraculis adlcribufl' tur, revera dici debeant iupernaturales; aat an provenire queant a caula aliqu« naturaii ? S 6. Diicuffis mature per frequentiore$ Congregationes probacionibus negotiu® Canonizationis praeparatum cenfetur.Ifl' de Cougregatio magis folemnis habetuf coram ipfo Pontiiice, qui audito voW Congregationis interponit quidem De- cretum luper beatiiicatione ,aut concef- fionecultus parcicularis in aliqua Eccle' iia, aut Grdine; led Canonizatione®» leu ablblutam adfcriptionem in Catalo' gum Sanftorum lufpendit. 57. Reafumpto negotio aliud inftitui' tur esamen in pleno Confiftorio iecreto quod infequitur Confiftorium tblemnius> et publicum, convocatis omnibus Archi' epifcopis, et Epilcopis, qui iuCuria prae- fentes funt ,quorumque votum exquip' tur per quandamCoriciiii (cuius olimfuip caufam Canonizacionis definire) imagi' nem. 58. In hoc Confiftorio praemiffis pre' eibus, aliisque caeremoniis, in CaereffiO' niali Romano praefcriptis, inftantePro' curatore caufae Pontifex fedens cum 1®' tra, alta voce proclamat : Ad honar&tf individuae Trinitatis, eteacaltatio* ^emfidei Catholicae, et Chrifiianae re- | bgionis augmentum, auBioritate ejus* dem Dei Omnipotentis, Patris, et Filii, d Spiritus fanFti, et P. B. dpoftolorum Petri, et Pauli, et nofira de Fratrum nofirorum cdnfdio, decernimus, et defi- nimus, B. M. N. fanStum effe, et San* Piorum Catalogo adfcribendum, ipjum* pie hujusmodi Catalogo adfcribimus. 79. Brevior his Iblemnitaribus ritvs eft, quod interdum per fimplicem infer* tionem nominis alicujus defunčti in Bre- Viario Romano , ant per ipeciale Breve Jontificif,, Decretumque Congregationis Cafdinalium quisquam cenfeatur canoni- Zatus, uti patuit in Joanne de Matba, et belice ValefiOj quorum Ordines parcen- dum cenfuere fumptibus Canonizationis, "5ui fieri debiiiffent ex aerario captivorum * 60. In eo genere proeeflus vetus eft formula proteftatioiiis Papaiis : ante- qui a ridelibus honofi praedičti Sandi impenditur. Per fideft , enim Chrifli, in quem cultus Sanftorurt deiinir, omnia purgantur, et fit, quod, f verttas Canonizationis deficiat, non deficiat fides. * 61. In Romano CatalogoSančlorutfl memoria in benedičti.one fuperefl vete¬ rani Pontiiicum, qui omnem vigoreifl muneris liri Apoltolici eftiideruut, ut Ec- clefiam per illibatum candoretnCanonum a diverfis corruptelis liberarent. Ait Xi- in - Rus III., Romano Pontifici non paruin oneris,^ nonparum laboris incumbefh ut Ecclefiae l)ei maculu defit^ et ruga- 62. Quid in epiltolis veterana Pon* tificum uberius his exemplis ? Prufitetut siric. ad Siricius, fe Decretales fuas dediffe, non^ Minem. c . uae nova praecepta imperent, fed qui- b us ea, q na e per igiiorantiam-, defidiann que aliquorwn ncgleSta funt, obfervafi s. Leo faceret. Ait B. Leo: Non levi nos mae- praefiit. ^ore. contriftat, quoties aliqua contrit !,i ecr ' infiituta Canonum, et ecclefafiicam di- fciplinam praefumpta, vel comdiifa c0‘ , gnofcimus: quae ji non, qua debemus, vigilantia rejecemus, UH, quinosfpC' 1 culatores ejje voluit, excufare non poj' S. Bern, de Con- fid. lib. 2. c. 6. “ (SI?)', — turnus, permittentes, Jincefuin corpus Ecclejiae, quod ab omni purum macula euflodireaiebemus, ambientium conta- gione foedari. Quid facundius rationi- •’Us S. Bernardi ? Dijce,farculo tibi opus ( (le, non fceptro, utopus facias Pro- phetae. Et quidem Ule nec regnaturus tfcendit, fed extirpaturus. Putasne et tu, aliquid invenias elaborandum in a- 8T0 Domini ? Et plurimum etc. Glori¬ ja mamim, et brachium dextrum in hciendo vindiciam in nationibus, in- Cr epationes in populos, in alligando ^eges eorum in compedibus, 'Nobiles ( ®ru,m in manicis ferreis : fi haecfacis, ^norificas minifteriuni tuum, et mini- ^rium te. Non mediocris ifie Principa- efi. Exturbare ejl hoc malas beflias ? terminis tuis, quo greges tui fecuri ? pa fena deducantur. Domabis lupos, non dominaberis ovibus. Pafcendas ^ique, non premendas fufcepifii. be Officialibus Curiae Romana«. caBvt 1. De Fi« - CinzMavio , et CantMavici. to.-- , r t v utn injuria temporum moles caula- t P 1 Pontificis decifionem petentium ni- Cuccrefceretj reeentius diverfis tri- I — (J2o) bunalibus, et Ofljciis, Miuiftrisque Cttf^ locus fuit. En praecipuorum uomina? ei munera. 2. Cancellariae praeeft Cardinalis * r ce-Cancellarius, qui in primariis, et g 1 ' 11 ' vioribus Sediš Apoftolicae negociis p*J' blicis, et folemnibus (qualia funt Coni 1 ' ftorialiaj aliague plurima) Papae ab exp e ' diiionibus eft, ut legitima forma proo e ' pik. Ita quadam propordone diceiid 1 / eit Cancellarius Papae eo modo j quo’ !l fniguiis Diaecefibus EpifcopushabetN 0 ' tarium et Cancellarium majorem, ‘J 111 ačla Syn< dalia, et judicialia* ac eti* 111 Pontiiicalia confignac, et authemizat. , 3. Cancellarius Papae fixum liabet [1 ' tulum Cardina’icium Ecclefiae Collegi*' tae S. Laurencii in Damafo, prope gua* 11 et vere regium hahet Palatium, giio 1 * Cancellariae dicitur; in quoipfa Cancel' laria per fpeciem magni tribunalis, ftattf' tis diebus tenetur, aliaeque fuučtiofl 65 • publicae peragurttur. 4. Vice Cancellario ab obfequio fu’ 15 diverfi Odiciales, quorumaliquifunt tt>9' jores Praelati, Praelaturam aiinexam h J ' bentes. Inter hos pri.nns elt Regens Ca’ 1 ' cellariae, qui revidendis Bullis, quae eX* pediendae, et promulgandae funt, vacab ut, liquis ei‘ror irrepferit, eum corrigaC unde ad calcem reformatae Bullae mani 1 fua fcribic; correSia, proutjacet, 1 — ( 321 ) — f. Religiji Ofliciales Cancellariae, qui fraelaturam aiuiexam habent, funt Prae- fidentes de majori, vel minori Parco, ita dičli a loco Cancellariae, in guo conve- niunt, qui vulgo Parcus dicitur. lili de niajori Parco~ vocantur etiam Abbrevia- pres, a conficiendis litterarum Apoftoli- carum breviaturis, five minutis, guas ex fignatura Cardinalis Vice-Cancellarii ac- cipiiint, ejusdemgue contra-cedula, tan- quam matrice conficiunt. Gluippe ufus habet, guodfačta in Confiftorio provifio- Ue per Pontificem Cardinalis Vice Can- cellarius accipiat Decretum Papalis pro- v i(ionis? ut iftud in libro materiarumCbn- fiftorialium confignet, fub hac formula: Romflč apud S. Mariam majorem, din - menfis- anni-fuit Con/ifiorium, in quo I). N. referente Cardinale N. provi- dit Ecclefiae N. per obitum 1V. vacanti deperjbna N- cum rptentione compdti- \iU, abfolutione, claufulis etc. Cai^lina- lis proponens conficit ichedam, fen fche- dulam, quae dicitur fchedula Confiftoria- lis.Cardinalis proponentis , per quam fi- 8niiicat Cardinali Vice-Cancellario, Pon¬ tificem in Confiftorio providiffe tali per- ionae de Ecclefia Cathedrali: hac fche¬ dula recepta Cardinalis Vice - Cancella- tlUs conficit aliam fchedulam? guae con- tra fchedula vocatur, in qua fummarie kartat, qualiter Pontifexin Confiftorio Ptoviderit Ecclefiae N. deEpifcopoj et — ( 322 ) ~ Paftore, eamgue fchedulam Secretarn^ fubfcriptione, proprii figilli impreffio 11 ^ et manus- fuae fublignatione munit. 6. Reliquum eft, quod Praelati de jori Parco praeterea conftituant qu° d ' dam tribunal, in quo collegialiter con^ e ' nientes decidunt dubia, quae fuper li^ 6 ' ranim formula, claufulis, et Decretis’ 11 eis adjiciendis, tum fuper emolumeiU?' rum iolutionibus, aliisque contiiigeiR 1 ’ 3 oriri poffunt, et iblent. 7. Praelati deminori Parco exiguaf r11 ' untur jurisdičtione; in id unum intende®' tes, ut Bullae ferantur, et tradaiR ll£ Praelatis de majori Parco. Faftamii’ 11 ' ta per Abbreviatorem de majori Pai‘ c0! qni eft in turno, mitcitur deipde ad ali 11111 Abbreviatorem , ut eam revideat ,.q liae revifa traditur Scriptori Bullarum. per Apoftolicos fcriptores juxta eor^ 1 formula? efformantur litterae, quae B l,i ' lae iicuntur, fub plufhbo, in ejusde* 1 ' 1 Vice-Cancellarii aula, feu Palatio, q l1 ° l Cancellariae nomen habet, eodem mod 0 ’ quo per ejusdemCancellariae Scriptot' 65 ’ et Officiales aliae efformantur littei' 36 fuper provifionibus aliorum bene!ic J ff rum, nec non fuper Apoftoiicis difpeni?' tionibus i aliisque gratiis, et conceffioi 11 ' bus, quae fiunt extra Confiftorium P el organum Datarii. * 8- Abhinc plnres funt Officiales O 1 ' riae, qui Bullis illius revidendis ? tra» s> — ( 323 ) — fcribendis, plumbandis •> regiftrandisgue occupantuf; quorum alii vocantur Sum- niittae, alii Scriptoresj aliiSečretarii, alii ?lumbatores,aliiE(juites, aliiCubicularii, et Scutiferi; alii Protonotarii, aliiSubdia- coni etc. Hi omnes participant vel in annatis , vel in aliis emolurpentis, quae pro litterarum expeditione folvuntur; Unde haec jura vulgariter taxa. Cancella- riae Apoftolicae vocantur.JoannesXXIL primus habetur, qui taxas, Breviatoribus, et Scriptoribus litterarum , et gratiarum praeilandas, defignavit. Extrav. ^oann. 22. c. un. de Sent. Excomm. Joannes XXII. et ipfe eft Aučlot reliquarum regularum Cancellariae ad inftriieiidum ftylum(Cancellariae. Hae regulae neupquam perpetuae funt, fed niorte Pontificis extinquuntur, doneč Neoele&us Pontifex altero liiae affum- ptionisdie eas de novo evulget-, publica- rique in Cancellaria per Vice Cancella- Hum faciat; idque nonnunquam novis regulis additis, vel antiguis immutatis, Vel etiam fubinde aliquibus expunčlis, etomillis. Hodie inter regulas Cancella- riaenon paucae reperiuntur, quae bene- ficiorum collariones fpečiant, aliasque niaterias •> cpiarum ufus inde extra Can- cellariam Romanam excenditur. De his alibi io. Inde a Joannis XXII.,aevo, quo cap. a. toeperunt refervationes beneficiorum 5 ^e^atar. x a — ( 324) — invaluit, quod necefle fuerit, per Pont? licem conftitui Officialem, qui Datar iti S dicitur. Cum enim proviliones non pi? blice in Conliftorio, led privatim in Aul^ per fupplices libellos, a Papa fignatos* fierent, non raro accidit, quod Papa, & negotiorum multitudine fui immernot idem beneficium diveriis perfonis conce- deret. Ortis diflidiis , et jurgiis liipet temporis anterioritate->quae in beneficio' rum , aliarumque gratiarum conceilioni' bus fpečbatur ■> congruum fait, guendafl 1 fiduciarnim Miniftrum per modum Se; cretarii allumere, ut curam hujusmodi fignationum, et expeditionum haberet? adnotaturus diem conceilae gratiae, u c anteriores a pofterioribus dilcerni pd' lent. ii. Hac occafione hujus Miniftri et erat, Papara per modum Confiliarii, aut Auditoris monere, inftruereque, an ea vacatio caderet, nec ne fubejus relerva' tionibus , ae ptovifione ; feu quomodp pro beneficiorura qualitate provifio faci' enda ; aut an Oratores, qui fupplicatio' nes porrigebant, ellentdigni, ac idoneb nec ne? t 2. Juxta modernum Curiae Romana 6 ftylum Datarii olFicium inter praecipu 8 munia reputatur, ut aliquando et Cardi' nalisadid allumatur , qui inde Pro-Vd' tarius appellatur; utpote, quia haud indi' gnum cenfetur, quod Cardinalis provi- — C 3^V ) — fionaliter, etper modum commendatio- nishoc munus adminiftret. 13. Habet Datarius plures Officiales, e t Adjutores fui ? quorum duo pri- ndjfeu majores funt, videlicet Subdata- i‘ius, et alter per obitum dicitur. Subda¬ tarius eft Subftitutus ipfius Datarii, ut tevideat omnes fupplices libellos , qui Papae offeri poftulantur, exceptis illis, ( ]ui funt pro impetrandis beneficiis va- cantibus per mortem in lerris obedien- tiae, quorurri revifio refervatur Officiali, qui dicitur per obitum. Subdatarius, vilis libellis , eos diftribuit pro varietate ma- teriae. 14. Etquidem, fi in libellis agatur de aliqua ex materiis ordinariis, v. g. de fimplici refignatione beneiiciorum, quae a Papa Ijgnari non debent, remittuntur adOfficialem, quivocatur, conceffum. Hic iignat libellos fupplices fibi a Subda- tario transmilfos, appolita ad marginem nota, ad Ord. id eft, ad Ordinarium, qui fignatillos libellos hac formula: Concef¬ fum , ut petitur in praefentia SS. D. N. ■^apae; utpote, fi fačlum fueritpraefente ^apa. Alidquin iigliat fimpliciter: con- c fi SS> N. placuerit, 17. Reliquos fupplices libellos pro g^‘ tiis, quae a folo Papae arbitrio pendeitf’ Subdatarius, aut alius ejus SubftitutU 5 examinat, atque ad calcem illorum eX" hibet fummarium liipplicis libelli. In^ e fummarium oportet eife libello conto p me, quia Pontifex, priusquam gratia? annuat, vel iieget, non folet integrum bellum, led fummarium duntaxat legef e ' 18. Datarius, anteguam pro fignacut 3 accedat Papam, vocare iblet Subdata- rium, et per obitum, ut fciat, quos libel' los habeat Papae offerendos. Ipli vero inter fe difcutiunt illos, qui aliquam i#' ficultatem continere videntur ■> ad info r ' mandum Papam- Abhinc plures Hm? libellos Papae offerunt fignandos; c? tune Datarius una cum Subdatario afli' ftit, aut Officialis per obitum, fi Sub' datarius infirmus efi. 19. Hi exponunt Papae rationes, quas gratia concedenda, vel deneganHa elb iisgueauditis, fi Paparenuat,Sub' datarius leribit: Nihil, vel non placet San&iffimo. Si veroauuuat, fignare let hac formula ‘.'fiat, utpetitur, et ap- ponit litteram initialem fui nominis bap- tismatis, v. g. A. Antonius, enim voca- batur Innocentius XII. ao.Hodie omnes fignaturae folent du- pliciter fignari; atque primum/tft collo- catur inter petitioijem partis, ,et concef- fionem Papae; alterum vero fiat in mar- gine ^laufularum , len difpofitionis con- fcribitur. Quippe lupplica conlcribi folet inmedio folio chartae. In fummitate ex- primitur diaecefis beneticii, fi de benefi- cio agatur; fin vero quaeftio fit de alia caufa, diaecefis fupplicantis praefigitur. Ad latus dextrum fupplidae gratia petita exponitur; v. g. Provifio,Refignatio fim- plex difpenfatio in 3et.4gradu Conlan- guinitatis.AbliiiicineipitluppLica-.jSeutžj’- fimePater etc. fequitur nonien iupplican- tis,proponiturque gratia, quae petitur, ac reliqua referunt, quae neeelfario funt exprimendapro impeti-atione fimiiis £ra- tiae. Haec prima pars fignaturae dicitur, quam Pragmatici Romani Corpus figna- turae vocant. Tum reliuquitur aliquod fpatium vacuum pro fignatura Papae , a (pa Papae fignatura haec charta dicitur tignatura. Supplica concluditur his for- mulis. Et cum abjblutione a ceujuris' ad e ffeftum duntaxat etc. cum omnibusDe- £i’etis, reftričlionibns, et claululis; qui- bus gratiae hujusmodi concedi confueve- ru nt. Haec pars fignaturae eft dilpofitio, — (328 ) — et conceffio Papae; et quod ipfe fimp 110 . 1 * ter -conceffit per fiat, ut petitur, 111 fingillatim exprimitur. 21. Signatam fupplicam SubdataH 11 transmittit ad primum Revifor em; enim funt in Dataria Revifores, incumhit omnes fupplicas fignatas i’ eV1 dere (exceptis čaulis matrimonialib 1 ’ 5 ’ pro guibus eft fpecialis Revifor) ut’’ 113 nimirum fummarium ad calcem fupP‘ J ' cae adjeftum, et cui Papa gratiam am lt! ' endo le conformat, fincere exprimat mne contentum in fupplica ? 22. Si priraus Revifor deprehend at ’ alig uid contineri in fupplica, quod in fof' marlo non occurrit, ipfe illud e Supplj 1 ’ eradit, fubinde etiam eam fupprimit terdurn vero Datarium, aut Subdatatip 1 ?' adit, fuper defečtum fupplicae cutn 11 confultufus.Et g uidem hi judicant, pti' 111 ^ non obflante illo defečtu e^pediri que at r Quia primarii hi Officiales cenfendj I 1111 ' organumPapae; et quiaguotidie cumP^r agunt, praefumuntur fcire intention 6111 Papae. Dum ergo in eafu dubio hi prid 10 Revilbri indicant, utpergat, hic figp at ’ ponendo primam litteram fui uominis a initium fummarii. 23. Abhinc hic Revifor pro ulterio/ expeditione mittitlignaturam ad Offic’ 3 ' lem parvae Datae, qui in calee ipfi° s fummarii fubjicit parvam datam-> ( l ua .^ proptereaparvadiciturjguiapaucisverbi* — ( 329 ) ~ 3 uitialibus infcribitur; videlicet, S. M. M. Xal. Mart. Ann. 4. quae poftmodum per ffrtarium extenditur; cujus proprium of- fic umeft, fiipplicas datare. Parvaenim Patatantuminiervitinfignum memoriae luper gratia coiicelfa, vel concedenda, ut ud datam illius terpporis retrotfahatur. 24. Poft poiitam parvam datam figna- tura tranlit ad lecundum Revilbrem, qui v idet rurfus, quod a primo jam reviluni uft; et, fi nullum defečtum reperiat, ip- fartiquefignaturgm admittendam jndieet, ffiam fignat apponendo manufn 1'uam in¬ fra nomen primi Revilbris, exprelFa pri¬ lila nortiinis fui littera. 2$. Si materin fupplicae fit fubječta juribus componendae-, uti funt Prioratus titulares, Abbatiae, Coadjutoriae, Indul- ta etc. tune ab Ofriciali parvae datae fi- gnatura tranlit per mantis illius,‘qui com- ponendae Adminiftrfttor eft: eoque calii Unus Revilbrunl ponit litteram C. vel Compapio infinuatur,efle componendum, antequamDatarius ponatfliflgiw»z datam. Si autem materin non lit fubječh compo- tiendae, led requirpntur Biillae, tune po- nitur: expediantur litterae. 26. Gtuando Officiali componendaz eft fatisfaftum, ponit luper plicam fignatu- rae inferius: fdlvit: atquae ab hoc Offi¬ ciali remittitqr .fignattua ad Subdatari- iim, qui nomine, 1'eu vice ipfius Datarii ponit nlaguam datam expreffa formula: — (330) — Datum apud S. Mariam Major etn 1& lendis Martii Anno 4. Pontificatus J"' ndcentii; divina ProvidentiaPapaeXlJ‘ 27. HacData expedita traiifit Signatu¬ ra ad OHicialem, qui Miffis dicitur, eo- quod mittat fignaturas ad Regiftra. UnuS ex Regiftratoribus fuppl-ieam regifh^ti atgue in dorfo figtiaturae notat librurn > et foliutn regiftri, eamque una cum regi' ftro fert ad uiiutn e guatuor Magiftris re- giftrorum, ad aujcultandum , ut ajuntj lupplicam; ho c eft, videndum, num lup' plica plane conformis lit regiftro. Ho c fačloMagifter regiftri pouit in dorfo fup' plicae magnum 1{. quod regiftrum figni' iicat. fn fuperiore parte hujus litterae po' nit primani litteram fui praenominis, et in calce fnum cognomen integrum. At¬ gue per hunc regiftrationis ačlum gratia completa cenfetur, ut jus guaefituin Gra- tiato dicatur, non autem prius. 28. Abfoluta regiftratura fupplicai fe« fignatura dimittitnr e Dataria, et confi' gnatur Expeditoribus, ut per Officiales Cancellariae expediantur litterae, quae pro gratiae executione neceffariae funt« quia line his fupplicatioues, quamvis per- feftae, et regiftratae, 11011 fuflragantut 02'0'25 impetrantibus, ob regulam Cancellariae 26. de non judicando juxta formah fupplicationum, Jed litterarum ezpedi' tarum. I — (330 — 29. Quum tamen Stylus expeditionis c ommunis lit, coniultum eft, ad religuas 9ualicates gratiae difcernendas, fignatu- l ’ a m confpicere: eft enim inter ftgnatu- r ain pernat, et illam per concejjum juxta re gulam Cancellariae hic differentiae lo- Cl ’s, quod illa, fi in eadem Data concur- r ant, pofteriori praeferatur. En Regulae 34- tenorem. Jtem voluit D. N. (Inno- ane ' ’ c entius X.) quod concurrentibus eadem die Juper quocwque beneficio per fiat, e fcoNCEssuM,./?g?zatMrij-,e^ iis-> per fiat, ttiam utpetitur, habens, alteriper con* CEssum, etiam motu proprio habenti praeferatur, etiamfi in illa per conces- ^wpraegnantiores, etquant/iimčunqiie privilegiatae effent claujulae. 30. Gallis peculiare privilegium eft, 9uod mox, ut Curfor e Gallia in materia beneficiali fupplicas attulit, Bancquarius Romanus fupplicam praefeutet Officiali parvac Dataei qui Datam ejus diei, quo Curfor advenit, apponit, modo ante me- diam nočlem illius diei fupplica exhibea* ftir: alias diei iequentis: et licet figna- tll ra mul to poft tempere expediatur,iem- Per tamen manet eadem Data; fcilicet Huae polita fuit eo die, quo Curfor e Gal- Ha advenit. Aliae nationes accipiunt fi- Suaturas data currente. 3t. In Curia Romana pro diverfitate gratiarum litterae Apoftolicae diverfis ■Uiodis expediri folent. Primus modus eft per fpeeiale Breve, qui rarioreft, q 1113 nonnili in favorem fublimium Perlon 3 ' rum concedi folet, Alter modus eft, in provifione beneficiorum Confiftoriab' um pet viam Cancellariae-, feu Confifio' rialem obfervari iblet; dum fcilicet i |1 provifione omnia lune fine difficultate, nulla fpecialis difpenfatio, aut declarati 0 Papae reguiratur. Tertius modus lit p ei ’ Datariam, live Cameram Apofto'licaW’ qui modus freguentior eft, eoquod p ef hanc expediridebeant omnes provifion eS beneficiorum, quaridocunque in horiiifl provifione defeftus, dubietas, aut dilfictil' tas per Pontiliciam dilpenfationem, alfi declarationem tollenda eft. 32. Inde fuper his caufis faepe con 3 ' ponendum eft, cnm illoOfiiciali Dataria^ qui inde componendae dicitur. Eft ipi® guidam Thelaurarius, feu Receptor, cU' jus.eft recipere jura praeftanda in mate' riis componendae fubječjfis; veluti fun c caufae matrimoniales, penfiones fine caU' fa, et quae procedunt ex fručlibus male perceptis; v. g. ex fimonia confidentiab etc. 33. QuippePapa, dum difpenlat, vel abfolvit a crimine fimoniae, non fempet' difpenlat cnm beneficio, quod aniillum? vel fine titulo pofletrum apparet, nifi no' va pro vifio impetretur, quae in Curia Rq' mana non obtinetur, nifi litterae provi' fionis folutis juribus, et taxis kventut- 1 — C 333 ? — ftac occafione oportet et fručtus male Perceptos reilituere; led, quia incertae funt reftitutionis, praetendunt Curiales» e op elleCameraeApoftolicae, ut oporteat c um hacprius per compolitionem de illis franfigi, priusquam litteraenovaeprovi- fionis, vel rehabilitationis expediantur. Jaftant enim Olliciales CuriaeRomanae, omnium proventuum ecclefiafticorum, ad nullum in particulari Ipečlantium, di- Ipeniationem, et adminillrationem per- tinere ad Pontilicem. Galli tamen huic Praetenlioni Curialium reclamant, quia a jure alienum videtur, quod Papa fručtus illos in praejudičiuni Eccleiiarum iuos laceret. 34. Supereft ex conftitutione Pii V. aliud Romanum tribunal, quod Poeniten- tiariae dicitur, cujuseft, difpenfatioues *aper occultis irregularitatibus ex caufa homicidii, illegitimorumque natalium, ’Ut alterius defečhis, ac etiam revalida- tiones matrimoniorum, cum occulto im- Pedimento dirfrnente contraftorum, li- I poriiacarumque provilronum, fi fimonia ocenita, pro foro conlcientiae, l’eu in- te i’no duntaxat, expedire. . 3s. Praeft huic tribunali Poenitentia- r,Us Apoftolicus, qui et Poenitentiarius ^jor dicitur, inftitutus, ut per leipfum ^liciiim id exerceat: quart fit Presby~ ^ er -> Magifter in Theologia, feu Decre- °rum Doktor. In tribus Patriarchalibus — ( 334) — Ecčlefiis urbis funt Poenitentiarii min 0 ,* res ex diverfis Ordinibus religiofis, dum omnium confelliones excipiunt, vit' gam in manibus, in fignum majoris po#' Itatis tenent, qua poenitentes tangu? 1, Ad hos a majori Poenitentiario mitti io* lent abfolvendi, autavoto, velimpedi' mento relaxandi, qui in Curia praefente 5 ’ abfolutionis, aut difpenfationis gratia 111 meperi judicantur. 3 6. A lia fpecies eft illorumOfficialiuiM quiPoenitentiariam per quandam ipeciefl 1 Dicafterii regunt, audiendo fupplicatio' nes fuper petitis abfolutionibus, et difpen' fationibns, praecipue abfentium ab iirbf’ pro guibus expediendae funt litterae i 0 forma. 37. Inter hos primus eft Regens Po?' »itentiariae, quem oportet efte Magi' ftrum ihTheologia, Vtl Decretorum D°' dorum, virum eximia dočhina praeftafl' tem, cafuumque confcientiae peritiim> Hic vices majoris Poenitentiarii gerh* habens facultatem plures abfolutiones? et difpenfationes, quae nimirum negad non folent, inconfultoPoenitentiario ma¬ jor e concedendi, quas et fignat, eodeti’ modo, quo ipfe Poenitentiarius, per^ de Jpeciali , vel fiat de expreJJ'o ; ft ninii' rum fačlo prius Verbo cum Sančtiiiimo concedatur gratis. 38. Datarius Poenitentiariae in calce fupplicatioHum fcribit Datara diei, meB' — (335) fis, etanniPontificatus confueta formula: ^at. Rom. apud S. Petrum fub Jigillo Paenitentiariae , fi Pontifox in Palatio Vaticano refideat; fi vero in monte Qui- rinali ■> ponitur : Rpvd S. Mariam majo- rem. Idus £fulii Pontificatus SS. D. RR'Pii Papae V!. anno quarto. i 39. Adfunt praeterea in hoc tribunali tres Proctiratores, feu Secretarii, in hac inateria bene perici, qui interfe per tur- num diftribuunt libellos, qui finenomine porriguntur ,fubaliquo figno, vel nume- i'o, ut dignofcantur ab iis , qui negotia gerunt; ipiique Procuratores defuper ef- forniant fupplicationes juxtaftylum tri- bunalis? quas in Congregatione propo- nunt. . . , 40. Habet Poenitentiaria duosConful- tores, cpibrum unus eil: TheologiaeMa- gifter, alter Decretorum Doftor. Habet et proprium Sigillatorem , qui litteras niajoris Poenitentiarii notnine expedien- dasmf -MJ' ■> et extra>> Bullas vero reliquas Poenitentiariae intus tantum fubfcribjt, Poft Correftorem, hac formula : Gratis ' ll bique Rofpigliofus, fi id eft nomea Sigillatoris. 41. Correftor, feu Revifor eft illeOf- bcialis, qui Supplicationes a Procurato- l ’ibus Poenitentiariae confeČtas, perlegit, činu necellitas expofcit, corrigit, et pro adimpleti fui muneris ftgno notam pecn- foarem in extreniis Supplicationum pagi« C 33 & ) nis imprimit, et demum litteras onii’ e in forma Brevis, Bullasque fecundt^ praelcriptam Supplicationis formam & pediendas , expeditasque fubfcribit. . 42. Demum funt tres Scriptores, q 1 ”’ - poftquamSupplicatio lignataeli, de col 11 ' miliione Procuratorum litteras, vel Btf via juxta formam Supplicationis led' bunt, ut poftmodum fubfcribantur et claudantur , ac figillentur, Oratoribu 5 ’ vel eorundem Agentibus confignanda. 43. Omnes hi Poenitentiariae < les jurejurando promittunt, cpuod off' cium fuum fideliter exercebunt, ejid' que ratione nihil, ab aliquibus eiifl" 1 fponte oblatum->vel donatum accipieUh praeterquam fdlariiim fibi conftitutu^ Secreta S. Pamitentiariae, occultosq l>> cajus , ac perjbnas , de quibus in traStabitur,nunqiim cuiquam extra oj' ficium revelabunt, 44.1 Major Poenitentiariirs guolibe 1 ' menfe femel, aut, fi necellitas expolba t ’ faepjus fuos convocat Officiales, u« 3 cum Procuratoribus , fen Secretariis p eI - Capellanum Poenitentiariae, quae co^' vocatio vocantur Signatura Poenit^ 1 ' tiariae, eoquod fpečfantibus major® Poenitentiario, praedičtisque OfficiaB' bus, Memorialia fignentur a D.Regent 6 ’ jllorumque interventu graviores cafus’ a praedičtis Procuratoribus de mandate ipfius D. Regentis prepolitos, difeutit > et ( 337 ) — e texeorum voto gratias concedit, vel ^egat. Incerdam tamen, ti dubitatur de Potellate difpenlandi, ipfemet Poeniten- t] arius, vel quandoque Regens Papam a dic, ut ab eo tum Oraculutn, tum aufto- titatem recipiat. 4). Litterae, quaeabhoc tribunali e- ttanant, prodeant tub nomine Poeniten- tiarii majoris, aut S. Poeinteutiariae; id- que frequentius in forma Cornmjiflbria, Utpote committendo id alicui in partibus Confeifario ab Ordinario Oracoris appro- bato, qui lit Magilter in Theologia , vel Decretprum Doktor. Inde diriguntur hac infcriptione. Difcreto Piro Čonfejfori, Magifl r() ' in Theologia, vel Decretorum boctori fermato, ex approbatis ab Or- ‘linario ,Supplicantis 9 per latorevt prae- fentnini ad infrafcripta fpecialiter cli- gendch falutem in Domino. 46. Pofthaec exprimicur in ipfis litte- ris fupplicatio Oralom, quae pro varie- tate ejus, quod petitur, diverfa eft. Sub- fequitur hinc ipfa commillio difpenfandi, puae diverfimode concipitur pro diverfi- tate caufae, cui temper illa fubjicitur eau- tela: Dndita prius ejus Sacramentali Confeflione — in foro confcientiae, et i"^ ipfo actu facramentalis confeflionis l^ntum, et non aliter, neque ullo alio tnodo: ita quod hujusmodi abfolutio, e t dijpenjatio in foro judiciario nulla- tenus fuffragentur: nullis Juper his y.£tcl. r.z. Y — ( 338 ) -- adhibitis tefiibus, aut litteris datis y fi' k procejfibus confeStis ■> fed praefentib^ limiatis, quasftib poena excommunl^‘ tionislatae fententiae taniate teneaf^ ita y ut nullumillarum exemplum extetf neque ects latori reftituas; quodfi rejiitueris, nihil ipfi praefentes Hitet ai fuffragentur. Ouippe reftringuntur b ae litterae ad difpčnfationes impedimeii^' rum, defeftuumque occultorpm: reli* quae enim ad Datariam reraittuntun 47. Guantum tamen ad remiflioiiefl 1 refervatae cenfurae, faepius litterae 2 Poenitentiaria expediuntur etiam ad dl' fpenfationem cenfurae publicae, quae ii’ - de Ordinario infcribuntur. Et quidem/ ! innodatus cenfura, v. g. ob percuffionefi 1 Clerici, perfonaliter ad CuriamRomana 111 accedat, le primo praefentatPoenitenti^ riomajori, vel ej us Regenti; atque $ altero eorum abfol vitur, vel j uxta fty luf 1 confuetum ab eis petit facultatem, ut aliquo ex minoribus Poenitentiariis pofli c abfolvi. Hac facultate obtenta adlt Poe* nitentiarium minorem,q quo abfolvi p e ' tit. Abfolutione obtenta adire debet H' num ex Procuratoribus Poenitentiariae? ut conficiat litteras in forma Brevis ad Ordinarinm ipfius abfoluti dirigenda«? guibus ipfi intimatur, illum in forma Ec' clefiae confueta a cenfura elfe abfolutuifl’ eumque ut talem recipiendum. Si Ora; tor perfonaliter urbem accedere non poE — < 339 ; tt *» abfolutio a cenfuris per litteras Poe- B rtentiariae confueta formula commiti- tor Ordinario. 48. Praecipit Pius V. SanSle, etinvio- PjusV. apudOfficiumpraedi£tum(Pue- o^-b"^ ^teptiariae) volumus obfervuri, ut ni Buli. } ‘il prorfus pro litterarum covfeBtione, Roin - *3. ^expeditione, nec atlas etiam pro char- atramento, cera, capfula, cordulis, a Uisque rebus, ad ipfam expeditionem ipectantibus exjblvatur. 49. In canta diverlitate tribunalium et Cap. 5. •legociorum Roijianorum Secretariis o- B re y^* r ’ Pus fuit, inter quos praeeipuus eft Secre- Buli, ^rius Brevium, quia per ejus organum etpediuntur litterae Apoftolicae in fpr- Hia Brevis. Brevia enim Apoftolica a ^uliis diftinquere placuit. 50. Differentia cum in papyro, tum in charaftere, tum in ttylo, tum in figillo \trinque elucet. In Bullis membrana iub- Bigra et grolfa? ac ftylus antiquus chara- fteris Gallici adhibetur, plumbeo figillo Pendente ex chordis fericeis, fi fit Bulla § r atiofa; fi vero fit juftitiae, ex lilo can- flabis. 51. Breve Apoftolicum juxtahodier- Hos Pračlicos eft fcriptura modica in 'bembranis fubtilibus, et albis, charačtere batino ftyli nitidi, et elegantis, rubea ce- annuloque Pifcatoris ligillata, ac figno Secretarii fubfcripta. Y * — (340 ) — $2. Qunm Btevia non habeant alnid R' gnum authenticum, quam fubfcriptioneid Secretarii, ec impreffionem annuliPilca* toris in rubea cera facile delebili, et ank' vibili; hinc pro certitudine expedition® non tanturri regiftrantnr in libris, feurf geftis fub bdeli cultodia, led inluper ff>i' nutae, feumatrices, mami ipfius Paps 2 fubferiptae, per Secretarium pro foa i”' demnitate confervantur, ac etiam pt'° gratiae conceffae veri (katione in Archk° Apoftolico diligenter cuftodiuntur: forfan gratiisj vel Brevibus exceptis, qt$ concedtintur fuper rebus confuetis, k”' dicique momenti, aded, ut pene nemi 111 negentur, unde propterea generalis cort' miliio, fen probata fides Secretarii, ac id 1 ' preifio difti annuli Pifcžtorisfuffieien^ cenlentnrr ut v.g. funt Brevia fliper^' fpenfatione interlbitiorum etc. 53. In ftylo Curiae hae gratiae, et fpenfationes exigui momenti cenfentitf' Aft adeo mtidici li forent momenti: c oi: tot edita fiierunt Decreta Concilforuk’ qtiae per bas diipenfationes, et coiiceffi 0 ,' nes evercitur, ilabiliretur, vel collap*- reftaufaretur, uti et in novillima Syno^ Tridentina fačlum fuit. * <4. DivinUs PrimatUs in inviolabi" obfervantia SS. Canonum confiftic. E 1 ’ veteris traditionis, et aedificationis pa 11 ' ca argumenta. Juxta S. CaeleftinumC 11 ' nonum? vel uti regularumSpirituDei cod' (340 “ flitarum, in regimine ecclefiaftico impe- 1'i'um eft, ut pro 1'uo primatu eo/um ob- fervantiaeinhaerere oporteatPontiticem. Cseleft Ilominentur, inguit, nobis regulm-, nem " ( ' e ‘ ■»'egu/ir dominemiir: fimus JubjeSii Ca- 1‘erig, ftonibut, qui Canonum praecepta ferva- mus. Ex fententia Zofirai: quid enim'zofim. ep. tam faiiEtuin, ac venerabile eft, quam ^, a<1 Au * penitusnon exorbitare ab itinere Ma- 1 ' jorum, quorum Canonica inftituta ve- hiti quaedamfundamentaferendis fidei funt JaSta ponderibus. Ait B. Gelalius: Confidibjis, quod nullus jam veraciter Cfirifiianus ignoret, uniuscujusque Sy- tiodi Conftitutum, quod univerfalis Ec- cleftae probavit aftenjus, nullam magis ' txeqili Sedem prae caeteris oportere, diverfa obfervari contigerit. Refert^ Athanenfi monafterio Gregorius To r °' nenfis, ibi fervatas fuille reguias S.S a ' filii, CalJlanii et rtliquorim Abbatu^’ detraftis fcilicet, et ufurpatis iis, qua e prc tetnporum , et locorum condition e oportuna videbantur. 3. S. Benedičtus poft CC. annos, qi”' bus vita Monaftica in Occidente floreti’ Monafterio in monte Caffino, Roman 1 inter, etNeapolin polito •» regulam praefcripfit,Orientalium inftitutis mitio.' rem, permillb modico vini ulu, remiffo' que jejunio guotidiano; labore tamefl mariuario 5 exafto filentio» et folitudin e fervatis. I. — ( 343 ) — 4* Ad exemplum Monachorum Chro- degangus Mediomatricum EpilcopusCa- nonicos ad communem convičlum rede- git, quibus et regulam, veluti compen- dium totius difciplinae praefcripfit,quam ConciliumAquisgranenfe^/ran.816. com- probavit. $. Novo jure pronuntiat lunocentius III. Ut, qui voluerit religiofam domum de novo fundare ■> regulam , et inftitu- tionem accipiat ex approbatis. Hoc De- creto vetitum eenfetur ■> fine aučloritate Sediš Apoftolicae novam religiofi Ordi- nis regulam condere. Refert Decretum c. j.de Relig. Dom. 6. Superelt volubilior conditio confti- tutionum> et ftatutorum Regularium ? quae pro varietate locorum , et tempo- fiim a Superioribus mutari, aut abrogari Poflunt. Inter caetera dilcrimina Rega¬ le , et conftitutionum et id declaratum apud PP. Difcalceatos, quod Regula, Haertm, e Xceptis votis , et Officio divino , non 3- °bliget,nifi ad culpam venialem tantutn; ^onftitutiones vero non ad culpam , fed I )Q enam, nifi contemptus adfit, aut con- t. l ' ar ium ejus , quod ftatuitur , ex natura *Ua, vel aliunde culna fit. 7. Poftquam Pontifices jure novo fibi cap. re fervaH’ent arbitrium, no vos Ordines J; e ligiofos admittendi, frequens occafio Ord, f lll Perfuit, illos per Papae auftoritatem ^ultiplicandi. Noftro aevo illuftiiorum I — ( 344) — \ Ordinum quinque genera recenfere p 07 tes; videlicet Monachorum, Canon# 0, rum Eguitum, Mefidicaniiurh, et Cl^' rieorum Regularium. 8. Saeculo XI. Carchnfienfi, CamaldU' lenfi , Vailunibrofa, Grandimonteirf’ ac Cidercienii fatniliis exortis gran^ Monachorum dilcretio emerfit, ob V#' rias veftes, aut regulas, variosque ric> 1S ’ quibus fmguii utebantur..Nigros appeil 8 ' bane veteres BenedičHnos; Cidercieii^ 5 pritnumgrileos, tum a) bos, feu candid° s dixere. Ait S. Bernardus ea occalion° : Guii.Abb. Ordinem profejjione teneo , ca 1 ' teros charitate. 9. Eodern laeculo in emendationeQ' nonjcorum deludavit Petrus Damjani’ quo Andore Nicolausll.Concilium CXH' Epifcoporum convocavit Romae An , , ,> rov?, ut Canonici ad commiinem con v 'i' dum redigerentur. Hinc illi Canoiii c ’ Regulares audiunt, quibus Regula S. guditii placuit, utcnnque incerciim IR’ quodnam e IcriptisS.Auguftini lit allbni' ptum ? '' 10. Expeditiones Cruciatae novurn* atque hadenus inauditnm genus Religij' forum peperere; equeflres fcilicet Ordi; nes, quorum quidarn S. Auguftini ■> S. Benedidi, nonnulli Ciftercienfum gulam profitenturjalvis peculiaribus lih' gulorum Ordinum inftitutis. — (345) “ i r. TnterMendicantesOrdines eminent Dominicani, Erančifcani, Carmelicae, et Eremitae S. Auguftini. Propofitum' J ’dis fuit conjungere vitae Mopafticae Perfeftiones cum officiis Clericalis fta- tus, ut fublidid elfent Clericis in funčHo- nibus ecclefiafticis per praedicationem verbi divini, et adminiftrationem Sacra- hientorum. . 12. Saeculp XVI. plures novae Cleri- corum Congregationes emerierunt, qui- fyus emendatio inorum , redučlio difci- plinae , etoppugnatio recentiorum hae- lefum cordi fuit. Dičti funt hi Clerici Regulares, quorum primes eft Grdo Tbeatinusquem Marcellus Čajetauus Vicentinus, et Petrus CarafFa Neapoli- tanus, tum Theatenfis Epifcopus, poftea Raulus IV. S. P. Ann. 1524. inflituerunt. 13. Invalefcentibus tam diverlis Reli- Cap. 3. ^iofis Ordinibus providendum fuit, ut fcovellis Religiofis indiferetior zelus non Moruft. °breperet, novas Sedeš propria auftori- t ate erigendi, aut veteres augendi. Re- Fert Gratianus vetera Ecclefiae Decreta, 9uae vetant novum Monallerium, aut. Oratorium inconfulto Epilcopo conftrui. c ' 10. et 12. XP r IH. q. 2. 14. Hoc exemplo ftatuit Concilium Trid. feir. Tridentinum: Ne de caetero ulla Mo- »s. de - ^afteria ,feu virorum , feu mulierum, e' e | s ‘ l ’ eriguntur fine Epijcopi, in cujus Diae- Ce fi evigenda licentia prius obteu- — (346) ~ ta. Hoc faluberrimum Decretum poftl^ inftaurarunt, auxeruntque Pontifices. c’em. 1v Inter caeteros Clemens VHP vjn. claravit, OrdinarioslocorumnonpOfi oioDiani Hcentiam ad novos Conventus cuj tlS ' ad infiic. que Ordinis Mendicantium in civit^ 1 ' Roub BuU ’ bus, etlocis, ordinariaeteorum juffi'. dičtioni JubjeStis erigendos imperij nifi vocatis, et duditis aliorum, in dem civitatibus, et locis exifienti^ Conventuum Prioribus, feu i Procu^' toribus, et aliis intereffe habentibtd' et caufa fervatis fervandis cognit^ confiiterit , in iisdem civitatibus •> locis novos hujusmodi erigendos col 1 ' ventus , fine aliorum detrimento cO^' mode fuftentari poffe. 16. Juxta Bullam Gregorii XV. Si ro novi Conventus ■> Domus. Congd' gatio, velSocietas hujusmodi infiitu^ dae erunt ■> nullique alii Regulares i^‘ bi^or quatuor millia paffuum in circun 1 ' vicinis locis) reperiantur Ordinarii corum nikilominus diligenter inq^ 1 ' rant, an incolae, et habitatores locO' rum , guorum et confenfum requiranb ac adhibeant, hujusmodi duodecim 1^' ligiofos (hic enim nutnerus deflnitus? ut minimus eft) in Conventibus, praemittitur, inftituendos, commod 1 alere 5 et manutenere valeant. iq. Fuere et olimPrincipifuae parteft ut de novo Monafterio confuleiidus foe* — ( 347) — rit. Conftat id ex Epiftola Pipini Regis Francorum ad S. Bonifacium Archiepi- I fcopum Moguntinum. Guippe de Vlona- fterio , quod S. Bonifacius in fulitudine Huconiae prope flumen Fiildae de novo e rexerat, haec habet: Sicut ex aučio- ritate S. Petri Principis Appftolorum , pro quo legatione fungeris ,privilegio Sediš ^poftolicae fubllmatum conftat e l1'e Monafterium, a te noviter c on (ir u- ita etidm noflrce auSioritatis praecepto ■> quod aPtum eft, roborari (onvenit. 13. Ludovicus XIII. Ann. 1639. pu¬ hlico edito vetuit, ne quodcunque Mo* tiafterium, domus, aut Conventus Re,- gularium , five virorum, fine mulierum k quocunque loco, aut civitate Regni, ttiam Ordinis jam recepti, et admifti ^nfiruatur fine exprej)'a licentia Regis Ver litteras ab uno e Šecretariis ftatus ^natas •> etmajori Regis figillo mtinfi ia S’, ut Rex judicare queai de praedidia Co nftrubtione, et juxta circumftantias decernere ■> qtiibus in locis , et civitati- tališ nova conftructio admittenda p ro prtu ? religionis augmento. ^©novavit edičlum Ann. 1749. Rex Lu- ^°vicusXV. , J 9. Cum nova conftruuntur Monafte- r, a, faepius variis conditionibus adftrin- placuit neo - adniilfos Religiofos» ^biiimni quod Sacra non facerent horis — (34$) . oflicii Parochialis; quod non diverterent direčte,vel indirečte populnm a frequeH' tatione officii Parochialis,quod quaeili> a ' ie non velint etc. 20.Si alicubi regularisobfervan tiare* milit, confultius vilam fnit, recepte* Ordines vel minuere , vel in alios trans' Faj. ad fene. Meminit Fagnanus, S. Congregš' Fsfe! De t ’ oueni Ann. 1628. Sančlitate fua Urba* rraei. ’ 110 VIII. probante cenfuiife, Fratres nores de obfervantia S. Francilci proh>' beados effe recipere Novitios, doneč e* fiiis (jonventibus lulhiliifent omnes & ufus, qui Regulae S. Francilci adverla 11 ' tur. * 2i.01im jam duoConcilia General’; 1 mrmram Lateranenle , et Lugduned 2 nimiam Religiolbrum multitudinem i' 2 ' ftringere laborarunt, ne ex illis in Ecd e ' fiam redundaret confufio. c. 9. de Zadani' ^ om ‘ C ' Wl ’ 6 * Relert Mathaeii/ 1246. '**' Pariš: Admirantibns immo obfiupetitt' bus viris fapientibus, et difcretis J 11 ' per tot novis ordinibus quotidie exO' rientibus, et emergentibus, Jpretis .Benedikti, pleni J piritu omnium Sa n ' Btorum, et magnifici Augujiini dijcip^ 1 ' uis (quibus veteres Congregationes Mb' nachorum , Canonicorumque contiu 6 ' ban tur) tot viri litterali (proinnon^ coeco impetu, fed propofito. bene penfo) ad noviter inventos uc ‘ereSi° s Ordines /ubito convolar unt.Ašt^. A«*- £ 349 ) ' hftinlis.: ' Ni mi s dolendum efi, fi'fid ia fii ruinofam fuperbiam Monachi Jur- tigantur , et tam gravi contumeliaCle* fl ci digni putentur: cum aliquando ttiam bonus Monachus vixbonum Clg- f ičumfaciat. T I T V L V S XXV. I)e jddmiffione ad Religionem. CAPVT I. Z>s Novitiatus Ingrissu. !. Novellornm Ordinum priinus fervor Hon diu perftitifle viliis eft. Vitio ipfis fiiit, quod iudifcretiori ingreHiii locum darent, ut fuorum numerum augereut. I*erftrinxit Carolus M. veteretn indifcre- tionem. Et non tam , inquit, probis, terrog. e. (juam multitudine hominum deleEtan- tur; plus .fiudent., ut fuus Clericus, vel Monachus bene cantet, et legat, ^uam jufte, et beate vivat. cum tolera- bilius fit imperfeStio cantandi, qwm vivendi. 2. fuxta resulam S. Benedičli: Novi- s- Benad ter veniens quis ad converfionem, non tifacilis tribuatur ingreljus,fed, ficut »it ^pofiolus, probate Jpiritus, fi ex fteo funt. Ergo fi veniens perfeverit fulfans, et illatas fibl injurias, ac di/- — \ 6>'->} — ficultates ingreffus pofi quatuor •> quinque dies vifusfiurit patientefpof' tare, et infiftere petitibni fuae , annttV tur ei ingrefius, et fit in cella hofpit^ paucis diebus. 3. Haec ergo mora in cella hofpk 11111 inftituta videbatur, utinterim in mor 6 -’’ et aftiones neo-cohverfi inguiri RcJ ^’4. Ait S. Ifidorus: Pitam enim uniuscP jusque in hofpitalitatis fervitio trib^ menfibus confiderari oportet; quib^ peractis ad caetum S. Congregati(> ttlS accedere licet. Neque enim fujcipi intid quemquam convenit, nifi prius foW pofitus, ejus humilitas, feu patient^ probetur. ciem. 4.1-Iis exemplis monet Clemens VU*' vin. Superiores Regulares, ut diligenter i 11 ' Noviure- c i u ip ani mox inlimine, quo J pirit ’ cept.§. 32. quii mente ■> ac voluntateid regulaf^ Roin U ”' v ^ ae ^ l ‘ nus elegerint Candidati, qu^ p. i2 quicunque fit, fed probetur fpiritus ejus, fi Deo efi; quia defideria dilatione vrt' fcunt; et in privatis colloquiis voW' Clem. vin. fupr. ( 3f 1 ) i mens 9 et intentio ipfius a Priore inventur, vel a Magiftr o Novitiorum, hi ab alio perfeSte exploretur quodfi Ptffeveraverit in propofito , Prior eum hciat diligenter de veritate vocationis ^aminari a duobus Examinatoribus (, d hoc munus deputatis. 6. Si Canditatus juftum fpecimen fuae Cap. 2. ^cationis fecit, adNovitiatum inducitur. De NovK * mquit S. Benedičtus: Poftea autem Jit in Ce w Novitiorum, ubi meditetur, man- ' ^cet, et dormiat. Manifeftum eft ergo, Ce llas Novitiorum, quoad Dormitorium, ^Refečtorium ipfum fuilfe a donficilio Miquorum Monachorum feparatas. 7. Meminere hujus cellae Novitiorum R r i ereo1 - ptalrae Patrum Regulae. Fereolus haec Res ‘ c ' 5 ’ ?abet: Picinam tamen Monafierio ccl- l ^am, dum praenotatum tempus obfcr- Novitius, accipiat, vi8iumque quo- : ^ianum a Monajlerio-, fi inter r.eliquor *peretur 9 expeci.et-> ledtioni ante omnia, orationi dans operam. n 8. Juxta Decretum Clementis VIII. plod vero ad loči qualitatem uniuscu- ^ s queNovitiatus JpeSlat, locus hujus- ^°dipropria claufuraab ea parte Con- et Monajierii, in quo degunt /Qfeffi,fegregatusfit, atque diftinčtus; ' a ' } eatque tot ad dormiendum cellas fe- ^atas, quotemnt numero Novitii vel । ^'mitorium it a capax, ut profingu- I ffinguli leciuli commode fternipoffint; — (3S2) — in quo etiam cellula, vel certus, afidt’ terminatus locus pro Magijlro , ejuS' que Jbcio reperiatur etc. /nenefl. 9 . Meminit Regpla S. Benedikti huju J “ V ' i ' lupi 'Magiftri pro inftiuitioiie Novitioruni; Et Senior ei, inquic tališ deputetur, aptusfit ad lucrandas animas, quijfi' per eumcurioje omnino intendat, et fiu' l icitus fi t, fi rev era I)eum q uu er it: fiP‘ licitusfit ud opus Deu ad obedientia'^ ad opprobria ? Oportet ergoMagiflf 11 ^ Novitiorum praeditum e[]'e grandi fd 11 .' dentia noti cariiis, fedJpiritus, exefd' tat um in exercitiisfidonpfiicis, et vef^ et ezemplo Novitium inftruere Jit neust et ei-, contempto mundo, injpif^ poffit puram amopem Caelefiium. S- ' 2 " . io. Clemens in fao Decreto de No' 1 , trdnim Mtagiftro, ejusgue focio hab 6 ? Ipje Magi/ltr Jaccrdotali Grdine tiatus,ac in quiuto faltem Jupra tri^\ fimum jiiae aetatis anvho conjlitutiis?. ) per decennium a profejione emilja in 11 .. ligione p.erflitent. Socius vero,./ ,eft, trigefimum annum excedat; fiid a:nbo dofitrina, quantum per Supe' 1 ' 1 : rum diligentiam ■> et vires fieri potejr vitae etiam anteaclae exemplo prael^ 1 , tes, orationis praeterea, ac mortiftfi tionis operibus addiEtiprudentia, t' 1 ritategue re/erti etc. . .p, 11. Ris, aliisque dotibus Magiftroi vitionim indifpeniabiliter opus eit? — (3$3) ~' Mus eft, Novitium ad regularem obfer* ^antiam efformare. Ing uit S. Regala: Praedicentur ei omnia dura, et ajpera, Pw quae itur adDeum. Si promiferit fiabilitatis juae perjeverantia, poji ^iior-um menfium circuhim, legatur ei haec regula per ordinem etc. 12. In Occidente aniluus Novitiatus Placuit. In Oriente triennalis freguehs fait. Indeftatuit Juftinianus, utacceden- ad vitam Monajlicam per triennium ln vejle laica maneant, divina addifcen- eloquia; ct utReverendiffimi eorum dbbates requirant eos, unde eis defide- r htm vita e fingularis accejjerit. — Non ^imfacilis eft vitae muttatio, Jed e um ^nimae Jit labore. Ecce generalem ra¬ jnem. Nov. y. c. 2. 13. Refert Gratianus veteres aučlori- quarum aliae annalem, aiiae trien- ^lem probationem Novitii praefcfibunt, Juas ut conciliaret, particulam incogni- praetenfo Decreto Bonifacij iufperfit. c ' 1. et 3. XriL q. 2. Abeli haec vocula ^Uovella Juftiniani, quae propriefontem P f aebet diverfae difcipiinae. Praeftitiffet, l' Au&or per diverfitatem teniporum, et ;l c °rutn veram conciliationis viam ini- ‘Uet. j. *4- Jure Decretalium annalis Novi- ,a tus in Regula eft, ita tamen, ut per re- ^utiationem utriusgue, MonafteribNo- ^ 1( iue, coarftari, aut ampliari potuerit. £ ccJt pj; muha i>wr. nuj vjj 1 probationis/aČi« .fijf, Trid. felT. 35. de Regul. e. 15. — C'3<4) ™ Sic decidit Innocentius III. profeffioner’" ante exač!umNovitiatus annum faftari 1 ’ eile validam; monendos tamen elte batesi ne paliim ante tempus probation’ 5 completum quoslibet ad profeilioiie 1 ” admittant. c. 16. de Regul. 14. Quum nonnulli id genus Decf^ 1 ad Ordinem S. Benedifti reftringeren^’ cfeclaravit Alexander IV. et Bonifacij VIII. 5 Mendicantes neininem ad profy fionem fui Ordinisintra annum probatr ' nis recipere poffe: quod fi fecerint? ceptus alligatus haud eft eorum Ordi 1 ”’ et ipfi a receptione profeffionis aliofd’! 1 funt fufpenfi, aliisque paenis percellei^' c, 2. et 3. ibi in 6. Haftenus tamen fefliis intra annum obftringebatur ad i -e ^ 1 gionem ingenere, ut ad faeculum reg r ^ diendi libertas haud fupereflet, q uia op° \ tuit eum inalio Ordine legicime profil' 1 ri cit. c. 3. 15. Noviffime Synodus Tridentin 9 dixit: Ne inquacunque ReligioneJ ai ",. virorum, quam mulierum, qui tni^ tempore, quam per annum, pofifer^ ptum habitum in probatione fleterH’ “ prof e fionem admittatur. Profefio tein infra annum piuLtn-iuui* fu-Cta f folute nulla, nullamque inducat obb^ tioncm ad alicujus cujuscunquei'rg w ^ vel Religionis, vel Ordinis obfervtd nenh aut ad alios quoscunque effeci — — 16. Oportet inde ex Tridentino De» “Greto annum Novitiatus eife integrum? et continuum. Sic juxta Fagnanum de- Fagn. ad claravit S. Congregatio Concilii L dele- j( e g t) ^ e ftum vel unius horae profellionem red- dere nullam. II. Si Noviiius deleruerit ^eligionem, reverfum teneri rurfusinte- grum annum probationis inire, nam dua- rum horarum interruptio reddic incoe- ' ptum Novitiatus annum pro praeterito mililitru Alibi tamen relblvit S. Congte- 7. gaticn expleto anno proteihonem valete* v et vov* fi Noviiius alicjuam partem temporis in Monafterio exegerit, quamvis religuo Curriculo de mandato Superioiis ex ra- tionabili caula retento habitu, et propo- lito haerente extra Monafterium perllice- rit. Sic valet expleto anno profeffio, quarhvis Statuta prolixius tempus proba¬ tionis alicubi praefigant. Si integroanno abfoluto ante emiffam profellionem No- vitiu^ Monafterium, aut Ordinem defe- ruit, reverfus fine novo probationis anno poteft ad profeffionem admitti. 17. Veteri more Novitii annum pro- Cap. 3 bationis in vefte laicali esigebant, ut ni- hilefiet, quod eos ab egrellii impedire Poffet, fi eos propofiti fui paenitere vel- iet. Refcripfit S. Gregorius, Milites, ad ^Ugionem divertentes, juxta normam regularem debere in fuo habitu per tri- mnium probari 5 et tune Monachium s z » — (SV 6 ) — Deo dučiore, fufcipere. Refert. Gratia- nus c. i. in fin. D. 5 3. i§. Hac occafione forte tacita profef- fio invaluit per AiTumptionem habitus monaftici, cujusfreguens in novis Decre- talibus mentio dccurrit. Cum enim ante profeffionem liabitus Monafticus iulcipi non foleret, tacite profiteri cenfebantui> qui vel per annum habitum, portallent« c. 22. et paffim de Regul. 19. Invalefcente ulu, quod ipfi Novi' tii mox ab ingrellii babi tu monaftico do- narentur, praefcripfit Gregorius IX. ut> ubi habitus Novitiorum non ellet diftin- dus ab habitu Brofefforum, habitus pro- feflionis benediceretur, ut quidam diftin- dionis locus ellet. c. 23. ibi. 20. In Decreto Gratiani luperfunt re* liquae veteres auftoritates , quae patei? nae poteftati tantum dedere, ut in impti- bertate filiolos fuos inviolabiliter devo- vere religioni regulari poflent, quin eis uu'quam a propolito* quod Parentes pro impuberibus emiferant, refilire liceret. c. 3. etc. XX. q. 1. 21. Caeleflinus III. jure Decretalium? reječto veteri rigore patriae poteftatisi, relcripfit, puerum, quem in minore aeta- te parentes obtulerint, compellendum non elle adepta pubertate votis paternis ftare, li Monachalem habitum retinere noluerit. c. 14. de Regul. — (3$7) " "2. Id et jure veteri filiis poft adeptam pubertatem integtum fuit, quod invitis parentibus refigionem profiten pofleiit. Si vero infortiori aetate, id eft poli an- 3 ”>s pubertatis, adolefcentula, v,el adole- fcens Deo fervire elegerii, non eft pote* fias parentibus prohibendi. Apud Gra- tian. c. 2. XX. q. 2. 23. Si tam en vel ex conječhiris, vel ex circumftantiis appareat jufta fufpicio, juvenes, aut puellas fuille infciis parenti¬ bus per fraudes, aut minas alienas ad pro- feffionem follicitatas, nonnuhquatn offi- cio judicis ad inftantiam parentum com- pelluntur Superiores Regulares, eos red- dere, aut in loco a Monafierio feparato z eollocare, utibidem eorum voluntas, an Vera, et firma fit, fueritque, exploretuf, dilcutiaturgue. Ar g. c. 8. et 11. dcRegul. 24. Concilium Tridentinum ad plenam Trid.de libertatem regreffus conciliandam decre- Regui- vit, ut nulla renuntiatio? aut obligatio ' «rate profeflionetn facta, etiam cumju- \amento, vel infavorem cujusque cau- Jae piae valeat, nlfi cum licentia Epifco- pi , /ve ejns Vicarii , fiat intra duos m enfes proximor ant e profefllonem; ac ,l on alias intelligatur effeEtum fuum fortiri, nifi fecuta profefiione etc. 27. Renuntiatio,quam Concilium Tri- dentinum fpeftat, non tantum comple- clitur renuntiationem rerum, aut jurium te mporalium, led etiam beneficii: inde ~ C3$8) — correčlum apparetjus novurn, quodEp*' fcopo religuit conferre beneficitim ejus, qui ingreditur religionen», intra annuip probacionis, fi ad id ipfius Novidi accel- feric confenfus c. 4. de Regut. 26. En declarationes S- Congregatio' ris? Decretum ConciliiTridentini pro* cedit, quando renundado etiam fitaiK® ingrellum, intuitu tamen ingrellioiiis i. 11 Monaftenum. Inliiper Decretum intelli' gitur de quacunque renuntiadoue, vel S' lienadone ante, vel polt ingrellum fačta’ fi appareat, eara animo, et intuitu ingi’ a ' diendi faclam. 27. Subdit S. Concilium : Sed neqtd &nte' profeffionem-) excepto vidtii, et vi’ Jiitu Novitii, vel Novitiae illhis temp a ' t'is, quo in probatione eft 9 quocunq 111 praetextuaParentibux-> velpropinqui^ vel Curatoribus ejus Monaflerio aliq 11^ ex bonis ejusdem tribuatur, ne hac o£' cafione dij'cederenequeat-> quQdtotO< n vel majorem partem Jubftantiae fu^ Monajierium pofjideat; nec facile> fi d 1 ' fcefferit, id recuperare pofit. 28. Prohibentur ergo hoc Decreto no fl modo ftipulatae, fed et ultroneae colla' tiones, excepto viftu, et veftitu. Et ve¬ ro laudabile eft, quod alicubi nec exigeH' dis impenfis pro vičbu, et veftitu locu s fit, fi aliunde Monafterium fufficientes reditus habeat, quia Monafterium tani pro Novitiis, quam pro Profellis funda- — ( 3?9 ) — tum cenfetur. Aut vero, invideamus Novitiis vičlum, et veftitum gratuitum, fjuibus plerumqueincumbit, afperiora, et humiliora religionis exercitia obire ? Quidaequius fententia Fundatoris Clu- »iacerifis ? Utillis efjent Monafteria ad perpetuum refugium , qui■> pauperes te Jaeculo egreffi , nihil Jecum praeter bonam voluntatem attulerunt ■> ut no- firum, inquit, fupplementum fit abun- । dantiaillorum. 29. In reliquis declaravit S. Congre ga tio ■> Decretum Concilii habere locum, etiamfi aliquid tribuatur non ex bonis propriis pueliae, vel adolefcentis, fed etiarn parentum ■> vel propinquorum., I fjuia ex fpe fucceffionis et haec bona quo- 'lammodovidenturbonaLiberorum. Ali- F a gn. ad i)i decidic S.Congregatio, nec ipfum No- c - d« v itium 5 fi fui juriš fit, aliquid praeter Kesu ’ Cap. 4. De Teft. Novit. ° et 5 aut eroget pauperibus, aut conferat Monafterio. ' , ičtum et veftitum donare polleReligio- Relblvit S.Congregatio, Decretum obtinere, etiamfi aliquid ex bonis Novi- tii, aut Novitiae recipiatur iub nomine depofiti, aut fiib cautione de reftituendo, Profellione non fecuta. 30. Vetus libertas Novitiorum eft, 'Rod ante profelFionem de propriis bonis teftari, difponereque pollint. S. Bene- di&us expreflis verbis permittit, ut qui- dam, fi fitaetate major, res, fi quas ha- ^vnnd. Cabill. c. 7. — (36o\ — ji. Gnid ergo faciendum Abhati^ TJovitius fua vel direčbe , vel indireft 0 Monafterio addixit ? Ex veteri fententi® Aučloris Regulae , qui Magifter dicituf-’ ffam de ipfis rebus Ingrejfi/lbbas in JM poteftate mutatis, quidquid necessa- riae utilitati monasterh abundaf 1 viderit, pro anima fratris ipfuspfO; pter praeceptumfupfadiEtum jeguendh venditis, ec dillributis bonis in uiuH 1 pauperum Dominum per eleemofgnanb diftraEta illa re fupervacua, pretili ejus pauperibtis tribuat: ut •> quod iH l imperitus frater- non w er uit facefh pro illo ifte ■> quafi doEtus Magifiefi valeat adimplere. 32. Ablic , quod quisquam tantae in' tegritati, linceritati iimul, et charitati obventionum monafticarum invidere* vel detrahere Eellet, ant pollet! Ait Fugo Menardus: Quam longe hic Ma- gifter abefl a quorundam avaritia, aid curioftate, qui aut bona Novitiorum (per oblacipnem , vel fucceffionem Mo- nafteriis advenientia) in ar ca recondunt aut ea iiifanis fubfiručtionum molibuS crigendis, fimilibusque vanitatibus im- pendunt, Chrifto in fuis membris al- gente, et efuriente. 3S- Decrevic Synodus Cabiilonenfis If. ut Epifcopi, fve >lbbates, qui non in fruEtum animarum, fed in avarl- tiarn, etturpe lucrum inhiantes, guot* Edia. Aurel att. 19. et Edift. Blefl, art. — ( 36I ) ™ ’^et homines el c dl o s circumvmiendtf Mohderunt, etres eorum tali perfua- ■' l °nenon Jolum acceperunt, Jed potius y r riperunt, poenitentiae Canonizae s /JVe re gui a ri,utputa turpis lucri JeČta- ° re s ■> fubjaceant. , 34. In veteribus regulis nonnunquam io cus fuit cautelisj ut, ad fubmovendum ^nne periculum, nihil a Novitiis petere- J aut reciperetur. S.Fručhiofus $ E- Mcopus Braccareiifis ftatuit, ut nihil de ^cultatibus ingredientis in eundem °cum ^ubiingredi petit Manajierium, ad unvm numum recipiatur ; Jed et 'pje manu fua cunSia pauperibus ero- . 3$.In Gallia generalis regula eft,quod ^ovinus neque profellione inftante, ne- 'Ipe ante quidquam poffit direčle, aut in- p r ečle donare, aut legate Monafterio, Klelii!!rt> n 9110 profeffionem emiffurus eft, in as. ^ejudicium fuorum haeredum , five ex £°priis bonis , iive acquilitis, aut etiam ■^bilibus ? tam quo ad proprietatem , ■) ll am ufu fruftum. Alibi perleges Regias a ^;j n gitur donatio, aut legatum Mona- , ei 'ii v quod Novitius , aut Novitia facit t Penfionem vitalitiam, aut quantita- moderatae dotis, ut in reliquis bo- 5 fafta profellione , haeredes ad fuc- ^onem vocentur. 36. Peculiariter libertati puellarum? p’ p j^ anb * Uae vel ex infirmitate fexus 7 vel prae- p lie n, — (3<52) ~ judicio metus reverentialis faepius pen' clitari poffunt, confulendum duxit b- 2.” qwm exploraverit pifcopus, vel eo abjente ■> vel impedit 0 ’ ejus Plcarius , vel alius eorum ftfi' ptibus ab eis deputatus,voluntatem vif' ginis ditigenter y an coafita, an fedtiffi fit, an fciat, quid agat? Etfi volunt^ ejuspia, ac liber a co gnila fuerit, 1^' bueritfjue conditiones requifitas juffl Monafterii illius, et Ordinisregula^’ nec non Mouafierium fuerit igoneu^’ Ubere ei profiteri liceat. Cujus profil' fionis tempus ne Epijcopus ignofet’ teneaturPraefe&aMonafterio eum menfem certiorem reddere etc. Fagn. ad 37. Hoc Decreto duplex examen p 11 ' jie ul/ 6 e ^ ae eoITimeil ^ attir 5 quorum unum ant 6 ’ habkus fulceptionem,alterum infra mefl' fem inftantis profellionis definitum juxta declarationem S. Congregatiod 5 ’ quam laudat Fagnanus : nec ab alterutf 0 examine difpenlanturMonafteria,. gnan 1 ' vis exempta Monialium. 38* Haec examina fpe&ant £ria pufl' čla; utpote L lihertatem, ac voluntatei^ procul ab omni metu parentum, vel ali° praejudicio praecipitantiae. Praecipit S- — (3&3) — Carolus in Concilio Mediolanenfi L Ut ^ommijjarius EpifcopiNovitiae demon* firet, quam gravis ea res fit, quamve nultas res tria illa religionis vata re- luirant; ut vinculi vim intelligat> 9*10 Je obfiringi vult. , 39. Diferte, et II. Synodus Tridentina ’nquiri praecipit: an puella habeat con* ditiones requifitas juxta Monaflerii it* Hus, et Ordinis regularni quod indubie tam de qualitatibus corporis, quam ani- ttiae intelligendum eft ■> etde his potifli- ttium , ut non tantum fuftineat regulam, prouc in laxioribus Monafteriis ab aliqui- buslervatur, led prout eajuxta normam Profeffionis lervauda eft. 4 j. Inquirendum eft III, num Mona* Jkrium idoneum Jit; utpote tale ■> in quo ea fit regularis obfervantia, ut meiito fperari queat, quod in illo ipfa puella vo¬ la lua exačbe exfolvere, et vicam religio- iam fine falutis dilcrimine per torrentem \ulgaris relaxationis agere queat ? Dici- F agn , a faciunt, quod Dei efl , tollunt. Quei‘f' batur ann. i624.Coricilium Eurdigalefli e j ]n nulla re profeČto magis elabof‘-f hujus faeculi homines, quam ut fifi 1 ’ ffiiaeque, praecipue deformes, et Jabcularia negotia inepti, infortewV°' mini tijfiimantur, in beneficia certe, ad officia ecclefiafiica, ratione quacn n ' que, c um non eos vocet Dominu^jproniOj vendi. Gluid iniguiuš ? Ex crifi Bella!'#’' ni multitudo Monachorum ex motrt 1 perfeEtionis excidit ad valiem profit 11 ' dam nimiae relaxationis, quia eosnop duxit ftella verae vocationis W pratfp pium Domini; id cfi, non traxit eosdf vina deleEtatio ad humilitdtem Chrifil JeStandam; fed carnalis fenfus, f li mentem excaccat ■> duxit illos per geftionem parentum, autpropriam coV' ruptionem ad vitam commodiorem,cU^ — (360 ~ ffint pauperes, vel ad honores ambim- in religione, cum in faeculo non nvenirent, qua via poffent afcendere; aliquo alio humano confilio veftern fančtam induerunt. Et quid mirum ctc. TITVLVS XXVI. Simonin circa ingrejjum Religionis. CAPVT I. De Duritate Ingreffus Religiofi, ut Kitium Simonine abjit. Corruptioni regularis difciplinae nun- 1pamnonmaximumpraebuitfomentuni ^tnonia. Ex fententia S. Gregorii amor hcuniae facit, ut nulla de actu proba- ep. ur. nulla follicitudo de moribus, nulla vita difcuffio; fed Jblummodp di- qui dar e pretium juffecerit, aejli- ^tur. " .' k 2. Inde in veteribus recentioribusque ^cretis nihilfr,equentius occurrit, quam ^nfura in fimoniam pro ingreffu Religio- j? s < AitConciliumTuronenfe: Non fa- ^utiliter inpopuk) avaritia redargui- ab his, qui in Clero conftituti vi- . ef dur, et praecipue, qui contempto ^do religiofum nometi profidentur, p r£ gulampnodis omnibus non cavetur. ^hibemus igitur, inquit, ne ab Us, qui '■E Rtligibnem tranjire volunt, aliqua ^ c Unia requiratur. Kekrtc.^.deSimoii. C 366) 3. Quum • nontiulli obtenderent, quf^ quidem nihil pro ingrelTu, fed bene p/ 0 fuftentatione, quam Profeilio rribu.it> quidquam peti pollet; Gratianus plutij Aučloritatibusfutilem praetextum ref® 1 ' lit. Ex lententia enim Pafcbalis II. quis horum alterum vendit , fine q tl< ! j nec alterum pro venita neutrum invev^' tum derelinquit. Refert c. 7. 1, q. 3« Grat. praef. 4. AlexauderIII. confuetudinem datfl’ ( navit, quod pro paftn ad ingrellum R elJ ' gionis, ant emillionem profeflionis dam qiiantitas pecuniae exigeretun [ifi 0 niam er go fafitupn hujusmodi, inqui t ’ perniciofum videtur, mandamus■> tenus, fi ita effe inveneris, Abbatetrb 1 Monachos ad reftituendam pecunia^ tam indigne acceptani compellas Supereft refcriptum c. 19. de Simon. $. Innocentius III. reprelfitMonial^’ quae titulo paupertatis vicium limoni^ excufare volebant. inquW moniaca labes adeo plerasque Mani ficut alias ji er fona s fuarum Ecclefiarum etc. fincera charitate per- tradient etc. Abfit, ut in tanta integrira¬ te quisquam titulus exačHonum fuftraga- ri poilet ? c. un. de Simon, int. Extrav. Com. 7. In clauftris Monialium faepe locus Cap. ?■ fuit quaeftioni, an exačiiones dotium, Don Kaa ’ praecipue in Monafteriis opulentioribus, per confuetudiuem exbufari queant? Af- firmatBenediftusXIV.S.P.quiaetopu- »entioraMonafteriacafuinopinofrequen- synod.' ter ad inopiam delabi contingit. At pro- lib. 7. cul dubio hac occafione repellere, vel c ‘ 58 ' Pofthabere pauperculas, dote praefcripta s Gre deftitutas, iniquum foret. Ait S. Grego- i;'b. vil. tius: Hincfit etiam, ut infonies, etpau- ep -. J. 05 ^ Peres — prohibiti, defpedtique refiliant. ad 1 dum innocentia pauperis dijplicet, ^ubium non eft, quod praemium Ulic de- i-i^ta commendet; quia, ubi aurum pla- C£ t, ibi et vitium. Quid, quod et faepius n qn tam inopinus cafus«, quam mala ad- ^Hiiftratio Superiorum reditus Monafte- - (3^8) - riorum, per hixum, et faftuin■> aliasgu 3 fenu.'T gloriulas exhaurire foleat ? ,Juxta S.Bef' nardum, quis, obfecro, laicorum avl' dius -quaerit temporalia; et inepthd utitur acquifitis Cap. s. 8. Praeteritis recentioribus ratioiribufr Abo? e s : aut excu (acionibus, fupereft vet.us reme; mju.’ dium abolendi omnem 1’ufpicionem taut’ criminis, ut non cvmplhis in Monafierf Canonicorum, atque Monachorum fr' Jcipiantur ■> fen etiam puellarum, nifi quantum ratio permittit; et in eodeV Monaflerio absque nečeffariorum penii' ria degere pojfunt. Refert. c. i. delnfid" Tri deRe’ ^ oc exem P^° praecipit Synod^ ’fj.‘ c. Tridentina: In praeditlis autem 'Mon^' fieriis, et tam virorum, quam nniliet'^ bona immobilia pofidentibus, vel 110^ pofidentibus, istantum numerus co'' 1 ' fiituatur, ac in pofterum conjervetuf’ qui ex reditibus propriis Monafiei' : ^ vel ex confuetis eleemofijnis commod^ poffit fufientari. Abfic, ut indifcreci« 111 Beiiam. augendi iiumerum locus fit. Ait coiuinb. K ' m ’ nus: Indenatafnntfcandalagravi^ L. a. c. e. et multiplii ia, omnibus nota, quae teriam uberem praebent columbae mendi,et plangendi relaxationem, ne cam corruptionem, religioforum Ord 1 ' num. 10. En aliud medium! S. Carolus Concilio Mediolanenfi I. Prdecipit: M 0 ' nafieria, in quibus duodecim non fwd> qua^ — (369) — ?iwe profeflae velo utuntur ■> quaeque numerum propriis fructibiis, aut conjuetis eleemolyuis alere non ppffunt transferre , et cum aliis Monafteriis tjusdem, aut alt eri us Ordinis unire ftudeat Epijcopus diligenter; vocatis a did Superioribus Regularibus, fi wo- ^0 res agatur ejus Monafterii, cujus ‘■tira ad illosfpeEti t. Si vero ejusmodi unio minime expedire videatur, eum Numerum Monialium tempore interire, f t ad nihilum redigi finat, adempta črnino H I is Moniahbusfacultate reci- piendi Novitias. 1 i.Inquit Ann. 1V83. Conciiinm Bur- čooc. digalenle: Šantla, et religipfa pau- lof iim Congrcgatio quavismagna ine- ptorum hominum multitudine Deo et kotninibus acceptior eji, et Ecclefiae utilior. • 12. Relicpm et S. Carolus iti Conciiio Mediolanenli Epifcopi arbitrkh fi propter iuftgs circumftatitias eeufeat, Monafterio Pro vičhi, 'et veftitu ex bonis Novi.jae luidconferendunieiVe. Epijcopus, in- 3'iit, ,tum impenfas aeftimet, quae et ^eligionis ingreffu, et tempore pro- tefionis fierlfolent pro veftitu, ant pro L ^iis pebus ad ipfius puellae, vel Mo- ^fteril ufum cominoditatcmve perti- ^ntibus: twn pe^uniae etiamjummam P r non p er ofiiwn-> 1 , efv, per Chrifium intrant, fed, tit ipr veritas tefiatur, fures funt, etlatrO'^ nes. Refert Gratianus c. 113. 1. q. 1. Juf ta crifm Concilii Burdigalenfis : Exper^ entia docet, difciplinam religiofam e°'. rum vitio ex parte effe collapfam, inreligiofas familias intrufi, aut ab 1 quavis humana via induSii potitiD quam a Špiritu faneto vocati fueruid’ 371 TITVLVS XXVII. D e Pr ofeffione* C A P V T I. Ve ritu folemnis pvofcffionis. Juxtaregulam S.Benedičtijfa/cžpera- in Oratorio coram omnibus' pr o* ^ittat de fiabilitatefua, et converfione ^orum fuorUm, et obedientia coram , c o, et SanEtis ejus; ut, fi aliquando ^iter fecerit , je damnandum fciat , luemirridet etc.quampetitionem manu jua fcribat. — 2. Aitlvo Carnotenfis: Ut monafticus ep ‘ ®rdo quanto firmius in conjpeEiu Dei hominum folemnius ligaretur^ tanto ^buflius n ac devotuis a Monachis fer- ^^'etur;et, qniveUentat) hocpropofito r ecedere, tefiimoniis pluribus convin- c Wentur, et tanquam jurati in Chrifti Mcramenta tyrones ad propo/itum Ju- reverti cogerentur. guibus liquet > hujusmodi traditiones nihil effe aliud, ‘lUam quaedam Religionis vincula, hil- ^ande infiabilitati pr ovija. 3- Jure novo invaluerunt et tacitae Profetliones; utpote fi quis habitum mo- !1 afticum per annum, et ultra portailet; a ut habitum Profeflbrum, ubi diftinčbus habitus, faltem per triduum geftallet. Aa a Et hoc cafu faltem ad Ordinem tacite profelTus cenfebatur. c. 22. de Regal. 1. et 3. ibi in 6. 4. Cenfent Interpretes , hodie tacitaS Proleffiones ab ul'u recelliile, guiaPro- feliionem per fctipturam prebavi opor- Sraf. Ord. tet . g tatuta OrdinisCarthulienfis dilerte Carthuf. _ «/»/*» , . c. 18. teftantur: PrvfcIjvonem tacitam in firo Grdine non h. bemus,neque permit' timus •> fed omnes volumur exprej]e> $ puhlice profejjbs. Cap. r 5. Oiim varia difciplina circa aetateiH ProtirV Profeffiohis fuit. In Oriente S. Bafiliu 5 Ba’iic is; validas Profeffiones Virginum haud pu* cone. t av i c , [j an te decimum iextum } ant fep' Tiu* 1 . c. f imum annum fjerent. Coiicilium Trni' lanum hoc tempus ad decem annorufl 1 aetatem ,nili Superioriconfiiltius viiufl 1 ellet, contraxit. 6. In Occidente exiftimatuin fuit s Ambr. fententia S. Ambrofii, aetatem, qua e Vug. de carnali matrimotiio inenndo apta ellet’ effe et fufficientem matrimonio fpjritn^ 1 contrahendo pro Profeifionem relig’ 0 ' fam, atque halic dilciplinam jusnovuii 1 paffim fuam fecit. c. 11. et 12. de Reg- 7. Vetus exceptio placuit inlnfulis’ ubi aufterior virae ohfervatitia vigebat' Supereft jure novo refeviptnm S Greg 0 ^ rii eo tenore : Quia in Infulis dura d 1 ' Congregatio monachorum ■> pueros eorum Monafieriis ahte 18. annumP’ f cipi prohibemus. Referc. c. 6. d. t. ( 373 ) ~ v 8. Concilium Tridentinum decimum cone. fextum aetatis aunum completum prae- fcripfit, ut ante profedio valida emitti c . fion podit. Profcjfo autem ,inquit, an- i5« Rafaela, nullafit, nullamque indu- c ®t obligationem, ad alicujus regulae, Vel Religionis, vel Ordints obfervatio- Hem , aut alios quoscunque effečius. 9. Reiiquum eit inde per Tridentinum Decretum ■>,quod particulariaus Statutis Ordinis , vel Monallerii aetas ProfeHio- >iis protrabi, led nori contpahi podit. In Hoftris Provinciis nuper Regiae leges ad exemplem Edičti Aiirelianenfis praece- pere - lolemncgn Profeffionem ad ajuium setatis vigefimum quartum completum prorogare. 10. VeteresProfelFionis formulae nul- cap. 3. lam expreHam mentionem votorum fe- cere. S. Benedičlus primus eft, aut. in- ' c ' ter primes, qui ftahilitatem loči, con- Verfionem morum, atque obedientiam fecundum regulam exoredit. Quippe re- liqna vota tacite tub ipfa obedientia fe- cundum regulam, eomprehenfa intelli- gebantur. xi. Ait S. Pater : /? habita fecum de- s. Hened. Uberatione promiferit, fe omnia cufo- fu P r ’ et cunfta fbi imperata fervare ■> ^unc fufcipiatur in Congregatione, fciens, j'e Jiib*lege regulae canjlitutunh c iUod ei ex illa die non liceat egredi ■> ^ccolluin exLUteredeJubjugo regulae — (374)' — quam fub tcimmorojd deliberatione^ cuit aut recujare, aut fufcipere. I2 ’ Stabilitate loči vetantur Monad) 1 lit. loči, vel pedem clauftro absque Superioris 1>‘ centia ferre.- Inquit Eugenius: chus clanfiro fit contentus; quia pifcisfine aqua caret vita , it a fine nafterio Monachus. Sedeat itaque Job' tarius-, et taceat, quia mundo mortuid ejl f Deo autem vixit. Apud Gratiaii. 6 '^Xn.q. i. 13. S. Benediftus de Fratribus pel -0 ' grinantibus ftatuit: ut dirigendi Frdtfd in via, omnium Fratrom, vel Xbbatb fe Orationi commendent. Juxta Cotic 1 ^' nem Menardum antiquus» et laudabil ,s Reg. c.61. in Monalteriismos invaluit, ut nuiupiat 11 S« 9» Monachus fine benedičHone, vel orati 0 ' ne fui Rečloris foras progrediatur 1 ut hac veluti circumvallatus mundi pericii' la 5 et daemonum tela declinare pollit. 14. Obfervat etAučbor, difciplinai* 1 antiquam illorum Patrum hon permififf 6 Monacho foli vel peregre abire, vel cu? 1 extraneoloqui ,fed dediilecomitem i [ i' neris, et fermonum tellem, non quei£' vis de trivio , fed probatum moribusi ne daretur occafio maligno. K?'"/« praecipit S. Pater: Fratri s ‘ c ’ ’ qui pr o quovis refponfo dlriguntuf et ea die fperant reverti ad Monafti' riurn-t non praefumant foris rnapduc^ ve ? etiamfi omnino rogentur a quovib (37i) ~ M forte eis ab Abbate fuo praecipia- ^r. Quidhaccautelaconfultius ? 16. En et ordinem, quo revertentes abitinere Fratres recipi oportebat! Re¬ vertentes autem ipfo die > quo redeunt a yia Fratres, per omnes soras Cano- vicas, dum expletur opus Dei, proflra- infolo Oratorii ■> ab omnibus petant vtationem propter exceffus; ne quid forfan Jurripuerit in via vifius > aut ouditus malaerei, aut otiofi Jermonis. 17. Haec pleraqueplus, minusguere- centiores Conftitutiones Ordinuni fua fecere. Sic invaluit, quod abeuntes , re- d.euntesque Fratres a Superiore benedi- ftionem petant, accipiantgue , ut fibi divinae gratiae iuilragium concilient, i'erventque. Quid vel humilitate, vel fiducia in Deo falubrius ? 18. Nihil ab Inftituto monaftico alie- nius eft , quam illi indifcretiores Mona- chorum excurliis, et difcurfus per civita- tes, et oppida, vulgusque homihum,cutn ^onftet hujusmodi difcurfus faepe magna Parere incommoda et fcandala. Veteres hujus argumenti aučioritates refert Gra- tianus c. 11.17. 18« XFL ep 1. i9.NoviffimeConcilium Tridentinum Tria. feff. decrevit: Nec liceat Regularibus a Juis Conventibus recedere, etiam praetextu 4 . 0 Sirperiores Juos accedendi, nifi ab ^isdem niiffi,, aut vocati fuerint. Qui vero fine pracdičio in Jcriptis obtento ~ (376) - s- De Tranf. ad Al’. Ord. S. Pened. Reg;, c. 6i S. Bern de Praecep et diipenf. c. 16. mandat o (obedientiam vocant) rtp et tus fuerit , ab Ordinario lovoru 11 ! ’ tanquam defertor Jul Inflituti pun^' tur. 20. Quum veteri more tanta diven’' tas Ordinum religiofurum ignoraretui ’ tranfitus a Monaiteiio in Monafte’’’ 11 ’ 1 fereline invidia, aut noxa fuit. J.uxta re ' gulam S. Benedičti / quis frlonachU 5 peregriuus de longinquis Provin^d jupervenerit 9 Ji pro hoj pite habit af( voluerit in Monafierio , et conteM^ efi confuetudine loči, quam invenefd ’ et non jorte fuperfluitate fua perttd' bat Monafterium , JuJcipiutur, quutd tempere cupit. Si vero pojlea volud' 1 fiabilitatem Juam Jirmare, non re'H 4lCl ' tur ei tališ voluntas, quia temp 01 ., hofpitalitatis pot uit e j us vita dignOp 1 ' 21. Recepta Ervfeflioiie ftabilitatis ci haec vel voluntas, vel libertas fn^l 5 invifa lulpečUgue videbatur. lnquit Bernardus inter aiias rationes;^«/^ habeo levit at em , quu id , quodfr cl . volumusantequqm probemus, exp c1 ' ti'jam nolimus, uno prope notne 11 ' ■ id ipfum , et cupientes, et rejpuent e tam leviter, quam et irrationabild^ 2?..In relitjuiscerfuit S. Pater. caufainiupeielle trauienndi ad aJiuip 1°' cum ■>li bac mutatione opus lit ad vica."" dum periculum fpiritualis contagi° n ’^ 9. Bernatdus excufavic ep. 7. ad Ad‘ l — (377) '~ •pum Monachum, quod propriaMonafte- f’a deferentes. reeiperet. Hacratione , Uquit, illos JuJcipimus , quoniam 11011 putamus e[je malum ; fi vota Inbioruni JUorum , quae in locis fuis potuerunt ‘luidem promitere, Jed neqwaquam per- Jolvere Deo , qui ubique ejt, ubicunque r eddant‘ur. , 23. luvalefcente diverfitate ■> etmul- titndine religi' forum Ordinum refcripfit Iiinocentius UL, potle quemque Reli- Siofum zelo fančtioris vitae ad Ordinem ttanfire iiričlinrem, petita prius licentia bradati liri, Hčer non obtenta. (Juih, ubi fpiritus ejt, ibi et libertas. Super- Ut ergo 1< 'cus grandi prudentiae , et di- fcretioni neAngelus Satanae pro Angelo hicisobrepat. c. \^>.de Regul. 24. Oblervant inde lnterpretes, quod cenfeacur lliičbus Monafteiium, vel ftri- ftior Ordo laxioris etiam Religiunis, in ( ]Uo exačtius fervatur jregula. Ait de Luca. Neqtie refert, tpuod Regula Jit firiSta , fi vita ejl lnrga , neque pcr- feStio confifiit in Injlituto , Jed in 00- fervantta. .2^, Labendbus tetnporibus experien- tia conftitit, quod Mendicantes, fucatis Potius coloribus, quam vero pro poli to a rčli< >ris obfervantiae , 2d alios Ordines a nhelarent, ut Dignitates, et beneheia r egularia eorum Ordinum , et Monafte- Uurum aucuparentur. Hac oecafione fta- Card. de Luč de Regul Vile. 38. — <378) — tuit Martinus IV., Mendicantibus ha'^ reliquum efle, ad alium quemcunq l ’ e Ordinem non Mendicaiitium ■> excep t0 folo Ordine Carthufianorum , fine ličen' tia Papae tranfire, nifi. cenfuram exco$' municationis ipfo fačto refervatam, cufl' trahere vellent. Extrav. Com. c. i. l ‘ ( Regul. Trid reff. 26. Decernit ConciliumTridentiuufl 11 rui^o'" Nemo Regularis ■> cujusctinque facW’ 11 ' ’ tatis vigore,transferri potejl adlaxiO' rem Religionem. Inde juxta hodiernan} praxin hujusmodi licentiae transe«^ 1 ad laxiorem Religionem,etiam legiciff> 1J fubfiftentibus (q>ualis cenletur fola taiitas ,etaegritudo) catifisconfueveru |,t concedi a Papa in fignatura Gratiae, et facra Poenicentiaria adinftantiam Gen c ' Tališ, et de utriusque Religidnis confefl' fu contrafto, remillbque plerumque a 11 ; nuo probationis tempere neo-luicep 51 Ordinis , ut Pragmatici Fagnanus, et Cardinalis de Jmcareferunt. c»p. r>. 27. Jure Decretalium 11 Profeffus, q uJ PePro- ex Monafterio exiverat, juftam caufa 111 pu^n.Pro- ? l' eu nullitatis praetendebat, aut feff. allegabat, ad Monafterium redire haii ( ‘ compellebatur ■> nifi caufa prius dedučta•> acdecifa fuiflet. c. i. de his,quaevi’ metusve et ibi. Interp. cone. 28« Concilium Tridentinum tria fl#' Tri i. fefr. tuit, utpote I. ut Regularis praetendens, sui. Profelfionem fuam efle nullam vel — ( 379 ) — eaufa metus , ant aliis limilibus tenipora- libtis, perpetuisque defečlibus, debeat eaufas nullitatis allegare, et deducere infra quinquennium a die Profeffionis ipfius ;.alioquin audiendum, nifi ex jufta eaufa detur a Papa reftitutio in integrum. 11. eaufa intra iilud quinquennium dedu- catur coram Superiore loči, et Ordiuario loči, in quo praetendens degit, tametfi -Monafterium, autOrdo exemptione gau- deat. III. Ut, fi Pvegularis, antequani caufam fuae praetenfionis coram fuo Su¬ periore 6 et Ordiuario loči deduxerit, fponte habitiim exuerit, nullatenus ani- pliusad caufam allegandam, ant peten- dam reftitutionem admittatur, fed ad Monafterium abfolute redite cogatur, e t tanquam apoftata puniatur. 29. Veteri jure major Monachis a pio Propofito refilieridi libertas fuit. Inquit S-Benedičtus .• Qui proprio vitio egre- ditur de Monafierio , fi reverti volue- r d ■> fpondeat prius omnem emendatio- nem v j^ 5 pf 0 q U0 egreffus eft; et fic in gradu recipiatur, ut exhoc ejus ^Umilitas comprobetur. (fiuod fi denup e fiierit ■, usquc tertio ita recipiatur ^ a nipoftea Jciens , omnem fibi reverfio- aditum denegari. Quid tanta difcre- tlQ ne, et patientia, ad conciliandam ve- p ae poenitentiae 3 et converfionis frugem } l °lidius ? c»t>. 7. ne E j eft. Monacli. et Dimiff. S. Bened. Reg. c. 29. - (38o) — 30. Vice verfa etMonafterio religui’^ fuit, incorrigibiles Monachos ejicef e ; c S. Faciat, inquit S. Pater-. .Abbas- qU^ fapiens Medibus, fi exhibuit foment^ / unguenta c.dhoric,tionum, fi medicfi mine SS. Scripturcrum etc. quod fin^ ifio mcdio Janatus fuerit, tune jfi 1 utatur j4cbasfero dhfcijfionis, ut rit .dpoflolus : auferte malum ex vobis! et iterum: infidelis, fi difiedit- dijceda^* 31. Jure novo praech it Gregorini 1X’ ut Praefidentes Capitulis celebrandty feu Pctres dbbates ,feu Priores fugti' vos ?fuos, et eji etos de Ordine Juo afi nuatim requirant, ad agendam poei”' tenciam compelleudos. Indeenim vecf 8 ejedio , vel dimillio abolica cenletur- c ' 24. de Hegul. Urb.vrir. 32. En Urbani VIII. Decretum ! etEject hc! . ec •> -> ut ' impoflerum nullus " gitime Profiefius ejici, vel dimitti pop nifi ver^ fii incorrigibilis: vere tetp incorrigibilis rninime cenjeatiu"- nifi nori folum concurrant en onrni‘ 1> quae ad hoc ex juriš difipofitione quiruntur, fublatis in hac pnrte fi a ' tutis , et confiitutionibus cujusfid Ordinis , et Religionis, etiam a Sefi Apoflolica approbatis, et confirmatifi ve rum etiam unius anni J patio in jej 11 ' ni o 5 et poenitentia probetur in tard’ ritus; proindeque lleligio privatos leat carccres in qualibet fialtem Pf°' — (3ŠI) — vincia. Elapjo autem anno, fi nihilomi- ntis non refipuerit.Jed animo indurato l n fuapervicaciaperJ'eiUraverit,ne con- tugioue peftifera plurimos perdat, tan- fyam pecus morbidum , ac membrum putre tandem ejici poffit- * 33. Audirelubet SS. Patrom meni¬ ta ? Inquit S. Hieronymus: Facito ali- fjuid boni operiš , ut te femper diabo- hsinveniat occupatum. Kefert. c. 33. ’ & s >de Confecr. Ait ŠiAmbrofins.- Cur s.Ambr. iion illa temperaquibus ab Ecclef.a L -’ oac * Vocas , leciioni impendas ? Cur non c ' ^hriflum revifas! Chriflum alloquaris? Vhnjlum audias? lihim alloquimur, cinn oramus ; illum audimus, cum di¬ vina legimus oracula. Quid nobis cum o-lienis domibus? Una -> efl domus, quae tnnnes capit. Juxta Decretum Concilii Cone.Me Mediolanenfis IV. lllud unusquisque c ! lo! -. 1> 3-. -Jaepe repetat, Je non ad mer- k 01 ;eft. Ham, atque igntiviam, fed ad fpiritua- cier, Hs, et eccle/iajiicve miUtiae labores vo- c ettum ejje. Ex fententia S. Bernardi Mo- s. Bern. ^achi vita in tabore ejt ; fiergo labori 185,111 t°cus non elt, inutilis vita eft. S Be-n. de Con v. ad Cler. e. 29. Caflian. L, 4. In- ftit/c. g. TITVLVS XXVIII. D e F'o to O b e d i ent i a e • 1 CAPVT I. Ds Dotibus perfeftioris Obediential. i.Recentiores Reformatores religij' rum Ordinam optarunt femper, ut.N^ vitiis tanto exa£tius circafoiiditatein c propofiti explorarentur, quanto ho o^ e ' dire, egereque non valent, ant voluu t ’ perfeEtionem temerarie profiteri - rerenUir. Sumptuofa fiquidem s eft, et verbum grande •> quod non 0 ' mnes cap er e pofjunt. t 2. Calliamis praepnmis ad Officin 111 Magiftri Novitiorum revocat , utdoce^ juniorem prhnitus Juas vincere volu ,i ' tates 1 quem fiudiofe in his, ac dili 1 ^ 1 ' ter exereens, haec ilii femper imperij de indufiria procurabit, quae fenfef^ animo ejus contraria. Alultis^uid^ | experimentis edocti tradunt-> Mont' chum, et maxime juniores, ne volupt! i ' tem quidem concupifcentiae fuae — ( 383 ) ~ fraenare poffe , nifi prius mortificart per obedientiam luas didicerit volun- tates. 3* S. Benedičhis per fynopfin dotes s.Bened. Praecipuasreligiofae, id eft? perfeftioris Kes ’ c ' 5- °bedientiae explicat; utpote •> ut fit uni- v erfalis, fine exceptione; ut fitffimples finedifcuflione ,ut fit prompta fine haefi- tatione. EcceperfečHonem obedientiae, <]iiam Patres caecam dixere. 4. AitS. Gregorius: Vera obedientia cap.s. Praepojiti interiora difčutit, nec De obed. praecepta difc er nit, quia, qui dmne GregFnl. Vžtfle fuae judicium Majori fubdidit , Reg. 1.14.' koc fola gaudet,fi, quodfibi praecipi- tiir, operetur, nefeit enim judicare , fup- prellis propriae voluntatis, et cupidicatis delideriis , a nobis hilaricer , 'velociteP que Ju/cipi debet, idque Jervari convi- nit ,quod dičtun eji * Jupportantes in- vicem in, chafitate Ckrijii. Quoties vi¬ to aliquid, quod mandata Domini i‘id repugnat •, ant nlitqua ex parte vitiati contaminatve, facere ab aliqua erimus, tune per regulam j jftae diicre- timis, commode illud ujurpabimuf • oportet obedire Deo magis, quam ho' minibus. 7.0bedientia indifereta, vehici abfoltf' te caeca, in bono regimine fuperHua eft» etin malo regimine periculoia efl.Iuqu’ c S. Bernardus: Kalde autem perverf^ 11 ejl profiteri.te obedientem, in quo w°' fceris fuperiorem propter infirmiort^ ide/l, divinampropter humanam fol' vere obedientiam. Ouid enim? qu°^ jubet bomo , prohibet Deus-, et t goib[' diam hominem ,Jurdus Deo ? Non jdpofloli. Clamant quippe dicentesi nd' Hus ejl obedire Deo , qu,am homintbid’ Jgituf facere malum, qualibet eti‘d' 1 jubente, conftat, non ejje obedientia' 11 ’ Jed potius inobedientiam. Ec infra; ^ } ' niffirnampraefumptionem, turpi/]ind ,,> levitatem, crudeliflimam di[j en done? obedientiae , modefiiae , manjuetudi^ nominibus vela s, et velatis fordib 1 ^ faera illa vocabula ntacuias. Hanc^° uunqua>n aemuler obedientiam. Cap 4. De Appel. ab Obed. S. Bened. Reg. c. 68< ™ - ( 38$ ) ™ 8. S. Benedičtus nullum indifcretiori Cs ., e „ >bedientiae locum religije; quippe pro- De obed. telfionemObedientiaefecunduin regulam bxit. Ait S. Bernardu!?: Ir, qui profite- de prae- ktr , quidem obedientiam Jpohdet, fed “ ll on omnimodam, Jed determinate fe- ets/' 4 ’ tundiim regulam— ut oporteat e um, Vjipraeji n nonfraena laxare volunta- fuper fubditos, Jed praefixam ex re- gula fcire menfuram. — Ergo Praelati jffio , vel prohibitio non praetereat terminos profejfionis. Nec ultra exten- dipotejl, nec contrahi citra. 9. Reliquum tamen eft Superiori in Certis circumftantiis , jiiftisgiie de caulis \el in poenam delinquentis, vel ad pro- fečtuni obedientis prndenter augere ^andatum. InquitS. Bernardus : Perfe- c ' 6 ‘ c ta obedientia legem nejcit, terminis ^on arclatur : Neque contentd angu- profeffionis, largiore voluntate fertur in latitudinem charitatis — ( lfiamquam nec ijlam regula ipja tacue- r fit, ubi monet, fi Fratri impojfibilia ln .iunguntiir, confidens de adjutorio ^ei, obediat ex charitate. Ottippe Jl ^i vult; nos .in obediendo menjura e Jje contentos profejfionis, non atten- ^^epromififi debitum, non depafilo Jii- ’" 1e J'e modrim; fed transfire alacriter ^ram votum, et obedire in omnibus. Jo. Ea occalione, quodS. Benedičhis e Xcu(ationis modeftiae , fi Fratri ardua, Kin-Efrcn y.£ccl. E.I. B b Fagn. ad c. 3. de AppeU — ( 386 ) — ftnt impoffibilia injungi videntur, locun 1 relinquerit,ul'urpatae funt appellatione 5 abobedientia, correftioneque regulari- Quid a veteri Monachorum difciplina a- lienius ? Inquit diferte S. Pater : Quod Ji omnino virium Juarum menfuram vv derit pondus excedere, impojfibilitatd fuae caufas ei-> qui Jibi praeft,patientefi et opportune fuggetat, nonj'uperbien- do , uut rejijiendo■> vel contradicendo- 11. Novo jure iteratisDecretis tam de- generes appellationes reprimere placuip Guippe aperte eluxit, omnem dilcipli' namregularem periclitari, aut pefliini- dari, omnemque correčtionis nervurn abrumpi, ii fubditisfit licitum paffim 3 Superiorum correftione, aut difpofitio' ne appellare. c. 3. ct 26. de Appell. 12. Hinc Interpretes ftatuuut, abobe- dientia,correčHoneque canonica non da¬ ti appellationem faltem in ordine ad ef- fečtum fufpenfionum, fi limites juftae correčtionis Superior non eKcelleiit/ neque tela judiciaria procedat iu puni- endo. 13. Supremus Senatus Parifienfis fp- lemni arrefto 19- Očlobris i^.inhibuit univerfis Regularibus fub poena arbitra- ria, recurrere ad Judices regios fubaltet- nos per viam appeliationisjed folum p er viam requifitionis, acimplorationis brS' chii faecularis , idque duntaxat in cafo feditionis > tuninitus , aut gravis fcanda- ( 387) ~ fr, permittens tamen ad fuum tribunal tecurfutn, via appellationis tanquam ab \bulu , ant implorationis brachii faecula- dsin ealh, quo ellet clarus, et notorius Hbufus; infraftiodegum etc. ^14. Inreliquis quid facra ipfa Regu- Ja inftantius Abbati commendat, quam juftam difcretionem ? Juxta S. Augufti- s. Au^.de Hum difcretio efi amor bene difcernens ■> quib us adjuvatur in Deum ■> abiis, quibus impediri potefi. Inquit S. Chry- d čsaceni Momus: Rara prudentia, leudifcre- l. 3. c. 7. done , eum praeditum ejje oportet ,.qui Ci dminifirdtionis ifiius (regiminis regu- laris) curam infefufcipit. En S- Grego s. Creg. di fententiam! habuerit mačulam-, u n on offeratpiznes Domino Deofuo, nec ticedat ad minifterium ejus~d parvo ^dfo. Parvo autem nafo efi, qui ad te- Hendam menfuram difcretidnis idoneus efi. —Reci e ergo per nafum dificre- ^0 exprimitur ■> per quam virtutes f<,r- dter eligimiis, et delikta modefte repro- i>amus. £x lententia S. Bernardi: (fini d e m B o e d rn ‘ mifcet prudentiamfimplicitati ■> Je- bene vid. Lindam quod ait Propheta: columbd c - e fi feduSta, non habens cor. Ideo efi c olumba ■> quia Jimplex i ideo anteni iion (fiibet cor , quia, non habet prudetitia-u. Etalibi: tene mediuni ■> fi non vis perde- OeConfld. modnni: locus medius inter rigorem, 1 et remillionem tutus efi. Mediumfedes ^odi, et modus virtus. • B b » I (388 ) — Cap, 2. DeSucceff. Monach. T I T V L V S XXIX. De Foto Paup ert ati s . CAPVT i. Faupertas in quo Conjiflat ? Caflian. r » Ait Caffianus: Qui convertitur, prat Reg. c. 27. omnibus crudiri debet ■> ut nihil ei pecii’ liare liceat pojjidere,j'ed ita Je nudatunt ex omni parte cognojcat, ut prattef I tunicam ; pallium ■>'calciarium vel mO' tulamJuam nihil dmplius habeat. s.Bened, 2. S. Befnedičtus diferte iude explica f ' Reg,c ’ 33 ’ ]\'cquis praefumat aliquid habere pi'°' prium: nullam omnino rem, neque cO' x dicem-, neque tabulas, nequc graphin^ s Bafil. Jed nihil omnino. Dixit S. Bafflius। Reg. brev. Monachotuni propriutn effe di^J.’ c ' 27, absquedubio alienumjefacit abEle^ tS Dei. 3. Jure novo pronuntiat Innocent’ 1 ’ 5 III. Prohibemus quoque dijlričte in tute obedicntiae, Jub obteflatione ni judicii, nequis Monachorum p j ' 0 .' prium aliquo modo poffideat-, fed^fip 1 ^ aliquid habeat proprium,totum inco^-' tinenti rejignet etc. Refert: c. 6. de St^' Monach. 4. Infpefto Jure Juftinianaeo PaJ" 6 ^ tes, fi faciunt tellamentum, eandem p 0 ^ tionem haereditatis, live legidmam r - (389) ~ iinquere tenentur filio fuo Monafterium ingreffo, ac profeffo , quam illi affigna- re debuiffent, fi in faeculo manfifiet; et fi Parentes ab inteftato deceffiflent ■> ipl’e eo modo Parentibus fuccedit, quo 1’uc- ceiliilet ■> fi Monachus non efiet fačtus: Nullo eis impedimento ex fančtimoniati eonverfatione generando fivefoli , fve c um aliis ad fucceffionem vocaniur. Tum enim far frequens fuit -> quod vel ’pfi Moiiaehi per fe ■> vel pro ipfis Mona- i flerium adeptas haereditates in nfus pau- Perum , procuJ ab omni reruni augenda- rum, auttervandarum ftudio, effuderint. L. ^6. C. de Ep. et Cler. S. Alibi tamen vetus nfus invalnit, 9uod poft profeffionem Monachi mortui cenfeantur 5 ut omnis fucceffionis velac- 'juirendae, vel inMonafteriura transmit- ^ndae incapaces declarentur. Refert de Gallia Guilielmus Benediftus: Et idem-, Guil Be - ( iuodin Cordigeris •> et Mendicantibus, ft,i n dc c ' e ' Parentibus, fnc<;edere non poflint 9 220. etJ. jervatur in praefenti Regno Franciae ex ipfius generali confuetudine de quo- ^ibet alio Religiofo , etiam non mcr.di- c etnte, cujuscunque Ordinis exiftat; ii/ ( iuo regno fuit immemorabiliter obfer- V[ dum, quod Religiofi nunqiMmfuis a b intefiato fuccefferunt Patri, ac Ma- ' et minus caeteris eorum confangui- ^is j necjura fuitatis profitendo reti- ^oieriint ■> etper confequens non fucce- — (390) — Gudeb de g. De Belgio Petrus Gudelinus viff’L.°6. °,uandn fcripfit: Magna pprs, inguit’ 0.10. quaeftionum ex jure Juftinianaeo cejr nioribus, Jed legibus harum regionuM et RcgniFranciae, utpote quibus is-> J 11 ' > profcjjiis efi religibnem, adeo.pro mol' tuo->adKOexnumero hominum civiumfi 11 per omnia Jublatus habetur,ut fit dei< 1 '' ceps omnis haereditatis expers, at 11 on fecus, quam fi e vit 11 migraffet •> nihilque prorfus rerum ej 11 * Monajterio , quod intrat, acquirat ll, ‘i absque exprej]'a dedicatione, vel don^ tione. 7.Reliquum eft, quod, fi Monafterin' 11 perinjuriam temporis, velalio inopi' 10 I eafu in ruinam decideret, ut praeftaii^ 6 juftaealimoniae efiecimpar, exaeqpi^' te laltem adigerentur haeredes 5 ut !111 ' nuam , ec alimentariam penfionem nacho, cujus haeredicatem nafti fubminiftrareht, actenta et pauperts^ Monafterii ■> et quantitate bonorum haeredes per profellionem Monachi ^ e ' vohita. ' Op. 3. 8. En veterurn Monachorum infii c!1 ' PS- p {2 f ‘ tum. AicB.Augufiinus: Nemoquidq u " ,J naft.3 au- poj/idet proprtum, nemo cuiquam de rofus efi. Operatur manibus eri^ bus et corpus pafci po/fit, et a Deo mcns Mor. Ec. impedirinonpoffit—Sane quidquid ne- cejjario viciui redundat (nam redun- ’ c ’ 3 ' Dat plurimdm ex operibus manuum, St epularum restrictione) tanta cu- taegentibus dijiribuitur, quantanon a b ipfis ■> qui diftribuunt, comparatum ejl. Nullo modo namque Jatagunt, ut haec fibi abundent, Jed ornni modo a- gunt,ut non apud Je remaneat-, quod abnndaverit, usque adeo, ut oneratas itiam naves in ea locct mittdnt, quae l nopes incolunt. 9. Praecipit inde S. Benedičbus: Et s. Bened. ideo certis temporibus occupari debent Re &- c, 48- Fratresin tabore manumi certis item horis in lectione divina. Si autem ne- c effitas loči, aut paupertas exegerit, ut ad Jruges colligendas perje occu- Pentur, non contrijlentur, quiatunc Dere Monachi Juiit, Ji tabore manuum fer agriculturam ? ant opificium vivunt, fcut et Patres nofiri, etJpoJloli. 10. Inde dubium non ell, fuiife Mo- Safteriis praedia, fundos , agros, domus, tu m ex fucceffionibus Monachorum, tum oblationibus religuorum fidelium, Ut ex eorum proventibus et ipfi vive- re nt, et pauperes reliquosalerent. Jux- A S. Auguftinum: Etenim et Cedri Li- p h. 103, , ci ni, nobiles, et divites, et excel(i hu- Jaeculi, quoniam cum timore au- 'liunt: Beatus, qui intelligit fuper ege- nutn, etpauperem, attendunt res villas fuas, et omnes Juperfluas copi^’ quibus videntur excelfi i et praebent- \ las fervis Lei; dant agros •> dantldfi tos, aedificant Ecclefias, p&Jferes, utpete pauperes colligunb in cedris Libani nidificent Pafio 1 ^' Ergo fatiantur cedris Libani , q llC fi plantavit Dominus , et Ulic pajfieres dificabunt. Attendite totam terrar^j' non ita eft. j 11. Saeculo IX. his oblationibus nachorum, et eleemofynis reliquoi’ tJ11 divitum nonuulla Mofaafteria ad tanta fl opulentiarn fuccreverunt■> ut ex fetidi 5 ? reliquisque praediis plures Abbatiae I nua dona, m'ilitiapnque Imperatori p ra< ^ ftare tenerentur. Supereft de Ann. 8/7' Conffitutio LudoviciPii, in qua receid^’' tur Monafteria 5 quae in Regno, vel A’' t \ perio dona et militiam facere quae Jula dona fine militia; quae vU nec dona, nec militiam, Jed Jblas tiones pr o falute Imperatoris ■> vel P orum ejus - et flabilitate imperii. 12. lila affluentia opum, et obla^ num Monafteriorum difciplinarji p 10 ' e pelliimdedit. Alexahder III. ea occaji® 1 ’ ad Ciftercienfes in haec verba refcrip* 1 ^ Ideo fandium et venerabile Collegtfi 1 veflrum precibus , et monitis, pojjumus, exhortamur; quatenus ■ mus illae 5 quae aprima fini origiM Tulden. deSS. Ec- clef. n. 4 — ( 393) — Online ipfo funt fundatae, confiitutis, tt ordinatis terminis polfeflionuin fint contentae; nec velintinordinatc adea manus extendere, quae fine laboribus, at periculis multis, et demum fine cri- minibus, et magna confufione non pof- Jtmt retinere. SiiperelifufiusJJecretum. c. 3. de St. Mon. 13. Cum verocostinuo magisad A'to- nafteria, aliaque Corpora ecclefiallica Amomf. bona devolverentur, illa per legem pu¬ hlicam Imperii (quam legem amortifa- tionis dicunt) ab-uberioribus acquifitioni- bus Laicorum, inconfulto Principe, inhi- bebantur. 14. Inde inter reliquos Reges Caro- his V. Ann. i>2o. per formam Edifti Perpetui fanxit, quod nemo quocunque titulo , vel praetextu, vel colorq, neque ( ]uacunque de caufa, ratione, aut occa- bone poterit quamcunque rem immobi- lem — vendere, aut quocunque modo Slienare in ufum, aut favorem alicujus nionafterii, Ecclefiae, Collegii, Conven- tus, Holpitališ, leu Perlonarum ecclelia- fticafum , feu in manus mortuas, fine ex- Prelib confenlu Principis. 15. Juxta' Tuldenum vetuit Edifto ‘Uo Carolus V. bond immobilia ab Eccle- J‘is,aliisque piis locis acquiri absque con- ‘Snlh Principis. Quod providentiffimus miperator negue fine magna ratione, ‘ieque fine exemplo conftituit; idem e- — ( 394) ~ s.Hier.L. nim olim Nicephorus Phocas edixerat, 2. ep. 12. a ]nq n e ChrifHaiii Imperatores L. 20. et 27. C. Theod. de Ep. et Cler. Etiam B- Hieronymo landante : Non de lege, in- quit- conqueror, fed de caufch qua hanc legem meruimus. Namgue in facriOfficii reverentiam congeftae Majorum piecate opescaufam reverentiae imminueruut, guorundam faftu , luxu ■> defidiague. Ait Salviauus: Nimia profujione opum non fuffulcitur Religio, Jed evertitur. 16. Aiiquando tamen diipinatum fuit, an non lex Amortizationis in rationes itnmunitatis eccleliafticae peccet? Su- GoMafh perfuut aliquae rationes apudGoldaftuim Monarch. quibus Respublica Veneča quondam re- irap Lib. tudit interdiftum Pauli V. : afc has ho- 1. ep. 31. recoqtiere nihil opus eft. 17. Hodierno loquendi ulil AmortizS' tio nihil aliud eft, quam Regia indulgen- tia, difpenfatio, et conceftio fafta iis, quos manus mortuas, utpote corpus, tanquam corpus ipečharum vocamus, ac- quirendi, ec poflidendi bona immobilia- , H<>c diploma vix negari Iblet, quando Principi conftat, Paftoribus , feu mona- fteriis aliunde provifum non efte de coni' petencia. Quia vero per huiusmodi gra- tiam vel fifco , vel Dominis loči daffl- num emergere videtur propter laiide- 41 mia, publicationes, confifcationes, et iribon" 1 ’ coiitribntiones ■> quia ea bona poteftati Bfeig-. c. faeculari fubtrahuntur; hinc pro obtinen- «7- — (390 “ do iure morticinii folent fupplicantes Regi pro jure confilcationis ofierre cen¬ tom aiiquem irremillibilem, ec cum Do¬ mino loči componere ratione laudemio- , rum, bonaque amortizanda reddere ob- noxia impofitionibus, tallis, contribu- tionibus, preča,riis, aliisque oneribus, perinde ac fi eflent in potekate faeculari. Haec referc Anfelmus. i g. Ouibus incerta Mendicitas viftum Cap. 5 praebet 5 dicuntur Ordines mendicantes , quia vel ex regula, vel ex Conftitutioni- * " bus reditus ,aut pollelliones habere , re- tinereque etiam in communi prohiben- tur. c. un §. 1. de Relig. dom. in 6. et ibi Interp. 19. S. Francifcus primus, etfolus eft, qui ex regula iuis hlumnis reditus,poHel- fionesque interdixit. Honorius lil. pro bavic regularni a S. Francilco dičbatam , Rom. c.6." ubi inter alia baec habentur: Fratres liliji /ibi approprient, nec domum nec ' locum , nec aliquam rem , Jed tanquam peregrini, et advenae in hoc jaeculo in pazipertate, et humilktate Domino fa- ninlantes, vadant pro eleemofynis con- fidcnter etc. ( 20. Ad exemplum S.Francifci et re- liqui religiofi Ordines abdicare reditus, e t poffeffiones coeperant,quosindeMen- dicantes .ex Conftitutionibus diximiis; v eluti Praedicatores , Carmelitas, Ere- ^itasgue-S. Auguftini, quibus, accefiit (lido S. Francilci de Paula recentius. ~ (396) — s. Bonnv. 21. S.Bonaventura primis Ihtim te®; Provinc poribus ad Provinčiales et Cullodes i 111 Ordinis ita fcribit: Perquirenti mihi ca- 1 ' Jas, cur Jplendor noJiri Ordinis qtiO' dammodo obfujcatur, Ordo exteriu 5 inficitur , et nitor confcientiarum i? 1 ' terlus faedatur, occurrit ncgotioruM ■multiplicitas, qua pecunia , noflri Of' diiiis paupertati fuper omnia inimicm avide petitur, incaute recipitur, etiti' cautius contreclatur; occurrit quoriui' dam Fratrum otiojitas, quae Jentin 0, eft omnium vitiorum: qua plurimi con' fopiti, monfirofum qucmdam ftatnrn in' ter vitam couteniplativam , et eligentes, non tam carnaliter, qii^ crudeliter fanguinem comedunt anini^' nun. Occurrit evagatio pl■urimoru ,Il, qui propter Jolatium fuorum corp°' rum gravando eos^per quosteanfeutd’ non exempla poft Je relinqunt vitae^f^ fcandala potius animarum. Occurr^ importuna petitio, qua omhes triin' Jeuntes per terras adeo abhorrent Ff a ' trum occurjum, ut eis timeant quiifi praedonibus obviare. Occurrit aedifi'. ciorum confiruFiio JiunptUoJa , et tn' riofa, quae pacem fratrum inquietirt’ amicos granat, et hominum pervefft judiciis nos miiltipliciter exponit etc- Trid. feff. 22. Hac occafioiie Concilium Tridcfl' de . tinum promulgavic, ut omnibus MonP' 3,’ b c ’ fteriis, et domibus tam virorum, quc.^ — <397) “ *>nilierum, et Mendicantmm , exeepiis bomibus Fratrum S. Francifci Capuci- ^orum ,• et eorum-t qui Minorum de Ob- Jtfvantia vocantiir, etiam quibus ex Conjlitutionibusjuis erat proliibitum,, W ex Privilegio dpoftolico non erat c WtceJJum , deinceps bona immobilia poffidere liceat. 23, 'S. Francifcus mendicandi faculta- tein nonnifi'in fubfidium luis concelfit; fcilic^t fi aut labore manuum fe alere ”on pollent , ant fin laboris pretium non ferrent. Et auando, inauit, non ddr e- ^ur nobts prstnim laboris, recurramus °d menjam Domini ■> petendo eleemojg- Has ojliatim, 2^. Micolans UT. declar&t, quod con- fideratis verbis praediftis , et forma b)quendi.Jnb quibus Fratresadhujus- tnodi exercitium laboris inducuntur, "Hon videatur ea fuijfe 'intentio S. Fran- cifci inflitiientis, quod vacantes findio, rel divini s Ojficiis, et exequehdis mini- fieriis ecdcUafiicis manuali' tabori fub- jiccret ,feu operationi, vel o.d hoc illos arctaret. Refert. c. 3. de Verb. Ji gnit, in 6. 2$. Inde invaluit, tjuod inOrdinibus Mendicantibr.s labori mamium fpiritualis labor pallim lubftitueretur ad merendam colligendamgue eleemol’ynam populi. 1‘raecipit Synodus Tridentina : Tnprae- diftis autem Monajleriis — is tahtum Ui ' r ’ S. Franc. K-eg. Cap. 6.' De Com- mun. Bon. S. Aug. Reg. c. I. «.8. 7 —r ( 398 ) —• numerus confiituatur, «c impoftefi^ conjervetur ■> qui ex conjiietis eleeniO' Jytiis commode p oljit jujientari. ,Iu rei>' quis ec hic numerus iutelligeadas de v>' ris idoneis ad praedicandum,et confefli 0 ' nes excipieadas eft, ut populi eleemoij" nam merceantur. 26. S. Francifcus fuis afleclis valdef°' briam mendicitatem ccmmendatam r e ' liqu.it ■> ut tanquamperegrini, et adv l ‘ naein hoc faeculo , in paupe/tate, ( humilitate Domino famulantes, vada^ pro eleemojipia confidmter , paucis p f£) vičhi ,et veftitu coptenti. Guippe nat 11 ' ra paucis contenta eft > guantum neceffitas exigit. 27. Juxta vulgarem regulam S. ;\ 1 !' guftini, guam Canonici Regulares, a' 1 !” que novelli Ordines adoptarunt, f/ 1 ' mum^propter quod congregati efii s ’ f eft •> ut unanimes hdbitetis in domb •> jit vobis anima una , et cor unurt 1,1 Deo, et non dicatis aliquod proprii^ 1 . fedjint in vobis omdia dommunia ■> difiribuatur unicuique veflrum a Pi‘ al pe-fito vejlro viStus; et tegumentii 1,v non aequaliter omnibus, Jed quia aequalitef valetis omnes •> Jed ficut cuique opus fuerit. Sic enim legitiij f .. ačtibus ^pojlolorum : quia erant ifr omnia communia. ... 28. Et infra : Etiam, ctim quisfi- ,! aut aliqua uecejjitudinc ad fe perti^ — ( 399) “ ^bus inMonafierio conjiituti.r, fitiqnam tontulcrit vefiem, five /juodlibet aliud viter neceflaria deputandum,, non oc¬ enite accipiatur, Jed fit in potefiate Praepofiti, ut inrem communem reda- tlum, cui necejje fuerit, praebeatur. 29. lnquitS.Benedičhis; Ne quisprae- s. Benet). juiriat aliquid proprium hab er e.- (fiuip- c - s3 ‘ pe quibus nec prbpria corpo ra, nec vo- hntates. fuas habere liceat in propria potefiate : omnia vero necejfaria a Pa- trejperare Alodafierii. Nec quidquam bceat habere, quod\Abbas non deder.it, p ut permiferit. Et infra.- Si a Parenti- hs Religiojb quidquam direPlum fue- , r it, non praefumat fufcipere ifiud, n ifi prhis indicatum fuerit Abbati. Ofiod fi jujjerit fufcipi fit in Abbatis c - s-r potefiate, cui jubeat duri illud. 30. Statuit Coucilium Tridentinum : Tri’eta de Paupertatis voto (utpote qua- Rom. Cap. 7. De Pecul. Monacli.' Clsm. : . „ . , viil.fnpr. flonis religiolae alieijillimum eft - 4CQ ) —• dam bafi^OTOK^žaz^difciplinae) cufto^ endo fidelius obferventur ,praecipiW j ’ utnull-us ex Fratribus, etiamfi Suf', rior/it, bona immobilia, aut pecuni^ 1 ’’ proventus , cenjus, eleemofynas ■> ex concionibus, five ex leČiionibus. ■> ' promi/Jis tam in propriaEcclefich q^ a ^ ubicunque celebrandis ■> aliove ipfof^ jufio labore 9 'et caufa, et quocutdp l1 nomine acquifita, eiidmfi fubfidia co' 1 ' fanguineorum,aut piorum largition^ legata, aut donationes fuerint, quam propria ■> aut nomine etiam Co/' ventus pojfidere pof/t; fed ea omnia fi- li '. ' tim Superiori tadantur, et Conven^ incorporentur •> atque cum caetefis l '. Hus bonis, reditibus, pecuniis i 11 proventibus confundantur , quo co^ 1 ' munis inde viPius , et vejlitus omilil fupp^ditari pdffit. 32. Pecuiium Monachoruni, cuj u ’ frequenter in Regulis Monachorum ? . e CanonibusConciliorum mentio occu rl ' ! ’ in multis convenit cum peculio rum. Ait Jurisconfultus: Peculiu^ 1 ex eo confiilit, quod parcimonia fua paravit, vel officio meruit a quolib eI bi donari; idquevelut fibi proprium trimonium fervum liium habere qui s v luerit. L. 39. ff. de Pecul. 33- Id genus peculii a puritate pf°\ j t 1T1C! TpI 1 (Ti rv J n a ni 1 £> <•»■» m nm $ Clemens VIII.: Nulla quorumtun ( i S'i^' S Bened. Reg. c. 55. Synod. Tolofi c. 6. Cap- S. Dfe ufu Bon. comm. — (401 ) — _ ^periorum difpenfatio, nulla lipentia, ^ntum ad bmainimobilla,vel mobilia r «trej excujare poffit ,■ quominus cul- ■> et paenae ab ejusdem Contilii De- J e to impofitae, et ipfo fačto incurren- obnoxii Jint : etiamfi Superiores e ikverent , je ejusmodi difpenfdtio- les •> aut licentias concedcre pojje. ■ H* Ex fententia Fagnani: tfisverbis Fa ? n Rd . ^ptobantur opiniones illorum, qul Monarh. 5 ’ pcrunt; Regulares excujairi a pr'oprie- ■>' cum tiabent peculium de licentia ll f>erioris, et dependenter ab eorum ^Untate, et, nutu. ^am enim patet, \ lOn pendere a voluntate, et dijpenfa- \ Superiorum, quin omnia fint con- ^pdenda cum caeteris bonis Monafte- Tlt pro communibus neceffitatibus. 3^. Grandem obtentum pecuiiis Mo- Ahorum praebuit duritia, aut a vari da ^Periorum , qui fuo officio deede vide- ? n tQr, unde Monachisaliunde neceffa- eonquirere opus erat. Praecipit. S. , e ’iedi6tus: Dentur ab Jbbate omnia, funt necejjaria: id eft, cuculla, ! i^ica, pedules, caligde , bratile, cul- i graphium, acus , mappula , ^bUlae: ut omnis auferatur neceffita- excujatio. H 36 « Hoaargumento Synodus Tolofa- AAiin. ic$6. ftatuit, utRbbates curam ^Uachorum, et Monafteriorum exer- a ^t, et tis vitium, et veftitum fecun- I y. Eccl. f.I, C c Menard. Cone Reg. c. 42.$.ib. — (402 ) dum Regulam S. Benedikti praebeaA >.et hoc agentes proprium eos habere latenus permittant. 37. GUium praevaluiffet tempor^ mollitiesj ut, quod ante paulo centu 1 * Monachis fuffecitfet, id hodie vix trig’ 1 * ta alere poffet, ftatuit ad exemplum k Synod. terum Canonum Syaodus TridentiiA a S rI deRe- ' m Monafteriis 1 et domibus tam gui. c. 3. rorum , quam mulierum — is tanffl numerus conftituatur, ac impoftefv conjervetur, qui vel ex redittbus p^. priis Monafierioruin ■> vel ex confut^ eleemojyuis commode fufientari pojp 38. In reliquis commendatur Mo^ chis, ut et ipfis rebus, quarumufus^ ad neceliitatem eft concellus, 11011 ut p^, vili fiw. P r ” s ntautur. Inquk Clemens Vili: A' eorum, qu'ae ad neceflitatem,ullus q1'^‘ quam poffideat ■> ut prOprium , nei$ ut proprio utatur , dimillurus illud J nutuni SuperioiV. s. Ang. 39 , £ x vulgari Regula S. AuguRii' 1 ' es ' c-f ” fi fieri poteft, 11011 ad. vos pertine^ 1 quod vobis indumentumpro tempom, congruentia proferatur; utrum recipiat unusquisque ■> quod depofi^ rat,aut an ati ud, quod alter habuef^' Dum tamen unicuique , prout cuiq^ opus eft , non negetur. 40. Obfervat Hugo Venardus: n ( ’ minima baechoniinis infirmitas eft. jA’ qui in mundo multas opes, et prelij — (403) “ fyaeque reliquerit, in claujlro ■> nefcio 1 quas gerras, et quisqutlias animuM t ^djiciat, quae Jane nos a Deo Jeparant t ' c n>n Ulis ciffeCtu ferviamus, non Deo; ’ ' ll obisque illae dominentur ■> non Deus. 1 ^amobrem antiqni illiPatres id anusu • ^Kimejiudebant •> ut anirnum difcipu- ! hrum ab ejusmodi rerum affeStu aver- f brent , quemadmodumftcit S. Dorothe- qui difcipulum fuum Dofitheum e kgantis cujusdam cultelli ufu prohi- "Uit, ‘quod animum ejus erga ejusmo- reculam propenfum videret. Id genus ' frndentiae , et confilii recentiores Con- ' ^tutiones S.Therefiae, etCanoniciPrae- 1 ^onftratenfes plusminusqueadoptai;unt. 41. Trithemius fcribit: Pojlquam, in- c»p. $>. Mt, cenfus Monachi habere caeperunt, offic. et reditus, mox humilitatis, et pauper- t hem.hoiu. ptis fiudia defecerunt ■> crevitque pan- 7. htim cum divitiis rerum temporalium niperbia. Ouamdiu fuerunt pauperes Monachi ■> Deutn in veritate coluerunt, Pofiea vero , quando divitiis abundaffe ^eperunt, fimplicitatem fugavit dupli- Ct tas-. Integritas namque obfervantiae rR gularis abuiidantiam peperit tempo- rtl lium; fed paulatim divitiae Mona- ^orum Ordinis puritatem funditus ^tinxerunt. Etalibi: Contulit Mona- ^‘is Religio fancia divitias i doneč Zatrem filia Juffocavit. — IncraJJiOtus dileblus } et recalcitravit; impinqna- Cc a “ (4°+) — tus eft, et dilatatus terrenis pojfefioni' bus dereliquit infiitutionis primite fin- Btafludia , abiit poji vanitates faifiD guem copia rerum temporalium, d vi' tiis fpiritualibus inopem, et mijer^ fecit. 42. Qnid »triftius? Inde in claufti' 13 concidit illa viiicas, quam in cibo, et p®' tu, veftimentis, et reliqua luppeHečn] 1 tantopere commendat lacra Regala. a. Mened. S. Benediftus: De quarum omnium c - 55» rum colore, et groffitudine non catifi 1 ' tur Mona c hi, Jed quides inveniri p°J' ' Junt in Provincia, in qua habitati^ aut quod vilius comparari potejl. Ke^uifeir 43' Concilium Tri lentiniim pro teO 1 ' 25. S c. a. porum, et locorum diverfitatecomm 61 ’ dat Superioribus j utmobilium ufuni 1 ^ lem permittant Monachis, ut eorufflfi' pellex fiatui Paupertatis, quam fefi junt ■> conveniat; nihilque in ea fi' perflui fit. 44* S* S« Benedičti praecip^ es ‘ c ' 36 ‘ curam infirmorutn Abbati demandat. firinorum , inq uit, cura ant e omnind 1 fuper Omnia adhibcnda ejl etc. cura maxima fit abbati, ne aliqu^ !!i negligentiampatiantur, — Curam o !i ' tem mdximam habeat Abbas, ne a C ', lariis, aut Servitoribus negligant 11 ' in firmi. , 45. Deplorat Dire&orium Coloniel’ 1 ea occalione, quod Superiores tam p 1 Cap. ie. De Tit. Admin. Synod. Canier. de Reg. c.io. Trid feff. 25. de , Regtrl. e. 2. — „ ( 40$ ) — °^cio deefle viderentur« Monachi pecu- corradunt, atque Jeponunt, vel ’ ’ e ditiis vitales, aut perpetuos habent, ^id e tempore aegritudinis •> et necefii- i Juae conjblationem habeant, et fe a ^oleftiis paupertatis tueantur, at- ’ ?^e defendant. Hoc procul a voluntaria ’ ^Upertate abeft. 1 .46. Neque peculia excufat titulus ad- ^niftrationis, nifi adininiftratio fpečtet ^ r am bonorum communium. Ak Papa: Až vero peculium habuerit, nifi- cb Ab- ^efuerit eipro ivjtincia adminiftra- bonorum comnumtim permiffum» a t c ommunione removeatur altaris. Re- c. 2. de Stat. Moneteh. 47. Quid difertius Decreto Tridenti- ? Nec deinceps, iftquit, liceat Supe- l ^ribus bona ftabilia alicui Regulari Q ncedere ■> etiam ad ufumfruSium, vel nUrn , adminifir ati onem ■> aut commen- ^'i. Adminifiratio autem bonorum ftonafieriorum, aut conventuiim ad Officiales eorundem, ad nutum ^peridris amovibiles pertiueat. • , 4&* Syaodus Cameracenfis P. I. man- a at: utrefeindant infuper Superiores, p aboleant pr orj us univ er Ja illa emo- 'fjnienta , et jura , quae quibusdam J ^onafteriorum Officialibus ad proprios remunerationis ločo concedi Jble- ^nt. Cone. Pa¬ ri f 'ib. i. c. 19. S. Hiiar. e. 16. iu Math. 3. Ifid. L. — (406) — * 49. Sed an ullibi tanto rigori locni fupereft ? Gluantum capio: noflrorun 1 temporum ulil obfervantia Paupertad 3 religiofae magis ad modeftiam dilcretio; ris frogali ta tis, quani ad aDguftiam humr lioris egeftatis recidille videtur, nam et novo jure liationes, et portiones MoiiS' chorum ad exemplum tenuiorum bene- ficiorum cenfentur.Glui clauftra incolunb compertum habent ipfi, quam frequenti- bus numis privato Religiofo opus lit, vel ad quasdam eleemofynas faeiendas, vel ad quaedam utenfilia comparanda, vel ad iter agendum , vel ad utiles libros e ' mendos, vel ad folatium curandae val e ' tudinis procurandum , vel ad guoddafl 5 obfequium hinc, et inde remuneranduH 1 ’ etfexcenta alia, quorum minutas expefl' las ex malla communi defperare oport 6 ' ret, adeoftatus, et fitus hodiernon 1111 Monafteriorum a veteribus defertis M°' nachorum nimis remotus eft , ant noftf° laeculo aegre conciliari poteft. MeapS' ce dicant alii aequiorem fententiam. * $0. Nil proReligiofo foelicius. qua!’ 1 pura fuimet ipfips, et omniuin rerum & negatio. Ait Concilium Parilienfe VI ■ lis pro omnibus divitiis Chršflus ahtU 1 ’ dat. Ex lentenda S. Hilarii j O beatu^ damnum etjaSlwrafelix! — univerJO' rum contemptu Chriflus fequendus, o' aeternitas Jpiritualium terrenorum ir damno comparanda.En verba S. Ilidori: — (407) — perfeclum , inquit ,11011 fufficit, ni/i 3. de ftim.' ut abnegatis omnibus fuis,etiam femet- Bon >« *8«. tpjiim quisque abnegetetc. Unde et Do- urinus : qut vult, inauit, poji me veni- re ,abneget femetipfum. Qujd djfertiiis fententia S. Bernardi: Fidelis—qui 11011 ^Henr 1 ’* hbetfoveam, utvulpes; non tanquam senon. * ^olucres nidum ; 11011 loculos , quomo- do £fudas ; non denique (/cut nec Ma- f id) locum indiverforio, imitatur pro- i'^cto illum, qui tion habebut ubi recli- 1l( iret caput; fiiftus impraejentiarum ^iiquam vas perditum, quandoque J‘u- vas in honorem , et non in cou- fyneliam: denique perdit animam fuam hoč mundo, ut in vitam aeternam ^Jlodiat eam. TITVLVS XXX. D e v oto Caftitati s. C A P V T I. De Obligalione voii, 1 ■ ^.Decernit Concilium Chalcedonenfe : Zginem, quae Je Domino Dco devica- et Monachos /imiliter non licere ^trimonio conjungi.Sin autem hocfe- inventi fuerint, Jint excommunica- l ' Ojicndendae autem in eos humanita- Cap. a. De Clauf. Monach. Int. Op. S. Cypr. de fiug. Cler. p. 533 editl Pirif. — (4*8 ) ~ tis aučloritatem habere ftatuivius fcopum ejus loči. Refert. c. 22. q. 1. 2. Jure novo pronuntiat Innoceitf 11 III: Abdicatio proprietatis, et ciif ( dia cafiitatis adeo annexa eft regd 1 monachali •> ut contra eam nec Pontifex pojjit difpenjare. Quid c) arin 1 c. 6. de Stat. Monach. 3. Inde hoc votum folenine appe^ mus in ordine ad effečtum impedintfj dirimentis , quod perfolemuem pro# fionem Religionis a Sede Apoftolica« probatae, juxta hodiernum trahitur. c. un. de vot. et vot. redeW in 6. 4. Clemens V. in Concilio Vieno^ fententiam excommiinicationis ipfo'! čto promulgavic in Religiolbs, etMo” 1 ' les,fi matrimonium contrahere praeli 11 ' pferintj doneč fuum recoghofcentes 6 rorem, abfolutionis beneficium obtii^’ mereantur. Clem. un. de Confhnfr rld tam fublimem cartitatis tern tuendam fola fp.es vičtoriae in feguiorum bccafionum , et converiaf num fupereft Inter opera S. Cyp 113 illiaipntentiae locus eft: -rfccipimusdl^ dem fortitudinem fpiritualemi r, quam Jubftantiae noflrae fragilitM [ boretur , Jed ita nobis fpiritualis titudo collata efi; ut providos? — (409) — P^cecipites tueatur; ut illos muniat •> (>ui renuntiant importunitatibus deli- ptorum , non eos, quife magis impot- ^nis- delidtis immergant. ■ 6 * In Jpeereto Gratiani-relucent vete- Decreta Ecclefiae, quae vetant duplex Monafterium, ubi'Moniales cohabitare Polfent, et vellentMonachis, fieri. Jux- , ta Decretum Concilii Agathenfis Mona- fieria ptiellarum longius a Monafteriis Monachorum-riut propter infidias dia- ^oli, aut propter obločutiones hon.i- ^um collocentur. Refert. c. 22. Xri.II. 7. Inter bas* auftoiitates conqueftus eft S. Gregorius, quod in Monafterio ftaffim et\aliae mulieres afcendant, et \quod adhtic efi gravius) Monachi fibi c ommatres facere, et ex hoc incciutam eis communionem habere praefu- ^ant. Ne er go hac occafione humani S^ieris inimicus fua eos (auod abfit) Cc dliditate decipiat, ideo hujus prae- Ce pti Jerie commonemts, ut neque mu- l eres 'qualibet occafione deinceps in ^onafterium permiitas afcendere etc. fi hoc denuo ad aures noftras ^ u ocunque modo pervenerit •> fic te Je- i ^ffimae noveris ultioni fubdendum » p 4 emendationis tuae qualitat'e caeteri , '^: e dubio cbrrigantur. Supereft c. 20. Buli. 28. in Buli. Kom. S«pr. p. 5'7. g. Noviffirae Pius V. graviffimas F nas cotnminatur omnibus, et guibusc^ 1 que mulieribus tam in genere, quafl’ 1 fpecie<> fi in claufuram MonaehoruiD netraverint. Ipfis vero Mow sfierioff et Conventuum /Ibbatibus, Praepofi^ 1 Prioribus, et aliis Frae/identibus, cunque nomine cenfeantur , et eo^ Monachis, Canonicis, et Fratri^ five 'Mendicantibus, five non MeW cantibus , fub privaiione officiof^ quae in praefentia obtinent", et bilitatis impofiefum ad illa, et alitf, mnia,etfufpenfionis a divinis ipfil'. Slo, fine alia declarcitione-, incurre^ paenisprohibemus, ne eas introdutF admitferevepraefumant. Hanc Cc?S tutionem inftauravit et Gregorius X: 9. Olim non tantum ingrellus rum in interiora ipforum Mo.nacho^, iepta vetitus etat, led etiam ab ipiis clefiis feuOratoriis mulieres, aiiigue e ' tranei arcebantur. Refert veteres tales hujus argumenti Gratianus c.' 10. Motata difcipiina fupereft cautelae loctis, ut vel in piis locis ? et in privatis domibus c et lubricajf j efi , quae interfometita peccati — (4”) “ /e Jperat. Jncerta vicboria eft > inter hojiilia arina pugnare. 11. AititerumS. Cyprianus: Nune nobis ad Eirgines Jerino eft ■> quarum, lur . mo. ?ho fublimibr gloria eft, major et cura nisi, e/i etc. M h as loquimur, has adkorta- fj£-p‘]'’ * mur aftecticne potius, quam potejlate; vir*’ " non quod extremi•> et minimi ■> et humi- Utatis nofirae adrnodum confcii, ali- (]nid ad cenfuram licentiae vindicemus, Jed , quod ad jbllicitudinem cauti ma- gis , plus de diabolt infeftatione timea- mus. 12. Inprimisolim curis erat paterna follicitudo, ut illas virgines a fequiore converiiatione liberarent. Inde Saeculo IV. quo coeperuutVirginiimMonafleria, etiam egreflus ex clauftro, fi non totali- ter faltern extra caufam neceffitatis, et licentiam Superioris interdičlus eft. In- cjuit S. Baiilius: Egredi vero extra Mo- s. Bafii. nafterium, praeterquam ubi ftatutis Mon^h’ temporibus necejfttas poftulaverit, ne- niini licitum eft o. 13. Decernic Concilium Carthaginen- Cone. Mil: ut EirginesJacrae, cumParen- E5 rtl, ‘ c> ^bus, a quibus in Paterna domo cufto- ^iebantur, privatae fuerint, Epiicopi ■> v el Presbyteri, ubi Epifcopus abfens f fi > providentia gravioribus faeminis c J>nmendentur, aut fimul habitantes / Jj invicem cuftodiant: ne pajftm vagan- 10 Ecdefiae luedant exiftimationem- — (4 t ?) —• 14. Novo jure omnibus Monialibo’? arftam claufuram' injičere placuic. En verba Bonifacii Vlll.Pra ejenti Conjlitu- tione perpetuo, etirrejragabiliter va- litura, f.incimus , univerfas, et/ingu- hs Moniales , praefentes, atque fu- tu: i s, cujuscunque Rcligionis Jint, vel Ordinis, in quibuslibet mundt paf- tibus exijientes, Jub perpetua in Juis Monafleriis deber e de ca eter o permune- re claufura etc. Refert. c. un. de Stab> Reg. in 6. Cone. 15. Concilium Tridentinum praecipit 3^’de ,eff ' uttiverfis Epifcopis Jub obteflatione di- Regui. c. vtnijudicii, etinterminatione, maledi' 5 - Čtionis aeternae, ut in omnibus Mond’ Jieriis Jibi fubjeStis ordinaria, in ali'^ vero Sediš ^dpoftolicae auSioritatei claujuram ' Mdnialium , ubi violut a f netit, diligenter reftitni, et, ubi i»- violata ejl, confervari maxime procu- rent etc. Nemini autemJandtinionia- Hum liceat pofl profejjionem exire ti jMonafterio, etiam ad breve tempus •> quocunque praetertu, uiji ex aliqw* legitima cauja ab Epijcopo dppro- banda. PiusBuii. 16. Recentiores Pontifices, figuanter Paftor ?’ us V* etGregorius XIII. inftaurato,aii* Apque utroqueDecreto declararununul- la occafione, uulloque alio praetextu H- centiam exeundi Sančtimonialibus indul- gere polic Epifcopum ,nijiex cauja ma- — (413) — gni incendii, vel infirmitatis i leprae, aut epidemiae ■> fen contagionis. 17. ln reliquis fertur S. Congregatio s. Congr. declaraHe :■ Epijcopos poffe Moniales ’?• J ul - Regularibus JubjeČtas, in Us, quae u z ’ ' claufuram concernunt, toties vifitare, quoties vere cognoverint expedire. Qaippe in ordine ad claufuram Moniales Epilcopi Juriadičlioni, vel propriae, vel delegatae, fi exemptionem habent, funt diferte fubjeftae. 18. Quid difertius Čoncilii Aquenfis Conc deAnn. 168$-Pecreto? MonialiumMo- /,q 1!ea f. nafieria Regulariumjuri, curaeve fub- devifit. jedla, Epijcopi, quoad claufvjram atti- net •> accurate vifitent. Loca ipfa intro- jpeSlent, atque e jitperiore etiam parte circumlujlrent, et caute , Jolerterque injpiciunt profpedlus omnes , aditus, tt caetera, denique omnia, quae ad ciaufnram redi e tuendam ullo quovis modo pertinent. 19' ,|uxta Decretum Bonifacij VIII. Ca ( Nulli aliquatenus inhoneftae Perfonae, De f ’eb. 20. Concilium Tridentinum praeterea Vetat 5 dari licentian* ingreffus, aut ac- cellns intra lepta Monafterii excra cafuni, neceffitatis refpečtu Monafterii. Dare Tri.kfupr. aiitem, inguit , tantum Epifcopus ■> ant Fagu. a d c id. de Privil. Gregor. , XIII Buli. • - iuBuil. rnnibus, et quibuscunque pedonis eccie- Rom. fiaftipis . Pt isprnlsrihiis . nppriorn Ordi- — (414) — fnperior licevtiam debet in cafibus cejfiariis ; neque ullus alio modo pofiit > etiam vigore cujuscunque facultatisi vel indulti. 21. Gregorius XIII. comminatur o* fiafticis , et iaecularibus , ac etiam Ordi- iiuuiquorurncunque.etiamMendicantiuin Regularibus ipfo fačbo cenfurani excom- municationis, ne praetextu licentiarum ab Epifcopis, vel Superioribus, quibu! illas concedendi in cafibus neceflariis tantum ex Decreto Concilii Tridentini 'tribuitnr, Monafleria Monialium pf^ libitu-, fid 'neceffitatibus urgentibti^ duntaxat ingredi, neve Moniales fii$ eisdem paenis illos aliter admittef* praefumant. 22. Obfervat Fagnanus: Experienti< t docet, ad claufurae confervationei^ magnopere pertinere ■> ift Regulares ad Monafieria Monialium non accedaut ■> nec cuntMonialibus coUnquantur, abs- que legitima licentia; idcirco enim tot prohibitiones fub gravibus paenis hac inre aSedeApoflolica emanarunt. Erg° Epifcopus potefi illos ar cev e-, et contfa- facientes punire. Etrevera maxit,ne ab- Jurdum videtur, utEpifcopi graviffinio illo Decreto praecipiantur dapfura^ Monialium inviotatam cufiodire’, tamen nequeant ab illa arcere, quo^ • expedire judicaverint ? — (4i$) — ' 23*Benique praecipit S. Synodus Tri- ^. rid , . fcff - dentina: ut cureut Epifcopi, et alii Su- R eg ui. periores fi ita videbitur expedire«> ut c. 5. ^nEtimoniales ex ž/joppidis ad nova •> ^el antiqua Monafieria inter urbes , W oppida frequentia reducantur, in- Oocato etiain auxilio , fi opus fuerit, ^'achii faecularis. $ 24. Sed haec Decretaubigue ad ri- Rorem recipi non poteraat. Superfunt ttoftro ufu alibi Monafteiia Sančtimonia- ‘ium et ruti: iiiperlunt et Monafteria, in Juibus aut nulla, ant remillior viget clau- lura, ialvis relftjuis cautelis , quibus pu» i šori, et faluti confulendum eft facrarum ^erfonarum. *2$. Et quidhis cautelis in fententiis s-Auguft. ^atrutn uberius ? Refert S. zluguftinus p/Jl 0 ? T de Sančhmoniabbus Aegypti fine, rigore c.23. clanfurae degentihus: Habitaculis fiegre- ^atae 5 ac remotae a viris, quam lon- iifiime detet ; pia tantum charitate Hlis junguntur , et imitatione virtutis. ^uas juvenum nullus acceffus efl, neque ipfoHim,quamvisgraviflimorum,etpro- ^atijjimorum fenuin ■> nifi usq1le ad ve- fabulum neceffaria praebendi, quibus gratjč?.S.Hieronymns adEutto- s. Keron. litini virginern,nullo clauftro conclufcm ^’ 0 ^* Pribit: Rarus fit egreffus in publicum. ^unquam cazifa deerit procedendi, fi leniper}, quando neceU'e eft, proceffura Sororestuae curfitent, et quaer('nt i — (4i6> — quomodo Chrijlum hofpitemjujcipiant- Tujemel, Jaeculi onere projecto, Jedi de vir^iu. ad domini etc. Ait S. Bafilius: Stripa , fi ignem odorata fuerit, pro- . tinus inflammatd Juccenditur; neqW ullo opus ejl adminiculo, ull-ove foris injufflante, ut ex ea ignis effulgeat '■> jed Jimul, atque illum attigit, mox in apertas Jlammas erump.it :ita etfaemti neum corpus mqfculwn attigens. Intel s. Cypr. opera S. Cypriani illi lententiae locus rfe e ft : Guftanda eit cum mulieribus, non 534? P ’ continuanda pruefentia ; jed transeunter faeminis exhibenda efi ceffio, quodammodo fugirtiva. Quid s. riieron, lubrius monito S. Hieronymi ? Sohd Ne)o’t ad cum Jdla ,fecreto , etabsque arbitru, ' ettefte,nonfedeas. Sipropter officin^ —aut vidua vijitatur, aut vir go, n^ 1 ' quamdomum jblus introeas. Tales beto Jbcios, quorum contubernio ne ti 1 ' fameris. T.ITVLVS XXXI. De Monajleriorum Superioribus- c a p v T i. Dt oibbatibus, ti Abbatijjis. i. AntiquitasSnperioresRegulares bates. Abbatillasgue dixic 5 live pra e ' feiit' — (4*7> ~ fent caetibus Monachorum , five Con- §’tegationibus Canonicorum itnperarent. Cone. A't Concilium Parilierife VI: Decvi? l c ' il ;'“' v1, neceffe eft, ut Abbates Canonicorum attendant, ut quid Abbates vocentur. 2. Plaeuic hiimili nomine Pattis Ab- batetn fui oificii monere. Juxta Tertul- Teitu U. banum appellatio ifia et pietatis eft , et ^ rat ‘ poteftatiS' Pietatis, quia Superiores in- ftar Paretitum debent fubditos tangusm filios diligere : poteftatis, quia eosdem peccautes corrigere, et cafligare debent. 3. Alicubi et Praelatos •» et Praefules, etPriores diximus. Itain regula Bene- di&nia, aliisque nonnullis Priores pro Abbate fumptos effe, docent Critiei. Succrefcentibus novellis Ordinibus haec ftomina diftinquere 5 aliisque novellis Vocibus Reftoris, Quardiani etc. augere plačni t. 4. Quippe fequioribus faeculus Abba- tes, Praelatigne Reguiares tum inEccle- fia, tum in Republica non ad exiguum dignitatis , poteftatisgue gradum alTiir- *exerant. Inde recentiores Ordinum Fnndatores, tantum faftum exofi, aliud fiiis nomen, utpote humilius, et mundo abječbius commendarunt. 5. Poftremis hifce temporibus plures Congregationes, et Ordines Abbates triennales adoptarunt» ut refervationes Papales eluderent: Summus enim Pon- tjfex 11011 foletdeiis, utpote triennali- F 'in-Uftim jf.Ecel, E. I. J) d — (4’8) ~- bus providere. In reliqbis et AbbateS triennales jiixca hodiernum ftylnm gau- dentiisdeni prr ilegiis,ec praerogacivis, quibus Abbaces perpetui. 6. Coiigregatio CluniacenCs Camal* duleQfibus,CiRercienfibusqueexetnplum praebuic confticuendi Abbacem Genera¬ len! , nam more veteri omnds Abbaces eranc locales, uni duntaxac AJpnafttrio praepofici, Epiicop(i(]ue loei lubječli c. j 6. tt 17. paj]imque XPJH. q. 2. Csn 2. 7. Receinior aecas fnbalcernum Supe- De Prior, ri >rein iub Abbace Pri quod nonnulH Ordines,, abječto ticulo Abbatis primu® Superiorem , Priorem habere vellent, inde interPrioresCIauftrales, etConven- tuales diilrupere coepimus. Prior enim Claiiftralis dičhis eft, qui fub Abbace Re- guiari Monafterii, Monachorumque ča¬ ram geric. 9. His prope aeqi>iparantur Priores obedienciarii, len forenfes, ita dieti,quqd in obedienciis, vel in celiš, a Monafteriis principalibus dependentibus (quas po- fterior aecas etiam Prioratus vo.cac) cu¬ lam haberent Monachorum 5 qui cxci» — (4i?) — Mbnafterium, feu foris 3 ex mitu tamen Abbatis, degebant. 10. Quum enim Monachi vafiis in lo- c isj)raedia pdiliderent; eo interdum Ab- tas 'aligtiot e ftiis milit, ut fruges colli- Serent, reditusguereciperentjftato tem¬ pere Abbati reddendos. Subindeeoet ftiili funt alii, vicam eremiticam ačiuri, Pt propter nimium numerum inMonafte- r io novellis Monachis locum darent. |iis occafionibuanatifuut Prioratus rura- feu forenfes: quia enim interdum Plures ad eandera cellam , feu obedien- tiam mirti oportuerat,Monachi obedien- tiarii fubinde Capellas, et parvos Eccle- fias ibi conftruxere, ut iti iis facrum pera- gerentofficium, et monaftica muniaobi- r ent, fub Praefide guodam, qui Prior dicebatur. ri. Jus novum paliim harum obedien- tiarum, et uellarum meminit.Vetat Con- c iliutfi Lateranenfe III: ne hi Prioratus , feu obedientiae pro pretii donatione ulli Conferantun e- 2.__de Stalim Večat donorius III. in Prioratibus fingulis iin- frilos Monachos commorari. c. 3. de Ca- Ml. Monach- Vetat Innočeiitius lil, fe)s Prioratus cuiguam Monachorum ad jirmam conferri c. 6. de St. Mon. Abo- fentur rcfcriptaPapalia, queistam dege- ^res conduftiones obtegi 3 , exeufarique felebant. c. ^.et6.de Confirm. Util. J.) d a Trid. CefT. 25. de Regul. c. a. C»p. 3. DeAuft. Regim. Regul. S. Bened. Reg. c.2. — (420) — 12. Haec refpexic et Synodus Tridefl'* tina, probibendch ne liceat Superioribttf bona fiabilia alicui Regulari concedeftf etiam od uJumfrtiEtum, vel ujum, ad' miniftrationem, mit commendam. Rd' minifiratio autem bonorum Monafit' riorum ,feu Convehtuum ad folos Oj' ficiales eorundem ad nutum SuperiO' rum am jvibiles pertineat; reječto quo' v is aliq 110 alio contračhi , aut titulo. 1 ?• Priores Conveutuales inde a Prio' ribus Clauftralibus diftinguuntur, quod iili primarii Monafteriorum Superioren quamvis ad tnennium conftitui foleanb cenfeautur, ita ut durante officio rem 0 ' veri nonpofiint ,nifi ex canfa canouief* Priores autem, cu n in Ecclefiis Conv^' tualibus per eleEtionem Čapitulof^ fuorum fnerint cunonice inftitui,infl pr o manifeftas et rationabili caujdno^ mutentur. c. 2. de Stat. Monach. 14. Inde alibi Priores Conveutuales inftar Abbdtumin Dignitate ecclefiaft’ c3 conftituti cenfentur,quibus caufae auft°' ritate lirterarum Apoftolicarum coin* mitti queant. Clem. 2. de Rejcr. et^ Interp. iS- S. Benedičtus fat ample, difert®' que explicat offieium Abbatis. Hincii 1 ' quit': Jciat Jbbas, quam difficilem, arduam rem JuJcepit, regere animas ? muli or um ferviremoribus. ~ Etali^ 11 quidem blaiidimentis,alium vero incfi' — (4^1) — pationibus, et Juafionibus, et fecun- dum uniuscujusque qualitateiH vel ;n- telligentiam , ut nonfolum detrimenta gregis fibi commifii non patiatur, ve- tum in augmentatione bonigregis gan¬ il eat. i6. Guantum iiegotium ! Ait S. Gre- Greff j, gori us: Non una eademque cunčtis ex- ri e° cur ^' hortatio congruit, quia non cunEtos taft, par morum quahtas aftringit. Saepe namque aliis officiunt, quae aliispro- funt, quia et plerwnque herbae , quae haec animalia nutriunt, aha occidunt; et leviš fibilus equos mitigat, catulos infiigat. Et medicamentiim, quod hune inorbum imminuit, alteri vires jungit, etpanis, qui vitam fortiumroborat, puerorum necut. Pro qnalitate igitur auaientium formari debet fermo Do- ftorum, ut et ad Jua fingulis congruat, et tamen a communis aedificationif ar- k nunquam recedat. 17. lnquk S. Benediftus’: Abbas ode- s Bened. rit vitia, dtligat Fratres.In ipfa auteiTi ' 4 ' correEiione prudenter agat. Oportet shirh diftiijqiiere perfonarum conditio- &es, quia alii funt indilciplinati, et in- ^uieti, alii mites, et patientes ,denique Jionnulli negligeptes, et contemnentes. Tum oportet et gravitatem culpae per- pendere; quia alia eftgravior,alialevior. l\im attendendum eft tempus , quia Or Portet tempera temporibusmilcere.De- C. 2?. 24' 25. 26. 27. - - ( 422 ) — irique et modus fervandus eft, ne, dti® nimis cupit eradere aeruginem, fra®' gatur vas. 18- In regulis monafticis diverfartr® poenarum mentio occurrit, utpotejeju- niorum, flagrorum, vinculorum, carce- rumque. Gluippe aliae ad humiliationenb confufionemgue deliucjuentium, aliae ad mortiiicationem, et coercitionem, coP rečlionetnque per viara poenitentiae fr cere cenfebantur. 19. Interhaspoenas, et poehitentfr regulares frequentius S. Benediftns m e ' minit excommunicacionis amplidris, r e ' ftričliorisgue. Speftabat vetus haeceX- cOnimimicatio , procul ab omni cenlfr 3 ecclefiaftica, privationem fraterni co»' fortii in oratione, in menfa, caeterisgu 6 funčlionibus monafticis. 20. Novo jure Abbatialis dignitasfatet beneficia curata recenfetur, ut Abbas pči' auftoritatem cenfurae eccleliafticae Monacbos vere excommunicare pollfr fi delinquentis t .’nta fit culpa, ut ab ipfo caetu Ecclefiae expungi mereatur. c. 7. de EleSt. et alibi paffim.. ai. Vetus evtremum remedium fifr’ gtiod defperati ejicerentur? dimittereii' turguedefolati, ita tanjen, ut usgue tef' tio reciperentur, fi fačli poeniteret eos- Invalefcentibus poenitentiis coaftis i’ u ' des carčere.s fuccefferunt. In noftris P’*°' vinciis proceffus illos crimiijales cla^" *“ (4 2 3) ftrorumhodie civiiis poteftas miflos fe» cit. Sed an inde vetereni liberta^em eji- ciendi, aut dimittendi incorrigibiles re- > ftituit ? 22. Air S. Benedičhis • (fuoties aliqua Can.4- praecipua agenda funt in Monafierioi ^ e B c e *ej’ convocet Abbas otnnem Congregctio- Reg.c.s.' iiem , et dicatjpfe, unde agatur ; et au- diens confilium Fratrum, traFiet apnd fe; et, quod utilius judicaverit, agut. Inde apparet- cx Regula S. Benedičli Vota Monachorum nonnili confukiva fuilie. 2$. Et mox- fiqua vero minora agen¬ da funt in Monafterii utilitatibus, Se- niorum tantum utatur confilio : fcut eard. ». Rriptum efi ■> o'mnia fac cum confilio ■> etpoftfn^inm nonpoenitebis., kadilec- riad. 15. te S. Pater votlim Seniorum explicat. j; 1 3. cap. Juxta Interpretes Senior h< c loco non , femper videtur notare fenečhitern aeta- tis, aut pri <> rita tern converfionis, quia qui in proveftiore aetat fi ad Pteligionem tranfierunt. 27. Ad ampliationem cultus divi®’ jubebantur Monachi fufcipere facros O 1 ' dines, in ecclefialticis funčHonibus qu’^ quam utile ačluri. Iiide decrevit Cl s ' mens V. Ut nullus de oaetero in huj^' modi Ecchfiis (Cathedralibusvel CoM' giatis , faecularibus, vel Regularib^U vocem in Capitulo hdbeat, ttiamfibo^ fibi Ubere ab alils concedatur ■> ntji fi .'. tem in Subdiaconatus Grdine conftitutns. Refert Clem. 2. de aet^’ et qual. et Grd. praefic. 28. Ad exemplum Monachorum etia’ 11 Moniales inter Sorores converlas? e choriflas diftinquere caeperunt, non ex paritate rationis, quam ex praeroga tJ ' va vel natalium , vel opum; ut nimii’ 111 ^ folae pauperes admittantur tanguam e oJV verlae,quae domefticis laboribus vaca nt ’ quiafolum divites,et nobiles choro cipantur. Quis praejudicium excufat et ' 29. Praecipit S. Pater Benediftus ? V .• ab Abbate convocetur Congregatio« U" — (42$) — portet enim omnes, qui vocem habent, eapitulariter congregai i, ut in unum fi- Diul congregati omnes, et finguli ex or- diiie fuam fententiam palam dicant. Au- diendi autem funt finguli benigne, pa- tienter, conceffo loguendi fpatio , et li- bertate , fublato omni verbo , vel figno, <]uo Abbas alieniorem a quoquam ani- hium proderet. Nihil enim eft juxta S. Regulam Abbatis, nili, ut dicat ipfe, Unde agatur, utpote dicat, fimpliciter proponendo caufam, propria fententia altilfimum celata, ut libercati votorum confulat. 30. Jure Decretalium vota Capituli in plerisque caufis funt deciiiva. Afcanius Tamburinus has recenlet; fi res Mona- fterii immobiles, agros, prata, etalia oportet alienare: fiNovitius adprofeilio- Hem recipiendus eft: fi Monafterium gra- Vatur aere alieno , obligationibus , ant cautionibus :fiMonachus ad aliud Mona¬ fterium ejusdem Ordinis transfertur : fi Abbas quaedam Statuta fupra, aut ultra regulam Monachis vellet imponere : fi Keller Praebendarios perpetuos in Mo- ttafterium recipere: fi velit quemquam sd Confraternitatem fpiritualem totius Monafterii fufcipere. Sunt et alii cafns, quibus, fi non eft femper necelfa/ium, e ft tamen honeftum , quod fine fratrum ftjorum affenfu Abbas nihil atteotet. In difciplina tamen confervanda, reftauraa- f 4- o ) ' ~~* daqne poteft Abbas et debet procedere? guantutn expedic, ut tamen limices Rt' guiae haud excedat, ant dilcretionis le- ges praetereat. Cat) r 31. Ex fehtentia S. Gelafii univerjib Dsčur*. quae vel ad di vini cultus reverenti.ii/h teiap.Abb. ve } utilitatem Monafierii pčrtinent? Elbbatis jollicitudo, ad quem potejles totupertinere convenit, debeat adimph' re. Supereft relcihtum in Decreto Gj?8' tiani. c. 9. in fin. XE[II. q. 2. s. Bened. 32. Regula S. Benedifti piuribusin lo- Rej. c. 2, ds hanc Abbatis in difpenfandis rebus S4-' 57.' temporalibus Monafterii auftoritateni commendat, et explicat,(ed ita, ut anU omnia ne diffimulans, autparvipendenS falutem animarum fibi commifiaruin) non plus gerat follicitudinem de rebus tranfitorlis, terenis, atque caducis etr. Synod. 33. In tantaaffluentia, et diverfitate M>nan e Me g°tiorum temporalium rnonet Syno- Tit. 16, dus Cameracenfis P. I. Superiores Regu- lares, ut fini meminerint officih J’eque non effe Dominos bonorum Monafierii, imo ne fruEtuum qu:dem; jed tantum Bi- Jpeufatores, et ^dminiftratores; nequt je pr o libitudijpenfare poj] e-, jed fecun- dum intentionem Ecclefiae, et piorutn Fund itorum. Zyp. 34. Hinc in veteribusConciliis, etCa- floni bu . s laepe cautum fuit, ethodie in ReguJ. mukis Ordinibus obfervatur, quod A bba- tes, AbbatiRaegue, exemplo Adminiftra- — ( 427 ) torum, ftt Curatorum, quotannis coram Conventu computuna lacere debeant. Praecepit Gregorius XV. fingillatim, ut *v. adminifirantesbonaad eademMonafie- ,1'Buli.' ria Sandlimonialium, utpraefertur, et~ Kam. ««m RegularibusJubjectarum pertinen- ^ia, five Regulares ertiterintifivefaecu- lares quomodolibet exempti, Epijcepo loči, adhibitis etiam SuperioribtisRegu- laribus, frngulis annis rationes afhni- nijlrationis , gr at is tamen exigendas reddereteneantur. Quid falubrius, fi bona becreta temper executioni dari poflent? 3^. Adfublevandum Abbatemreliguit a. Beued. S. Pater ejus arbitrio, quod affumere ite ^ c, 3»- gueat, et ibleat OlFiciales nri^nulos, et Miniftros, qui timent Deum, etcharita- te fervetit, virtutibusque etfulgent. Eli- gatur, i nquit S. Benediftus, de Con- gregatione Japiens, maturus moribus, Jobrius etc. timens Deum , qui omni Congregationi fit ficut Pater. Hodie hic Oeconomus, Provifor, vel Procu- rator appellari conluevit. , 36. Aučlis rebus Monafteriumdiverfa t)fficia necefiaria videbantur. Hinc alius r ei culinariae, alius cellae vinariae, alius granariae, alius alteri adminiftratioui praefedus eft, quibus tamen omnibus Pa- tres Congregationis Cafiinenfis jufte ex r egula commendant, ut nonfic fe immer- &m,t in temporalibus, quin vacent Jpi- — (4 2 ’8) — ritualibus; fed fic tranfeant perbona temporalia, ut non amittant aeterna. In Ordinibus Mendicantibus haec genera officiorum plerumque Fratribus conver- fis relingui folent. Canonici Praemofl' flratenfes in recentioribus Conftitutioni- bus vetant Sacerdotem in Oeconomuin conftituti, nifi gravis adfit necelfitas: (Juia, ajunt, in minam agitur, qui non- dum in virtute bene roboratus fuae In bertati relinquitur. Conftitutiones Ere- roitarum S. Augurtini praecipiunt, in principalioribus Cgnv^ntibiis iila officia iaecularibus commicti, quae per Laicum praeftari polTunt, ad evitandos nirnios dijcurfus - Religiofi •> et ne etiam habi- tus nofirHe facrae Religionis in locd indecentibus quaudoque comparent- s. Bened. Inter haec fupereft monitis S» P. Beneiii- Keg. c. 57. čir jnftiffimus ločus, ut in ipfis pretid non fubrepat avaritiaemalum: fed fenn per aliquantulum vilius detur, quam aliis faecularibus ■> ut in omnibus glo* rificetur Deus. cap. 6. 37.. Glueritur S. Bernardus, Abbat^ Privil, multo labore, et pretio Apoflolicis nde- s 9 Bern, ptis privilegiis, per ipfa fibi vindipaft de Mor- Infignia PoHtificalich utentes et ipfi mO' e ’ 9 1 ' e Pontificum mitra, annulo, atqtiefaH' P “ c ' C '' dcdiis. Sane f attentitur rerum digni' tasi hanc Monacki abhorret Profejfoi f tninifierium, folis liqztet congrue'^ Pontificibus. — Quo ifia, o Monachi- ~ (429) — W timov mentis P Ubi rubor frontis ? ^uis unquam probatorum Monacho- rum tale,aliquia aut verbo docuit, aut Teliquit exemplo ? 38. Juriš novi exemplis praevaluit* uuod Abbatibus, non guidem ex propria dignitate, fed ex privilegiis Sediš Apofto- lieae, communis ellet ufus Pontificalium, itatamen, ut fibi nihil amplius arroga* rent eorum Infignium, quam in tenore privilegiorum expreHiim appareret. Ait Gloda: infpiciendus efl tenor privilegij, et fervandus. c. 4. de Priv, in 6. et ibi Interp' 39. Haec privilegia non firmil innotue- runt, nec omnibus indifcriminatim Abba- tibus obtigerunt. Uliis Baculi paltoralis caeterisantiguiorcenfetur, cuiIjpdaiiani in fignum lubjectionis appenfum eft ali- guando, et alicubi, ad diflinčHonem Pe¬ di Epilcopalis. RefertGavantus: Orario, aut Judario non ornatur-, fi Epijcopalis Miff p. i. ■eft; quo Infigni Abbatialis ab illo diftin- Tl '- 2 ’• qziitur. 1 ‘ ’ 40. Aevo S. Bernardi (letit ufus, quod ■Abbates frequentius mitra, annulis, et fandaliis uterentur. Ait S. Pater: Cur non et facros Ordines celebro tis, et da- Hs benedičtiones in populiš ?. Tam info- litum, vel abibnum cenfuerat S. Pater, quod Abbates darent benedičlionem in Populiš. — <43°) — 4f. Concilium Nicaenum II. vetereni utam reliquit Abbatibus, quod fuis Mo- nachis minores Ordines conferre poffenb fi Presbyteri effent. Gratianus veterem leftionem turbavit, infperfis illis termi- nis: fecundum morem praeficiendoruffi dbbatum-, ut benedičfionem Abbacuin quaii fmgularem a benedičtione Ordinati- onisPresbyteralisdiflinqueret.c. s. D. 69- 42. Hoc praejudicium jus novum funtu fecit, ut privilegium conferendi minores Ordines Abbatibus Ipperiit, IiPresbyteri effent, et folemnem benedičlionem Ab* batum ab Epifcopo recepiffeiit. InnoceH' tius III. enim dilertis verbis lečlioneifl Gratiani exhibet. c. 11.de detat. et quid- et Ord. praefic. 43. ^ure decretalium Abbates obti- nuerunt, ut non tantum in proprio MonS' fterio fuis fubditis tonfuram conferre pof- fent, fed omnibus, in uuos eccleliafticanu et quali Epifcopalem jurisdičHonem poi- lident: obtentis infuper faepe privilegiis> indifferenter omnibus eam largiendi. vel exempti efle dicantur, cuiqu.i'>^ qui Regularis Jubditus fibi non fit 5 — (43i) — toHfuram, vel minores. Ordines soh- ferre. 45.. Alexander IV. ufum benediftio- 3) is fliper populum eo moderaitiine Ab- tatibus reliquit, otin Ecclejiis, qiiae. ad e os pleno jure petiinent, quando in tis divina officia celebrant, poflintpojl Mija rum Jblemnia , et vefperiinas, et ^atutinas laudes benedlEiionem Jblem- tiem ekargiri. Alibi autem publice ■> aut pervias, civitates, et caflfa, etvillas populiš, et plebibus benedičtionem fa- tere ,,vel impertiri nonvaleant. Refert. e - g. de Priv, in 6. Declarat Clemens lV , ut Abbates, et alti, quibus mitrae ijus efl ab ecidem Sede Apoftolica con- tiffus ■) exempti quidem m Provinciali- ^us Conciliis, etEpiJcopalibus Synodis 9 Ptibus nonnulli eorum intere()'e tenm- tier, mitris tantum Aurifrifiatis , nou ^men aureas, vel argenteas lamintis» gemmas habentibus uti poffmt: nou tzempti vero Jim plicibus ■> et plani s u- ^ntur. In aliis vero locis exeniptis' > ti non exemptis mitris liceat illis uti ?’ r out conceffa illis ab en dem fede Indul- ^permittunt. Supereftc. 6. d e Pri v. inč,. 46. Ponniicaliiim ufus in Monaileriis } non eft receptus, vel ahquando abje- ‘US non eft ambiendus, et, ubi receptus magna cum cauteia, et (implicirate, ^‘ocul abomni praefumptione vanitatis, e ftendus; aut, li ambicioue eli aučlus, — (432 ) ad literam privilegiorum eft reftituen^' c intuentium adm-iratio? 0 vanitas tatum! Et alibi: Pid e s omnem ecelefPr' cum zelum fervere pro dignitate t^' da , augendaque. Honori totum dot' 11 ,'^ SanPtiiati nihil, aut parum. Ecce, 1 ^ S» Pater: Labor, et latebra, et 1 ' 0 ^ v J ' luntaria paupertas, haec funt fflcd 1 ehorum infignia: haec vitam Jblent g bilitare monaflicam. Peftri autem ’ Praefules, o culi omne fublime vid^'.'. veftri pedcs omne forum circumenn , veftrae linquaedn omnibus audium- v . Conciliis: veftrae manus omne cili^f ?raef 9 ati diripiunt patrimonium. RefertMa^ p 1. fac. lonius, Leonom IX. Sandaliorum vi.Bt.ned. v j no Abbati Certulenfi fecille. ait? ut infigniter modeflus erat, '‘P, ornamenta recufavit. Quid illuftri uS CKOl 11 ' 8 JBern. ad Gnil. Abb. DeConfid Ub. IV.c.2 ~ C 433/ — femplo? Qu um Urban us II. fub finem liieculi XI. Petro Beneventano Abbati Cavenli privilegium Mitrae obtuliflett Hleuti noluitad r&primendam J up er+ Ham aliorum Abbatum. CAPVT VIL De Abbatibus L aids, et CommM;latariis. 1. Veteri more Commendae id erant» W>d ipfum nomen fignificabat. Cum e* tiim interdum contingeret, quod Eccle- fiae vacanti noh ilatim de Rečtore pro-. Videti poflet, confultiffimum vifumfuitj turam illius interea, ne bona ob dele¬ čimi Paftoris perirent, cuidamEpifcopn* ant Clerico concedere, qni ad tenmus adminiliraret ,-futuro Praeiato fruftns,' Veluti depofitarius, reftituturus. c. 3. XXLq. 1. 2. HincEcclcfiam habfcre in otmmen- *iam idem fonat, ac habere kcclefiam biae cuftodiae commiilam, five depofi- tam. Hoc feiiliiantiguiffimiis eft, etpro- Mtitlimus commeudarum ufns, cede- batque in Ecclefiae, fen Monafterii c< in- biend ati , u ti li tatem. 3. Sub Regibus Carolinis inriotuernnt Commendae Laicurum, giiibns Reges* e t Imperatores concedebant Abbarias> e t Monafteria , ut lihi favorem DynaRa- conciliarent, vel obftringetent. Hač °ccalione Concilia illorum faeculoruni ' Pan-Eftm 'J. Ecd. P.I, E e Duehefu. Hift. T<>m. 4, p. 8°. — (434) ~ (v. g. Synodusapud Dieodonis—villarn Ann. 844’Trosltianum Concilium)gran- desquerelas, fed et pletumquq inutiles effuderunc. Hug'i Canetus regnum adef- tus Ecclefiis , Monafteriisque jus ele* Člionis, reditusque, a CarlovingitH famili a e poftremis Regibus ufurpatoS publicarum nece/Jitatum Jpecie, reftit/iP it: et, quantumin novi principatus er ordiis fieri poterat, a Proceribus refii' tui curavit. Quau ob rem Ecclejffl fanctae dmator efi appellatus. 4. Expunčtis Cninmeiidis Laiconnfl’ recencius liicceHerunt Epifcopi , et Clf' rici, cum vel propria auftoritate, vel privilegioPapae fibiAbbati ' a fančta in poteftatem infidelium recidfc* Hac enim oecalione mulci Epifcopi, fu’ s Ecclefiis deftituti, ex Oriente redieru« 1 ’ ut illis aliunde de jufto fuftentationis 0' tulo providendum fuerit. 5. Saeculo XIV.indil'cretiorComm^' datum uliis praevaluit. Deploravit alt’1' fimum Clemens V. tant< rum bonom 1 ? abufum, dilciplinae exitium , cultus vini neglečlum, facrarum aedium f 01> nam, etreliquas corruptelas: unde mnes, et fmgulas luas hujus generis co$' celfiones arrogat. Extrav. Com. 2. Praeb. — (435 ) ~ 6. Sed hoc Decretum medendo malo ConcLat. inferius fuit. Leo X. in Concilio Latera- v - feir 9 - Henfi V. vetat ■> Monafteria, hačtenus >ion commendata, impofterum in com- faendam dari ■> nifi pro confervatione au- ftoritatis Sediš Apoftolicae. Ea vero, iiiguic•> Monafteria, quae commendata fuerint, cum per eorum cejjum ■> vel deceffum ■> quibus erant commendata, Commendae hujusmodi ceffaverint, Car- diiialibus duntaxat, ac perjbnir quali- ficatis ■> et bene meritis infra praefcripcis conditionibus commendari pofjint.* In concordato Galliae Commendae 6xtinčfae videbantur: fpondet enim Rex, pod vacante Abbatia Religiofum Ordi- nis ejusdem in aetate 23. annorumad minus conftitutum, Papae nominare vel- let; fi vero Rex nominaret Presbyterum faecularem, ant Religiofum alterius Or- dinis, tune Pontifex aliquem nominare poffet. Quum tamen Concordata inter 1'olum Regem, ec Pontificem inita vide- lentur, utriusque confenfu eis derogari potnic, uc Commendae reftieuerentur in Monafteriis, quibus perpetni Abbates s Prioresgue praefici folent, exceptis folis iis, qui Ordinnm ca pita funt. 8. In Concordatis Germaniae nullus s aut rarior locus Commendis fupereft.» quiaintegraCapitulis libertas elečtfonis eft. Uc tamen hoč jusfihi Abbatiae illi- tatum confervent, nihil eflicacius eft > JI c 2 (436) — ' quani ut in ipfis Monafteriis perfečla ha* ir a.tur boiionim communio, reječta di- ftiiiftione menfae Abbatialis a Conveii' tuali, quae alibi pro maxima parte juxca fin Thomadinum occafionem Commendi® fcip*p.iv. praebUic: ut Abbates moderatius pro" lib. 2. c. 3. ventibus Monafteriorum uterentur, ec foppelieftili nihil a Profeflione paupej' tatis alieuum , vel, quod redoleret la' ftum laecuii, appareret. Quippe,quod , fuperfluum eft, in piam hoipicaiicateifl’ ali'>sque ufus pauperum impendenduH 1 eft , ut Monafteriorum bona patrimoid® pauperum vere čredi,cenferique pollinu 9. In reliquis locis, ubi invalueruflt Commendae, hae verum titulum juxc a hodiernum ftyhim, beneficij praebent’ quem iblus Papa per difpenlationem tri' buerepoteft, quia difpenlatione opus eft ut regtilaria beneficia Clericis faeculafi' bus obtingere gueant. Alibi Commen- datarius inde et jurisdičtionem regula- rem, Abbatialemque in Monafteriunn et Monachos exercet. In Gallia tamen omnis jurisdiftio, et correčHo regularis? guantum difciplinam ihteriorem Mona- fterii fpečlat, ad Priorem clauftraleifl pertinet, nili Abbas Commendatariu 5 lit Cardinalis. Cap 8. Praecipit Cmicilium Tridentinuni 1 ?^ I s c ent ’ ut cMlapia Monafteria reflituantur. Hi» c Tnd? tria ordinat: I. Confidit S. Synodus , Rom. Rontificcm pro fua pietate, — (437) — prudentia curaturum, quantum hale cone. tempora ferre poffe viderit, ut iis\ quae nune commendata reperiuntur->et Re g ui. quae fuos Conventus habent, Regul&t «• res perfonue ejusdem Ordinis expreffe profejfae ■> et quae gr egi praeire-, et praeejfe. poffint, data occalione praefi- ciantur. Tantum ergo reličhim eft pio arbitrio SS. Pontificis. n. Enaliam periodum ! guaevero in pofterum vacabunt. nonnifi regula- Uibus fpedtatue virtutis, et fanČiitatis conferantur. Quis dubitet inde , eile a Synodo diferte iublatas in perpetuum recentiores Commendas ? Concilii enim beeretum pro vacaturis Monafteriis evi- denter apparet praecepcivum per fenten- tiam: conferantur. 12. Supereft tertia periodus: ^iioad e a vero Adonafteria, quae capita funt, Primates Ordinum , five .Abbatiae ? Pve Prioratus filiae illorum capitum ^uneupantur, tenentur illi, qui in praefenti ea in commendapi obtinent, Tffifit eis de Regularifucceffore provi- fum , intm fex menfes religionem illo- vum Ordinum propriam profiteri, aut ceder e. .Alias Commendae praedicias l Pfo jure vacare cenfeantur. Quid di- ^nftius his periodis ’ 3 ' debit neceffitas. C ”P'5- iv. Regula Benedičtina praecipit, ftNomin. indbbatis ordinatione illa femper c& 1 ' super, fideretur rntio, tit hic confiituatid ’ Reg. e ". e 64 onm ^ s concors CongregcU 0 *■ — < 439 ) — fecundum tlmorem Del, Jive. etiampars 9 quamvis parva-, ideftminor, Congre- gationis saniore consilio elegerit. 16. RefertGratianus religuas veteresau- ftoritates,quae liberam elečlionemproprii AbbatisMonachorumCongregationi vindi- cant, abolitoalioufu, guodEpifcopus Ab- batem nominaret. Inguit S. Greg. : Abbas in Monafterio non per Epijcopwn->aut p er alicpuem extraneum ordinetur. Superfunt veteres Decretaies. c. 2. etc. XPI1I. q. 1. 17. Jure novo paHim fuperfunt exempla > etargumenta, jusiiberaeelečlionis Abba- tumMonafteriis relig uum fuifle, i ta tamen, it per unam ex praefcriptis formam vel fcrutinii, vel compromiffifuffragiaferrent, Guippe haec forma eleftionis generatini fervanda eft ad omnes dignitares tam faecu- lares, quam regulares, guaein titulum per- petuum, et jure beneficiiconferuntur, nifi iis in locisjnguibus nominatio regia locum habet. Eft autem nominatio regia jusinipe- rantibuscivilibus competens infuis territo- riis defignandi perfonam,cui dignitas eccle- fiaftica archiepifcopatus, epifcopatus, ant alia Praelatura a Superiore ecclefiaftico conferatur. 18. Inde et jure Decretalium AbbatiflaeTriii.fefl; perpetuae juxta formam praefcriptam eli-’s £ eRe s* gendae funt; hoc uno excepto, vel adjefto, quod elečiio Abbatiffae fieri debeat a dua- bus tertiis, nulla habita collationezeli ad aelum, uec meriti admeritum. Illae enim Cap. 10. DeCon- firni. et Bened. Abb. — ( 440 ) —. ’ eollationes, quae infinitis litibus anfam praebere videbantur, indeluetudinem ab- iere, ut generatim hodie vota numerari, non ponderari foleant. c. 43. de EleEt. in 6« 19. Exortis refervationibus, etnomina- 1 tionibus Abbatum perpetuorum, Abbates trienales, autaliosSuperiores, dempto ti¬ tulo beneficii, eligereplacuit. Statuit Con- čilium Triden tirnim, in eleEtione Superio- rum quorumcunque, Abbatum tempoM' Hum, et aliorum Officialium, ac Genertt' Hum, et Abbatiffarum, atque aliarun Praepofitarum — omnesJupradictos ek- gi deber e per vota fecreta, ita, ut fin- gulorum eligentium nomina nunquati publicentur. Nec impofierum liceat, Pro vinciales, aut Abbates, Priores, aut aE os quoscunque titulares ad effeEtum ek' Etionis faciendae conftituere, aut voceb et fuffragia abfentium jupplere. ’ 20.111 Italia Abbatiae perpetuae per re- gulam Cancellariae refervantur provifiort Papae.In GalliaviConcordati ad AbbatiaS virorum nopiinat Rex. Tranfiit hic ufus et ad Monafteria Monialium. In Germa- nia vi Concordati fupereft Capitulis liber- tas eligendi Abbates perpetuos, etjure beneficij, juxta formam tamencanonicani ai.Elefli Abbates vetantur adminiftra- tioni fe ingerere, nifi Confirmationem a Superiore obtinuerint, quia fecunduifl Apoftolum nemo libi honorem allumere debet, fedqnivocatnr a Deo, tanguam Aaron, c, 17. deEleEt. et ibi Interp- ~ (44i ) — । ■ ‘ 22. Jure novo invaluit diftinftio' inter , Abbates exemptos,et non exerriptos. Hinc non exempti ab Epifcopo Diaecefa- no confirmandifunt: exempti veroaPon- I titice Confirmationem petere debent, fci-' lieet, fi exempti immediate Papae fubje- fti funt: fi enim habent alium Praelatum medium; v. g. Generalem, ant Provin- ■ cialem, ab eo. et confirmandi funt. 23. In Concordatis Germaniae ait Pa- pa: In Monafleriis immediate. fubjedtis Sedi Apoflolicae fiant canonicae elečtio- iiesi quae ad diŠtam Sedem deferantur; quas etiam ad tempus Conftitutionis, fel. recdrd. Nicolai III, quae incipit: Cupient&s: expefitabimus, et elapfo di- fto termino, fi non praefentatae, vel fi praefentatae minus canonicae fuerint, providebimus, et, fi canonicae fuerint, confirmabimus — Et in Monafteriis di- ctae Sedi immediate non fubjeEtis, et aliis regularibus beneficiis, Juper qui- bus pro Confirmatione, vel provifione ad diEtam Sedem non confuevit haberi recurfus, eleffii, feu illi, quibus provi- dendum efi, pro Confirmatione, etpro- 'aifione hujusmodi ad Curiam Romanam t>enire non tenebuntur. 24. In Gallia vi Concordatoruin Rex Uoonnat perfonas ad Monafteria vacantia Sedi Apoftolicae, ut ab ea provifionem aocipiant; quae provilio pro Confirma- tiope reputatur. In Italia A bbates perpe- — c 442 ) — trn, qui a Pontifice confiftorialiter deG- gnantur, haud ampli >re Confirmacione Tambur. egent. Regala enim juriš apiad Interpre* J ur - tes recepta eft, quod, quando ad eundefii Tom. 1. eleftio, erConfirmatio Ipečlat, is eo ipfo’ Difp: 6. q. 2. n. a. quod eligat> etiam confirmare cerifeatuft 2$. Solemnis benedičlionisAbbatialis nulla in regulis monafticis, ant anciqui s hiftoriis, feu eccleliatlicis monumentis mentio occurrit. Invaluit forte iila tune, quandd Abbates uium Pontificalium ob' tinuerunt. Supereft abhinc axioma juriš ex fententia S. Jvonis : Promotioneffl dbbatis non facit benediclio Epifcopci' lis. Jed Fratru n ■commimis eleciio. Rine triennalis Abbates haud benedicuntur? etfi omnibus praerogativis, quibus Abba' tes benedičri, gaudeant. Refcriplit Ate' xanderIII, quod Abbates, ii Epifcopu 5 tertio humiiiter requititus eos benedice* re recufet, nihilominus proprios Mona* chos benedicere, et alia, quae ad hoc be* nefieium pertinent, exercere queant. c.i* de Jupp. Negi. Prael. 26. Abbates a proprio Epifcopobene- diceudi funt. Sed j.im pridem Pontiiices nonnulljs Ordinibus, aut Congregatioiii- bus conceflere, ut vel a quovis Catholi' co Epifcopo, vel Abbate, CapiteOrdinis eorum Abbates benedicipolFint. Recen- tius Clemens Vlil. Ann. 1599. privile* gium Abbaci Capiti Ordinis Ciftercienlis dedit, conllituendi, ac delegandi Abba* (443 ) ~ tes Commiflarios per Provincias, cum poteftate benedicendi novos Abbates? Abbatillasque Ciftercienfes. 27. Hodieruus ritus benedicendi Ab- bates pene coincidit cum ritu Confecra- tionisEpifcopalis, paucis exceptis. Sic inter articulos examinis Abbati haec for¬ mula proponitur: Vis res Monafierii ti¬ hi commiffi fideliter cufiodire, etin ufus Ecclefiae-, Fratrum, pauperum, et pere- grindrum difir.ibuere. Tum eo loco, quo traditur Epifcopo Evangelium , Abbati porigitur Regula his verbis: Rccipe Re- gulam a S. Patribus traditam, ad re- gendum, eufiodiendumque gregem tihi a Deo crediium, quantum Deus ipje te čonfortaverit •> et fragilitas humana permiferit. 28. Hoc exemplo et Abbatiflae, quae benedicenda eft, tradit Praelatus Regu- lam, dicens : Rccipe regulam a SS. Pa¬ tribus traditam ad regendum, cufiodi- endumque gregem — accipe gregis Da¬ mini maternam providentiam, et ani- marum pr o cur ati onem: et per divinae kgis incedendo praecepta, fis ei dux acl coeleftis hetereditatis pafctia. Abfoluta benedičbione eam Praelatus intronizat, 60 tenore: Arcipe plenum •> et liberam potefiatem regendi hoc Monafieriumf e t omnia, quae ad illius regimen inte- r ius, et exterius, fpiritualiter, et tem¬ pov alit er pertinere nofeuntur. (444) Editi. Bieff. «rt. 9. Can. 11. 29. Aberravit Gratianus a fenfu, et^e-at’ mente Patrum, dum credidit, Abbatert super. ' viregulaeoportuiireeffeSacerdotioprae' Kegui. dicum propter nonnullas benedičtiones* quae Abbati a S. Benedičič a (fi gnan tul' 1 Enimvero pleraeque hae benedičlioneS večeri more nonnifi paternae, aut regii' lares fuere. Supereft locus Graciani adc- 39. XFI. q. t. 30. Novo tamen jure oportet Abba' tes regulares, titularesque eflfe Presby' teros, aut infra annum ad PresbyteratufH promoveri. Receptus eft enim in jus De- cretalium canon Cottcilii Pičtavienfis, ut Abbates, Dečani,et Praepofti, quiPreS' byteri non funt, Presbyteri fiant, aid Praelationes ammittant. Referc. c. I« de aetat. et qualit. Ordin. 31. Inde et Abbatem , Prioremqu® coiiventualem tantaeaetacis eifeoporteb ut vel Presbyter fit, vel infra annurH Ordinem Presbytera>em fufcipere queab quia regimen monafticum ex numero be- neficiorum curatorum cenfetur. Clemeiit- §. 7. de Stat. Monach. 32. Quum in ConcordatisGalliae Re* gi concelfum fit, ut Religiofum eiiisdem ordinis in 23. aetatis anno couftitutuni Papae hominare pollit, Decreto Blelfeir fi cautum eft, ut A bbates, et Priores Con- ventuales, qui aetatem legitimam atti- gerint, infra annum teneantur ad Pregb^' teratus Ordinem promoveri, — (44$) “• Provifionis computandum: guod fi infra “iennium fubfe.quehs non fuerint premo¬ ti ad iilum Ordinem, Beneiicia per ipfos Cbtenca declarantur vacantia, ut et fru- ftus perceptos reftituere teneantur. 33k In AbbatiJlis, Prioriffisque con- v entualibus joreDecretalium praeleripta aetas completa 30. annorum. c. 4?. de EleČi. in 6. Justa Decretum Concilii , . Iridentini oportet eas efle 40. anriorum completorum, et očto annis poft profef- gui.c.7. bonera expretiani lauda bili ter vixiffe : ffinod fi his qualitatibus non reperiatur in eodem /idonafterio, ex alio ejusdem Ordinis eligi poffit. Si hoc etiam incom- modum Superiori, qui eleStionipracefl^ videat^r, ex Us, quae in Monafierio eo¬ dem annum 30. excel)'erint <, et quinque faltem annis poft prpfeftionem reSte vi- ^erint,Epifcopo 9 v el alio Superiore con- jentiente eligatur- * 34. Ecce ! quo fpečlant haec, alia- 9ue Decreta, nifi ut commendei^, in ele¬ gične Superiornm Regulaiium atten- ^endum elle ad vitae merita, ut elečlio- id digniorum loctis fit ? Erat S. Benedi- s. Bened. £ti difertum pr^eceptum: Eitae autem, Reg. c. 64. tii^uit, merito, et fapientiae doktrina ^igatnr, qui ordinandus in Abbatem ( fi-> etiamfi ultimus fiserit in ordineCon- ?d'egationis, Air Juftiniands: Confen- ^us enim naturae neque omnesfimili- bones, neque omnes in aequof et moreš honefii, et circa piw» exercitium confiantia, et commune reli' quorum Monachorum complimenfru/ffl’ aut maxima par s eorum idoneum hoc putav^ritf et facris Evangeliis pfO’ pofitis e.legerit-) ad praefeblutam vocti' ri. Quid Clarius ? L. 47. C. de Epifc. & Cler. In Decreto Graciani fupereft De' creralis Pelagii eo tenore: Abbatem ? /f Monafierio illum volumus ordinarij quem fibi de Congregatione — ordo tM, ac meritum popojcerit ordinat Refert. c. 4. Xnil. q. 2. Hiiic S. Syn°' Trtd. feff. dus Trideutina monet omnes, et Cng 11 ' ‘ ’ c * los, qui ad promotionem praeficiend 0 ' rum quoddam jus habent, nihil fe ad Vd gloriam, et populorum falutem pojr utilius facere, quam Ji bonos Paftof^’ et Ecctefiae gubernandae idoneos pf 0 ' moveri Jludeant, eosque alienis pecc^' tis communicantes mortalitet peccaf 1 ’ nifi quo? digniorer — eorum exigent^ btis meritis praejici diligenter cura^ rint ete,' (447) TITVLVS XXXII. De Reforrnatione et Pifitationt Regularium. C A P V T i. D’- Cnujls Collapjai Difciplinat. S-Labentibus faeculis veteres. recentio- J’esque Ordines ab originaria puntate re- cedille videbantur 1‘uorum Inftitutorum. Iuquit S. Bernardus, o quantum difta- s. Bero. mus ab his, qui in diebus antiimis exi- £ p !’ 1- [titere Monachi! t ' I-C ‘ 2. Injuria ternporum, incuriaque ho- minuni in illo agro Domini fuccrevere vitia, quae bonum femen fere fuffocave- ■rant. Abječto enim laborecongruo, re- millisque jejuniis luccelfit peculiaricas, five vitium proprietatis, luxus, egeRas» evagatio, quaeftus, quibus multiplex, et varia caufa frequentiorem fomitem prae- buic, quia ea occalione praeterito jufto examinefolidioris vocacionis, etconver- fionis ad miifi iunt carnales homines, li- tes ex fepulturis, et decimis Clero faecu- lari fufcitatae, diverfaque Paftorum pri- vilegia obtenta, ut a regulae littera rece- dere iiceret. c. 3. de V- S. in 6. Clem. 1. et 2. £foann. XXII. d. t. 3. Hac, aiiaqueoccafione faepe ad Re- Cao a formationem Regularium proclamatum DeRefor- eit. Veteri jure Epifcoporum aique Ab- - (448) - batuffi fuit reformare Monafiena,' eOfo* nachos, 11 ab officio deflexifient. Quipp e id genus officii. plernmque in Concili’ 3 fufceptum eft. Šic Ann. 8i3.in Cončili 0 Moguptino in fecunda turna confedetf ^ibbates-, ac probcdi Monachi Regula^ S. Benedikti legentes, atquedraclant^ diligenter-, qualiterMonachdrum vita$ in'melioruni fiatutn, atque*augm$ntu& cum Dei grdtia producere potuijfento ut inde fuggererent S. Synodo,- quae re* formandae difciplinae regulari oppottu' na videremtur. Qiiid brevius inter tempera Concilii Arelatenfis Decreto, quod praecipit, ut Monafieria, vel Mo' nachorum difciplina in ordiue adRefitf' inacionein, et correčlianem ad ernnpef' tincant Epifcopum^ in cujus funt terfi' • torio conjiituta? Refert. ce.17. .q. 2. . 4. Novo jure corredlio Regularinfl 1 percinst ad Fraelatus iplbrum, et.fi Prae- lati funt negligentes, tune Epifcopi ep s corrigantj utpote fi Superior Regulaii* fpreta monitione Eoifcopi fuo otficio de* fuerit ut tamen Epifcopus in eo negori 0 ex conlilio, votoque aliorum Religiolb' rum ejusdem ordinis Reformatorum prn* cedat. c.. 74 de Offic. Or din. et c. 8. Stat. Monach. et Interp. ibi. 5. In Mouafteriis conimendatis, pra e ' terita Abbatis Colnmendatarii aučtoritf' te, Priorum Clauftralhmi primae part eS funt ~~ ( 449 ) funt in reformatione difcipHnafe reguh* Hs 5 quia omuis cura IpirituaHs, rodilo Ab* bate com me^datario, peneseos Hat. Re- < ceTitiore ulu laepe accidit, qu< d -et aliis Viris religiofis., quatn ejusdem Ordinis.» et laepe Člericis iaeenlaribus cura Refor- niacionis demandarecur* 6. Per Snperiores ecclefiafticos., et faepe Principes pro zelo juftitiaej et tu- tela difciplinae negotium Ref »rmationis regularis fieri curavere. Ludovici Pii frequens hiiius rei exemplum fupereft. Ai t Im pera tor Quapro pterfi t epifi m.eSa- cerdotes Domini, quorum id ojficii pro rdgimine canonico effe noveramus, ad-. monere curavimzis-, ac noflram princ.i- palem aucloritatem adjutricem ad eo- rum minifleriufjh juxta vohintcrtemDei exeqiiendu'n, prompte exhibuimus - ut, quidquid in Ordinibus eccle-fiafticis, vel in quacunque perfona emendatione di- guuin invenirent, paftorali auStoritn te, vofipofita qualibet corporis ne-gligeu- tia, vel perfonarum acceptiune, im un- ^tanter corr iger e, et ad ftatum reStitU' dinir perducere decertarent. Supei funt haec Capitula incollečtione Conuiiioruni Labeana. 7. In Capitularibus Francorum inde frequens recurrit memio Regiorum LViif- forum, quibus mandatum erat, adire Mo- iiafteria, ut Monachorum vitam, et eon- Verfationem perferutarentur. Ut prač- y u n-EPptny.FMl.P.I, ** Labbe. . m. 7.. Cone, ad Arin. S17. Capir V. Ann 806, — (4VO) — diČti MOJI per fin gulas civitates — di' ligenter inquirant de converfatione fift' gulorum, vel quomodo emendatum h'a- beant — de eorum leČtione, cantu, cafr terisquae dijciplinae, et eccefiajlicae M’ gulae pertinentibus. Cone. 8« Sic ec Synodus Tridentina hortari' Tria. feff. maluit Principes, utEpifcopis, et aliB Rctj.c. 22. Praelatis in ReformationisRegularis exe- cutione, non objiante quacunque oppO' fitione, aut appellatione, luum auxi liuflb et aučloritatem impendant, guoties re* gnili ti fuerint. c sp . 3 9. Ludovicus Pius zelo reparandae di- D t ca ; it. fciplinae regularis conftituit Benediftuifl Anianum, et cum eo Monachos ftre' geft. Reg. nuae omiuno vitae, qw per omma MO' ^ranc. nachorum euntes, redezintesipuc Mond- ■ 5 ’ v 9 ’ fieria, uniformem traderent cunEtisMo' nafteriis {tam viris, quam Sančtimoniii' libusfaeminis) vivendi fecundun rega¬ tam S. Benedikti incomm/utabilem nof' mam. Ecce hic benedičtus in Occidente primus eft, cui Ludovicus Imp. veluti Abbati Generali commilit Monafteria plura. ŠedBenedičtus tanti munerisiiiC' ' celForum eo aevo haud habuit. jo. Felieior fuit fiicceflus S. Odonis? qui plura Monafteria in unam Congrega- tionem Cluniacenlem collegit. Teftatuf Petr. Vea. Petrus Venerabilis: Inflitit Ule divino 6 l7 operi fere'folus tune, etprima Cluniaci jaciens fundamenta, poji huc illucqu( — <4P) — Religionis fgmina ■> quamdiu advixit, ferere non ceffavit. ■ n. Adexemplum Cluniacenfium et recentiores Ordines , Ciftercienfes , Ca- maldiilenfes, Mendicantesque lub uno Capite inunurn corpus coire coeperunts licet pro diverfitateProvinciarum in plu- resCongregatiohes fubdividuntur. Vetus harum Congregationum , ec fubordina- tionum fcopus , et fruftus fnit» veterem difciplinam Regularen! uniformiter con- fervare.■> et, li alicubi collapfa videretur, reparare. AitTrithemius : pfanfiiaAdp- Jrithem. nachorum tirno , in qua charitas impe- in u ftj r .‘ ral , humilis JubjeStio obtemperat, c. ia. obedientia militat-, cafiitas fancta tri- umphat, oratio vigikit, perfeverentia bonorum operum fru^lificat. 12. Ciftercienfuim illuftrius exeni- plum-fuit, quod pro confervadda, repa* randaque integritate Regularis dilciplj- nae annuos Conventus generales , quos Capitula dixere , celebrare ftatuillent. In Concilio Lateranenfi IV. ftatuit Inno- centiusIH, ut in Jingulis regnis, fen Provinciis fiat faltem de triennio in tri- ennium et in reliquis Ordinibus (falvb jure Diaecefanorum Pontifiaim) com- mune Capitulum jdbbatum^ atque Prio- rum Abbates proprios non habentium- Refert. c. 7. de Stat. Monach. 13. Novillime decrevit ConciliufnTrv Tria. feif. dentinum 5 ut Monafteria omnia, quae Jb' f a c. 8. Fatfn. ait c 7. de Stat Mo* aach. Synod. Aquisjj, c. 69. Cap 4. De Vifit. Monaft. *- (4y*) — generalibus Capitulis ■> aut EpifcOpd non fubjunt i nec fuos habent ordina’ rios regulares Pifitatores, — tenecri' tur infra annwn a fine praefentis Cofr cilii-, et deinde quolibet triennio fef in Congregtdiones redigere. , 14* in Ordinibus Mendicantibus fr e ' guentia funt Capitula illa triennalia pr° eligendis trieinialibus Superioribus, r e ' liquisque fubortis negotiis. Alibi tamefl annalia Capitula fuperfunc, quia annale 5 Superiores confticuere placet. Declara' vic ea occalione S. Congregatio, nihi’ elfe immutandum, quiafrequentior pitulorum Congregatio maxime facit confervandam, reparandamque difcipl 1 ' nam regularem. 1 $• Superfunt veteri exemplo in cim 1 ' ftris, et Canoniis Capitula quotidiai^’ et domdftica, quorum meminitAnn.gi'?' Svnodus Aquisgranenfis. In his recital Martyroiogio,reliquisque prccibus co^' pletis , aliquodCapitulumRegulae pra e ' legendam, explieandumque, li opus quibus finitis culpa dici, data occalione’ folet.Enimvero non dubium eft, et ha^ Capitula inllitutaeffe ad profečhim dil^ plinae regularis. 16. Juxta vetus Decretum Conc^ 1 ’ Aurelianenfis: Non femel, fed faepif in anno Epifcopi vifitent /VlonafteN 1 Monachornm ; et, fi aliquid corrig^ 1 ' dumfuerit, corrigatur. Ait S. (4V3) Hus: Pifitandi, exkortandique gratia ad Monajierium, quoties placuerit, ab Jntiftite civitatis accedatur. Super- e ft utrumque Decretum c. za. et 29. W q. 2. 17. Novo jure fubnatis exemptioni- uus, quae aučdoritatem Epifcopalem re- ftringebant, praecepit Innocentius III s u t in Capitulis generalibus ordinentur religiofae , ac circumfpečdae perlonae, quae fiugulas Abbatias ejusdem Regri, , ac Provinciae , non folum Monachorum, led et Mouialiutn, fecundum formam lihi praefixam, vice Sediš Apoitolicae ftu- deant vilitare, corrigentes, et reforman- tes 9 quae correftionis, et reformationis officio viderint indigere. c. de Stat. Monach. 18. HocexemploS. Synodus Triden- THd. feff. Hna decernit, quod fiMouafieria; quae zs.aeReg. generalibus Capitulis, aut Epifcopis c ' s ' non fubjunt, necjuos habent ordina¬ riat Regulares Eijitatores, JedJub im- niediata Sediš ^pofiolicae proteSiione, ac direStione regi conjueverunt; fi nec inflante Metropolitano inCopgregatio- nem Je redegerint - neque Capitulis ge¬ neralibus fubdiderint, Epifcopis , in tfuorum diaecefibus fita funt, tanquam Sediš. Apojtolicae Delegatis fubdantur. Ergo hoc Decretum fpečlat Monafteria e xempta. — <4<4) — Trid. feff. 19. En Decretum ? quod fpečlat Mo - 31 ‘ c,s ’ nafteria commendata,/ qy>ae fint •> iO' quit alibi, Monafleria commendata, t' Ham exempta, eiji vigeret in tis regul^ ris objervantia , provideant Epifcopi paternis admonitionibus ■> ut eoru^ Regularnim Superiores juxta eoru^ regularia infiituta debitant vivendi tionem obfervent, et obfervari facianfr et fibi Jubditos in ojficio contineant> ac moderentur. guod fi admoniti infi‘ a fexmenfes eosnon vi/itaverint, vel cof' rexerint; tune iidem Epifcopi, etiam Delegati Sediš Apoflolicae, eos vijitaf 1 poffint, ac corrigere etc. srir. 25. de 20. Quid de Cura Regulariiim ? PraC' Kegui.c.u c jp5 t s. Synodus: In Monafieriis , domibus virorum, fcu mulierum, qid' bus imminet cura animarum perjbn^ rum faecularium, praeter eas , qu(d funt de illorum Monafieriorum, feu 10' corum familia-perjonae tam regulafiS’ hujusmodi curam exercentes ■> fubfi^ immediate in iis,quae ad dietam curat^ «u'i g iTs ^ acramentorum adminifiratione^ 4. U in Buli’ pertinent 9 jurisdiEtioni, Pifitationi •> Rom. et cnrreClioniEpifiopi, in cujus diaect' Ji'funt fita. Hoc Decretum plenius e%' planat Gregorius XV. Trid reir. 2I * in Beneficiis, et Sodalit’’ 5 7. c: 7. Monafterio unitis ? Ait S. Synodus: neficia ecclefiaflica curata , quae—pi lS locis quibuscunque perpetuo unita 2 — C4VO — Jingulis vifitentur. Et in- Seffaa.e, fra : Epifcopi etiam tanquam Sediš A- poftolicae Delegati — hubeant jus viji- tandi hojpitalia-, Collegia quaecunque, ac Confraternitates Laicorum , etiam quas Scholas ,feu quocunque alio no- tnine vocant. 22. Gtuoad Vlonafteria Monialium ju¬ re Decretalinm ftacutum eft , ut frngula MonialiumMonafieria per Ordinarios; exempta videlicet — Apofiolica, non exempta vero ordinaria aučtoritate, ac exempta ali a per alios , quibus J ub- funt, annis fingulis debeant vijitari. Hetere. Clem. 2. de Stat. Mon. 23. Juxta DecretumConciln Triden- Sefr ’S- tiui Monafteria Monialium Sedi Apo- jiolicae immediate fubjefta—ab Epijco- pis tanquam-,Sediš Apojiolicae Delega- tis gubernentur ■> non obflantibus qui~ buscunque. Qtiae vero a Deputatis in Capitulis generalibus, velab aliis Re- gularibus reguntur ,Jub eorum cura, et cufiodia relinquantur. 24. Quum Trideiitinum Concilium paffim meminitVifitatorum generalium, epifcopaliumque; Regutares Vifitatores nec per vifitationem Epifcoporum a fna vifitacione excluduntur,nec ipfivifitatio¬ nem Epifcopi in expretlis cafibus impe- dire polfunt. Synodus enim Lateranentis difertepraccipit, ut Diaeoefani Epifco- — <40) pi Manafleria fibi fubjeSia ita fltidednt reformare, ut, cum ad eaprpediEti Jitatores accejjerint , plus in illis inve- niant, quod commendatidne , qua^ quod correctionejit dignumi, guid 1'alu- brius ?c. 7. de Stat. Mdnach. Kegul feff, , 3 ^‘ r^Hquis Abbates, quifumtOf- 45 c, 20. ’ dinum Capitd,ac caeteri praedičtoruM Ordinufn S-uperioresEpiJcopis non Juti' ječti, quibus eft in alia ivferioraVJoni'’ Jlcria, Prioratusque tegitima jurisdi' Elio j eadem tila Jubdita fibi Monafii' pia , et Prioratus ■> j'w qui'stfueloco ut’ que ordine, ex officio pifitent, etiatUfi cammendata exifi'-nt — teneanturque ’ qtiicwique pfnedi^lorum Ordinum Mb’ nafteriis praejunt, pracdiclos VifitU’ toresrccipere 3 et illorum ordinatiordj cxequi. Supereft freguentior harum Vi' fitationuffi ulus in Monalteriiš, guae i 11 Congregationes coieruot, rfelii]uisqn e šnde Ordinibus Mendicantibus, HorutA tamen Generales, guia plerumgue Itali> aut extranei funt, conluhe agunt, uC Principis eonfenfum expe6tent, ProviH" cias viiitaturi. DeTnfčt 26, Vetus, recentiorque fcopus form.viftt rum Vifitadonum eft •> tam in fpirituali' Kejiii. bus,quamin temporalibns corrigere’ et reformarae, quae corrigenda erunt’ ita tamen, ut Vlonachi delii>quentes p ei; Abbatem loči corrigantur, eisque, ifl' jungatur poet icentia faJutatis juxta C* BenedičliRegulam. c.^. deStat.Monac^ — <457) — 37« Praecipit inde Concilium Triden- T rid -*?* tuni in, ut omnes Regulares , tam viri, ffff ' quam mulieres, ad Regulae, quam pro- feffi funt, praefcriptum, vitam injiitu- ant, et componant. Praecipuus ett enim Keformationis fcopus Regulae inttaura- tio, ultra guatn Moliachi haudfunt reni- tentes contlringendi, 28. In Reformatione diftinquendafunt effcntialia, veluti vota religionis, ab aliis accidentalibus. In his moderatius procedendum , quamin illis, quia , in- quit S.Syiiodus : Ji tila, quae bajes funt, Ibi. tt fundamenta totius Regularis fifci- plinae , exa£te non fuerint conjervata; totiim corruat aedificium, necefeefi. 29. lude in iblida Reformatione pun- čtum fert interior Reformatio ; utpote, opprtet primum, etanteomnia Supeiio- res allaborare,,ut verbo •> et exemplo fubditos doceant, et inclinent , ut vo- lun tari e, et virtutis amore moreš fuos ad Regulae ordinem componant. Niti e- nim illa interior mentis Reformatio Re¬ gulares praeoccupaverit, religuae ex- teriores Reformationes, veluti aijima detli tu tae, five per Congregationes ,five per Vilitationes, five per alias Ordinatio- nes, nonnifi fuperliciariae, et momen- taneae fere apparent. Inquit joannes Midotius; In qu,o (fme ratio deficeret, id tamen abunde comprobant exempla Ordinum , qui Reformationem recen- tiorem captarunt ab ijlci tantum exte~ Mldot. Comjnent communit Norbsrt. 1 P-9». — (4^S) — • ■ riore obfervantia regulari. Meminffl enim potes eorum , qui a viginti qw n ' que annis tentarunt fuorum Reform# tiones, 6b idque fevere regularem ob' fervantiam juxta,Ordinis Inftitutafnf edixerunt , frequentiores congref 115 cum faecularibus, itiones crebras ' amicos, et manfiones diutinas, certart religiofae puritatis perniciem planifi' me vetuerunt, caelefiium rerummedi' tationem, et corporis affliČtationes dl' fuetudine omiflas ad reliquam Reguffl obfervantiam addiderunt. Dieeres nid' liim hoc faeculo fpecimen aliud RefoP mationis fanctius, vel religiofius cogitatum. j4t quam diuturna Jletd haeci vel alia pulchra fpecies Reform# tionis ? Semeftris ut maximwn ,Jenfim' que obfervantia revoluta efi ad priore^ confuetudinem. ^30. In tanta hominum, confilioru^' queinconftantia, quid juxta rationesr^' Tri luxum, doniinatumque Superiortim Regularnim praeprimis exitiofum elle difciplitiaeRe- gulari, canonicaeque. Nullum , inquit S. Bernardus , tibi gladium plusformi- do, nullum venenum, quam dominan- di Ubidinem. Juxta Decretuth novi ju- supr. L.3. ris tanto'frequentior fitAbbas in Con- c . < 1 ventu ad čhorum, admenfam, ad reli - epXso. quam converfetionem; Fides <> inquit S. Augiiftinus: quantum minifirorum ob/it , abfentia. S. Bernardi doftrina eft : Ne- que Abbas fupraregulam eft, eni femel etipfedpontanea fe profeffione fubmifit. — Nonne regularis ipfa ProfeBio, qua fe junior fubdit fponte priori, aeque alligat etpriorem ? TITVLVS XXXIII. De quafi R e g u l a r i h u j'* CAPVT 1. De Pntribus Oratorii. J. Recentioribus temporibus coiverunt nonnulli in Congregationes , in commu- ni vitam ačturi, ut le ad Chriftianae per- — C 460) —— fečHonis leges exercitarent, divino ob« fequio, animarumque lucro vacaturi. 2. In eogenere praeterito laeculo in* notuit Congregatio S. Phiiippi Nerii? qtia n Gregori us SILI, aučioricate Apo- ftoliea conlirmavit. Scopus hujus Con- gregationis eft , alumnog fuos ad curatri animarum in Epclefia parochiali obeun- dam inftruere. Inde Patres Oratorij S» Phiiippi Nerii dicere placuit. 3. Ad exemplum Nerianae Congrega- tionis, quatn ecR- manam vočitant, au- ipicio hujus faeeuli aučtore Petro de Be- rulle, Presbytero Paritienfi, alia Con¬ gregatio , ftib titulo Oratorij D. N, Jelu Chrifti, Presbyterorum exorta eft, quani Paulus V. confirmavit. Hujus Congre- gationis perpetuus, etfirmus ftatus alitiS 11011 eft , quam infiitutum Sacerdotii® vel ad Sacerdothm afpirantium et in communi viventium, fub direb^iO' ne Praepofitorum, five Superiorumi et fubplena audtoritate-, et jurisdibtio' ne lil. etR.R. Hierarcharum : quorutn principale 1' et praecipuum inflitutufit jit, perfePtioni Jdcerdotali totaliter in' cnmbere, et in humilitatis /piritu at piae vitae ftudiis- Altiffimo famulatuM exhibere-> fingulasque adtiones-> etfun' £tiones,Ordini facerdotali proprie con' venientes, fibi a Reverendif/mis prae' Jcriptas, et non alias ampleŠti; nec non facerdotum, et aliorum ad facros Ot’ . ~ (4^) — dines afpirantium in uju praejertim fcientiae, et in pietatis exercitii injiitu- tioni vacare etc. Haec Congregatio inde Gallicana difta eft. 4. En utriusque pfaecipuattl differett- tiam ! Presbyterorum haec Congregatio potiiliraum inftjtuta fuit, ut in communi viventes funftionibus facerdotalibus ad obfequium,ec mandatumEpifcopi obeun- dis, fručluofius vaparent. Nerianae 3 len Romanae Congregationis reftriftior fco- pus eft; utpote parochialis alicujus Ec- ciefiae curam agere > earnqne dirigere. ' Utrique Congregationi commune eft, quod vota religiofa non admittantur. Ipfa Congregatio inprimaevo, acpuro fiatu Sacerdotii -> quale Chrifius Domi- nus injiituit, et in Ecclefia J'ua reliquit> nihil addendo, vel detrahendo •> per- petuo fit permanjiira ■> adeo •> ut quo- cunque loco <, ac tempore , et Congre¬ gationis Conventu nulla in ea profefi- fio>feu vota admittantur. 6. Interea domus tum in fpirituaiiblis->. tumin temporalibusjeguntur aSuperio- ribus qui praeter Generaiem eliguntur ad triennium , quod ultra alterum trien- nium prorogari nequit. Monentur lingu- li Superiores, ut Spriritum vitaejelii D. N. Sacerdotis in aeternum in fuis c-x- citent; atqueintendant maxime anima- tum profečhii, et perfeftioni; denipue firma in illis Tolidae virtutis, veraegue I — ( 462 ) — . pietatis fundamenta jaciant, atgue ftS' biliant. 7. Probationis annus illis triennali* eft cum trimeftri ad honorem ejusdeiH fpatii vitae conveiTantis J. Chriftiin.tef- ris, quo liios Apoftolos forma vit, atqu« inftituit. H6cexačto, fi idonei reperti fuerint, incorporatitur, ut Sacerdcte« voce aftiva in Congregationibus polle- ant. Hi a caetu dimitti nequeunt, nifi eX gravi caufa, ultro tamen fine ulla caufa recedere poUlint. Ouippe boni aliunde pio propofito virtutis amore inhaerent« Alios vero, qui pium propofitum fafti' dimit, latius eft dimittere, quia plerum- que fuperlunt, ut reliquum gregem in' ficiant. 8. Siqui tamen reditus fufficientes vel ex beneficio, vel patrimonio habenn tantum, quamdiu in Congregatione per- liftunt, in commuae conferre jubentur, quantum in eorum necellitates impendi debet, ne alias ex proventibus commu- nibus in ufum pauperum deftinatis vi' ventes funm cenfum augere videantur« si-at. cm- Hinc in ftatutis Congregatiouis Nerianae Ner. dicitur. ^uicunguein Congregatione^ adinittuntur, fciant, cujuslibet annt reditus expendendos in bonos, quos ipfi judicaverint, ufus, neque quid' quam cumulandum : ne quis jcilicet e* noflra Congregatione ullam curam po- nat in divitiis parandisimo vero e x (4 6 3 ) venjupro fuis cuique facultatibus con* ferendumin commune bonunt Congre- ■gationis Ubere efi. Quod anofiris adeo Jervatum efi hačtenus •> ut y fi quis ob ihopiam idnon praefiiterit, vel prae- fiare intermi fierit, fiatimatque dejuo abundantior quoquo modo faSius efi, pecuuiam pro ruta portione dar e ■> ac folvere non defiiterit. Ita eis conve- ; , • niens, ac confentaneum femper vifum efi ■> fiipendiii propriis milit are, et a rebus’ Con gre gationis, tanquam alie- nis abfiinere 9 quibus ipfa debet inipri- ■mis non habentes ■> unde vivant ,fujlen- tarefuos. 9. Haec plane confona funt regulis, quas olim in rebus temporalibus difpen- fandis Canotrici in communi viventes obfervare jubebantur. AitSynodus A- ^ no< ’; r guisgranenfis: Cum quo damno animpe c. q i^ r ’ juae ab Ecclefia ■> quae pauperes pafcit, accipiunt illi, quide fuo Jufficiunt fibi? In antiquitate frequens exetnplum fuit, quod degeneres Monachi remiHb rigore in Cunonicos illos defmerent,quos hodie quafi Regulares dicimus. 10. Inter ea faecula lapfu virorum et cap. 2. mulieres a fanftitate vitae,et difciplinae remiferunt. Ait Concilium Cabillonen- cabiii. le; Libuit namque huicfacro conventui a'” 1 - Sis- quasdam admonitiunculas breviter iis c ' , quaefe Ca- nonicas vocant. Novum ergo erat tum — (464) — Canonicaram nomen , nova Religio^ quious Concilium regulas praefciipfit’ easque tiienniopoftea C mcilium Aquis' granenie dilertius in ordinem redegit. 11. LabeatibUs faecalis exemplo Cn' nonicorum ec hae a comin anione convi' čtus recedere coeperant, ut Canonilla# laeculares dici mererentar , quibus vi Canonicatas, Praebendaeqae integral# fapererat, data occafione ad naptias coli' volare, Ii beneiicio nuntium micterevo' luiifent. Quippe et Canonicis, gaibuS ibla tonfara clericalis fufficiebat, religu- um erat,, a caepto propofito , et fiatu j reličlis praebendis refilire. 12. Habentec ipfae fuas Superibriflaft aiiasgiie Praefečlas, Miniflrasque Cofl' gregationis, quae voto caflitatis adftrin' giintur. Declarat Bonifacius VIII, fot' inam praelcriptam in elečlione Abbatil*' faram, autaliarum Praefečtaram fervafl; dam effe etiam in illis Monafteriis, ub> funt juxta quarandam Provinciarum cofl' fuetudinem mulieres,quae nec propr# renuntiant, nec profeffionem faciunt re' gularem , fed vivunt, ut Canonici in fa®' cularibus Ecclefiis c. 43. §. 5. de El^‘ in 6. 13. MeminitHonorius III.illarumA^ batiffarum , qucd fibi in Clericos,fu^ jurisdičtionš fubjeftos, poteftatem vi”' dicarent, eos propter inohedieiuias, et culpas ab officio , et bepelicio fufpendefl' di a — (4^0 ~ di, maudatquePontifexAbbari S.Michae- lisAbradenfisDiaeeefis; quatenus dieta s Canonicas, et Clericos, ut Abbatiffae praefatae obedientiam, et reverentiam debitam impendentes.ejus Jalubria no- nitd, et mandata obfervent, monitione praemifld per cenjuras ecclefiafticas,ap- pellatione remota, compellat.Hodie hos Clericos, qui in earum EccleliisSacra fa- ciunt,inftar Sacellanorum cenlent. c. 12. de Maj. et Obed. 14. Praecipit ClemensV. illasquoque mulieres, quae vulgo dicuntur Canoni- cae j’aeculares,et ut faecularesCanonici vitam ducunt, hoji renujitiantes pt'o- prio,nec profeffionem aliquam facien- tes, per locorum Ordinariat, ji exem- pta nonfuerintf fua, fi vero exemptae fuerint, Apofiolica aučtoritate vifitari. Refert. Clem. 2. de Stat. Monach. IV. Synodtis Auguftenfis Ann. i$?6. ^ yno 'i ad earum reformationem ftatuit, ut Ca- c/A. ' nonijjde, continentiae fludium nulla vati folemnitate obfiriStum fe&antet, vommuiie habeantDormitorium-, habitu modefio ■> mundo , et cafiitatis indice u- tantur.Magna quoque fui commoda in- jlituti ex menjue communione percipe- rent; ji contra inveteratum apud eas morem adduci ad hoc pojjent. 16. Haec Collegia pleraque a Regibus fuhdata, etiam tub immediata Regis pro- tečlione elle reputantur? ut ab EpUcopis ran-Efan f.I. G 8 —— f q.66 ') —— fine Principis licentia hodie vifitari nofl Trid.feff. poffint. Ita enimConciliumTridentinuiO a». c. s. caV et, at illa Collegia, ac Confraternita' tes Laicorum, quae fub Regum imrnr diata proteciione funt,Jine eorum licetP tia non vifitentur. * 17. Supereft liis illuftribus Collegiis? quod et adSynodos non fecus,atque alia e Parthenones Regulares convocentur.Sic in Synodo Provinciali Cameracenfi Anfl’ i>6$. fubfcripfere Margaretae de Hin' ckaert, Abbatiffaede Malbodio, JoanneS de Rametz Procnrator, et Margaretae d e Noyelles Abbatillae deNivella, Alphofl' fusbeyeilaren, J, V. Licentiatus ProcU' rator. c*P-3 18. In Belgio , illaque Vicinia fupef' egu- f unt jj e g U j nae> f) e s # L u d ov icb refertTb®' mas Cantipratanus: Rex devotiffim^ Ludovicus in tantum ampleEtitur vd“' gineae dignitatis pudicitiam JeEtante^ ut Parifiis collegerit Beghinarum ximam multitudinem, ut Je in humilit^ tis obfequiis exerceat, et Jdlute. 19. Aufpicio hoc Beguinarum inftitU' tum nihil ab illo foeminarum devotarii^ genere diftare videbatur, quae vel in do' mo paterna, velproprio habitaculo led - ' fim cotnmorantes, vel infimnl cogeiR e defeftu cohabitantes, cum reliquo pop 11 ' lo Sacrisparochialibus adflant. . 20. Cum vero multiplicatis Begin 1115 inconveniens videretur,quod earum t al1 ' — (4^7) — ta multitudo per civitatem tranfire debe- ret, et foleret ad EcelefiamParochialem, in Congregationem tranfierunt, obtentis Beghinagiis, fivefeparatis a Parochia Ec- cleliis, in quibus proprios Paftores, a Pa- rochis independentes, fortitae funt, ut ab iisSacra percipetent. 21. Caeterum reguntur ipfae a fuisMa- giftratibus , et Direčtrieibus , quae zelo pietatis eum vivendimodumpromovent. Hodiernae profellionis formula haec e(h Ego N. promitto tibi D. Parochiano , et Magiji rabus nune exifientibus, et fu- turis obedientiam, et cafiitatem , tam- diu, acin Curia Beghina habitabo. 22. AevoConcilii Viennenfis Begui- naeAlemaniae, etViri eamm inftitutum aemulantes Begardi difti apud Sedem A- poftolicam diverforum errorum funt in- famati. Hinc horum , illarumque infti- tutum iterato Decreto profcripfit Cle- mens V. Clem, i. de Relig. Dom. et Clem. 3. de Haeret. 23. Joannes XXII, immediatus fuc- ceffor Clementis V, inftaurata informa- tione intellexit, multas elfe in variis mundi. partibus Beghinas nullatenus de praediftis erroribus fufpečtas. Qua occa- fione declarat Papa, hafce fub prohibi- tione, ant abolicione praediftis non cnn- tineri, ut fub praetextuhujusmodi nul¬ latenus moleftari gueant, ant mereantur. Extrav. Com. C. un. de Relig. Dom. ki— (4^8) 24. En religuum fuperftitis Inffitnti ordhiem. Habitus a Laicali diverfus eft? atque religiofo veftitui conformis; fo- lentgue pleraeque vefte uigra uti, atque cum capitis velamento inftar Monialiuni incedere , ut exterioreilio cultu juftafli modeftiam teftentur. 2$. Edunt Profeffionem aliquam, vo- tumque caftitatis , et obedientiae laltern temporaneum, tamdiu, ac in Curia Bc' ghina habitant, rituetiam quodam fole- rani fubformula fuperius relataad exeni' plum Monialium emittunt. 26. Leges , ac ordinationes vivendi ab Ordinario locorum non lecus, ac Mo- niales accipiunt, atqueeorum vifitation* aeque, acMoniales lubjacent: Parochum qnoque proprium fere ubique habent, cujus direčtioni, etcurae inSacramentis percipiendis fubduntur. 27. Votum pajupertatis nullum, ne quidem temporaneum faciunt; fed etiaifl Beghinae exiftentes manent rerum liia- rum proprietariae,capacesque acquiren- di, et retinendi, non lecus , atque aliae raulieres 1‘aeculares , iisque libere utrni- tur, et tam inter vivos, quam mortis caula pro fuo arbitrio de illis dilponunt« 28- Licet pleraegue in Beghinagiis, rauro, et clauftro nočturno vallatis, ha- bi ten t, proprias tamen, ac feparatas ae- des incolunt, in quibus rem domeftican 1 ’ milia vita communi, adminiflrant, qua^ (4'9) “ faeculares matresfamilias 5 menfam, fup- pelleftilemi totamgue oeconomiam pro fuo arbitrio inftituentes. 29. Claufuram non ferunt, fed libere exeunt, atque per civitatem fua negotia, etrem familiarem procurant; c< nfangui- neos, familiaresgue invifunt, et domos civium frequentai>, nifi quod certis le- gibus quoad dies, et horasexeundi, et redeundi libertas, per ordinationes, et ftatuta in plerisque Beghinagiis limitata, et reftričta (it. 30. Nullam certam regulam a Sede Apoftolica approbatam profitentur. Hac occafione declarat Joannes XXII, quod ftatum Beguinarum hujusmodi nullate- nus ex praemiffis approbare intendat; utpote tanquam novumOrdinem,feu fla- tum Religiofum. Extrav. Com. un. de Rel. Dom. 31. Reliquaefunt aliaefimplices De- votariae, quae a faecularibus nihil diftin- guuntur, utpote nullam profeflionem ca- ftitatis vel ad tempus, faltem publice, ac vi fui inftituti emittentes, negue a faecu- larium contubernio ■> et vulgari vivendi morefe feparantes, ueguein Congrega- tionemfubobedientia Superiorum fe re- digentes-Ted vi fui inftituti poflunt etiam inter faeculares , aut privatim, uti ma- luerint, vitam vulgarem in caelibatu fine ullo voto agere , idque in vefte a vulgari honeftarum Matronarum nihil diverfa. > »— ( 47®) "2” - «32. JuxtaS.Hieronymum MonachiD nnn docentis, jed plangentis habet of- ficiu n , qui vel Je vel mundumlugeat, et Domini pavidus praefloletur adven* twn. Quis noftrum capit verbum hoc ? c. 4. XFLq. i.Monachicum nuncadOrdi" nes promoveantur, et ad obeundas fun- čtiones ecclefiallicas^jnagis applicentur, majori reddendae rationis periculo funt s. obnoxii. En verba S. Auguftini: Ante o- vale?' 2d mn ^ a a tepAo,ut cogitet religiofa pru- dentia tua, nihil effe in hac vita, et ma- xime hoc tempore facilius, et latius, et hominibus acceptabilius,EpiJcopi,Pref' ♦ bijteri, dut Diaconi, Monachique offk cio, fi perfanEtprie, atque adulatorie (ut folet non raro fieri) res agatur : Jed nihil apud Deum miferius ■> et triftius, et damnabUius. Item: nihil ej]e in hac vita , et maximb hoc tempore difficiliusi la b o rlojius-) periculofius Epij čopi, Preš' tiijteri, ant Diaconi Monachique ojficiot Jed apud Deum nihil beatius, fi eo mo¬ do militetur, quo nofter Imperator ju- bet. Refert. c. 7. D. 40.